. Non sunt loquélæ neque sermones B. Quorum non audiantur voces eórum. Ps. 18.

Oratio ut in Proprio; et sic ad Sextam et ad Nonam. AD SEX TAM. Ant. 2. D. Quorum. Capitulum. 2. Cor. 5. Osuit in nobis Deus

. In generatiónem et generatiónem R'. Annuntiábimus laudem tuam. Ps. 78. AD II. VESPERAS. Ant. Njecérunt manus in Apóstolos, et posuérunt eos in custódia.

gatióne fúngimur; tanquam Deo exhortante per nos: Obsecrámus pro Christo, reconciliámini Deo.

R. br. Dóminus excelsus * Subjécit pópulos nobis. Dóminus. . Elégit nobis hæreditátem suam : Subjécit. Glória Patri. Dóminus. Ps. 46.

. Nimis honorificáti sunt amíci tui, Deus: R. Nimis confortátus est principátus córum. Ps. 138.

AD NONA M. 'Ant. 1. a. Ecce. Capitulum. 2. Thess. 2. et tenéte tradi

Tate, tiónes quas didicistis sive per sermónem, sive

Act. 5.

Ant. 2. D. Cæsis denuntiavérunt ne omninò loquerentur in nómine Jesu. Act. 5.

Ant. 4. E. Ibant gaudentes à conspectu concílii, quóniam digni hábiti sunt pro nómine Jesu contumé liam pati. Act. 5.

Ant. 1. g. Loquebantur verbum Dei cum fiducia; et virtúte magnâ reddébant testimónium resurrectiónis Jesu Christi. Act. 4.

Ant. 3. a. Tradiderunt ánimas suas pro nómine Dómini nostri Jesu Christi. Act. 15.

Capitulum. 1. Cor. 4. Dussimos ostendit, tanEus nos Apóstolos no

quam morti destinátos : quia spectáculum facti sumus mundo, et ángelis, et homínibus.

Qu

Hymnus. S. V.

uem misit in terras Deus, Utmorte nos servet suâ, Amóris hîc fidos sui Vos éligit vicários. Occísus Agnus à lupis, Vos misit agnos ad lupos: Mores ferínos éxuunt, Agni repentè de lupis. Quæ victimárum cædibus Tellus madébat impiis, Vestris eam sudóribus, Vestro piastis sánguine. Hoc rore facta pinguior, Quot illa fructus prótulit!

Non jam crucis Christi

pudet:

Quin surgit ingens glória Deum fatéri mórtuum, Pro mórtuo mori Deo.

Hoc iste plenus spíritu Ridet minas, ridet neces; Tnâque fretus déxterâ, Tibi, Redemptor, mílitat. Paráta spectans præmia, Secúrus ad pœnas volat:

Ad Nunc dimittis.

Ant. 6. C. Ego ad Dóminum aspíciam expectábo Deum salvatórem meum. Mich. 7.}

AD OFFICIUM NOCT. Invit. Deum patiéntiæ et solátii, Veníte, adorémus. Rom. 15. Ps. 94. Veníte. 2.

Hymnus. S. V.
Elix morte tuâ, qui

mine.

Æterne tu Verbi Pater, 'Eterne Fili, par Patri, Et par utrique. Spíritus, Tibi, Deus. sit glória. Amen.

. In Deo sperávi, R. Non timébo quid fáciat mihi caro. Ps. 55.

Ad Magníficat. Ant. 8. G. Ecce Deus salvátor meus, fiduciáliter agam, et non timébo; quia fortitúdo mea et laus mea Dóminus, et factus est mihi in salútem. Is.12.

Oratio, ut infrà ad Laudes, nisi sit propria.

[In Solemnibus-majoribus, ad Completorium: Ant. 3. à. Qui séquitur me, non ámbulat in tenebris; sed habébit lumen vitæ, dicit Dóminus. Joan. 8.

Cœlo difficilem rúmpere
amas viam,
Et signáre cruóre
Quam Christo déderas,
fidem !

Pœnis victa quibus defíceret fides,

Tu pœnas ávidà mente præoccupas :

Cui non súfficit una,

Ambis innúmeras neces.

Te pro lege sua magnánimum mori, Te Christus púgilem spectat ab æthere : Ne succumbere possis, Tecum prælia sústinet. Et nos delícias, vana per ótia,

Gens infida Deo, quæ

rimus ánxii! Quid torpémus? inertes Sanguis Mártyris éxcitat. Semper máxina laus ingé◄

B. j. Probávit me Dóminus quasi aurum quod per ignem transit : * Vestígia ejus secútus est pes meus; viam ejus custodívi, et non declinávi ex ea. ✈. Omnia detrimentum feci ad cognoscendum Christum, et societátem passiónum illíus, configurátus morti ejus Vestígia. Job. 23. Philip. 3.

