laborámus operantes máni- | ta ; * Ut invéniar in illo habus nostris. 1. Cor. 4. bens justítiam quæ ex fide Ant. 2. D. Non defícimus: est, configurátus morti ejus. sed licèt is qui forìs est, nos-y. Elégi abjectus esse in ter homo corrumpátur; ta- domo Dei mei, magis quàm men is qui intùs, est, reno- habitáre in tabernáculis pecvátur de die in diem. 2 Cor. 4. catórum; * Ut. Glória. * Ut. Philip. 3. Ps. 83. . Rédimit Dóminus de intéritu vitam tuam ; R. Renovábitur ut áquilæ juventus tua. Ps. 102. R. v. Non secundùm carnem ambulámus, sed secundùm spíritum; quóniam sapiéntia carnis inimíca est Deo: Qui autem in carne sunt, Deo placére non possunt. y. Excelsus Deus et hábitans cum contríto et húmili spíritu; ut vivíficet spíritum humílium, et vivíficet cor contritórum. * Qui. Rom. 8. Is. 57. R. v. Quæ mihi fuérunt lucra, hæc arbitrátus sum propter Christum detrimen IN III. NOCTURNO. Ant. 4. E. Omnes erant perseverantes unanímiter in orátione. Act. 1. Ant. 5. F. Possessiónes et substantias vendébant, et dividébant illa ómnibus, proùt cuíque opus erat. Act. 11. Ant. 6. C. Plorábant, et jejunábant, et orábant in conspectu Dómini. Baruch. 1. . Flévimus, cùm recordarémur Sion: R. Quómodò cantábimus in terrâ aliénâ? Ps. 136. Evangelium et Homilia, ut in Proprio. R. vij. Sapiéntia direxit ópera eórum: * Iter fecérunt per deserta quæ non habitabantur ; et in locis desertis fixérunt casas. y. Circuiérunt in péllibus caprínis, egentes, angustiáti, afflicti; quibus dignus non erat mundus : in solitudínibus errantes, et in cavernis terræ. Iter. Sap. 11. Hebr. 11. R. viij. Multitúdinis erat cor unum, et ánima una: nec quisquam áliquid suum esse dicébat; sed * Erant. AD LAUDES. Ant. PERFECTIO tua, Dómi7. d. ne, et doctrína tua viro sancto tuo, qui dixit patri suo et matri suæ: Néscio vos; et frátribus suis: Ignóro vos. Deut. 33. Ant. 1. g. Non sedi in concílio ludéntium: solus sedébam, quóniam comminatióne replesti me. Jer. 15. Ant. 3. b. Exui me stolà pacis, índui autem me sacco obsecratiónis; et venit mihi gáudium à Sancto. Baruc. 4. Ant. 4. a. Mihi mundus crucifixus est, et ego mundo. Galat. 6. Ant. 8. G. In voce laudis immolábo tibi: quæcumque vovi, reddam pro salúte Dómino. Jona. 2. CAPITULUM. Isaïæ. 51. ONSOLABITUR Dóminus Sion et consolábitur omnes ruínas ejus: et ponet desertum ejus quasi delícias, et solitúdinem ejus quasi hortum Dómini. Gaudium et lætítia inveniétur in eâ, gratiárum actio, et vox laudis. HYMNUS. UID tu, relictis úrbibus, Mortálium consórtia Timens fugis? quid tu vides, Solusque tecum cógitas? Mentis volátu líbero, Percurris æternas domos; Et quæ negas mortálibus, Transfers Deo commércia. Præsens choris cœléstibus, O Christe, libant gáudia! J Qui sponte desertum Jesu, tibi sit glória, Cum Patre, cumque Spíritu, In sempiterna sécula. Amen. [Hæc Doxologia dicitur ad omnes Horas ]. Si sit Abbas, y. Veníte, fílii, audíte me: R. Timórem Dómini docébo vos. Ps. 33. Ad Benedictus. Ant. 1. D. Ecce ego et púeri mei, quos dedit mihi Dóminus in signum et in portentum Israël à Dómino exercituum, qui hábitat in monte Sion. Is. 8. Oratio. DE EUS, cujus múnere beátus N. Abbas Christum páuperem sequi, et húmilem corde usque in finem perseverávit imitári: da cunctis sémítam mandatórum tuórum igressis, ut nec retrò aspíciant, nec in viâ hæreant; sed ad te sine offensióne currentes, vitam æternam apprehendant:Per. Alia Oratio. nobis, quæsumus, D'Deus noster, beáti AD bátis N. intercessiónibus sublevári; ut per quem servis tuis perfectiónis evangélica documenta donasti, per eum nobis subsídia perpétuæ salútis impendas: Per. Si non sit Abbas, y. Clamávi ad te, Dómine; dixi: Tu es spes mea, R. Pórtio mea in terrà vivéntium. Ps. 141. Ad Benedictus. Ant. 5. C. Pars mea Dóminus, dixit ánima mea. Bonus est Dóminus ánimæ quærenti illum. Bonum est præstolári cum siléntio salutáre Dei. Thren. 