FERIA QUINTA. De Epístola ad Hebræos. cap. 13. ARITAS fraternitátis máneat Cacat in vobis. Et hospita litátem nolíte oblivisci, per hanc enim latuérunt quidam, Angelis hospitio receptis. Mementóte vinctórum, tanquàm simul vincti ; et laborántium, tanquàm et ipsi in córpore morantes." FERIA SEXTA. cap. 13. ONORABILE Connúbium Hin omnibus, et thorus immaculátus. Fornicatóres enim, et adúlteros judicábit Deus. Sint mores sine avarítiâ, contenti præséntibus: ipse enim dixit: Non te déseram, neque derelinquam; ita ut confidenter dicamus: Dóminus mihi adjútor: non timébo quid fáciat mihi homo. SABBATO. De Epístolâ ad Hebræos. cap. 13. MEMENTÓTE præpositórum nis nólite abdúci. Optimum est enim grátiâ stabilire cor, non escis, que non profuérunt ambulantibus in eis. DOMINICA XVI. post Pentecosten. ABEMUS altáre, de quo édere non habent potestátem, qui tabernáculo desérviunt. Quorum enim animálium infertur sanguis pro peccáto in Sancta per Pontíficem, horum córpora cremantur extrà castra. Propter quod et Jesus, ut sanctificáret per suum sánguinem pópulum, extrà portam passus est. FERIA SECUNDA. De Epístolâ ad Hebræos. cap. 13. Extra castra, impropéXEAMUS igitur ad (Jesum) rium ejus portantes. Non enim habémus hic manentem civitátem, sed futúram inquírimus. Per ipsum ergò offerámus hóstiam laudis semper Deo, id est, fructum labiorum confiténtium nó vestrórum, qui vobis mini ejus. Beneficéntiæ aulocúti sunt verbum Dei: tem, et communiónis nolíte quorum intuentes éxitum oblivisci: tálibus enim hósconversatiónis, imitámini tiis promerétur Deus. Tu fidem. Jesus Christus herì, autem, Dómine, miserére nostri. et hodiè, ipse et in sécula. Doctrínis váriis, et peregrí- R. Deo grátias. Estiva L cap. 13. redditúri, ut cum gáudio hoc fáciant, et non gementes: hoc enim non éxpedit vobis. Oráte pro nobis : con BEDÍTE præpósitis ves-fidimus enim quia bonam tris, et subjacéte eis. Ipsi enim pervigilant quasi ratiónem pro animábus vestris consciéntiam habémus in ómnibus benè volentes conversári. IN FESTO PATRONI VEL PATRONÆ, VEL ETIAM PLURIUM PATRONORUM. ANNUALE. Quomodò ordinandum sit | falláciam, et juramentórum Officium Patron., indicabunt prævaricatiónem. rubrica, in parte Verna. cum sold Comm. Sabb. ante In I. Vesp. Ps. de Sabb. Dom. occurr. DOMINICA. Ad Noct Pss. de Dominic. nisi assign. alii in Prop. SS. IN I. NOCTURNO. Si in Breviar. non sint lect. prop. dicuntur seq. De Libro secundo Machabæórum. M Lectio j. Cap. 13. ACHABEUS semper confidébat, cum omni -spe, auxílium sibi à adventum natiónum, sed in mente habérent adjutória sibi facta de cœlo, et nunc sperárent ab Omnipoténte sibi affutúram victóriam. Et allocútos eos de Lege et Pro phétis, ádmonens etiam certámina quæ fécerant priùs promptiores constituit eos; et ita ánimis eórum erectis, simul ostendébat Géntium Lectio ij. Smávit, non clypei et hasta munitióne, sed sermónibus óptimis, et exhortatiónibus, expósito digno fide sómnio, per quod universos lætificávit. Erat autem hujuscémodi visus: Oníam, qui fúerat summus Sacerdos, virum bonum et benignum, verecundum visu modestum móribus, et elóquio decórum, et qui à púero in virtútibus exercitátus sit, manus proténdentem, oráre pro omni pópulo Judæórum : post hoc apparuisse et álium virum, ætáte et glóriâ mirábilem, et magni decóris habitúdine circa illum. INGULOS autem illórum ar Lectio iij. ESPONDENTEM verò Oníam Rdixisse: Hic est fratrum amátor, et pópuli Israël : hic est qui multùm orat pro pópulo, et universâ sanctâ civitáte, Jeremías Prophéta Dei. Extendisse autem Jere- míam dextram, et dedisse Judæ gládium aúreum, dicentem Accipe sanctum gládium munus à Deo, in quo dejícies adversários pópuli mei Israël. Exhortátiítaque Judæ sermónibus bonis