nistros novi testamenti, non | Glória. Os meum. Ps. 70. lítterâ sed spíritu. 2 Cor. 3. . Ecce lábia mea non prohibébo; R. Dómine, tu scisti. Ps. 39. AD SEXTAM. ejus nos intercessióne à pec- confortávit, Christo Jesu catóribus ségrega; ut secundùm vocatiónem nostram, gens sancta, et regále sacerdótium coram te efficiámur: Per Dóminum. Oratio. Dómino nostro, quia fidélem me existimávit, ponens in ministério. R. br. Tríbuat tibi * Secundùm cor tuum. Tríbuat. EUS, qui in Ecclésia. Impleat Dóminus * om D tuæ decus et subsídium, nes petitiónes tuas * Secun beátum N. verendo sacer- dùm. Glória. Tríbuat. y. Memor sit omnis sa- AD PRIMAM. Ant. 7. a. Vir Dei. QUI Tim.. 3. ur benè ministráverint, gradum bonum sibi acquírent, et multam fidúciam in fide, quæ est in In R br.y. Qui es Sacer- Christo Jesu. dos in æternum. Ps. 109. AD TERTIAM. TTENDE tibi, et doctrinæ : A insta in illis, hoc enim fáciens, et teipsum salvum fácies, et eos qui te áudiunt. R. br. Os meum annuntiábit* Justítiam tuam, Dómine. Os. y. Pronuntiábo * mirabília tua, * Justitiam. R. br. Hic accípiet * Benedictiónem à Dómino. Hic. y. Et misericórdiam * à Deo salutári suo, * Benedictiónem. Glória. Hic accipiet. Ps. 13. *. Beátus quem elegisti, et assumpsisti; . Inhabitábit in átriis tuis. Ps. 64. AD II. VESPERAS. Ant. IDELIS Servus et pruFID 4. E. dens, quem constítuit Dóminus super fami liam suam. Matth. 24. Ant. 8. G. De omni corde suo laudávit Dóminum, et dedit in celebratiónibus decus. Eccli. 47. Ant. 7. d. Obtulit holocausta super altare; odorátusque est Dóminus odórem suávitatis. Gen. 8. Ant. 3. E. Confirmávit omnes húmiles pópuli sui, et legem exquisívit, et ábstulit omnem iniquum et malum: sancta glorificávit. 1 Mach, Ant. 5. C. Cógnitus est in verbis suis fidélis, et invocávit Dóminum omnipotentem, in oppugnando hostes circumstantes úndiquè: in oblatióne Agni invioláti. Eccli. 46. Cùm præmiórum pródigus Totum sibi dat se Deus. Partis labóre plúrimo Quot clarus es virtútibus; Tot fulgurantem glóriâ Ornant corónæ vérticem. Quos parturisti Númini, Te fílii nunc ámbiunt: Tuóque lætis cántibus Certant triumpho pláudere. Christus tuum fit præmium, Quem consecrasti víctimam; Dehinc aperto Númine, Te pascet esca cœlitum. Adhuc Sacerdos hóstiam Gratam Deo nos dévove. Undisque mersos náufragis, Duc ad salútis líttora. Jesu Sacerdos máxime, Jugis tibi sit glória, Cum Patre et almo Spíritu, In sempiterna sécula. Amen. y. Sacerdótes Sion índuam salutári: R. Et sancti ejus exultatióne exultábunt Ps. 13. Ad Magníficat. Ant. 8. G. Operátus est bonum, et rectum, et verum coram Dómino Deo suo in universa cultúrá ministérii domûs Dómini: fecitque et prosperátus est. 2 Paral. 31. Oratio, ut suprà ad Laudes. COMMUNE SS. ABBATUM, MONACHORUM, COENOBITARUM ET ANACHORETARUM. Ant. IN I. VESPERIS. UID prodest hómini, 2. D. si mundum univer sum lucrétur, ánimæ verò suæ detrimentum patiátur? Matth. 16. Ant. 8. c. Si vis perfectus esse, vade, vende quæ habes, et da pauperibus; et habébis thesaurum in cœlo. Matth. 19. Ant. 6. F. Nemo est qui relíquerit domum, aut agros propter me, qui non accipiat cénties tantùm in témpore hoc, et in século futúro vitam æternam. Marc. 10. Ant. 3. b. Salva ánimam tuam noli respícere post tergum; salvum te fac, ne péreas. Genes. 19. Ant. 7. c. Séquere me, et dimitte mórtuos sepelire mórtuos suos. Matth. 8. CAPITULUM. 2. Cor. 7. XÍTE de médio eórum, et me, maligni, et † Scrutábor mandáta Dei mei. y. Magister, sequar te quocumque íeris. * Declináte. Glória Patri. † Scrutábor. Ps. 118. Matth. 