ODE XII.

Ad Neobulen.

Miserarum est neque Amori dare ludum, neque dulci
Mala vino lavere; aut exanimari, metuentes
Patruæ verbera linguæ. Tibi qualum Cytherea
Puer ales, tibi telas, operosæque Minervæ
Studium aufert, Neobule, Liparæi nitor Hebri;
Simul unctos Tiberinis humeros lavit in undis,
Eques ipso melior Bellerophonte, neque pugno
Neque segni pede victus; catus idem per apertum
Fugientes agitato grege cervos jaculari, et
Celer alto latitantem fruticeto excipere aprum. 10

ODE XIII.

Ad Fontem Bandusium.

O Fons Bandusiæ, splendidior vitro,
Dulci digne mero, non sine floribus,
Cras donaberis hædo,

Cui frons turgida cornibus

Primis et Venerem et prælia destinat,
Frustra; nam gelidos inficiet tibi
Rubro sanguine rivos

Lascivi soboles gregis.

Te flagrantis atrox hora Caniculæ
Nescit tangere: tu frigus amabile
Fessis vomere tauris

Præbes, et pecori vago.

Fies nobilium tu quoque fontium,

Me dicente cavis impositam ilicem

Saxis; unde loquaces
Lymphæ desiliunt tuæ.

10

15

ODE XIV.

Herculis ritu, modo dictus, o plebs,
Morte venalem petiisse laurum,
Cæsar Hispanâ repetit penates
Victor ab orâ.

Unico gaudens mulier marito
Prodeat, justis operata Divis;
Et soror clari ducis, et decoræ
Supplice vittâ

Virginum matres, juvenumque nuper
Sospitum. Vos, o pueri, et puellæ
Jam virum expertæ, male ominatis

Parcite verbis.

Hic dies vere mihi festus atras
Eximet curas: ego nec tumultum,
Nec mori per vim metuam, tenente
Cæsare terras.

I, pete unguentum, puer, et coronas,
Et cadum Marsi memorem duelli,
Spartacum si quâ potuit vagantem
Fallere testa.

Dic et argutæ, properet, Neæræ,
Myrrheum nodo cohibere crinem:
Si per invisum mora janitorem
Fiet, abito.

Lenit albescens animos capillus
Litium et rixæ cupidos protervæ :
Non ego hoc ferrem, calidus juventâ,
Consule Planco.

ODE XV.

In Chlorim.

Uxor pauperis Ibyci,

Tandem nequitiæ fige modum tuæ, Famosisque laboribus:

Maturo propior desine funeri Inter ludere virgines,

Et stellis nebulam spargere candidis. Non, si quid Pholoën, satis

Et te, Chlori, decet: filia rectius Expugnat juvenum domos,

Pulso Thyas uti concita tympano.

Illam cogit amor Nothi,

10

Lascivæ similem ludere capreæ:

Te lanæ prope nobilem

Tonsæ Luceriam, non citharæ, decent,

Nec flos purpureus rosæ,

15

Nec poti, vetulam, fæce tenus cadi.

ODE XVI.

Ad Macenatem.

Inclusam Danaën turris aënea,

Robustæque fores, et vigilum canum
Tristes excubiæ, munierant satis

Nocturnis ab adulteris;

Si non Acrisium, virginis abditæ

Custodem pavidum, Jupiter et Venus

Risissent: fore enim tutum iter et patens,

Converso in pretium Deo.

Aurum per medios ire satellites,

Et perrumpere amat saxa, potentius

5

10

Ictu fulmineo. Concidit auguris
Argivi domus, ob lucrum

Demersa exitio: diffidit urbium
Portas vir Macedo, et subruit æmulos
Reges muneribus: munera navium
Sævos illaqueant duces.

Crescentem sequitur cura pecuniam,
Majorumque fames: jure perhorrui
Late conspicuum tollere verticem,
Mæcenas, equitum decus.

Quanto quisque sibi plura negaverit,
A Dis plura feret. Nil cupientium
Nudus castra peto; et transfuga divitum
Partes linquere gestio;

Contemtæ dominus splendidior rei,

Quam si, quidquid arat impiger Appulus,
Occultare meis dicerer horreis,

Magnas inter opes inops.

Puræ rivus aquæ, silvaque jugerum
Paucorum, et segetis certa fides meæ,
Fulgentem imperio fertilis Africa
Fallit sorte beatior.

Quamquam nec Calabræ mella ferunt apes,
Nec Læstrygoniâ Bacchus in amphorâ
Languescit mihi, nec pinguia Gallicis
Crescunt vellera pascuis;

Importuna tamen pauperies abest;
Nec, si plura velim, tu dare deneges.
Contracto melius parva cupidine

Vectigalia porrigam,

Quam si Mygdoniis regnum Alyatteï
Campis continuem. Multa petentibus

Desunt multa. Bene est, cui Deus obtulit
Parcâ, quod satis est, manu.

35

40

ODE XVII.

Ad Elium Lamiam.

Æli, vetusto nobilis ab Lamo,
(Quando et priores hinc Lamias ferunt
Denominatos; et nepotum

Per memores genus omne fastos
Auctore ab illo ducit originem,
Qui Formiarum monia dicitur
Princeps, et innantem Maricæ
Litoribus tenuisse Lirim,
Late tyrannus) cras foliis nemus
Multis et algâ litus inutili
Demissa tempestas ab Euro

Sternet, aquæ nisi fallit augur

Annosa cornix. Dum potis, aridum
Compone lignum: cras genium mero
Curabis et porco bimestri,

Cum famulis operum solutis.

ODE XVIII.

Ad Faunum.

Faune, Nympharum fugientûm amator,
Per meos fines et aprica rura
Lenis incedas, abeasque parvis
Equus alumnis ;

Si tener pleno cadit hædus anno,
Larga nec desunt Veneris sodali
Vina crateræ, vetus ara multo
Fumat odore:

Ludit herboso pecus omne campo,
Cum tibi Nonæ redeunt Decembres :

5

10

15

10