χεσθαι, ἀλλ ̓ εἰ δυνατόν ἐστι μηδὲ συναντᾶν, μόνον δὲ προσεύχεσθαι ὑπὲρ αὐτῶν, ἐάν πως μετανοήσωσιν ὅπερ δύσκολον. τούτου δὲ ἔχει ἐξουσίαν Ἰησοῦς Χριστὸς τὸ ἀληθινὸν ἡμῶν ζῆν.

նար ինչ իցէ, եւ ոչ հանդիպելով հաղորդել նոցա , բայց միայն աղօթելով աղօթել վասն նոցա, թերեւս ապաշխարեսցեն. $ulunr @ &uju dnuuthji h ngu: i. e.,,et antea cautos reddo (praemunio, praecaveo) vos a feris inde (istis) humanâ formâ indutis, quas non solum recipiendo non oportet (decet) vos recipere, sed, si quo modo possibile sit, neque (etiam non) obviam eundo associari iis,, verum tantummodo orando orare pro iis, (an( forte resipiscant (poeniteant); censeo, quod et hoc difficillimum est istis.“ Haec et proxime sequentia Careton. I. I. p. 50. e lihro cujusdam monophysitae

i. e.,,Cautos reddo (praemunio, praecaveo) vos ab hominibus malis, qui sunt ferae (bestiae), et similitudinem tantum possident hominum, quos (s. quas) non solum non decet vos recipere, sed, si possibile, ne quidem (etiam non) obviam iis venire; at tantummodo orate (,,-eoosxsuett( pro istis, ut revertantur (resipiscant), id quod difficile est." Gr. 2. ,,ȧvdowNouioqown, & Cod. Nydpr. ,,os) od 6vo dnosroyo9ae xe}, daxumpsyev * 6o & npooeixsoOs (Cod. Nylpr. ,,TooseiZtsau) règ adrü, £tv nos uteoisou Lat. 2. ,,Praecustodio autem vos a bestiis hominum figuras habentibus; quas non solum devitare, sed etiam fugere vos oportet: tantum orate ),,Toooegso9e) pro illis, nt forte poeniteant.“ Uterque interpres omisit ultima verha ,,örso duoxolo. C

1. 3. corro d

Arm. ւ ի վերայ այսոցիկ՝ միայն սի Քեի գոյ իշխանութիւն. զի նա է ճշմարիտ կեանք մեր : i. e. „et super haec Jesu Christi (s. Jesu Christo) est potestas; nam hie est vera yita nostra. "“ _Fragmentum illud syriacum ap. Curet.

i. e.,,super hoc autem potestatem habens (sc. est) Jesus Christus." Gr. 2. et Lat. 2. hace prorsus omittunt.

εἰ δὲ τὸ δοκεῖν ταῦτα ἐπράχθη ὑπὸ τοῦ κυρίου ἡμῶν, κἀγὼ τῷ δοκεῖν δέδεμαι. τί δὲ καὶ ἐμαυτὸν ἔκδοτον δέδωκα τῷ θανάτῳ πρὸς πῦρ πρὸς μάχαιραν πρὸς θηρία; ἀλλ ̓ ἐγγὺς μαχαίρας ἐγγὺς θεοῦ, μεταξὺ θηρίων μεταξὺ θεοῦ. μόνον ἐν τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ

