locutus fueris, vt auertatur à via fua impia,& viuat,ipfe impius in iniquitate fua 8.Tim. 4. morietur:fanguinem autem eius de manu tua requiram. Adeò neceffarium est obferuatu,quod Paulus non fine graui obtestatio postulat:Prædica verbum, infta opportunè,importunè, argue, obfecra, increpa 1.Tim.5. in omni patientia & do&rina. Tum ide alibi, Peccantes inquit, coram omnibus argue, vt & cæteri timorem habeant. ne Quando noftra Conniuentia a- Voties id, quod facultate vel authoritate nostra cmendari vindicaria, potest & de bet,nos tamen impunitum & in peius abire fiRom.13. nimus.Ita peccant Magistratus,cum gladium frustra portant,neque ficuti dicuntur,ministri DEI funt,& vindices in iram his,qui agunt fceleratè velfeditiofe. Eôde referri potest quod 1.Cor.5. Apostolus Corinthijs præcipit: Auferte malum exvobis ipfis:nefcitis quia modicum fermentum totam maffam corrupit? Expurgate vetus fermentum. Secundò hic pee cant Patres & Matres familias, Herie Præ ceptores, dum fibi concreditos nimia dißimulatione & indulgentia quadam in educando pere perdunt,& negligentia focordiaq, fua in discri men deduci permittunt. Sic paternæ prorfus in dulgentia culpa deprauatos legimus filios Heli, qui idcirco immodice lenitatis fuæ pœnas.Reg.4. granes dedit. Hic etiam addi potest peccatum, quod vocari folet Omißio fraterna correptionis, admonitionis vel reprehenfionis, quandò CHRISTVS quoque femel atque iterum Matth.18. tertiò corripiendum esse fratrem monuit ut peccantem illum lucrifaceremus. Quanquam alij distinguunt inter huiufmodi Omiffionem, priorem de qua diximus, conniuentiam, vt duos alieni peccati modos ex hifce con ftituant. Quid eft Participatione alienum peccatum contrahere? Dmaximè fit, cum in partem lucri cum furibus fiue raptoribus venimus: cùm itidem bona iniustè parta, vel quouis modo aliena, no bis vnà cum alijs fcienter vendicamus aut re tinemus : cùm infuper fpolijs alienis ditefcimus. Huc fpectare potest, quod Pfalmographus dixit, cu furibus ipfis currere, cu adul- Pfal.49. teris portione habere. Sicut Efaias obijcit populo Iudaico: Principes tui infideles, focij Efaia.1. furum,omnes diligunt munera,fèquutur retributiones. Grauius adhuc delinquit,qui K2 lucrum fibi ex aliena turpitudine apertè parät, vt Lenones, quiue latronibus,& notæ turpitu dinis velfactionis hominibus, præbere audent bofpitium locum, quò fe illi aut fua reciplant. Quo modo alienum peccatum no- QVum Vum aut malefactoribus patrocinamur, aut doctrinam alterius quamuis peruerfam & impiam tuemur ac fpargimus: quũ noftra itidem cura vel opera, quod contra fas & equum inftituitur,promouere atque propugna re contendimus. Aduerfus hos diuinum intoaie.5. nat oraculum: Væ qui dicitis malum bonum, & bonum malum,ponentes tenebras lucem,& lucem tenebras, ponentes amarum in dulce, & dulce in amarum. Efa.10. Ac rurfus: Væ qui iuftificatis impium pro muneribus,& iuftitia iufti aufertis ab eo. Ibidem Hæc fatis de peccatis, vt vocant, alienis, que nunc profecto longè late patent, & fumma quotidie licentia, à magnatibus præfertim, perpetrantur. Adeoq, vulgo ea non cauentur, vt plerique peccata non effe putent ac floccipendant, etiam fi fuas confcientias his crimiBum fordibus confpurcent, animafque condem 4 nent. nent. Poffunt aute dicta fpecies omnes in tria ferè genera conijci, breuiterý, vt Magnus Ba Bafili. filius oftendit,comprehendi. Quod enim in alie Quomodo ex Apostes ni erroris vel peccati focietatem incidimus, id li fenten. fit aut re e opere:aut voluntate certóue ani- ta cũ opes mi propofito tantum: aut fupina negligentia,fi quofis no ribus infin quando admonendi & emendandi officio no- fit comuni ftro alij defraudantur. Sedlongè omnium de- candum. terrimum peccandi genus eft, quo delinquitur in Spiritum fanctum. De Peccatis in Spiri tum fan&tum. Quid eft peccatum in Spiritum ESt,oblatam DEI munificentiam & gra 'tiam, quæ Spiritui fanéto ceu fontibonorum tribui peculiariter folet,ex malitia contem ptim abijcere. Atque hoc eft peccare inexpiabiliter,vt iuxta CHRISTI verbum, nec in hoc ipfo, neq, in futuro fæculo, talis tantig, Matt.18. peccati remißio impetretur. Hac enim lege no- Marc.3. bifcum agit DEVS, vt nec gratiam in ter- August.de ris, neque gloriam in cœlis tribuat alijs,quàm qui peccatum deteftantur agnitum, & præter id, bonum fibi proponunt, rectumque eligunt vita inftitutu. Cæterùm in hifce peccatis que K3 fiunt ver.Dom. fiunt in Spiritum fanclum, abest tum peccati detestatio, tum boniquod fectandum erat eleElio, abijcitur præterea id, quo Spiritus fan Etus profua gratia quem à peccando folet reuocare.Hinc fit, vt eiufmodi peccatis implicati, nullam DEI gratiam impetrare poßint. Pec catur enim non ex humana imbecillitate vel fragilitate: quod vocant peccare in Patrem, An.li. 83. Patrifque potentiam, vt in Petro Apoftolo CHRISTVM ipfum negante cernimus : ne Maub.16. querurfus exignorantia, quod eft peccare, ut appellant,in Filium Filÿjá fapientiä, ficut Sau Alto.9. lo accidit Ecclefiæ perfequutori: fed quod longè quest. 1.Tim.1. vt grauius eft peccatur hic ex malignitate & perChryfof.in uicacia mentis, vt exemplum præbent peruerMallb. fifsimi & obftinatißimiilli Pharifæi. Quot funt peccata in Spiritum fanctum? EIufmodi fex recenfentur, vt vulgò quidë recepta funt eorum hæc nomina: Præfumptio de mifericordia DEI, vel de impunitate peccati, Defperatio, Agnita veritatis impugnatio, Fraterna charitatis inuidentia, Obftinatio, & Impænitentia. Significantius autë. erit fi quis itanumeret. I. Diuina mifericordia confidenter abuti. II. Degratia DEI velfalute fua prorfus defperare. III. Ve |