Audívit, et lætáta est Sion; * et exultavérunt filiæ Judæ propter judícia tua, Dómine; Quóniam tu Dóminus altíssimus super omnem terram: * nimis exaltátus es super omnes deos. rer, succídit me : * de manè usque ad vésperam fínies me. Sperábam usque ad manè, quasi leo sic contrívit ómnia ossa mea:* de manè usque ad vésperam fínies me. Sicut pullus hirundinis sic Qui diligitis Dóminum, clamábo: * meditábor ut coodíte malum: * custódit Dó-lumba. minus ánimas sanctórum Attenuáti sunt óculi mei suórum ; de manu peccatóris liberábit eos. Lux orta est justo, * et rectis corde lætítia. Lætámini, justi, in Dómino, * et confitémini memória sanctificatiónis ejus. Ant. Qui diligitis Dóminum, odíte malum: custódit Dóminus ánimas sanctórum suórum. Ant. 7. d. Vivens. Qui inter homines vivit, Deo inter eos confiteri debet, ut omnes eum noscant. dixi: In dimídio diérum suspicientes in excelsum : * Dómine, vim pátior, responde pro me. Quid dicam, aut quid res→ pondébit mihi, * cùm ipse fécerit? Recogitábo tibi omnes annos meos in amaritúdine ánimæ meæ. * Dómine, si sic vívitur, et in tálibus vita spíritûs mei; corrípies me, et vivificábis me. Ecce in pace amaritúdo mea amaríssima : * tu autem eruisti ánimam meam, ut non períret. Projecisti post tergum Emeórum vadam ad portas tuum ómnia peccáta mea. ínferi: quæsivi resíduum annórum meórum. Dixi: Non vidébo Dóminum Deum in terra vivéntium : * non aspíciam hóminem ultrà, et habitatórem quiétis. * Quia non infernus confitébitur tibi, neque mors laudábit te : *non expectábunt, qui descendunt in lacum, veritátem tuam. Vivens, vivens ipse confitébitur tibi, sicut et ego hódiè: pater filiis notam fáciet veritátem tuam. Generátio mea abláta est, et convolúta est à me,*quasi tabernáculum pastórum. Præcísa est velut à texente vita mea; dum adhuc ordí-mus cunctis diébus vitæ nos Dómine, salvum me fac ; * et psalmos nostros cantábi træ in domo Dómini. Ant. Vivens, vivens ipse confitébitur tibi, Dómine: pater filiis notam fáciet veritátem tuam. In Festis, CANTICUM. Eccl. 36. Patres antiqui pro nobis orabant, nobis caritatis exemplum præbentes. M * [ISERERE nostrî, Deus ómnium, et réspice nos, et ostende nobis lucem miseratiónum tuárum. Et immitte timórem tuum super gentes quæ non exquisiérunt te;* ut cognoscant quia non est Deus, nisi tu, et enarrent magnália tua. Alleva manum tuam super gentes aliénas, * ut ví→ deant poténtiam tuam. Sicut enim in conspectu eórum sanctificátus es in nobis, *sic in conspectu nostro magnificáberis in eis; Ut cognoscant te, * sicut et nos cognovimus quóniam non est Deus præter te, Dómine. Innova signa, et immúta mirabília : * glorífica manum et bráchium dextrum. Excita furórem, et effunde iram; *tolle adversárium, et afflige inimícum. Festína tempus et memento finis,* ut enarrent mirabília tua. In ira flammæ devorétur qui salvátur; *et qui péssi mant plebem tuam, invéniant perditiónem. Cóntere caput príncipum inimicórum, dicéntium : Non est álius præter nos. Cóngrega omnes tribus Jacob, ut cognoscant quia non est Deus, nisi tu, et enarrent magnália tua. Et hæreditábis eos, * sicut ab initio. Miserére plebi tuæ super quam invocátum est nomen tuum, * et Israël quem coæquasti primogénito tuo. Miserére civitáti sanctificatiónis tuæ Jerúsalem, * civitáti requiéi tuæ. Reple Sion inenarrabílibus verbis tuis,* et glória tua pópulum tuum.] Ant. 1. D. Laudáte. PSALMUS 150. Mutua ad Deum invitatio. laudandum AUDATE Dóminum in sancLi * tis ejus; laudáte eum in firmamento virtútis ejus. Laudáte eum in virtútibus ejus; * laudáte eum secundùm multitúdinem magnitúdinis ejus. Laudáte eum in sono tubæ ;* laudáte eum in psaltério et cíthara. * Laudáte eum in tympano et choro; laudáte eum in chordis et órgano. Laudáte eum in cymbalis benesonántibus ; laudáte eum in cymbalisjubilatiónis: Estiva 5. * omnis spíritus laudet Dó- suæ ; non commovébitur : minum. R. Adjuvábit eam manè dilúculo. Ps. 45. Ant. Laudáte Dóminum in sanctis ejus : laudáte eum secundùm multitúdinem magnitúdinis ejus. CAPITULUM. 