Per hoc inane purpuræ decus, precor,
Per improbaturum hæc Jovem,
Quid, ut noverca, me intueris, aut uti
Petita ferro bellua?

Ut hæc tremente questus ore constitit
Insignibus raptis puer,

Impube corpus, quale posset impia
Mollire Thracum pectora ;
Canidia, brevibus implicata viperis
Crines et incomtum caput,
Jubet sepulcris caprificos erutas,
Jubet cupressus funebres,
Et uncta turpis ova ranæ sanguine,
Plumamque nocturnæ strigis,
Herbasque, quas Iolcos atque Iberia
Mittit venenorum ferax,

Et ossa ab ore rapta jejunæ canis,
.Flammis aduri Colchicis.

At expedita Sagana, per totam domum
Spargens Avernales aquas,

Horret capillis, ut marinus, asperis,

Echinus, aut currens aper.

Abacta nullâ Veia conscientiâ,

Ligonibus duris humum

Exhauriebat, ingemens laboribus;

Quo posset infossus puer

Longo die bis terque mutatæ dapis

Inemori spectaculo;

Cum promineret ore, quantum exstant aquâ

Suspensa mento corpora:

[Exusta] uti medulla, et aridum jecur

'Amoris esset poculum;

Interminato cum semel fixæ cibo

Intabuissent pupulæ.

Non defuisse masculæ libidinis

Ariminensem Foliam,

Et otiosa credidit Neapolis,

Et omne vicinum oppidum;

35

40

Quæ sidera excantata voce Thessalâ,
Lunamque, cœlo deripit.

Hic irresectum sæva dente livido
Canidia rodens pollicem,

Quid dixit? aut quid tacuit? O rebus meis,
Non infideles arbitræ,

Nox, et Diana quæ silentium regis,

Arcana cum fiunt sacra!

Nunc, nunc adeste: nunc in hostiles domos

Iram atque numen vertite :

Formidolosæ dum latent silvis feræ,

Dulci sopore languidæ,

Senem (quod omnes rideant) adulterum
Latrent Suburanæ canes,

Nardo perunctum, quale non perfectius
Meæ laborârint manus.

Quid accidit? cur dira barbaræ minus
Venena Medeæ valent,

Quibus superbam fugit ulta pellicem,
Magni Creontis filiam,

Cum palla, tabo munus imbutum, novam
Incendio nuptam abstulit?

Atqui nec herba, nec latens in asperis

Radix fefellit me locis.

Tellure porrectâ super,

80

Quam non amore sic meo flagres, uti
Bitumen atris ignibus.

Sub hæc puer, jam non, ut ante, mollibus
Lenire verbis impias;

Sed, dubius unde rumperet silentium,

Misit Thyesteas preces :

Venena magnum fas nefasque, non valent

Convertere humanam vicem.

Diris agam vos; dira detestatio

Nullâ expiatur victimâ.

Quin, ubi perire jussus exspiravero,

Nocturnus occurram Furor,

Petamque vultus umbra curvis unguibus,

(Quæ vis Deorum est Manium)

Et, inquietis assidens præcordiis,

Pavore somnos auferam.

Vos turba vicatim hinc et hinc saxis petens

Contundet obscoenas anus;

Post, insepulta membra different lupi,

Et Esquilinæ alites :

Neque hoc parentes (heu! mihi superstites)

Effugerit spectaculum.

ODE VI.

In Cassium Severum.

Quid immerentes hospites vexas, canis,
Ignavus adversum lupos ?

Quin huc inanes, si potes, vertis minas,
Et me remorsurum petis?

Nam, qualis aut Molossus, aut fulvus Lacon,
(Amica vis pastoribus)

Agam per altas aure sublatâ nives,

Quæcumque præcedet fera.

Tu, cum timendâ voce complêsti nemus,

Projectum odoraris cibum.

Cave, cave; namque in malos asperrimus
Parata tollo cornua;

83

85

90

95

100

10

Qualis Lycambæ spretus infido gener,
Aut acer hostis Bupalo.

An, si quis atro dente me petiverit,

Inultus ut flebo puer?

ODE VII.

Ad Populum Romanum.

Quo, quo scelesti ruitis? aut cur dexteris
Aptantur enses conditi?

Parumne campis atque Neptuno super
Fusum est Latini sanguinis?

Non ut superbas invidæ Carthaginis
Romanus arces ureret;

Intactus aut Britannus ut descenderet

Sacrâ catenatus viâ;

Sed ut, secundum vota Parthorum, suâ

Urbs hæc periret dexterâ.

Neque hic lupis mos, nec fuit leonibus,
Nunquam nisi in dispar feris.
Furorne cæcus, an rapit vis acrior,
An culpa? responsum date.
Tacent; et ora pallor albus inficit;
Mentesque perculsæ stupent.
Sic est; acerba fata Romanos agunt,
Scelusque fraternæ necis ;

Ut immerentis fluxit in terram Remi
Sacer nepotibus cruor.

13

15

10

15

20

ODE VIII.

In Anum libidinosam.

Rogare longo putidam te sæculo,

Vires quid enervet meas!

Cum sit tibi dens ater, et rugis vetus

Frontem senectus exaret;

Hietque turpis inter aridas nates

Podex, velut crudæ bovis.

Sed incitat me pectus, et mammæ putres,

Equina quales ubera;

Venterque mollis, et femur tumentibus

Exile suris additum.

Esto beata; funus atque imagines
Ducant triumphales tuum;

Nec sit marita, quæ rotundioribus
Onusta baccis ambulet.

Quid, quod libelli Stoïci inter sericos
Jacere pulvillos amant?

Illiterati num minus nervi rigent?
Minusve languet fascinum?

Quod ut superbo provoces ab inguine,
Ore allaborandum est tibi.

5

10

15

ODE IX.

Ad Mecenatem.

Quando repôstum Cæcubum ad festas dapes,
Victore lætus Cæsare,

Tecum sub altâ (sic Jovi gratum) domo,

Beate Mæcenas, bibam,

Sonante mixtum tibiis carmen lyrâ,

Hac Dorium, illis Barbarum?

L