Quæ dixêre tuis cónsona Deo qui dat ómnibus affluenter. Si. Eccli. 39. Jac. 1. sénsibus, Nostris illa, Deus, córdibus ímprimas: Quos terris cólimus, quos Quæ per scripta Patrum, quandò foris sonas, Nullo vocis egens corda do ces sono, Et te méntibus inseris. IN I. NOCTURNO. Ant. 3. a. Sapiéntia non est multis manifesta; quibus autem cógnita est, pérmanet usque ad conspectum Dei. Eccli. 6. Ant. 4. E. Os prudentis quæritur in Ecclésiâ, et verba illíus cogitábunt in córdibus suis. Eccli. 21. Ant. 5. a. Sciéntia sapientis tanquàm inundátio abundábit et consilium illíus sicut fons vitæ pérmanet. Eccli. 21. . Os justi meditábitur sapiéntiam, R. Et lingua ejus loquétur judicium. Ps. 36. Lectiones de Scripturâ oc currente. R. j. Sápiens apériet os suum in oratióne: * Si enim Dóminus magnus voluerit, Spíritu intelligéntiæ replébit illum. y. Si quis vestrum índiget sapiéntiâ, póstulet à R. ij. Ipse tanquàm imbres mittet elóquia sapiéntiæ suæ: *Ipse palàm fáciet disciplínam doctrinæ suæ, et in lege testamenti Dómini gloriábitur. y. Multos filiórum Israël convertet ad Dóminum Deum ipsórum. Ipse. Eccli. 39. Luc. 1. R. iij. Omnis scriba doctus in regno cœlórum, * Símilis est hómini patrifamílias qui + Profert de thesauro suo nova et vétera. y. In corde prudentis requiescit sapiéntia, et indoctos quosque erúdiet. Símilis. Glória. † Profert. Matth. 13. Prov. 14. IN II. NOCTURNO. Ant. 7. ç. Ecce dedi verba mea in ore tuo: ecce constítui te ut evellas, et déstruas et disperdas, et ædífices, et plantes. Jerem. 1. Ant. 8. G. Ne retíneas verbum in témpore salútis: in linguâ enim sapiéntia dignoscitur; et sensus, et sciéntia et doctrína in verbo sensáti. Eccli. 4. Ant. 2. D. Depósitum custódi, devítans profánas vocum novitates, et oppositiónes falsi nóminis sciéntiæ. 1. Tim. 6. *. Deus, docuisti me à juventute meâ: R. Pronuntiabo mirabílía tua. Ps. 70. Lectiones, ut in Proprio. B. iv. Qui habet sermónem | mónes tui, Dómine; et co meum, loquátur sermónem meum verè. * Numquid non verba mea sunt quasi ignis, et quasi málleus cónterens petram? y. Si quis volúerit voluntátem fácere ejus qui misit me, cognoscet de doctrínâ, utrùm ex Deo sit. * Numquid. Jerem.23.Joan.7. R. v. Ponam verba mea in ore ejus, loqueturque ómnia quæ præcépero illi: Qui autem verba ejus audíre nolúerit, ego ultor existam. y. Qui à semetipso lóquitur, glóriam própriam quærit: qui quærit glóriam ejus qui misit eum, hic verax est. Qui. Deut. 18. Joan. 7. R. vj. Dabo te, dicit Dóminus, in murum æreum, fortem: * Et bellábunt adversùm te, et † Non præva- | lébunt; quia ego tecum sum. . Exurgent viri loquentes perversa, ut abdúcant discípulos post se:* Et bellábunt. Glória Patri. † Non. Jerem. 15. Act. 20. IN III. NOCTURNO. Ant. 4. E. Propósui sapiéntiam addúcere mihi ad convivendum; sciens quóniam mecum communicábit de bonis. Sap. 8. Ant. 7. d. Quæsivi sapiéntiam palàm in oratióne meâ; et efflóruit tanquàm præcox uva. Eccli. 51. Ant. 1. f. Inventi sunt ser médi eos: et factum est mihi verbum tuum in lætitiam cordis mei. Jerem. 15. y. Scrutábor legem tuam, Dómine; R. Et custódiam illam in toto corde mec.Ps.118 Evangelium et Homilia, ut in Proprio. R. vij. Super salútem et spéciem dilexi sapiéntiam:* Et propósui pro luce habére illam: venérunt autem mihi ómnia bona páriter cum illâ. y. Quæ desursùm est sapiéntia, pudíca est, pacífica, plena misericórdiâ et fructibus bonis; Et propósui. Sap. 7. Jac. 3. R. viij. Optávi, et datus est mihi sensus: et invocávi, et venit in me Spíritus sapiéntiæ: et præpósui illam regnis et sédibus, * Et divítias nihil esse duxi in comparatióne illíus. y. Exístimo ómnia detrimentum esse propter eminentem sciéntiam Jesu Christi Dómini mei; *Et divitias. Sap. 7. Phi. 3. R. ix. Sapiéntia bonórum ómnium mater est; quam sine fictióne dídici, et sine invídiâ commúnico: infinítus enim thesaurus est; * Quo qui usi sunt, † Partícipes facti sunt amicitiæ Dei. y. Bonus homo de bono thesauro cordis sui profert bonum; *Quo. Glória Patri. † Partícipes. Sap. 7. Luc. 6. Te Deum. *. Sacerd. Os meum annuntiábit justítiam tuam, R. Totâ die salutáre tuum. Ps. 70. Ant. AD LAUDES. 2.D.DOM OMINUS dedit mihi linguam eruditam; ut sciam sustentáre eum qui lassus est, verbo. Is. 50. Ant. 6. F. Sermo meus non in persuasibílibus humánæ sapiéntiæ verbis ; sed in ostensióne Spíritûs et virtútis. 