3. sempiterne Deus, terréna pro te calcántium merces magna nimis: da nobis exemplo et intercessióne beáti N. cujus hódiè tránsitum celebrámus, temporália ómnia despícere et ad æterna totâ mentis intentióne festináre: Per. Q Alia Oratio. UÆRENTIUM te, Dómine, Salvátor et custos, qui beáto N. ne párticeps esset coinquinatiónis, renuntiáre século, et sub alas tuas confúgere tribuisti: ejus intercessióne da pópulo tuo diabólica vitáre contagia, et te solum Dóminum purâ mente sectári: Qui vivis. AD PRIMAM. Ant 7. d. Perféctio. AD TERTIAM. S'non est caritas Patris in quis diligit mundum, eo; quóniam omne quod est in mundo, concupiscéntia carnis est, et concupiscéntia oculórum, et supérbia vitæ, quæ non est ex Patre, sed ex mundo est. Et mundus transit, et concupiscéntia ejus : qui autem facit voluntátem Dei, manet in æter num. * * R.br. Elongávi fúgiens: | dem dixi tibi. Séptiès in die. * Mansi in solitúdine. Elon-y. Super judícia justitiæ gávi. . Quóniam vidi ini- tuæ, Laudem. Glória Paquitátem et contradictió- tri. Séptiès. nem in civitáte, * Mansi. Glória. Elongávi. Ps. 54. *. Confíge timóre tuo carnes meas: R. A judíciis enim tuis tímui. Ps. 118. AD SEXTAM. y. Cantábiles mihi erant justificatiónes tuæ, R. In loco peregrinatiónis meæ. Ps118. AD II VESPERAS. Ant. UMUS húmiles in uni2. D.verså terrâ, Dómine: sed in ánimo contrito et spíritu humilitátis suscipiá MNIS disciplína in præsen- mur; quóniam non est con Oui quidem vidétur non es-fúsio' confidéntibus in te. se gáudii, sed mæróris; pósteà autem fructum pacatíssimum exercitátis per eam reddet justítiæ. R.br. Propter verba labiórum tuórum Ego custodívi vias duras. Propter. . Pérfice gressus meos * in sémitis tuis. * Ego. Glória Patri. Propter. Ps. 16. . Induébar cilício: R. Humiliábam in jejúnio ánimam meam Ps. 34. AD NONAM. VIDETE óculis vestris quia módicùm laborávi, et invépi mihi multam réquiem. Assúmite disciplínam in multo número argenti, et copiósum aurum possidéte in ea. Lætétur áni ma vestra in misericórdiâ ejus, et non confundémini in laude ipsíus. Dan. 3. Ant. 8. G. Non derelínquimur, semper mortificatiónem Jesu in córpore nostro circumferentes; ut et vita Jesu manifestétur in carne nostrâ mortáli. 2 Cor. 4. Ant. 6. F. Quasi morientes, et ecce vívimus; quasi tristes, semper autem gaudentes; tanquàm nihil habentes, et ómnia possidentes. 2 Cor 6. Ant. 7. d. Omnes unánimes, compatientes, fraternitátis amatóres, misericordes, modesti, húmiles. 1 Petr. Ant. 4. d. Teneámus spei nostræ confessiónem indeclinábilem (fidélis enim est qui repromisit), et considerémus invicem in provocatiónem caritátis et bonórum óperum. Hebr. 10. CAPITULUM. Deut. 7. Duis et fidélis, custódiens ÓMINUS Deus ipse est for R.br. Séptiès in die * Lau- pactum et misericórdiam di Estiva. D. fletu, sævis ligéntibus se, et his qui cus- | Expiet In Solemnibus et Annualibus, Allelúia, allelúia; y. In loco solitúdinis, Dóminus eum dócuit, et custodívit quasi pupillam óculi sui. Allelúia. Deut. 32. HYMNUS. UAS ferat pœnas pia turba QUAS flentûm, Turba crudélis sibi quis re- Júdicis iras. nendis Láudibus sacris, que juncti crucianda Crímina flammis. Factus exemplum ; decus Spiritus alme. Si sit Abbas, y. Justus ut palma florébit: R. Sicut cedrus Líbani multiplicábitur. Ps. 91. Ad Magníficat. Ant. 1. D. Atténdite ad patrem vestrum, qui sequímini quod justum est, et quæritis Dóminum; quia unum vocávi eum, et beprecibus-nedixi ei, et multiplicávi eum. Is. 51. Astra lacessunt. Urit, intonsis et acúta figit astra, cives: Oratio, ut suprà ad Laudes. Si non sit Abbas, y. Plantáti in domo Dómini, florébunt; R. Ut annuntient quóniam rectus Dóminus. Ps. 91. Ad Magníficat. Ant. 3. E. Scimus quóniam, si terrestris domus nostra dissolvátur, ædificatiónem ex Deo habemus æternam in cœlis: nam et in hoc ingemíscimus, habitatiónem nostram quæ de Sic ad æternas datur ire cœlo est, superindui cupien sedes; ultor Nullus intrábit, nisi durus tes. 2. Cor. 5. Oratio, ut suprà ad Lau des. |