1. 1. εἰ δὲ πρὸς θηρία. Cod. Med. exhibet „εί γάρ, cujus loco nos cum Lat. 1. et Armn. dedimus,εἰ δέ Verba κἀγὼ τὸ δοκεῖν Α δέδεμαι omisit Aldrichius, Salvinii apographum nimis presse secutus. Exstant in Cod. Msto. In ep. ad Trall. c. Χ. uti et supra c. II. habemus τὸ δοκεῖν“, quare non mutandum cum edd. in,,τῷ δοκεῖν Neque enim, ut Vossii verbis utar, hoc magis Graecum quam alterum. Jacobson. Pronomen reciprocum,ἑαυτόν" primae personae significationem induit, uti in ep. ad Trall. c. III. cf. Rom. 8, 23. I Cor. 11, 31. I Joh. 1, 8. Libri impr. Vossium secuti exhibent ἐμαυτόν. Idem. Lat. 1.,,Si autem secundum (,,ei dè natá“) videri haec operata sunt a Domino nostro: ergo et ego (,,κἀγὼ οὖν κατά“, sed deest ergo" in Cod. Caj.) secundum videri ligor. Quid autem et meipsum (,,έμαυτόν?) traditum dedi morti, ad ignem, ad gladium, ad bestias ? Arm. Իսկ՝ եթէ կարծեօք գործեցան այս ամենայն ի տեառնէ, ապա եւ ես կարծեօք եմք կապեալ. եւ ընդէր մատնեցի զանձն իմ ի մահ, եւ ՚ի խայտառականս գազանաց Հրոյ եւ υπη i. e.,,At si opinione facta sunt haec omnia a Domino (om.,,uv“), ergo et ego (,,κἀγὼ οὖν) opinione sum ligatus. Et cur tradidi personam meam (me ipsum) in mortem et in ignominiam ferarum, ignis et gladii ? Laudantur haec a Theodoreto in Dial. I., ubi legitur: „εἰ γὰρ τῷ δοκεῖν κἀγὼ τῷ δοκεῖν δέδεμαι· τί δὲ καὶ ἐμαυτὸνα κ. τ. λ. f Gr. 2. „εἰ γὰρ τῷ δοκεῖν ἐν σώματι γέγονεν ὁ κύριος, καὶ τῷ δοκεῖν ἐσταυρώθη, κἀγὼ τῷ δοκεῖν δέδεμαι. τί δὲ καὶ ἐμαυτὸν ἔκδο τον (deest „,ἔκδοτον“ in Ms.) δέδωκαι κ. τ. λ. Lat. 2. „Si enim putative in corpore fuit Dominus, et putative crucifixus est: ergo et ego (,,κἀγὼ οὖν) putative vinctus sum. Quare autem et meipsum tradidi ad mortem, ad ignem, ad gladium, ad bestias?“ 1. 3. ἀλλ ̓ ἐγγὺς μαχαίρας κ. τ. λ. Lat. 1. legit,,ὑπομενῶν pro „ὑπομένω", vertit enim: „sustinebo. Arm. Of mp Mpauci k upη) մերձաւոր է եւ աստուծոյ. եւ եթէ իցէ ՛ի մէջ գազանաց՝ Աստուած է : ֆայց միայն յանուն եի Քեի, եւ վասն նմա չարչարակից լինելոյ , ամենայնի համբերեմ այնու որ զօրա

யட

Χριστοῦ εἰς τὸ συμπαθεῖν αὐτῷ πάντα ὑπομένω αὐτοῦ με ἐνδυ ναμοῦντος τοῦ τελείου ἀνθρώπου γενομένου.

V. Ὅν τινες ἀγνοοῦντες ἀρνοῦνται, μᾶλλον δὲ ἠρνήθησαν ὑπ ̓ αὐτοῦ ὄντες συνήγοροι τοῦ θανάτου μᾶλλον ἢ τῆς ἀληθείας. οὓς οὐκ ἔπεισαν αἱ προφητεῖαι, οὐδ ̓ ὁ νόμος Μωσέως, ἀλλ ̓

gmcgunt qhu {π βπ lummus Πρ: i. e. Nam qui propinquus est gladio, propinquus est et Deo; et si sit inter bestias (feras), apud Deum est. Sed tantummodo in nomine Jesu Christi, et ut passionis ejus socius (particeps) fiam (ad verbum,,propter ei compatientem fieri" s.,,ad compatiendum ei"), omnia (omne) sustineo, per eum, qui corroborat me Jesus Christus, Deus noster"; ac legisset,,avrov (vel

δι' αὐτοῦ τοῦ “) με ἐνδυναμοῦντος Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ θεοῦ ἡμῶνα pro — τοῦ τελείου ἀνθρώπου γενομένου. Sed videtur mihi hoc correctionem potius monophysiticam redolere. Theodoret. 1. 1. ἀλλ ̓ ὁ ἐγγὺς μαχαίρας, ἐγγὺς θεοῦ. μόνον — πάντα ὑπομένω, αὐτοῦ με ἐνδυναμοῦντος τοῦ τελείου ἀνθρώπου.“ Omisit vocem ultimam »γενομένου, nec addidit nisi sequentia „,ὅν τινες ἀρνοῦνται". Gr. 2. et Lat. 2. „,ἀλλ ̓ οὐ τῷ δοκεῖν, ἀλλὰ τῷ ὄντι πάντα ὑπομένω διὰ Χρι στὸν, εἰς τὸ συμπαθεῖν αὐτῷ, αὐτοῦ με ἐνδυναμοῦντος· οὐ γάρ μοι τοσοῦτον σθένος.“

