Tu, civitatem quis deceat status,
Curas; et, urbi sollicitus, times,
Quid Seres et regnata Cyro

Bactra parent, Tanaïsque discors
Prudens futuri temporis exitum
Caliginosâ nocte premit Deus;
Ridetque, si mortalis ultra

Fas trepidat. Quod adest, memento
Componere æquus: cætera fluminis
Ritu feruntur, nunc medio alveo
Cum pace delabentis Etrus-

cum in mare; nunc lapides adesos,
Stirpesque raptas, et pecus, et domos,
Volventis unâ, non sine montium
Clamore vicinæque silvæ,

Cum fera diluvies quietos

Irritat amnes. Ille potens sui
Lætusque deget, cui licet in diem
Dixisse, Vixi: cras vel atrâ
Nube polum Pater occupato,

Vel sole puro: non tamen irritum,
Quodcumque retro est, efficiet ; neque
Diffinget infectumque reddet,

Quod fugiens semel hora vexit.
Fortuna sævo læta negotio, et
Ludum insolentem ludere pertinax,
Transmutat incertos honores,

Nunc mihi, nunc alii benigna.
Laudo manentem: si celeres quatit
Pennas, resigno quæ dedit, et meâ
Virtute me involvo, probamque
Pauperiem sine dote quæro.
Non est meum, si mugiat Africis
Malus procellis, ad miseras preces
Decurrere, et votis pacisci,

Ne Cypriæ Tyriæque merces
Addant avaro divitias mari:
Tunc me, biremis præsidio scapha

ODE. III. 30.

Tutum, per Ægæos tumultus
Aura feret, geminusque Pollux.

ODE XXX.

Exegi monimentum ære perennius,
Regalique situ pyramidum altius;

Quod non imber edax, non Aquilo impotens
Possit diruere, aut innumerabilis
Annorum series, et fuga temporum.
Non omnis moriar; multaque pars mei
Vitabit Libitinam. Usque ego posterâ
Crescam laude recens, dum Capitolium
Scandet cum tacitâ virgine pontifex.
Dicar (quâ violens obstrepit Aufidus,
Et quâ pauper aquæ Daunus agrestium
Regnavit populorum, ex humili potens)
Princeps olium carmen ad Italos
Deduxisse modos. Sume superbiam
Quæsitam meritis, et mihi Delphicâ
Lauro cinge volens, Melpomene, comam.

10

15

Q. HORATII FLACCI

ODARUM

LIBER QUARTUS.

10

ODE I.

Ad Venerem.

Intermissa, Venus, diu,

Rursus bella moves? Parce, precor, precor.

Non sum qualis eram bonæ

Sub regno Cinaræ. Desine, dulcium

Mater sæva Cupidinum,

Circa lustra decem flectere mollibus

Jam durum imperiis. Abi,

Quo blandæ juvenum te revocant preces.

Tempestivius in [domum]

Pauli, purpureis ales oloribus,

Comissabere Maximi,

Si torrere jecur quæris idoneum. Namque et nobilis et decens,

Et pro sollicitis non tacitus reis,

Et centum puer artium,

Late signa feret militiæ tuæ:

Et, quandoque potentior

Largis muneribus riserit æmuli, Albanos prope te lacus

Ponet marmoream, sub trabe Cypriâ.

Illic plurima naribus

Duces thura, lyræque et Berecyntiæ

Delectabere tibiæ

Mixtis carminibus, non sine fistulâ.

Illic bis pueri die

Numen, cum teneris virginibus, tuum Laudantes, pede candido

In morem Salium ter quatient humum. Me nec femina, nec puer

Jam, nec spes animi credula mutui, Nec certare juvat mero,

Nec vincire novis tempora floribus. Sed cur, heu! Ligurine, cur

Manat rara meas lacryma per genas? Cur facunda parum deco

ro inter verba cadit lingua silentio ? Nocturnis ego somniis

Jam captum teneo; jam volucrem sequor Te per gramina Martii

Campi; te per aquas, dure, volubiles.

ODE II.

Ad Antonium Iulum.

Pindarum quisquis studet æmulari, I

ule, ceratis ope Dædaleâ

Nititur pennis, vitreo daturus

Nomina ponto.

Monte decurrens velut amnis, imbres
Quem super notas aluêre ripas,
Fervet, immensusque ruit profundo
Pindarus ore,

Laureâ donandus Apollinari,
Seu per audaces nova dithyrambos
Verba devolvit, numerisque fertur
Lege solutis ;

Seu Deos, regesve canit, Deorum
Sanguinem, per quos cecidêre justâ

25

30

335

40

5

10

15

Morte Centauri, cecidit tremendæ

Flamma Chimæræ ;

Sive, quos Elea domum reducit

Palma cœlestes, pugilemve equum ve
Dicit, et centum potiore signis
Munere donat;

Flebili sponsæ juvenemve raptum
Plorat; et vires animumque mores-
que aureos educit in astra, nigro-
que invidet Orco.

Multa Dircæum levat aura cycnum,
Tendit, Antoni, quoties in altos
Nubium tractus: ego, apis Matinæ
More modoque

Grata carpentis thyma per laborem
Plurimum, circa nemus uvidique
Tiburis ripas operosa parvus
Carmina fingo.

Concines majore poëta plectro
Cæsarem, quandoque trahet feroces
Per Sacrum clivum, meritâ decorus
Fronde, Sicambros ;

Quo nihil majus meliusve terris

Fata donavêre bonique Divi,

Nec dabunt, quamvis redeant in aurum

Tempora priscum.

Concines lætosque dies, et urbis

Publicum ludum, super impetrato
Fortis Augusti reditu, forumque
Litibus orbum.

Tum meæ (si quid loquar audiendum)
Vocis accedet bona pars; et, o Sol
Pulcher! o laudande! canam, recepto

Cæsare felix.

Tuque dum procedis, Io Triumphe!
Non semel dicemus, Io Triumphe!
Civitas omnis; dabimusque Divis
Thura benignis.