1. Cor. 2. Ant. 3. g. Auxílio adjútus Dei sto, testíficans minóri atque majóri, nihil extra dicens quàm ea quæ Prophétæ locúti sunt. Act. 26. Ant. 4. E. Non judicávi me scire áliquid inter vos, nisi Jesum Christum, et hunc crucifixum. 2. Cor. 2. Ant. 5. a. Si nóverim mystéria ómnia, et omnem sciéntiam; caritátem autem non habúero, nihil sum. 1. Cor. CAPITULUM. Sap. 7. M IHI dedit Deus dícere ex senténtiâ, et præsumere digna horum quæ mihi dantur; quóniam ipse sapiéntiæ dux est, et sapiéntium emendátor in manu enim illíus et nos, et sermónes nostri, et omnis sapiéntia, et óperum sciéntia et disciplína. HYMNUS. Tos succensa Deo spléndida lúmina : Vos sal, nos hómines quo sápimus Deum; Ævum, puri ánimo, móribus íntegri, Quo condímur in álterum. Per vos Rellígio, tútaque Véritas, Per vos virgíneis fulget honóribus: Per vos Christus amat pándere dívites Thesauros sapiéntiæ. Vestris unda fluit purà canálibus; Christi floret ager; munda nitet seges: Lac aptum púeris, et sólidum viris Cauti sufficitis cibum. Hi sunt, summe Deus, qui tibi militant; Hi sunt, qui stábiles ædíficant domos : Unâ docta cohors arma tenet manu, Muros cónstruit álterâ. Vicistis stygias vos quibus hæreses, Hæc nos accipimus tela supérstites: His pugnámus adhuc, nec . Annuntiávi justítiam | tem: álii quidèm per Spírituam in Ecclésiâ magnâ; tum datur sermo sapiéntiæ; R. Ecce lábia mea non pro- álii autem sermo sciéntiæ hibébo Dómine, tu scisti. secundùm eumdem SpíriPs. 39. tum. Oratio. MNIPOTENS, æterne Deus, qui Ecclésiæ tuæ filios, sicut non cessas erudíre, ita non désinis adjuváre : da fidélibus tuis intercessióne beáti N. quem eis æternæ salutis Alia Oratio. R.br. Da mihi intellectum, * Et scrutábor legem tuam. Da mihi. y. Státue servo tuo * elóquium tuum, Dómine, * Et. Glória. Da mihi. Ps 118. y. Os meum loquétur sapiéntiam R. Et meditátio cordis mei prudéntiam Ps. 48. AD SEXTAM. Ant. 3. g. Auxílio. CAPITULUM..1. Tim. 6. quis áliter docet, et non acquiescit sanis sermónibus Dómini nostri Jesu Christi, et ei quæ secundùm pietátem est doctrinæ, superbus est, nihil sciens. R.br. Viam veritátis elégi, * Judícia tua non sum E siâ tuâ Spiritum, que oblitus. Viam. V. Adhasi beátus N. servívit: ut eodem AD PRIMAM. testimóniis tuis, Dómine, Judícia. Glória Patri. Viam. y. A judíciis tuis non declinávi; R. Quia tu legem posuisti mihi. Ps. 118. AD NONAM. Ant. 5. a. Si nóverim. CAPITULUM. 1. Tim 1. INIS præcepti est cáritas de corde puro, et consciéntiâ bonâ, et fide non fictâ: à quibus quidam aberNICUIQUE datur manifes- rantes, conversi sunt in va AD TERTIAM. Ant. 6. F. Sermo meus. FINIS Utatio Spiritus ad utilitá-niloquium, volentes esse le gis doctóres, non intelligentes neque quæ loquuntur, neque de quibus affirmant. R. br. Veritátem tuam * Et salutáre tuum dixi. Veritátem. y. Non abscondi misericórdiam tuam, et veritátem tuam ; * Et salutáre. Glória. Veritátem. Ps. 39. y. Pronuntiávi ómnia judícia oris tui: R. In viâ testimoniórum tuórum delectátus sum. Ps. 118. AD II. VESPERAS. Ant. UIT gratus Deo, eru- Ant. 5. C. Juxta manum Dei sui bonam super se, parávit cor suum, ut investigáret legem Dómini, et fáceret, et docéret. 1. Esdr. 7. Ant. 8. c. Postquàm se ámpliùs dedit ad diligéntiam lectiónis legis et Prophetárum, vóluit et ipse scribere quæ ad doctrinam et sapiéntiam pertinent. Prolog. Eccli. Ant. 3. a. Cùm esset sapientíssimus, dócuit pópulum: quæsivit verba utília, et conscripsit sermónes rectissimos ac veritáte plenos. Eccles. 12. Ant. 4. E. Sapiéntiam ejus enarrábunt gentes; et laudem ejus enuntiábit Ecclésia. Eccli. 39. BEA CAPITULUM. Prov. 3. EATUS homo qui invénit sapiéntiam, et qui áffluit prudéntiâ : mélior est acquisítio ejus negotiatióne argenti et auri primi; et puríssimi fructus ejus pretiosior est cunctis ópibus; et ómnia quæ desiderantur, huic non valent comparári. In Solemnibus et Annualibus: Allelúia, allelúia. y. Qui fécerit et docuerit, hic magnus vocábitur in regno cœlórum. Allelúia. Matth. 5. HYMNUS. LA quo dies hic nascitur, Ux lucis et fons lúminis, Sanctis eam Doctóribus His stat fides, his véritas Doctrína sana tráditur. His hauriamus fontibus Qui vera lux es méntium. y. Beátus vir qui dispónet sermónes suos in judício: |