TABULA CAPITULORUM ET SUMMARIORUM CAPUT I. SYNOPTICA INTELLIGENTIA DE MENTE, AC ANIMA RATIONALI PRÆMITTITUR. SUMMARIUM. 1. Animastica notitia pro captu Solis intelligentiæ necessaria. 2. Cur anima, et ejus potentiæ diversis appellentur nominibus... SECTIO. QUID SIT ANIMA RATIONALIS, ET A QUA RATIONE RATIONALIS DICATUR ? SUMMARIUM. 3. Quæ sint certa de animâ rationali. - 4. Variæ definitiones animæ rationalis. - 5. Anima rationalis est similitudo omnium. 6. Anima rationalis est substantia incorporea, rationis capax, seu particeps vivificando, ac regend> corpori accommodata. 7. Quid intelligatur nomine rationis? — 8. In recto significat rem creatam, in obliquo rem æternam. 9. Discrimen inter rationem objectivam et subjectivam. 10. Hoc discrimen probatur ex D. Augustino. - 11. Ratio objectiva est ipsa Dei essentia, et appropriatè Verbum, juxta D. Augusti12. Probatur etiam ex S. Hieronymo, ac D. Thoma. 13. Probatur ex Evodio. 14. Probatur ex processione Verbi. 15. Verbo Divino omnia sempi· 16. Verbum Divinum habet vim expressivam omnium. · 17. Quid nomine Verbi hîc opporteat intelligi ? 18. Quomodo definienda sit ratio objectiva ?...... num. ternè dicuntur. SECTIO II. QUE SINT POTENTIE, SEU FACULTATES ANIME RATIONALIS? SUMMARIUM. 19. Anima rationalis, vegetativa quoque est, ac sensitiva. 20. Potentiæ nobis communes cum plantis quæ ? 21. Potentiæ communes cum bestiis 22. Uterque appetitus sensitivus potentia locomotiva. 23. Vires animæ juxta Medicos. 24. Quæ sint potentiæ hominis propriæ ? 25. Ex actuum experientiâ probantur..... SECTIO III. DUBIA QUEDAM CIRCA POTENTIAS ANIME RESolvuntur. 26. Quid animæ varia nomina significent ? SUMMARIUM. 27. Quid anima, animus, 28. Unde lex spiritùs et membrorum ? 29. Differentia inter animam, et animum. - 30. Animæ ac spiritûs mutua effectuum contrarietas. 31. Se invicem qualiter sublevent ?....... S. I. Quid anima, animus, spiritus, et mens ?. 1555 11 SUMMARIUM. SUMMARIUM. S. II. Quid Pars animæ intellectiva et affectiva: et quid intelligentia? 32. Quid Pars intellectiva et affectiva ? 33. Quid intelligentia ?... 19 § III. Quid sit apex mentis, seu fundus, ac centrum animæ ? 34. Quid apex mentis? 36. Idem de eodem in Itinerario. 35. Quid D. Bonaventura de apice mentis? 37. Quid S. Augustinus de apice mentis ? 39. Apex mentis comparatur monti Olympo. - 41. Concluditur dari apex mentis. fuit. 38. Cur mentis apex asseratur ? 40. S. Catharina de Senis experta 42. Residet in utraque parte animæ. 43. Continet seminaria virtutum. Movetur immediatè à Sole Intelligentiæ.. S IV. Quid ratio superior et inferior. SUMMARIUM. 45. Quid ratio superior et inferior? lis rebus æternis...... S V. Quid intellectus agens, et possibilis ? 47. Quid intellectus agens et possibilis? 48. Quid Aristoteles de iis senserit? 49. Difficultates circa intellectum agentem. 50. Sensus D. Bona51. Mens ejus exponitur. 52. Quid D. Thomas senserit? - 53 Intellectus agens datur, sed non sufficit? 54. Ejus insufficientia probatur ex D. Thomâ. 55. Lumen primorum principiorum potest à solo DEO imprimi. 56. D. Thomas conciliatur cum S. Augustino. 58. In solum DEUM referenda est actus certitudo et infallibilitas. 59. Denuò D. D. Angelicus et Seraphicus cum S. Augustino conciliantur... - S VI. Quid sit intellectus speculativus et practicus; et quid voluntas ut natura, et ut libera? SUMMARIUM. 60. Quid intellectus speculativus et practicus? natura, et ut libera ?.. 25 26 62. Habitus principiorum quoad lumen concreatus est: sed quoad species acquisitus. 63. Et ideò non statim ac infunditur anima rationaliter operamur: nec cæcus à nativitate judicat de coloribus. 64. Dividitur in intellectum et syntheresim. 65. Quis et qualis sit actus synthereseos ?... S VIII. Synopsis terminorum animasticorum, et gradus ad Sapientiam Christianam. SUMMARIUM. adumbrata fuit per scalam Jacob. 70. Deus ibi reperitur ubi veritas residet. 74. Scopus totius Sectionis eruitur... QUALITER MENS, VEL ANIMA RATIONALIS OPERETUR ? SUMMARIUM. 