Obrazy na stronie
PDF
ePub

Quid verò his refpondendum eft, quile
gem Ecclefiaftici Ieiunij con-
uellunt atq; contem-
nunt?

Et concil.

ren.1.Con.

Theodoret.

PRimim Rimùm admonendi funt isti, ne falso Ca- 1.Tim.4. tholicis affingant, quod Apoftolus detefta Colof.2. tur & Ecclefiafemper dänauit in Iudæis, Ma Gangren. nichais, Prifcillianiftis: quod videlicet aut & Tole.. fecundum legem Mofaicam, aut ex fuperftitio & Bracha ne à cibis quibufdam abstineant. Catholici e- Faustum, nim,ficut Auguftinus Faufto Manichæo re- Manich. fpondet, quod à carnibus abftinent, cdomandi lib.30. Et corporis caufa id faciunt, propter animam ab ir in epitome rationalibus motibus amplius bumiliandam, diuino.de non quod carnes effe immundas credant. Nec cretorum. folùm à carnibus, verùm à quibufdam etiam terre fructibus abftinent: vel femper, ficut pau ci, vel certis diebus atque temporibus, ficuti per Quadragefimam fermè omnes. Sic Auguftinus,atque ante illum idipfum etiam Epipha nius docet:vbi confutat Aëriana hærefim,quæ lib. de He• ftata Ecclefia Ieiunia cuiq, libera effe vult, at lia & ie que ad ea neminem obligari. Quod verò magni iun.Tum momenti certi meriti fit,eiufmodi ieiunia re Cyp.de.le. uerenter amplecti, feduloque obferuare, tam a-tat. Hiero. pertè probat Hieronymus contra Iouinianum, lib.z. vt à nullo iure poßit addubitari. Nec temerè Paulus affeuerat: Bonum eft non man- Roma.14.

Et

iun.& ten

ducare

Ignatius.

Theodo.

ducare carnem, & non bibere vinu. Qui bus addenda funt, quæ fupra docuimus de præ Angust. c. ceptis Ecclefiæ obferuandis, idque non folùm Illa dift.12 ad fcandalum euitandum, & ad difciplinam publicam retinendam, propterque iram, fed eRom.13. tiam propter confcientiam, vt Apoftolus dixit. Constat etiam, ficut omnium ætatum fcriptoTheoph. res comprobant, Ecclefiæ difciplinam, confueMaxim. tudinem,traditionem, fanétionem hanc & effe Hieron. conftantem, & inde ab initio fuiffe, vt diebus Epiphan. quibufdam,præfertim Quadragefima, IeiuniDe conf. um hoc Ecclefiafticu obferuaretur. Ita docent Canones Apoftolorum & Sacrofanétæ Synodi: Can.19. Gangrenfis quidem Anathemate eos ferit, qui Et Mogut, communia totius Ecclefiæ Ieiunia contemnut: C.35. Toletana verò communione cos priuari iubet, Toletan. 8 quifine ineuitabili neceßitate, & euidenti lan c.8. guore carnibus in Quadragefima vefcuntur. Luc. 10. Promde non Ecclefiæ modò matri, fed etiam Roma. 13. CHRISTO in Ecclefia fponfa loquenti atHierony. que præcipienti refiftunt, fibid, certam damnac.Sint tibi. tionem acquirunt, qui fanctum & falutiferum de cont.di. ab Ecclefia nobis ufque commendatum ie→ ftin.5. iuniorum inftitutum abrogant,repudiántue.

dist.5.

Can. 68.

Synod.

Actor. 15.

Quid de Ieiunio facra Scriptu-
ra tradit?

Diuina vox eft, quæ per Joëlë ad peccatorès

cla

[ocr errors]
[ocr errors]

clamat: Conuertimini ad me in toto cor-
de veftro,in ieiunio, & fletu, & plan&tu. Ibidem.
Nec multò poft: Canite tuba in Syon, in-
quit, fanctificate ieiunium, vocate cœtû,
congregate populum: vel ficut ali legunt:
Sanctificate ieiunium,prædicate curatio- Hieron. in
nem.I't hinc difcamus, Teiunium fanétificari Loëlem.
cæteris bonis operibus, & fanétificatum cura-
tioni proficere peccatorum, ut Hieronymus in
terpretatur. Nam ut idem è facris literis colli- Ibid. li
git,per Ieiunia Daniel vir defideriorum futu- Daniel: 9.
ra cognouit: Niniuite ira placquerut DEI: Ioan.3.
Elias ac Mofes quadraginta dierum efu- 3.kes. 19.
rie DEI familiaritate faturati funt:& ipfe Deut.9.
Dominus totidem diebus in folitudine ieiuna- Maub.