valdè, de quibus extolli posset ímpetus, et ánimi júve sui. Si enim, dùm hìc víveret, misertus est peccatóribus, et orávit pro eis; nunc tantò ámpliùs quantò vériùs agnoscit misérias nostras, orat pro nobis Patrem; quia beáta illa pátria caritátem ejus non immutávit, sed augmentávit neque enim ideò et incompassíbilis fac num confortári, statuérunt quia impassibilis omninò dimicáre et confligere fórtiter, ut virtus de negótiis tus est. judicáret. IN II. NOCTURNO. Proprio Sanctorum, omittuntur tres Lectiones sequentes; si tantùm adsint duæ, pro vi. Lectione dicitur prima sequentibus; si una tantùm, pro v. et vj. Lectionibus dicuntur duce priores: si 'verò nulla, tres dicuntur ut sequitur. Sermo sancti Bernardi, Abr bátis. RIA Sunt quæ in festivitátibus Sanctórum vigilanter consideráre debémus; auxílium Sancti, exemplum ejus, confusiónem nostram. Auxílium Lectio v. EBEMUS étiam atténdere Jexemplum ejus; quia quándiù in terris visus est, et cum hominibus conversátus est, non declinávit ad dexteram neque ad sinistram, sed viam régiam ténuit, donec veniret ad illum ritas et vita. Intuémini huqui dicit: Ego sum via, vémilitátem óperum ejus, auctoritátem verborum ejus; et tunc vidébitis quomodò tàm verbo quàm exemplo, lúxerit inter hómines, quália nobis vestígia dereliquerit, ut ambulémus per ea, et non errémus in eis. Verè juxta Prophétam : Sémita justi recta est, rectus callis justi ad ambulandum. Lectio vj. n. 3. ED et diligentióri intuitu ejus; quia qui potens in ter- Sconfusiónem nostram ins râ fuit, potentior est in cœ-piciámus; quia homo ille sílis ante fáciem Dómini Dei milis nobis fuit passibilis, Deo affutúrum; et hortabá- ex eodem luto formátus ex tur suos ne formidárent ad quo et nos. Quid ergò est quòd non solùm difficile, sed et impossibile crédimus, ut faciámus ópera quæ fecit? Confundámur, fratres, et contremiscámus. Hómines isti fuérunt, qui præcessérunt nos, qui tam mirabiliter processérunt per vias vitæ, ut vix eos hómines fuisse credámus. Sic ergò in Sanctórum festivitátibus, et gaudére, et confundi debémus; gaudére, quia Patrónos præmísimus; confundi, quia eos imitári non possumus. IN III. NOCTURNO. Léctio sancti Evangélii secundùm Lucam. Douis Lectio vij. Cap. 11. IXIT Jesus Discípulis suis: Quis vestrûm habébit amicum, et ibit ad illum médiâ nocte, et dicet illi: Amíce, cómmoda mihi tres panes? Et réliqua. Homília sancti Basílii, Epíscopi. H enim verò ne spem abjíceres, ídcircò ait: Et si non proptéreà quòd ejus amicus sit, dabit illi; propter improbitátem tamen ejus, dabit illi quotquot habet necessários. Lectio viij. OPORTET itaque divínum auxílium flagitáre: flagitandum autem est, non ségniter, neque mente hùc et illùc divagante síquidem quisquis est ejusmodi, non solùm non consecutúrus est quæ petet, imò verò Dóminum magis exasperábit. Lectio ix. de Evang. cum Homil. Dom. Ad Laudes, Pss. de Dom. sic et Cantic. nisi adsit prop. com. Dom. Ad Horas, Pss. de Dom. Ad Prim. sine Symb. Quicumque, Canon ut in Breviar, pro SS. Patro nis. Ad II. Vesperas, Pss. de Dom. nisi assignent. prop. com. Dom. et Fest. seq. si sequatur Festum aliquod du DIEBUS INTRA OCTAVAM. Constit. Monast. c. 1. oc exemplum idcircò nobis à Dómino propó-plex, aut suprà. nitur, ut dóceat nos in fide firmos esse ac pertináces. Exemplum enim sumit ab hómine ad hóminem, ut discas nunquàm desperáre, ut cùm petieris nec accéperis non desistas tamen quoad accipias, si modò, quæ Deus vult póstules; neque díxeris: Peccátor sum, et ídeò non exáudior. Verùm Tres Antiph. . et RRR. sumuntur ex officio Nocturno diei, secundùm Feriam. Lectio I. de Scripturâ occurrente, tribus in unam junctis. Lectio II. et III. ut infrà pro qualibet die. In Laudibus et Vesperis |