1. 3. Ὅν τινες τῆς ἀληθείας. Lat. 1. „,Quem quidam ignorantes, abnegant; magis autem abnegati sunt ab ipso (Cod. Caj.,,abnegantes ignorantes magis abnegati ab ipso"); existentes concionatores mortis magis, quam veritatis." Arm. O / &! nifike jusque περιοδο ήταν, Նոյնպէս եւ նա ինքն զնոսա ուրանայ. որք են ի կողմն մահու

படயட

66

unuchbuy put [ zumpuntuit: i. e. Nam si qui (quidam) ex ignorantia negant eum, itidem et hic (ille) ipse eos negat, qui sunt ad latus (qui stant ad partes) mortis potius quam ad veritatis (sc. latus). Gr. 2. Ὃν τινες ἀγνοοῦντες ἠρνήσαντο, καὶ συνηγοροῦσι τῷ ψεύδει μᾶλλον ἢ τῇ ἀληθείᾳ. Lat. 2. Quem profecto quidam ignorantes negaverunt; et consentiunt magis mendacio quam veritati." 1. 5. οὓς οὐκ φρονοῦσιν. Interpolator (Gr. 2.),τὰ κατ ̓ ἄνδρα" (quod malunt Usser. et Pearson.), sed τῶν potest retineri. Smith. Lat. 1. ",quos non persuaserunt prophetiae, neque lex Moysi (Cod. Caj.,,Moisis"); sed neque usque nunc evangelium, neque nostrae eorum qui secundum virum (Infra c. 12. melius,,singillatim". Jacobson.) passiones. Etenim de nobis idem sapiunt.” Arm. c d unbougi ωραρι

οὐδὲ μέχρι νῦν τὸ εὐαγγέλιον οὐδὲ τὰ ἡμέτερα τῶν κατ ̓ ἄνδρα παθήματα· καὶ γὰρ περὶ ἡμῶν τὸ αὐτὸ φρονοῦσιν. τί γάρ με ὠφελεῖ τις, εἰ ἐμὲ ἐπαινεῖ, τὸν δὲ κύριόν μου βλασφημεῖ μὴ ὁμολογῶν αὐτὸν σαρκοφόρον; ὁ δὲ τοῦτο μὴ λέγων τελείως αὐτὸν

թեան մարգարէիցն, եւ ոչ օրինացն մովսէսի. այլ եւ ոչ այժ Սրբոյ Աւետարանին. որք

ոմանց ոմանց ուսուցանեմք: լԱրդ՝ եւ վասն մեր այսպէս խորհին՝
i. e. Et non obediverunt prophetiae prophetarum, et non legi Mosis;
sed ne nunc quidem (sed et non nunc) sancto evangelio; qui et non ad
scripturam nostram (scripta nostra) spectant, quam singulos (aliquos ali-
quos) docemus. Itaque et de nobis sic cogitant“; ac si legisset,,xai ovx
(vel„,οἳ οὐκι) ἐπείσαντο ταῖς προφητείαις“ κ. τ. λ. At fortasse Arm.
hic nonnisi sensum verborum reddere voluit; modo illud teneamus, eum
legisse γράμματα" pro παθήματα". Gr. 2.
οὐδ ̓ ὁ νόμος
ὁ Μωσέως, ἀλλ' οὐδὲ μέχρι νῦν τὸ εὐαγγέλιον, ἀλλ ̓ οὐδὲ τὰ
ἡμέτερα τὰ (al.,,τῶν) κατ ̓ ἄνδρα παθήματα κ. τ. λ. Lat. 2.
„Quos non persuaserunt prophetae (,,οἱ προφῆται, nisi forte legendum
,,prophetiae"), neque lex Moysi, sed nec nunc usque evangelium, nec
nostrae speciales passiones." etc.

1. 2. τί γάρ με σαρκοφόρον. Dedi,ὠφελεῖ cum Edd. omnibus praeter Vossium, qui ex Mstaὀφελεῖ. Sed o et ω in hoc Codice ut in aliis saepissime commutantur. Jacobson. Arm. quy oquum & a, b np. qu funuch, L qubi δ ζωη5. L 2 Suun σε αιωρείται ηqlgur: i. e. „quid prodest mihi, si quis me laudat (,,τί με ὠφελεῖ, εἰ ἐμὲ ἐπαινεῖ τις), et Dominum meum blasphemat, et non credit, quod corpus (carnem) induit (carnem eum induisse).“ In ed. Const. haec cum antecedentibus arcte conjuncta apparent, sed interpunctionem illam male institutam habeo, ac sic potius interpungendum esse arbitror: aLungultrue. ωρη μπρέτ: οτε etc. Laudantur haec et proxime sequentia a Theodoreto in Dial. I., ubi sic legitur:,,τί γὰρ ὠφελεῖ, εἴπερ με ἐπαινεῖ τις κ. τ. λ. Gr. 2. »τί γὰρ ὠφελεῖ, εἰ ἐμὲ ἐπαινεῖ τις νεκροφόρον θεόν; "Lat. 2. Quid enim me (add. ,με) juvat, si me quis laudaverit; Dominum autem meum blasphemaverit; si non eum confessus fuerit incarnatum esse Deum ?"

