Secundùm misericórdiam | bui pedes meos,* ut custótuam vivífica me,* et custódiam verba tua. diam testimónia oris tui. In æternum, Dómine, * verbum tuum pérmanet in cœlo. In generatiónem et generatiónem véritas tua: * fundasti terram, et pérmanet. Ordinatióne tua persevérat dies, * quóniam ómnia sérviunt tibi. * * Nisi quòd lex tua meditátio mea est, tunc fortè periissem in humilitáte mea. In æternum non obliviscar justificatiónes tuas: quia in ipsis vivificasti me. Tuus sum ego, salvum me fac; * quóniam justificatiónes tuas exquisívi. Me expectavérunt peccatóres ut pérderent me : testimónia tua intelléxi. A judíciis tuis non declinávi, * quia tu legem posuisti mihi. Quàm dúlcia faucibus meis elóquia tua! * mel ori meo. super A mandátis tuis intellexi: proptéreà odívi omnem viam iniquitátis. Lucerna pédibus meis verbum tuum,* et lumen sémitis meis. Jurávi et státui* custodire judícia justítiæ tuæ. Humiliátus sum usquequáque, Dómine: * vivifica me secundùm verbum tuum. Voluntária oris mei beneplácita fac, Dómine, * et judícia tua doce me. * Anima mea in mánibus. meis semper: * et legem tuam non sum oblitus. Omnis consummatiónis vidi finem: * latum mandátum tuum nimis. Divisio Psalmi 118. UOMODÒ dilexi legem tu Posuérunt peccatóres láqueum mihi; * et de mandátis tuis non errávi. Hæreditáte acquisívi tes Qam, Dómine!* totâ die timónia tua in æternum; * meditátio mea est. Super inimícos meos prudentem me fecisti mandáto tuo;* quia in æternum mihi est. Super omnes docentes me intellexi: quia testimonia tua meditátio mea est. Super senes intellexi, * quia mandáta tua quæsívi. Ab omni via mala prohí quia exultátio cordis mei sunt. Inclinávi cor meum ad faciendas justificatiónes tuas in æternum, * propter retributiónem. Divisio Psalmi 118. [NÍQUOS ódio hábui, * et le gem tuam dilexi. INIQUE Adjútor et susceptor meus es tu ; * et in verbum tuum supersperávi. Declináte à me maligni,* et scrutábor mandáta Dei mei. Súscipe me secundùm elóquium tuum, et vivam; * et Ant. Inclinávi cor meum ad faciendas justificatiónes tuas in æternum. CAPITULUM. I. Joan. 5. cáritas Dei, ut non confundas me ab expec- Hmandáta ejus custodiá tatióne mea. Adjuva me, et salvus ero; * et meditábor in justificatiónibus tuis semper. * Sprevisti omnes discedentes à judíciis tuis, * quia injusta cogitátio eórum. Prævaricantes reputávi omnes peccatóres terræ: ídeò dilexi testimónia tua. Confíge timóre tuo carnes meas: * à judíciis enim tuis tímui. Feci judícium et justítiam: * non tradas me calumniántibus me. Súscipe servum tuum in bonum: * non calumniéntur me superbi. Oculi mei defecérunt in salutáre tuum, et in elóquium justítiæ tuæ. Fac cum servo tuo secundùm misericórdiam tuam,* et justificatiónes tuas doce me Servus tuus sum ego: da mihi intellectum, ut sciam testimónia tua. * Tempus faciendi, Dómine, * dissipavérunt legem tuam. Ideò dilexi mandáta tua * super aurum et topázion. Protéreà ad ómnia mandáta tua dirigébar: * omnem viam iníquam ódio habui. mus; et mandáta ejus grávia non sunt. R.br. Testimónia tua intellexi, Dómine: * Latum mandátum tuum nimis. Testimónia. y. Omnis consummatiónis vidi finem: * Latum. Glória Patri. Testimónia tua. * Declarátio sermónum tuó- meditátio mea est. rum illúminat, * et intellectum dat párvulis. Os meum apérui, et attraxi spíritum ; * quia mandáta tua desiderábam. Aspice in me, et miserére Equitas testimónia tua in æternum: * intellectum dà mihi, et vivam. Divisio Psalmi 118. LAMAVI in toto corde meo, exaudi me, Domine. ? meî, secundùm judícium justificatiónes tuas requí diligéntium nomen tuum. Gressus meos dírige secundùm