610.17

Ilu vard College Libraty.
Cift of

Lrs Georg

A Sargent o

M.28 1924

Quæ, in nostrâ editione, uncinis [hunc in morem] inclusa leguntur, ea vel plane adulterina aut insiticia sunt-vel, propter scripturæ varietatem, pro incertis habenda — vel, licet reipsâ fortasse germana, criticorum tamen dissensione in dubium vocata.

Calendis Martiis,

A. C. 1822.

Q. HORATII FLACCI

QDARUM

LIBER PRIMUS.

10

ODE I.

Ad Mæcenatem.

Mæcenas atavis edite regibus,

O et præsidium, et dulce decus meum !
Sunt, quos curriculo pulverem Olympicum
Collegisse juvat; metaque fervidis
Evitata rotis, palmaque nobilis,
Terrarum dominos evehit ad Deos:
Hunc, si mobilium turba Quiritium
Certat tergeminis tollere honoribus :
Illum, si proprio condidit horreo
Quidquid de Libycis verritur areis:
Gaudentem patrios findere sarculo
Agros, Attalicis conditionibus

Nunquam dimoveas, ut trabe Cypriâ
Myrtoum pavidus nauta secet mare.
Luctantem Icariis fluctibus Africum
Mercator metuens, otium et oppidi
Laudat rura sui: mox reficit rates
Quassas, indocilis pauperiem pati.
Est, qui nec veteris pocula Massici,
Nec partem solido demere de die

Spernit, nunc viridi membra sub arbuto
Stratus, nunc ad aquæ lene caput sacræ.
Multos castra juvant, et lituo tubæ
Permixtus sonitus, bellaque matribus

B

Detestata. Manet sub Jove frigido
Venator, teneræ conjugis immemor ;
Seu visa est catulis cerva fidelibus,
Seu rupit teretes Marsus aper plagas.
[Me] doctarum hederæ præmia frontium
Dis miscent Superis: me gelidum nemus,
Nympharumque leves cum Satyris chori
Secernunt populo; si neque tibias
Euterpe cohibet, nec Polyhymnia

Lesboum refugit tendere barbiton.

Quod si me lyricis vatibus inseris,

35

Sublimi feriam sidera vertice.

ODE II.

Ad Augustum Cæsarem.

Jam satis terris nivis atque diræ
Grandinis misit Pater, et, rubente
Dexterâ sacras jaculatus arces,
Terruit urbem:

Terruit gentes, grave ne rediret

5

Sæculum Pyrrhæ, nova monstra questæ ;

Omne cum Proteus pecus egit altos

Visere montes ;

Piscium et summâ genus hæsit ulmo,

Nota quæ sedes fuerat columbis;
Et superjecto pavidæ natârunt

Equore dama.

Vidimus flavum Tiberim, retortis
Litore Etrusco violenter undis,
Ire dejectum monimenta regis,
Templaque Vestæ ;

Iliæ dum se nimium querenti

Jactat ultorem; vagus et sinistrâ

Labitur ripâ (Jove non probante) ux

orius amnis.

Audiet cives acuisse ferrum,
Quo graves Persæ melius perirent;
Audiet pugnas, vitio parentum
Rara, juventus.

Quem vocet Divûm populus ruentis
Imperî rebus? prece quâ fatigent
Virgines sanctæ minus audientem
Carmina Vestam?

Cui dabit partes scelus expiandi
Jupiter? tandem venias, precamur,
Nube candentes humeros amictus,
Augur Apollo:

Sive tu mavis, Erycina ridens,

Quam Jocus circumvolat, et Cupido;

Sive neglectum genus et nepotes

Respicis, auctor,

Heu! nimis longo satiate ludo;

Quem juvat clamor, galeæque leves,

Acer et [Mauri] peditis cruentum
Vultus in hostem :

Sive mutatâ juvenem figurâ,
Ales, in terris imitaris, almæ
Filius Maiæ, patiens vocari
Cæsaris ultor;

Serus in cœlum redeas, diuque
Lætus intersis populo Quirini :

Neve te, nostris vitiis iniquum,

Ocyor aura

Tollat. Hic magnos potius triumphos,
Hic ames dici Pater atque Princeps:
Neu sinas Medos equitare inultos,
Te duce, Cæsar.

ODE III.

Ad Navem quá vehebatur Virgilius Athenas
proficiscens.

Sic te Diva potens Cypri,

Sic fratres Helenæ, lucida sidera, Ventorumque regat pater,

Obstrictis aliis, præter Iapyga: Navis, quæ tibi creditum

Debes Virgilium, finibus Atticis Reddas incolumem, precor,

Et serves animæ dimidium meæ.

Illi robur et æs triplex

Circa pectus erat, qui fragilem truci

5

10

Commisit pelago ratem

Primus, nec timuit præcipitem Africum

Decertantem Aquilonibus,

Nec tristes Hyadas, nec rabiem Noti;

Quo non arbiter Adriæ

15

Major, tollere seu ponere vult freta.

Quem mortis timuit gradum,

Qui siccis oculis monstra natantia,

Qui vidit mare [turbidum,] et

Infames scopulos, Acroceraunia ?

Nequidquam Deus abscidit

Prudens Oceano dissociabili

20

Terras, si tamen impiæ

Non tangenda rates transiliunt vada.

25

Audax omnia perpeti

Gens humana ruit per vetitum nefas. Audax Iapeti genus

Ignem fraude malâ gentibus intulit: Post ignem æthereâ domo

Subductum, macies et nova febrium

30

'Terris incubuit cohors;