-

1. 4. ὁ δὲ τοῦτο νεκροφόρος. Cf. ep. ad Philad. e. VI.

Lat. 1. voeem „,νεκροφόρος" vertit mortifer, quomodo supra in ep.

ad Trall.

c. ΧΙ. vocabulum »θανατηφόρος" reddiderat. Arm. uk o αγαδ

ayud

ἀπήρνηται ὢν νεκροφόρος. τα δὲ ὀνόματα αὐτῶν ὄντα ἄπιστα οὐκ ἔδοξέ μοι ἐγγράψαι· ἀλλὰ μηδὲ γένοιτό μοι αὐτῶν μνημο νεύειν, μέχρις οὗ μετανοήσωσιν εἰς τὸ πάθος ὅ ἐστιν ἡμῶν ἀνάστασις.

VI. Μηδεις πλανάσθω. καὶ τὰ ἐπουράνια καὶ ἡ δόξα τῶν

ոչ Հաւատայ՝ ուրացօղ է

կատարեալ, եւ ինքն զգեցեալ է

quù: i. e. „At qui huic non

credit, negator (infitiator sc. Dei) est perfectus, et ipse induit mortem. Theodoret. 1. 1. -,τελείως αὐτὸν ἀπήρνηται ὡς νεκροφόρον. Gr. 2. ut Gr. 1., sed Lat. 2. „Hoc autem qui non dixerit, perfecte eum negat, sicut mortuum bajulans (,,ὡς νεκροφόρος).

1. 1. τὰ δὲ — ἐγγράψαι. Arm. Uρη η ζωή ή

pwping fbx 4pby, i. e. „Itaque nomina

ματα τῶν ἀπίστων) non est bonum mihi

WLW

infidelium. (,,và oỡv ỏvó

(non decet me) scribere.

Gr. 2. „νῦν οὐκ ἔδοξέ μοι ἐγγράψαι. Lat. 2. „Nomina vero eorum, infidelia, non est mihi nunc visum scribere."

1. 2. ἀλλὰ μηδὲ κ. τ. λ. Lat. 1. „sed neque fat mihi ipsorum recordari, usque quo poeniteant in passionem, quae (Cod. Caj. „panem, qui“) est nostra resurrectio. Arm. pur leg & L JEL funum irish ապաշխարեսցեն, եւ Հաւատասցեն զչարչարանս փրկչին մերոյ, η 4 χωρισμένα Πρ: i. e. „Absit a me et commemorare eos, donec resipiscent et credent passionem servatoris nostri (non puto Arm. legisse „,τοῦ σωτῆρος ἡμῶν, sed addidisse potius haec ex ingenio, ut bene exprimeret sensum vocis πάθος), quae est resurrectio nostra. Ultima hujus sententiae verba cum sequentibus conjuncta syriace e Timothei episcopi (patriarchae) Alex. libro contra concilium Chalcedonense Cureton. dedit l. 1. p. 42., ubi sic legitur: la 208 012, 15p ΠΑΟ στόλος οσί i. e. „usque dum redeant (resipiscant) ad passionem illam, quae est resurrectio nostra. Gr. 2. μηδὲ γένοιτό με αὐτῶν μνημονεύειν, μέχρις οὗ μετανοήσωσιν. Lat. 2. fere item : „sed (,,αλλά) neque contingat mihi, ut mentionem eorum faciam, donec poeniteant." Uterque omisit verba ultima, utpote paullum obscuriora. 1. 5. Μηδεὶς πλανάσθω χωρείτω. Correctionem Vossianam „πιστεύσωσιν recepi pro Msti,πιστεύσωμεν" (non πιστεύωμεν, uti post Aldrich. Russelius), quod falsum arguunt et Medicei Codicis contextus, et Interpolatoris (Gr. 2.) paraphrasis. Jacobson. Lat. 1. ,,Nullus erret. Et supercoelestia (,,υπερουράνια", cf. ep. ad Trall. c. V.), et gloria