elóquium tuum; et non dominétur meî omnis injustítia. Rédime me à calúmniis hóminum, * ut custódiam mandáta tua. Fáciem tuam illúmina super servum tuum, * et doce me justificatiónes tuas. Exitus aquárum deduxérunt óculi mei, * quia non custodiérunt legem tuam. Justus es, Dómine, * et rectum judicium tuum. Mandasti justítiam testimónia tua; * et veritátem tuam nimis. ram. Clamávi ad te, salvum me * ut custódiam mandáta fac; tua. Prævéni in maturitáte, et clamávi : * quia in verba tua supersperávi. Prævenérunt óculi mei ad te dilúculò, ut meditárer elóquia tua. Vocem meam audi secundùm misericórdiam tuam Dómine; *et secundùm judícium tuum vivífica me. Appropinquavérunt persequentes me iniquitáti: * à lege autem tua longè facti sunt. Propè es tu, Dómine; * et omnes viæ tuæ véritas. Inítio cognóvi de testimóniis tuis, quia in æternum fundasti ea. * Vide humilitátem meam, et éripe me, * quia legem tuam non sum oblitus. Júdica judícium meum, et rédime me: * propter eló-. quium tuum vivífica me. Longè à peccatóribus saJus; * quia justificatiónes tuas non exquisiérunt. Misericórdiæ tuæ multæ, Dómine: * secundùm judí- tua non custodiérunt. Divisio Psalmi. tátio mea est. Vivet ánima mea, et laudábit te ; * et judícia tua ad tuis formidávit cor meum. Iniquitátem ódio hábui, et abominátus sum: * legem autem tuam dilexi. Sépties in die laudem dixi tibi * super judícia justítiæ tuæ. Errávi sicut ovis quæ périit: * quære servum tuum, quia mandáta tua non sum oblitus. Ant. Omnia mandáta tua æquitas: pax multa diligéntibus legem tuam Dómine. CAPITUM. I. Tim. 1. FINIS præcepti est caritas de corde puro, et consciéntia bona, et fide non fictâ. * R.br. Omnes viæ meæ In conspectu tuo, Dómine. Omnes. y. Servávi mandáta tua * et testimónia tua, * In conspectu tuo. Glória. Omnes. y. Custodívit ánima mea testimónia tua. R. Et dilexit ea vehementer. Ps. 118. Oratio conveniens. AD VESPERAS. *. Deus, in adjutórium, etc. PSALMUS 109. Christi divinitas, regnum et Sacerdotium. D IXIT Dóminus Dómino meo: Sede à dextris meis; Donec ponam inimícos tuos, scabellum pedum tuórum. Virgam virtútis tuæ emittet Dóminus ex Sion: * domináre in médio inimicórum tuórum. Tecum princípium in die virtútis tuæ in splendóribus sanctórum : * ex útero ante lucíferum génui te. Jurávit Dóminus, et non pœnitébit eum : * Tu es Sacerdos in æternum secundùm ordinem Melchisedech. Dóminus à dextris tuis: * confrégit in die iræ suæ reges. Judicábit in natiónibus, implébit ruínas ;* conquassábit cápita in terra multórum. De torrente in via bibet: *proptéreà exaltábit caput. Ant. Dixit Dóminus Dómino meo: Sede à dextris meis. Ant. 4. a. Fidélia. PSALMUS 110. Laus Deo ob sua per Christum beneficia. ONFITÉBOR tibi, Dómine, CONFE in toto corde meo, in concílio justórum et congregatióne. Magna ópera Dómini,* exquisíta in omnes voluntátes ejus. Conféssio et magnificéntia opus ejus : * et justítia ejus manet in séculum séculi. Memóriam fecit mirabílium suórum * miséricors et miserátor Dóminus. Escam dedit timéntibus se: * memor erit in séculum testamenti sui. * Virtútem óperum suórum annuntiábit pópulo suo; ut det illis hæreditátem géntium. Opera mánuum ejus véritas et judícium; * fidélia ómnia mandáta ejus : Confirmáta in séculum séculi,* facta in veritáte et æquitáte. Redemptiónem misit pópulo suo : * mandávit in æternum testamentum suum. Sanctum et terribile nomen ejus : * inítium sapiéntiæ timor Dómini. Intellectus bonus ómnibus faciéntibus eum : * laudátio ejus manet in séculum séculi. Ant. Fidélia ómnia mandáta ejus, confirmáta in séculum séculi. Ant. 1. f. Qui timet Dóminum. |