Las poesías de Horacio, Tom 4V. Salvá, 1841 |
Inne wydania - Wyświetl wszystko
Kluczowe wyrazy i wyrażenia
accion algun amigo amor antiguos argumento arte Augusto autor buenos campo cantos casi célebre cion citado ciudad clase comedia composiciones comun conocer correr corta creo dado debe debia decir deja demas despues dice diferencia duda duros efecto emplea epístola eran escribir especie falta filosofía fuerza gentes griegos gusto habia habla halla hijo Horacio hubiese idea inter intérpretes latinos leccion libro llama mala medio mejor mente mihi mirar modo nadie natural necesario nombre nota notas nuevas objeto obras observa órden palabras parece pasaje pasar pieza poco podia poema poesía poeta poética preceptos presenta primero principio propia público pueblo quæ quid quiere quod razon rico Roma saber sabio sacar salir sátira sentido seria sucede tambien teatro tenia tibi toma tragedia trata último útil verdad verso vino virtud vivir
Popularne fragmenty
Strona 320 - Non fumum ex fulgore sed ex fumo dare lucem Cogitat, ut speciosa dehinc miracula promat, Antiphaten Scyllamque et cum Cyclope Chary bdin. 145 Nec reditum Diomedis ab interitu Meleagri, Nec gemino bellum Trojanum orditur ab ovo ; Semper ad eventum festinat et in medias res Non secus ac notas auditorem rapit, et quae Desperat tractata nitescere posse relinquit ; 150 Atque ita mentitur, sic veris falsa remiscet, Primo ne medium, medio ne discrepet imum.
Strona 224 - Q. HORATII FLACCI EPISTOLARUM LIBER SECUNDUS. EPISTOLA I. QUUM tot sustineas et tanta negotia solus, Res ítalas armis tuteris, moribus ornes, Legibus emendes ; in publica commoda peccem, Si longo sermone morer tua tempora, Caesar.
Strona 415 - En el tiempo de este célebre español todos los aparatos de un autor de comedias se encerraban en un costal, y se cifraban en cuatro pellicos blancos guarnecidos de guadamecí dorado; y en cuatro barbas y cabelleras y cuatro cayados, poco más o menos.
Strona 344 - Tu nihil invita dices faciesve Minerva ; 385 Id tibi judicium est, ea mens. Si quid tamen olim Scripseris, in Maeci descendat judicis aures Et patris et nostras, nonumque prematur in annum, Membranis intus positis : delere licebit, Quod non edideris ; nescit vox missa reverti.
Strona 310 - Ordinis haec virtus erit et venus, aut ego fallor, Ut jam nunc dicat jam nunc debentia dici, Pleraque differat et praesens in tempus omittat ; Hoc amet, hoc spernat promissi carminis auctor.
Strona 4 - ... nunc itaque et versus et cetera ludicra pono ; 10 quid verum atque decens euro et rogo et omnis in hoc sum : condo et compono quae mox depromere possim. ac ne forte roges quo me duce, quo Lare tuter, nullius addictus iurare in verba magistri, quo me cumque rapit tempestas, deferor hospes.
Strona 286 - cui sic extorta voluptas et demptus per vim mentis gratissimus error».
Strona 314 - Musa dedit fidibus divos puerosque deorum, Et pugilem victorem et equum certamine primum, Et juvenum curas et libera vina referre.
Strona 344 - Silvestres homines sacer interpresque deorum Caedibus et victu foedo deterruit Orpheus, Dictus ob hoc lenire tigres rabidosque leones ; Dictus et Amphion, Thebanae conditor arcis, Saxa movere sono testudinis et prece blanda Ducere quo vellet.
Strona 340 - Sosiis; hie et mare transit 345 et longum noto scriptori prorogat aevum. sunt delicta tamen quibus ignovisse velimus; nam neque chorda sonum reddit quem vult manus et mens, poscentique gravem persaepe remittit acutum; nec semper feriet quodcunque minabitur arcus. 350 verum ubi plura nitent in carmine non ego paucis offendar maculis, quas aut incuria fudit aut humana parum cavit natura. quid ergo est? ut scriptor si peccat idem librarius usque, quamvis...