2. in loui

Reg. Exod.24.

LKC.4.

uit, vt nobis folennes ieiuniorum dies relin- Matth.17.

queret: acriora dæmonia docuit, non nifi ora
tione & ieiunijs,poffe fuperari: & Apostolus 2.cor.6.
frequenter fe ieiunaffe dicit: in Pfalmis pœ- .11.
nitens loquitur: Manducaui ficut cinere pa Palao.
né meũ, & potú meũ cum fletu mifcebá.
Pfal.34.
Et, Cùm mihi molefti effent, induebar ci
licio, humiliabá in ieiunio animam meã. Matt.9.
Demum quid eo manifeftius q quod CHRI- Luc.5
STVS affirmat fore, vt cùm ipfe fponfus di- Acto.13.
fcipulis fuis maximè dilectus ablatus fit, tunc
illos licet Spiritu fanéto plenos, ieiunaturos ef-
fe? Igitur Paulus ad fideles clamat: Exhibea-

mus

3.Cor.6. mus nofmetipfos, ficut DEI miniftros, in multa patientia, in vigilijs, in ieiunijs, in caftitate. Qui enim funt CHRISTI, Galat.5. carnem fuam crucifixerunt cum vitijs & concupifcentijs.

Quid eft Oratio?

ESt pius nostra metis in DE V Maffectus,

Ex Au.

'quo petuntur fideliter, quæcunque funt Damafce. nobis aut alijs falutaria. Modum orandi er for mulam fingularem CHRISTVS prafcripfit Matthæi fexto, ficuti fuprà declarauimus. "Nullum eft bonum opus, quod quidem à pluribus,& fæpius,& diligentius, magis, neceffariò in hac vita Christiano fit exercendum. Eccl.35. Verè dictü illud, Oratio humiliantis fe,nubes penetrabit.

Curin orando feduli & afsidui effe
debemus?

Vide Aug. epift. 121.

Voniam Oratio proprium & neceffarium eft exercitiu fidei, habetý, no modò feriu Chryfo, præceptum in diuinis literis passim, fed etiam de orando DEI promißionem frequentem, plenamá, Deum. folationis atque fuauitatis. Dico vobis, inquit ipfa Veritas CHRISTVS: Omnia quæcunq; orantes petitis, credite quia ac Matth. 11. cipietis,& cuenient vobis. Etrurfum:Ego

[ocr errors][merged small]

dico vobis, petite, & dabitur vobis: quę- Luc.11.
rite & inuenietis:pulfate, & aperietur vo
bis. Omnis enim qui petit,accipit: & qui
quærit, inuenit: & pulfanti aperietur.
Atque iterum: Si vos cú fitis mali, noftis Matt.7.
bona data dare filijs veftris:quantò magis
pater vefter qui in cœlis eft, dabit bona
petentibus fe? Talibus quidem dictis, vt re-
tè colligit Chryfoftomus, ac tali fpe prouocauit and
nos ad orandum vniuerforum Dominus. Nos Deum.
verò decet obtemperantes DEO,femper omně
vitam in laudibus DEI precibufq, tranfige-
re, maiore ftudio curam agentes diuini cultus,
quam vitæ noftræ. Sic enim contigerit femper
viuere vitam homine dignam.Hæc ille.

Libr. 1. de

orando

Quibus exemplis vim Oratio-
nis & fructum collige-
mus?

I

laco.5.

Acobus Apoftolus, vt orationis virtutem explicaret exemplo, ita fcripfit:Elias homo 3. Reg. 17. erat fimilis nobis, pafsibilis, & oratione orauit,vt non plueret fuper terram,&nő pluit annos tres & menfes fex.Et rurfum orauit: & cœlum dedit pluuiam, & terra dedit fructum fuum. Pluribus exemplis Exod.17. Augustinus rem eandem comprobat: Orante 1.Reg.7. Mofe Samuele vincuntur à Iudæis hostes

Ama

« PoprzedniaDalej »