Quid verò his refpondendum eft, quile Et concil. ren.1.Con. Theodoret. PRimim Rimùm admonendi funt isti, ne falso Ca- 1.Tim.4. tholicis affingant, quod Apoftolus detefta Colof.2. tur & Ecclefiafemper dänauit in Iudæis, Ma Gangren. nichais, Prifcillianiftis: quod videlicet aut & Tole.. fecundum legem Mofaicam, aut ex fuperftitio & Bracha ne à cibis quibufdam abstineant. Catholici e- Faustum, nim,ficut Auguftinus Faufto Manichæo re- Manich. fpondet, quod à carnibus abftinent, cdomandi lib.30. Et corporis caufa id faciunt, propter animam ab ir in epitome rationalibus motibus amplius bumiliandam, diuino.de non quod carnes effe immundas credant. Nec cretorum. folùm à carnibus, verùm à quibufdam etiam terre fructibus abftinent: vel femper, ficut pau ci, vel certis diebus atque temporibus, ficuti per Quadragefimam fermè omnes. Sic Auguftinus,atque ante illum idipfum etiam Epipha nius docet:vbi confutat Aëriana hærefim,quæ lib. de He• ftata Ecclefia Ieiunia cuiq, libera effe vult, at lia & ie que ad ea neminem obligari. Quod verò magni iun.Tum momenti certi meriti fit,eiufmodi ieiunia re Cyp.de.le. uerenter amplecti, feduloque obferuare, tam a-tat. Hiero. pertè probat Hieronymus contra Iouinianum, lib.z. vt à nullo iure poßit addubitari. Nec temerè Paulus affeuerat: Bonum eft non man- Roma.14. Et iun.& ten ducare Ignatius. Theodo. ducare carnem, & non bibere vinu. Qui bus addenda funt, quæ fupra docuimus de præ Angust. c. ceptis Ecclefiæ obferuandis, idque non folùm Illa dift.12 ad fcandalum euitandum, & ad difciplinam publicam retinendam, propterque iram, fed eRom.13. tiam propter confcientiam, vt Apoftolus dixit. Constat etiam, ficut omnium ætatum fcriptoTheoph. res comprobant, Ecclefiæ difciplinam, confueMaxim. tudinem,traditionem, fanétionem hanc & effe Hieron. conftantem, & inde ab initio fuiffe, vt diebus Epiphan. quibufdam,præfertim Quadragefima, IeiuniDe conf. um hoc Ecclefiafticu obferuaretur. Ita docent Canones Apoftolorum & Sacrofanétæ Synodi: Can.19. Gangrenfis quidem Anathemate eos ferit, qui Et Mogut, communia totius Ecclefiæ Ieiunia contemnut: C.35. Toletana verò communione cos priuari iubet, Toletan. 8 quifine ineuitabili neceßitate, & euidenti lan c.8. guore carnibus in Quadragefima vefcuntur. Luc. 10. Promde non Ecclefiæ modò matri, fed etiam Roma. 13. CHRISTO in Ecclefia fponfa loquenti atHierony. que præcipienti refiftunt, fibid, certam damnac.Sint tibi. tionem acquirunt, qui fanctum & falutiferum de cont.di. ab Ecclefia nobis ufque commendatum ie→ ftin.5. iuniorum inftitutum abrogant,repudiántue. dist.5. Can. 68. Synod. Actor. 15. Quid de Ieiunio facra Scriptu- Diuina vox eft, quæ per Joëlë ad peccatorès cla clamat: Conuertimini ad me in toto cor- 2. in loui Reg. Exod.24. LKC.4. uit, vt nobis folennes ieiuniorum dies relin- Matth.17. queret: acriora dæmonia docuit, non nifi ora mus 3.Cor.6. mus nofmetipfos, ficut DEI miniftros, in multa patientia, in vigilijs, in ieiunijs, in caftitate. Qui enim funt CHRISTI, Galat.5. carnem fuam crucifixerunt cum vitijs & concupifcentijs. Quid eft Oratio? ESt pius nostra metis in DE V Maffectus, Ex Au. 'quo petuntur fideliter, quæcunque funt Damafce. nobis aut alijs falutaria. Modum orandi er for mulam fingularem CHRISTVS prafcripfit Matthæi fexto, ficuti fuprà declarauimus. "Nullum eft bonum opus, quod quidem à pluribus,& fæpius,& diligentius, magis, neceffariò in hac vita Christiano fit exercendum. Eccl.35. Verè dictü illud, Oratio humiliantis fe,nubes penetrabit. Curin orando feduli & afsidui effe Vide Aug. epift. 121. Voniam Oratio proprium & neceffarium eft exercitiu fidei, habetý, no modò feriu Chryfo, præceptum in diuinis literis passim, fed etiam de orando DEI promißionem frequentem, plenamá, Deum. folationis atque fuauitatis. Dico vobis, inquit ipfa Veritas CHRISTVS: Omnia quæcunq; orantes petitis, credite quia ac Matth. 11. cipietis,& cuenient vobis. Etrurfum:Ego dico vobis, petite, & dabitur vobis: quę- Luc.11. Libr. 1. de orando Quibus exemplis vim Oratio- I laco.5. Acobus Apoftolus, vt orationis virtutem explicaret exemplo, ita fcripfit:Elias homo 3. Reg. 17. erat fimilis nobis, pafsibilis, & oratione orauit,vt non plueret fuper terram,&nő pluit annos tres & menfes fex.Et rurfum orauit: & cœlum dedit pluuiam, & terra dedit fructum fuum. Pluribus exemplis Exod.17. Augustinus rem eandem comprobat: Orante 1.Reg.7. Mofe Samuele vincuntur à Iudæis hostes Ama |