sed in lege Dómini meditá-| Ant. 4. E. Servíte Dómino. Apprehéndite disciplínam, nequando irascátur Dóminus, * et pereátis de via justa. Cùm exárserit in brevi ira ejus, beáti omnes qui confídunt in eo. Ant. Servíte Dómino, et Qet populi meditáti sunt exultáte ei: apprehendite in ánia? Astitérant reges terræ, et príncipes convenérunt in unum, adversùs Dóminum, et adversùs Christum ejus. disciplínam. Ant. 8. G. Dicunt. PSALMUS 3. Christi resurrectio, membrorum ejus. spes ÓMINE, quid multiplicáti Dirumpámus víncula eó- Dount qui tríbulant me? * rum, et projiciámus à nobis jugum ipsórum. Qui hábitat in cœlis, irridébit eos, * et Dóminus subsannábit eos. Tunc loquétur ad eos in ira sua,* et in furóre suo conturbábit eos. Ego autem constitútus sum rex ab eo super Sion montem sanctum ejus, * prædicans præceptum ejus. * Dóminus dixit ad me : Filius meus es tu, ego hódiè génui te. | multi insurgunt adversùm me. Multi dicunt ánimæ meæ: * Non est salus ipsi in Deo ejus. Tu autem, Dómine, susceptor meus es, *glória mea, et exaltans caput meum. Voce meâ ad Dóminum clamávi, * et exaudívit me de monte sancto suo. Ego dormívi, et soporátus sum;* et exurrexi, quia Dóminus suscépit me. Non timébo millia pópuli circumdantis me: * exurge, Dómine; salvum me fac, Deus meas. Quóniam tu percussisti omnes adversantes mihi sine causa, dentes peccatórum contrivisti. Dómini est salus; * et super pópulum tuum benedíctio tua. Ant. Dicunt ánimæ meæ : Non est salus ipsi in Deo ejus; | pavérunt me láquei mortis. tu autem, Dómine, suscep tor meus es. In tribulatióne mea invocávi Dóminum, * et ad Deum y. Memor fui nocte nómi-meum clamávi; nis tui, Dómine; R. Et custodívi legem tuam. Ps. 118. Post Versiculum cujuslibet Nocturni dicitur secretò: Pater noster. Altâ voce: †. Et ne nos indúcas in tentatiónem; . Sed líbera nos à malo. Et exaudivit de templo sancto suo vocem meam; * et clamor meus in conspectu ejus, introívit in aures ejus. Commóta est et contrémuit terra; fundamenta móntium conturbáta sunt, et commóta sunt, * quóniam Absolutiones et Benedic-irátus est eis. tiones habentur post Psalterium. Lectiones cum responsoriis ut in Proprio. IN II. NOCTURNO. Ant. 6. Diligam te. PSALMUS 17. Christi resurgentis, et Ecclesiæ à persecutoribus liberatæ, gratiarum actio. D ILIGAM te, Dómine, fortitúdo mea: * Dóminus firmamentum meum, et refúgium meum, et liberátor meus. Deus meus adjútor meus, et sperábo in eum; protector meus, et cornu salútis meæ, et susceptor meus. * Ascendit fumus in ira ejus, et ignis à fácie ejus exarsit: * carbónes succensi sunt ab eo. Inclinávit cœlos, et descendit: et calígo sub pédibus ejus. Et ascendit super Chérubim, et volávit : *volávit super pennas ventórum. Et pósuit ténebras latíbulum suum, in circúitu ejus tabernáculum ejus; * tenebrósa aqua in nubibus áeris. Et intónuit de cœlo Dóminus, et Altíssimus dedit Laudans invocábo Dómi-vocem suam : * grando et num, * et ab inimicis meis carbónes ignis. salvus ero. Circumdedérunt me dolóres mortis, et torrentes iniquitátis conturbaverunt me. et Et misit sagittas suas, dissipávit eos ; * fúlgura multiplicávit, et conturbávit eos. Et apparuérunt fontes aquárum, et reveláta sunt præoccu- fundamenta orbis terrárum : Dolóres inferni circumdedérunt me; Altera divisio Psalmi 17. Et retribuet mihi Dómi-mini. nus secundùm justítiam meam,* et secundùm puritátem manuum mearum retribuet