72. Potentiæ in operando dependent ab objecto. cit objectum ut fœmina virum. 74. Explicatur comparatio. 76. Duplex modus contrahendi matrimonium. 77. Cur fiat connubium inter 78. Absentia rerum, et improportio species detexerunt. 79. Potentia non admittit objectum nisi connaturali suâ ratione ves titum. 36 38 41 S I. Polentia rationalis, ut operetur, respicit objectum sicut fœmina virum ...... S II. Connaturalis objectiva ratio operandi rationaliter, est aliquid immutabile, ælernum, ac divinum. SUMMARIUM. 80. Probatur quintupliciter hæc ratio operandi. 81. DEUS est unica virtus maritans mentem nostram. - 82. Nec inter actus rationales exceptio facienda. 83. Solvitur objectio quoad peccata. 84. Confirmatur solutio per D. Augustinum. 86. Aliud ipsius S. clarius testimonium. 86. Omnis, qui peccat perversè DEUM imitatur.-87. Divo Augustino concordat D. Bonaven- 88 Et utrique D. Thomas q. de dæmonibus a. 8. 90. His non obstantibus peccamus et cur?.. tura. S III. Corollarium circa rationem operandi. 42 89. Et 1. p. q. 47 SUMMARIUM. 91. Actus rationalis pendet à duplici principio. 92. Non sufficit sola mens, etiam cum specie informata. 93. Species non est discretiva teste D. Augustino. 94. S. Augustinus admittit etiam species intelligibiles. - 95. Species intelligibilis solum dat posse rem fallibiliter apprehendere.— 96. Objectio. 97. Quid propriè sit aliquid definire?...... S IV. De triplici cognitionis principio, id est, specie, idea et mensura; qualiter, et sub qua differentid cognitioni subserviant? 98. Tria sunt media cognoscendi, species, idea et mensura. plicantur praxi concionatoria. 100. Declanratur et alia praxi... SV. Differentia inter speciem, ideam, et mensuram. Differentia inter speciem, ideam, et mensuram. 102. Quid et 103. Per se nudè accepta potest errare, nec extendi104. Objectio de intellectu respiciente infinitas formas. S VI. DEUS est unica mensura et idea ad omnia infallibiliter cognoscenda. SUMMARIUM. 106. DEUS est unica infallibilis idea, et mensura rerum etiam juxta D. Thomam. 107. Et non solùm in essendo, sed etiam in cognoscendo. - 108. Et non solùm ad certò judicandum, sed etiam ad definiendum. 109. Quomodo omnia à nobis cognoscantur in rationibus æternis? 110. Præter rationes æternas requiruntur etiam species. 111. Rationes æternæ non cognoscuntur à nobis in se, ac perfectè; sed in alio, et imperfectè. · 112. Confirmatur testimonio D. Augustini. 113. Aliud testimonium ejusdem. 114. Tertium ipsius testimonium. 115. Confertur S. Augustinus cum D. D. Thoma et Bonaventura. 116. Quo sensu et ipse intellectus, vel subjectivum rationis lumen dici possit regula et mensura agendi? 117. An veritas hæc latuerit Philosophos antiquos ? 118. Quid de Aristotele sentiendum sit? 119. Cur Plato et Aristoteles pleraque falsa de DEO senserint?. 120. De specificatione scientiarum per lumen. 121. Tabula de lumine specificante cognitionem. TABULA LUMINIS COGNOSCITIVI... SUMMARIUM. EX DICTIS IN PRIORI CAPITE, TOTIUS CONTROVERSIE STATUS ERUITUR, ET DE NOVO CLARIUS EXPONITUR. 1. Etsi status quæstionis ex dictis colligi possit, tamen hic clariùs et breviùs declaratur. 2. Ignorato enim statu quæstionis nihil dicendorum utiliter perpici potest. - 3. Quem proindè explicabo ut potuero. SUMMARIUM. 1 QUID SIT CERTUM ET QUID CONTROVERSUM CIRCA DIVINUM INTELLIGEN TLE SOLEM ? .. 73 4. Quid non quæratur, sed extra omnem controversiam ut verum supponatur ? — 5. Quid propriè quæratur, seu quid nomine Solis intelligentiæ lumen indeficiens etc. intelligatur ?.. . . . ... 74 STATUS QUESTIONIS DILUCIDATUR PER ANALOGIAM SOLIS, ET OCULI CORPOREI. 6. Analogia Solis et visus corporei controversiam declarat. — 7. Inter oculum carnis et oculum mentis est magna proportio. 8. Præter objectum quod, qualiter sit necessaria ratio objectiva. — 9. Triplex dependentia operationis menta10. Similitudo monentis, et lumen cubili inferentis.. HÆC ANALOGIA SOLIS ET OCULI CORPOREI AD SOLEM INTELLIGENTIÆ, ET 11. D. D. Augustinus et Dionysius Areopagita, et S. Thomas sic com12. Deus et virtus animæ concurrunt ad intelligibilitatem rerum. 