D EUS, Deus meus, réspice in me quarè me dereliquisti? longè à salúte mea verba delictórum meórum. Deus meus, clamábo per diem, et non exáudies; * et nocte, et non ad insipiéntiam mihi. Tu autem in sancto hábitas, laus Israël. In te speravérunt patres nostri ; * speravérunt, et liberasti eos. A te clamavérunt, et salvi facti sunt: * in te speravérunt, et non sunt confúsi. | Aperuérunt super me os suum, * sicut leo rápiens et rúgiens. Sicut aqua effúsus sum, * et dispersa sunt ómnia ossa mea. Factum est cor meum tanquam cera liquescens * in médio ventris mei. Aruit tanquam testa virtus mea, et lingua mea adhæsit faucibus meis ; * et in púlverem mortis deduxisti me. Quóniam circumdedérunt me canes multi; * concílium malignantium obsédit me. Fodérunt manus meas et pedes meos; * dinumeravérunt ómnia ossa mea. Ego autem sum vermis, et non homo;* oppróbrium hóminum, et abjéctio plebis. Ipsi verò consideravérunt Omnes videntes me, deri- et inspexérunt me: * divisérunt me:* locúti sunt lá- sérunt sibi vestimenta mea, biis, et movérunt caput. et super vestem meam miSperávit in Dómino, erí- | sérunt sortem. piat eum ; * salvum fáciat eum, quóniam vult eum. Tu autem, Dómine, ne elongáveris auxílium tuum à me:*ad defensiónem meam conspice. Erue à frámea, Deus, ánimam meam,* et de manu canis únicam meam. Salva me ex ore leónis, * et à córnibus unicórnium humilitátem meam. Narrábo nomen tuum frátribus meis: * in médio ecclésiæ laudábo te. Altera divisio Psalmi 21. Quáte eum; universum se timétis Dóminum, lau men Jacob, glorificáte eum : * tímeat eum omne semen Israël. Quóniam non sprevit, neque despexit deprecatiónem páuperis; nec avertit fáciem suam à me : * et cùm clamárem ad eum, exaudívit me. Apud te laus mea in ecclésía magna * vota mea reddam in conspectu timéntium eum. Edent pauperes, et saturabuntur; et laudábunt Dó- | minum qui requírunt eum : vivent corda eórum in séculum séculi. CAPITULUM. Thren. 5. UARE in perpétuum obliviscéris nostri? derelinques nos in longitúdine diérum? Converte nos, Dómine, ad te, et convertémur: ínnova dies nostros, sicut à princípio; sed projíciens repulisti nos, irátus es contra nos vehementer. R. br. Usquequò, Dómine, Obliviscéris me in finem? Usquequò. y. Usquequò exaltábitur * inimícus meus super me? * Obliviscéris. Glória Patri. Usquequò. Ps. 12. y. Exurge, Dómine Deus, obliviscáris páuperum Ps. 9. Reminiscentur et conver-exaltétur manus tua: R. Ne tentur ad Dóminum universi fines terræ: * et adorábunt in conspectu ejus universæ famíliæ géntium. * Quóniam Dómini est regnum, et ipse dominábitur géntium. Manducavérunt et adoravérunt omnes pingues ter* in conspectu ejus cadent omnes qui descendunt in terram. ræ: Et ánima mea illi vivet; *et semen meum sérvietipsi. Annuntiábitur Dómino generátio ventúra ; * et annuntiábunt cœli justítiam ejus pópulo qui nascétur, quem fecit Dóminus. Ant. Deus meus, quarè me dereliquisti? longè à salúte mea verba delictórum meó rum. AD VESPERAS. Ant. 4. A. Supra dorsum PSALMUS 128. Christi et Ecclesiæ prælia et victoriæ. rum, * quod, priusquàm evel- | tu illic es: si descéndero látur, exáruit : in infernum, ades: * Si súmpsero pennas meas dilúculo, et habitávero in extrémis maris; Etenim illùc manus tua dedúcet me, * et tenébit me déxtera tua. et Et dixi: Fórsitan ténebræ conculcábunt me; * nox illuminátio mea in delíciis meis. Quia ténebræ non obscurabuntur à te; et nox sicut dies illuminábitur: * sicut ténebræ ejus, ita et lumen ejus. Quia tu possedisti renes meos: * suscepisti me de útero matris meæ. Ant. Posuisti super me manum tuam, Dómine: quò à fácie tua fúgiam? CO Ant. 6. Confitébor tibi. Divisio Psalmi 138. ONFITÉBOR tibi [ Dómine], quia terribiliter magnificátus es; * mirabília ópera tua, et ánima mea cognoscit nimis. *nimis confortátus est principátus eórum. Dinumerábo eos, et super arénam multiplicabuntur: * exurrexi, et adhuc sum te cum. Si occíderis, Deus, peccatóres: * viri sánguinum, declináte à me; Quia dícitis in cogitatióne: *Accípient in vanitáte civitátes tuas. Nonnè qui odérunt te, Dómine, óderam? * et super inimícos tuos tabescébam? Perfecto ódio óderam illos, * et inimíci facti sunt mihi. Proba me, Deus, et scito cor meum: intérroga me, et cognosce sémitas meas; Et vide si via iniquitátis in me est,* et deduc me in via æterna. Ant. Confitébor tibi, Dómine, quia terribiliter magnificátus es; ánima mea cognoscit nimis. Ant. 3. b. Custódí me Dómine. Custódi me, Dómine, de manu peccatóris, * et ab hominibus iniquis éripe me. Qui cogitavérunt supplantáre gressus meos : * abscondérunt superbi láqueum mihi. Et funes extendérunt in láqueum: * juxtà iter scándalum posuerunt mihi. Dixi Dómino: Deus meus es tu; * exaudi, Dómine, vocem deprecatiónis meæ. Ant. Custódi me, Dómine, de manu peccatóris. Ant. 7. c. Dómine, Dómine. Divisio Psalmi 139. ÓMINE, Dómine, virtus DOMIN salútis meæ, * obumbrasti super caput meum in die belli. Ne tradas me, Dómine, à desidério meo peccatóri: * cogitavérunt contra me; ne derelinquas me, ne fortè exaltentur. Caput circúitus eórum; * labor labiórum ipsórum opériet eos. bitábunt recti cum vultu tuo. y. Clamávi ad te, DómiAnt. Dómine, Dómine, ne, tota die: R. Expandi ad virtus salútis meæ, ne de-te manus meas. Ps. 87. relinquas me. UGETE, pacis Angeli : L Mortális en ultrò Deus, Culpæ gerens imáginem, Pœnam nocentûm sústinet. Amóris ô miráculum! O cordis humáni stupor! Insons Deus neci datur; Pigébit et sontes pati! Nos sempiternis crux tua, O Christe, flammis éruit: Hic ure vindex, hìc seca, Parcas in æternum modò. Caro reclámat; sed Patris Urget voluntas: nos tua Virtúte da fortes sequi, Jesu, quod exemplo doces. Livóre sanátos tuo, Tuóque lotos sánguine, Peccando ne novam sinas Paráre nos tibi crucem. Qui Fílium tradit, Patri, Natóque sit laus víctimæ: Par sit tibi laus, qui sacram Succendis aram, Spíritus. Amen. Ad Magníficat. Ant. 1. D. Fecit Dóminus poténtiam in bráchio suo: dispersit superbos mente cordis sui. Luc. 1. AD COMPLETORIUM. Ant. 2. Ne derelinquas |