mihi: Quia custodívi vias Dómini, * nec ímpiè gessi à Deo meo. Quóniam ómnia judícia ejus in conspectu meo; * et justítias ejus non répuli à Dejus; elóquia Dómini ig- ne examináta : * protector Quóniam quis Deus præter Dóminum? * aut quis Deus præter Deum nostrum ? Deus qui præcinxit me virtúte, et pósuit immaculátam viam meam; Qui perfécit pedes meos tamquam cervórum, et super excelsa státuens me; Qui docet manus meas ad prælium: * et posuisti ut arcum æreum bráchia mea; Et dedisti mihi protectiónem salútis tuæ; * et déxtera tua suscépit me. * Et disciplína tua corréxit me in finem, * et disciplína tua ipsa me docébit. Dilatasti gressus meos subtus me, et non sunt infirmáta vestígia mea. Pérsequar inimícos meos, et comprehendam illos; et non convertar, donec defíciant. Confringam illos, nec póterunt stare : * cadent subtus pedes meos. Et præcinxisti me virtúte ad bellum; * et supplantasti insurgentes in me subtus me. Et inimícos meos dedisti mihi dorsum, et odientes me disperdidisti. Clamavérunt, nec erat qui salvos fáceret; * ad Dóminum, nec exaudívit eos. Et commínuam eos ut púlverem ante fáciem venti: * ut lutum plateárum delébo eos. Erípies me de contradictiónibus pópuli ; * constítues me in caput géntium. Pópulus quem non cognóvi, servívit mihi : * in audítu auris obedívit mihi. Vivit Dóminus, et benedictus Deus meus ; * et exaltétur Deus salútis meæ. Deus, qui das vindictas mihi, et subdis pópulos sub me, * liberátor meus de inimícis meis iracundis. Et ab insurgéntibus in me exaltábis me; * à viro iníquo erípies me. Proptéreà confitebor tibi in natiónibus, Dómine; * et nómini tuo psalmum dicam. Magníficans salútes regis ejus, et fáciens misericórdiam Christo suo David, et sémini ejus usque in séculum. * D te, Dómine, clamábo; Deus meus, ne síleas à me; nequando táceas à me, et assimilábor descendéntibus in lacum. Exaudi, Dómine, vocem deprecatiónis meæ, dum oro ad te, dum extollo manus Fílii aliéni mentíti sunt mihi; * fílii aliéni inveteráti sunt, et claudicavérunt à sé-meas ad templum sanctum mitis suis. tuum. delectasti inimícos meos super me. Dómine Deus meus, clamávi ad te, * et sanasti me. Dómine, eduxisti ab inferno ánimam meam; * sal * Psállite Dómino, sancti ejus, et confitémini memóriæ sanctitátis ejus. Secundùm ópera mánuum | vasti me à descendéntibus in eórum tríbue illis: redde lacum. retributiónem eórum ipsis. Quóniam non intellexérunt ópera Dómini, et in ópera mánuum ejus,* déstrues illos, et non ædificábis eos. Quóniam ira in indignatióne ejus, * et vita in voluntáte ejus. * Ad vésperum demorábitur flectus, * et ad matutínum lætitia. Benedictus Dóminus, quóniam exaudívit vocem deprecatiónis meæ. Dóminus adjútor meus, et protector meus: * in ipso sperávit cor meum, et adjú tus sum. num Christi sui est. Salvum fac pópulum tuum, Dómine, et bénedic hæredi Ego autem dixi in abundántia mea : * Non movébor in æternum. Dómine, in voluntáte tua præstitisti decóri meo virtútem. Avertisti fáciem tuam à me, et factus sum conturbátus. Ad te, Dómine, clamábo; et ad Deum meum deprecábor. táti tuæ et rege eos, et Quæ utilitas in sánguine extolle illos usque in æter-meo, * dum descendo in corruptiónem? num. Ant. In Deo sperávit cor meum, et adjútus sum, et ex voluntáte mea confitébor ei. Ant. 1. D. Psállite. * Numquid confitébitur tibi pulvis, aut annuntiábit veritátem tuam? Audívit Dóminus, et mi |