tórem, et in domum refúgii, | bant me, foràs fugérunt à

* ut salvum me fácias ;

Quóniam fortitúdo mea et refúgium meum es tu ; * et propter nomen tuum dedúces me, et enútries me.

me.

Oblivioni datus sum tanquam mórtuus à corde : factus sum tanquam vas pérditum ;

Quóniam audívi vitupera

Edúces me de láqueo hoc quem abscondérunt mihi ; * | tiónem multórum commoquóniam tu es protector

meus.

In manus tuas commendo spíritum meum: * redemisti me, Dómine Deus veritátis. Odisti observantes vanitátes supervácuè: * ego autem in Dómino sperávi.

Exultábo et lætábor in misericórdia tua; * quóniam respexisti humilitátem meam, salvasti de necessitátibus ánimam meam.

Nec conclusisti me in mánibus inimíci : * statuisti in loco spatióso pedes meos.

Divisio Psalmi 30.

[ISERERE meî, Dómine,

rántium in circuitu : * in eo dùm convenírent simul adversùm me, accípere ánimam meam consiliáti sunt.

Ego autem in te sperávi, Dómine ; * dixi: Deus meus es tu ; in mánibus tuis sortes

Mquoniam tríbulor : * con- quæ loquuntur adversùs jus

turbátus est in ira óculus
meus, ánima mea, et venter
meus;
Quóniam defécit in dolóre
vita mea,
* et
anni mei in

tum iniquitátem, in supérbia et in abusióne.

Altera divisio Psalmi 30. UAM magna multitúdo dulcédinis tuæ, Dómine, quàm abscondisti timéntibus Infirmáta est in pauper-te, * perfecisti eis qui spetáte virtus mea, * et ossa rant in te, in conspectu filiórum hóminum!

gemítibus.

mea conturbáta sunt.

Super omnes inimícos meos factus sum oppróbriet vicínis meis valdè; et timor notis meis: * qui vidé

um,

dictióne linguárum. Benedictus Dóminus, * quóniam mirificávit misericórdiam suam mihi in civitáte muníta.

Ego autem dixi in excessu mentis

Hæc recordátus sum, et effúdi in me ánimam meam, * quóniam transíbo in locum tabernáculi admirábilis, usquè ad domum Dei,

In voce exultatiónis et

*

meæ: *Projectus confessiónis, sonus epusum à fácie oculórum tuó-lantis,

rum.

Quarè tristis es, anima mea? et quarè conturbas

Ideò exaudisti vocem oratiónis meæ, dùm clamárem me? ⭑ ad te.

Dilígite Dóminum, omnes saneti ejus; * quóniam veritátem requíret Dóminus, et retribuet abundanter faciéntibus supérbiam. Viriliter ágite, et confortétur cor vestrum, * qui sperátis in Dómino. Ant. Ego in Dómino sperávi exultábo, et lætábor in misericórdia tua.

:

omnes

Spera in Deo, quóniam adhuc confitébor illi: * salutáre vultûs mei, et Deus meus.

Divisio Psalmi 41.

D meipsum ánima mea A conturbáta est: * propté

reà memor ero tui de terra Jordánis, et Hermóniim à monte módico.

Abyssus abyssum ínvocat * in voce cataractárum tuá

Quarè tristis es, ánima Q

mea, et quarè conturbas scripta sunt, ut per patióntiam et consolatiónem Scripturárum spem habeámus.

R. br. Memor esto verbi tui, Dómine, * In quo mihi spem dedisti. Memor esto. y. Hæc me consoláta est, In Deo sperandum. Deo quia elóquium tuum vivifiduce ad altare ejus introeun-cávit me, * In quo. Glória. Memor.

salutári tuo: * glóriam et magnum decórem impónes super eum.

Quóniam dabis eum in benedictiónem in séculum séculi: lætificábis eum in gáudio cum vultu tuo.

Quóniam rex sperat in Dómino; et in misericórdia Altíssimi non commovébitur.

Bénedic, ánima mea, Dómino; * et noli oblivisci omnes retributiónes ejus.

*

Qui propitiátur ómnibus iniquitátibus tuis; qui sanat omnes infirmitates tuas. Qui rédimit de intéritu vitam tuam ;* qui corónat te in misericórdia et miserationibus.

Qui replet in bonis desidérium tuum:* renovábitur

Inveniátur manus tua ómnibus inimícis tuis: * déx-ut áquilæ juventus tua. tera tua invéniat omnes qui te odérunt.

Pones eos ut clíbanum ignis in témpore vultûs tui : * Dóminus in ira sua conturbábit eos, et devorábit eos ignis.

Fructum eórum de terra

*

Fáciens misericórdias Dóminus, et judícium ómnibus injúriam patiéntibus.

Notas fecit vias suas Móysi,* fíliis Israël voluntátes suas.

Divisio Psalmi 102. ISERATOR et miséricors

perdes, * et semen eórum à M Dóminus; * longánimis,

et multùm miséricors.
Non in perpétuum irascé-
neque in æternum

fíliis hóminum;
Quóniam declinavérunt
in te mala cogitavérunt tur,
*
consília, que non potuérunt
stabilíre.

:

*

comminabitur.

Non secundùm peccáta nostra fecit nobis, * neque secundùm iniquitátes nostras retribuit nobis ;

Quóniam secundùm altitúdinem cœli à terra, corroborávit misericórdiam suam super timentes se.

Quantùm distat ortus ab occidente, longè fecit à nobis iniquitátes nostras.

Quómodò miserétur pater filiórum, * misertus est Dó

minus timéntibus se;

Quóniam ipse cognovit

*

figmentum nostrum : re-érimus. Scimus quóniam,

cordátus est quóniam pulvis

Benedícite Dómino, ómnes virtútes ejus; * ministri ejus, qui fácitis voluntátem ejus.

Benedícite Dómino, ómnia ópera ejus, in omni loco dominatiónis ejus: * bénedic, ánima mea, Dómino.

Ant. Qui sperat in Dómino, in misericórdia Altíssimi non commovébitur. Ps. 20. CAPITULUM. I. Joan. 3. TUNC filii Dei sumus, et

cùm apparuerit, similes ei
érimus; quóniam videbimus
eum sícuti est. Et omnis qui
habet hanc spem in eo, sanc-
tíficat se,
sicut et ille sanc-
tus est.

*

R. br. Beátus vir, Čujus est nomen Dómini spes ejus. Beátus vir. y. Et non respexit in vanitátes* et insánias falsas: * Cujus est. Glória Patri. Beátus vir. Ps 39.

y. Speráte in eo, omnis congregátio pópuli: R. Effúndite coram illo corda vestra. Ps. 61.

Judicáte egéno et pupillo: húmilem et pauperem justificáte.

Erípite páuperem, * et egénum de manu peccatóris liberáte.

Nesciérunt, neque intellexérunt, in ténebris ámbulant: movebuntur ómnia

N nondum apparuit quid fundamenta terræ.