13. Deus sicut Sol, hæc sicut lumen. 14. Deus ergò juxta D. Thomam est Sol intelligentiæ idem conferens oculo mentis, quod Sol corporeus confert oculo carnis. 15. Objectio ex S. Thoma. — 16. Explicatur hæc objectio. 18. Mens potest ad aliquid jam esse conversa et adhuc converti bilis. Ubi recensentur pleraque principia per se nota. SECTIO IV. IDEM STATUS QUESTIONIS MANIFESTATUR EX RATIONE MENSURE, ET SCIENTIÆ : EX INDITA NOTITIA PRIMORUM PRINCIPIORUM ET EX EO, QUOD QUÆLIBET MENS 76 78 CREATA SIT IMAGO DEI. SUMMARIUM. 20. Mensura, scientia, primæ veritates, imago DEI explicant statum quæstionis. 21. Qualiter mensura statum q. explicet. 22. Qualiter scientia 23 Qualiter notitia primorum principiorum statum q. explicet. 24 Qualiter ratio imaginis DEI statum q. explicet. rum. - 25. Synopsis dicto 26. Qualiter intelligatur à solo DEO mentem moveri. 27. Diversimodè potest aliquid ab alio moveri. 28. Status q. universalis in sequentibus limitatus 29. Si Solus DEUS potest intùs illuminare, etiam potest solus intùs SUMMARIUM. 1. Præludia hæc ordinatè, ac attentè legenda. 83 2. Quò colliment ?.. 89 QUATUOR PRIME HYPOTHESES, SEU PRELUDIA. - SUMMARIUM. 3. Sicut DEUS omnia creat, ita vicissim omnia beat. 4. Sola creatura rationalis creatur ut imago DEI, et beatur per fruitionem veritatis. 5. Quid Aristoteles, cum Theologis, ac D. Augustino de hoc sentiant? — 6. Deus, quantum est ex se, omnem creaturam rationalem vult per fruitionem veritatis beare. 7. Quæ sint requisita ad fruitionem veritatis? 8. Præter internas dispositiones requiritur externum spirituale lumen, veritatis manifestativum. .. § I. HYPOTHESIS, SEU PRELUDIUM. Sicut DEUS omnia creat, ita vicissim omnia beat. SII. HYPOTHESIS, SEU PRELUDIUM II. Sola creatura rationalis creatur ad imaginem DEI, et divinorum capax, et sola ab eodem per intellectualem cognitionem et fruitionem veritatis beatur. S III. HYPOTHESIS, SEU PRELUDIUM III. DEUS quantum est ex se vult omnem creaturam rationalem per cognitionem, et fruitionem veritatis beare: et ad hunc finem omnia necessaria media eidem providit. S 4. HYPOTHESIS, SEU PRELUDIUM IV. Ad fruitionem veritatis indiget mens creata, præter internas dispositiones, etiam aliquo externo lumine intelligibili seu spirituali, ejusdem veritatis manifestativo... SI. HYPOTHESIS, SEU PRELUDIUM V. Datur lumen intelligibile, seu spirituale ultrà sensibile, et corporale et est verum, ac proprium lumen, imò magis proprium quàm corporale. SUMMARIUM. 14. Veritas luminis intelligibilis probatur ex Scripturâ, et Doctoribus. 16. Probatur ex iis, qui foris cæci 15. Probatur ex consensu ipsius naturæ. sunt, sed intùs benè vident. 17. Probatur ex analogia oculi spiritualis, et cor 18. Probatur ex D. Thoma. gibilis, ac spritualis ?. § II. HYPOTHESIS, seu Præludium VI. Etsi lumen intelligibile, seu spirituale aliud sit subjectivum, ac internum, tenens se ex parte subjecti : et aliud objectivum tenens se ex parte objecti: hoc tamen verius ac magis propriè lumen est. SUMMARIUM. - 20. Probatur hypothesis ex jam dictis in præcedentibus. 21. Necessitas utriusque luminis et præsertim externi, seu objectivi probatur ex analogia oculi corporalis. § III. HYPOTHESIS, SEU PRELUDIUM VII. Lumen intelligibile, seu spirituale objectivum, in varia membra dividitur, sed principaliùs in circonscriptum, et in incircumscrip tum. SUMMARIUM. 22. Quid intelligatur per lumen objectivum temporale ac circumscriptum et æternum, vel incircumscriptum? 23. Ut hoc capiatur, necessarium est utriusque hujus luminis convenientias, et differentias intelligere.. § IV. HYPOTHESIS, Seu Præludium VII. Qualiter lumen circumscriptum, et incircumscriptum conveniant et differant. SUMMARIUM. - 24. Prima convenientia luminis circumscripti et incircumscripti. 25. Secunda convenientia. 26. Tertia convenientia. 27. Confirmatur tertia 95 95 100 |