8. FE HYMNUS. DELICES némorum pángimus íncolas, Certo consílio quos Deus ábdidit, Ne contágio secli Mores læderet íntegros. Ut te possideant, quem sítiunt Deum, Urbes, regna, suos, se quoque déserunt: Totus víluit orbis, Dum cœléstia cógitant. Nudi, prompti, álacres, líberi ab ómnibus, Ad lucta púgiles óciùs ádvolant: Ut vastum mare tranent, Prudentes onus éxuunt. Æternas ut opes, cértaque gáudia E separámini, dicit Dómi-Secúri rápiant, ómnia lú nus, et immundum ne tetigéritis: et ego recípiam vos; et ero vobis in patrem, et vos éritis mihi in filios. In dupl. maj. et suprà: R. Susceptor meus es tu, Dómine, et in verbum tuum supersperávi: Declináte à * dicra Sano péctore temnunt, Confísi melióribus. Illis summa fuit glória, déspici; Illis divítiæ, paupériem pati; Illis summa voluptas, Longo supplício mori. Fac nos, summe Deus, | circúitu collis mei benedicquæ pátimur mala, tiónem. Ezech. 34. In pœnam scélerum ferre libéntiùs ; Et, tellúre relictâ, Quo deserta petívit Si sit Abbas, . Potens in terrâ erit semen ejus: R. Generátio rectórum benedicétur. Ps. 111. Ad Magníficat. Ant. 8. G. Egrédere de cognatione tuâ, et de domo patris tui; et veni in terram quam monstrábo tibi: faciamque te in gentem magnam, et benedícam tibi. Gen. 12. Oratio, ut infrà ad Laudes. Si non sit Abbas, y. In umbrâ alárum tuarum sperábo, R. Donec tránseat iníquitas. Ps. 56. Ad Magníficat. Ant. 4. d. Reliquisti parentes tuos: plenam mercédem recípias à Dómino Deo, ad quem venisti, et sub cujus confugisti alas. Ruth. 2. Oratio, ut infrà ad Laudes. AD COMPLETORIUM. Ant. 4. c. Qui hábitant in deserto, secúri dórmient in sáltibus et ponam eos in Doxologia, Qui sponte desertum petis, ut infrà ad Laudes. Ad Nunc dimittis. Ant. 2. D. Habitábit in solitúdine judícium, et erit opus justitiæ pax, et cultus justitiæ siléntium, et securitas usque in sempiternum. Is. 32. * AD OFFICIUM NOCT. Invit. Jesum, qui ductus est in desertum à Spíritu, Veníte, adorémus. Matt. 4. Ps. 94. Veníte, 2. HYMNUS. Pulchras ácies, castraque fórtia, Quæ spes, una fides, unus amor regit! Omnes lege sub unâ, Heu! quantis rápiunt astra labóribus! Pulsant perpétuis quéstibus æthera, Per jejunia longa Vires córporis átterunt. Votis unánimes, vi quoque flétuum Instant, et sócias ingéminant preces, Et concórdibus armis Vim cœlo simul ínferunt. Hæc vis grata Deo: sic amat óptimus Vinci per lacrymas, per gémitus, Pater: Sic duris reserátur Coelum conditiónibus. Fervent quandò die cuncta tumúltibus, Altùm turba silet cætera dùm tacent, Hi per cántica rumpunt Noctis longa siléntia. Exercet vígiles contínuus labor; Incumbunt óperi non résides manus; Tellus culta colónis Victum suppéditat suis. Quin regína sui mens quoque súbditur, Rectórisque studet nútibus óbsequi: Nil servat sibi juris, Capto libérior jugo. Patri máxima laus, máxima Fílio, Ambórumque sacro máxima Flámini, ejus; et hæc ómnia adjicientur vobis. Luc. 12. y. Non est inópia timéntibus Dóminum: R. Dívites eguérunt, et esuriérunt Ps. 33. Lectiones de Scripturâ occurrente. R. j. Fúgite de médio Babylónis, et salvet unusquisque ánimam suam; * Quóniam tempus ultiónis est à Dómino. . Exíte de illâ, pópulus meus, ut ne partícipes sitis delictórum ejus, et de plagis ejus non_accipiátis;* Quóniam. Jerem. 51. Apoc. 18. R. j. Vade, pópule meus, Quo deserta petívit IN I. NOCTURNO. Ant. 1. g. Omnis ex vobis qui non renuntiat ómnibus quæ póssidet, non potest meus esse discípulus. Luc. 14. R. iij. Exeámus ad Jesum extrà castra, impropérium ejus portantes: * Non enim habémus hic manentem civitátem, sed futúram inquírimus. . Peregríni sumus coram te, Deus: dies nostri quasi umbra super terram. Non. Glória Patri. * Non 13. 1. Paral. 29. IN II. NOCTURNO. Ant. 3. g. Ecce nos relíquimus ómnia, et secúti sumus te. Matth. 19. Ant. 7. c. Véndite quæ possidétis, et date eleemósynam fácite vobis thesau-Hebr. rum non deficientem in cœlis. Luc. 12. Ant. 8. G. Nolíte quærere quid manducétis, aut quid bibátis quærite primùm regnum Dei, .et justitiam Ant. 7. c. Esurímus, et sitímus, et nudi sumus, et |