B. ij. Certámen forte dedit illi Dóminus, * Ut vínceret, et sciret quóniam ómnium poténtior est Sapiéntia. . Confortátus est fide, dans glóriam Deo, * Ut vinceret. Sap. 10. Rom. 4.

R. iij. Custodívit illum 'Dóminus ab inimícis * Descendit cum illo in fó

:

veam et † In vínculis non dereliquit illum. . Erat Deus cum eo, et erípuit eum ex ómnibus tribulatiónibus ejus. * Descendit. Glória. † In vínculis. Sap. 10. Act. 7.

IN II. NOCTURNO. Ant. I. f. Etsi in præsenti témpore supplíciis hóminum erípiar, manum Omnipotentis nec vivus, nec defunctus effúgiam ; quamobrem fórtiter vitâ excedendo, exemplum forte relinquam. 2. Mach. 6.

Ant. 7. d. Prompto ánimo pro gravíssimis ac sanctíssimis légibus honestà morte perfungar. 2. Mach. 6.

Ant. 8. c. E cœlo membra ista possídeo; sed propter Dei leges hæc ipsa despício, quóniam ab ipso me ea receptúrum spero. 2. Mach. 7.

. Fortitúdinem meam ad te custódiam; R. Quia Deus susceptor meus es. Ps. 58.

Lectiones, ut in Proprio. R. iv. Factus es mihi ad jútor, Dómine, et liberasti me * A rugiéntibus præparátis ad escam, de manibus quæréntium ánimam meam, et de portis tribulatiónum quæ circumdederunt me.

*

sanctam sciéntiam, manifeste tu scis quia cùm à morte possem liberári Duros corporis sustíneo dolóres; secundùm ánimam verò, propter timórem tuum libenter hæc pátior. ỳ. Gáudeo in passiónibus, et adímpleo ea quæ desunt passiónum Christi in carne mea: * Duros. 2. Mach. 6. Coloss. 1. B. vj. Liberávit me Dóminus ab omni ópere ma10 ; * Et salvum fáciet in regnum suum cœleste. . In die tribulationis exultábo in Deo Jesu meo: super excelsa dedúcet me victor; * Et salvum. Glória Patri. * Et 2. Tim. 4. Habac. 3.

IN III. NOCTURNO. Ant. 5. a. Scio ópera tua, et labórem, et patiéntiam tuam; et quia sustinuisti propter nomen meum, et mon defecisti. Apoc. 2.

Ant. 4. d. Scient omnes quia ego dilexi te; quóniam servasti verbum patiéntiæ meæ, et ego servábo te ab hora tentatiónis. Apoc. 3.

Ant. 3. c. Qui vícerit, et custodierit usque in finem ópera mea, dabo illi potestátem super gentes, sicut et ego accépi à Patre meo. Apoc. 2.

. In die tribulatiónis

perdet eam; * Qui autem perdiderit ánimam suam propter me et Evangélium, salvam fáciet eam. . Erit tibi ánima tua in salútem, quia in me habuisti fidúciam, ait Dóminus. * Qui autem. Marc. 8. Jerem. 39.

B. viij. Esto fidélis usque ad mortem, et dabo tibi corónam vitæ : * Qui vícerit, non lædétur à morte secunda. . Usque ad mortem certa pro justítia, Deus expugnábit pro te inimicos tuos: * Qui vícerit. Apoc. 2. Eccli. 4.

B. ix. Qui vícerit, fáciam illum columnam in templo Dei mei; * Et foràs non egrediétur ámpliùs : et † Scribam super eum nomen Dei mei, et nomen civitátis novæ Jerúsalem. . Plantábo eum, et non turbábitur ámpliùs ; nec addent filii iniquitátis, ut affligant eum sicut priùs. * Et foràs. Glória Patri. † Scribam super eum. Apocal. 3. 2. Reg. 7.

Te Deum. AD LAUDES. (In simplicibus, Psalmi dicuntur sub sola 4. Antiphona ; et sic in omni alio Communi.)

Ominus mecum est

ficábis me. Ps. 49. Evangelium et Homilia, ut in Proprio.

R. vij. Qui volúerit áni mam suam salvam fácere,

3. à.

tis: idcircò qui persequuntur me, cadent, et infirmi erunt. Jerem. 20.

Ant. 1. f. Circumdedé