1. Joan. 2. Ad Benedictus. Ant. 7. a. Erexit Dóminus cornu salútis nobis in domo David púeri sui, sicut locútus est per os sanctórum. M vobis, quod verum est Luc. 1. et in Christo, et in vobis ; quia tenebræ transiérunt, et verum lumen jam lucet. Qui dicit se in luce esse, et fratrem suum odit, in ténebris est usque adhuc. Qui diligit fratrem suum in lúmine manet, et scándalum in eo non est. HYMNUS. AD PRIMAM. Ant. 2. Cùm mihi. PSALMUS 34. Christus pro nobis patiens, nobis perfectæ dilectionis exemplum præbet. UDICA, Dómine, nocentes me; expugna impug J nantes me. Apprehende arma et scu TE príncipem summo Deus, tum, * et exurge in adjutó Jubes amóre díligi: Tibi secundum prótinùs Tu, pacis auctor, Æterna laus et glória y. Deus in médio civitátis rium mihi. Effunde frámeam, et conclúde adversùs eos qui persequuntur me; * dic ánimæ meæ Salus tua ego sum. Confundantur et revereantur * quærentes ánimam meam. Avertantur retrorsùm, et confundantur cogitantes mihi mala. Fiant tanquam pulvis ante fáciem venti, * et ángelus Dómini coarctans eos. Fiat via illórum ténebræ et lúbricum, * et ángelus Dómini pérsequens eos; Quóniam gratis abscondérunt mihi intéritum láquei sui; * supervácuè exprobravérunt ánimam meam. Véniat illi láqueus quem ignorat; et cáptio quam abscondit, apprehendat eum; * et in láqueum cadat in ipsum. Dómine, quandò respícies? restitue ánimam meam à malignitáte eórum, à leónibus únicam meam. Confitébor tibi in ecclésia Non supergáudeant mihi qui adversantur mihi iníquè, qui odérunt me gratis, et ánnuunt óculis. Anima autem mea exul-magna: * in pópulo gravi tábit in Dómino, * et delec- laudabo te. tábitur super salutári suo. Omnia ossa mea dicent: * Dómine, quis símilis tibi? Erípiens ínopem de manu fortiórum ejus, * egénum et páuperem à diripiéntibus eum. Divisio Psalmi 34. URGENTES testes iníqui, * quæ ignorábam interrogábant me. Retribuébant mihi mala pro bonis, sterilitátem ánimæ meæ. Ego autem, cùm mihi molesti essent, * induébar cilício. Humiliábam in jejúnio ánimam meam et orátio mea in sinu meo convertétur. Quasi próximum, et quasi fratrem nostrum, sic complacébam; * quasi lugens et contristátus, sic humiliábar. Et adversùm me lætáti sunt, et convenérunt: * congregáta sunt super me flagella, et ignorávi. * Quóniam mihi quidem pacíficè loquebantur; * et in iracúndia terræ loquentes, dolos cogitábant. Et dilatavérunt super me os suum; * dixérunt : Euge, euge, vidérunt óculi nostri. Vidisti; Dómine, ne síleas: * Dómine, ne discédas à me. Altera divisio Psalmi 34. EXURGE, et intende judício meo, *Deus meus et Dóminus meus, in causam meam. Júdica me secundùm justítiam tuam, Dómine Deus meus; * et non supergáudeant mihi. Non dicant in córdibus suis: Euge, euge, ánimæ nostræ ; * nec dicant: Devorávimus eum. Erubescant et revereantur simul, * qui gratulantur malis meis. Dissipáti sunt, nec compuncti ; tentavérunt me Induantur confusióne et subsannavérunt me subsan-reveréntia, * qui magna lonatióne: frenduérunt su-quuntur super me. per me déntibus suis. Exultent et lætentur qui volunt justítiam meam ; *et! dicant semper: Magnificétur Dóminus, qui volunt pacem servi ejus. Et lingua mea meditábi- | tur justítiam tuam, * tota die laudem tuam. Ant. Cùm mihi molesti essent, quasi próximum et quasi fratrem nostrum, sic complacébam. AD TERTIAM. Ant. 1. f. Cum ímpiis non sedébo. PSALMUS. 25. Anima fidelis inter iniquos innocentiam suam servat. UDICA me, Dómine, quóniam ego in innocentia et in Dómino sperans, non infirmábor. Proba me, Dómine, et tenta me: et cor meum; ure renes meos Quóniam misericórdia tua ante óculos meos est; * et complácui in veritáte tua. Non sedi cum concílio vanitátis;* et cum iníqua geréntibus non introíbo. Odívi ecclésiam malignántium; et cum ímpiis non sedébo. Lavabo inter innocentes manus meas, * et circúmdabo altáre tuum, Dómine; Ut áudiam vocem laudis, * et enarrem universa mirabília tua. Ultimus Christi adventus victimis, sed ex animi puritate judicandi homines. DEUS EUS deórum Dóminus locútus est; * et vocávit terram à solis ortu usque ad occásum. Ex Sion spécies decóris ejus: Deus manifestè véniet; *Deus noster, et non silébit. Ignis in conspectu ejus exardescet, * et in circúitu ejus tempestas válida. Advocábit cœlum desursùm, et terram,* discérnere pópulum suum. Congregáte illi sanctos ejus, * qui órdinant testamentum ejus super sacrifícia. Et annuntiábunt cœli jus |