Q. HORATII FLACCI EPODON LIBER. ODE I. Ad Macenatem. Ibis Liburnis inter alta navium, Amice, propugnacula, Paratus omne Cæsaris periculum Quid nos, quibus te vita si superstite Vel Occidentis usque ad ultimum sinum, Roges, tuum labore quid juvem meo, Imbellis ac firmus parum? Comes minore sum futurus in metu, Ut assidens implumibus pullis avis Magis relictis; non, ut adsit, auxilî 26 Aratra nitantur meis, Pecusve Calabris, ante sidus fervidum, Lucana mutet pascua; Nec ut superni villa candens Tusculi Circæa tangat mœnia. 30 Satis superque me benignitas tua Ditavit: haud paravero, Quod aut, avarus ut Chremes, terrâ premam, Discinctus aut perdam ut nepos. ODE II. Beatus ille, qui procul negotiis, Neque excitatur classico miles truci; Ergo aut adultâ vitium propagine Aut in reductâ valle mugientium 10 Aut pressa puris mella condit amphoris; 15 Vel, cum decorum mitibus pomis caput Ut gaudet insitiva decerpens pira, Quâ muneretur te, Priape, et te, pater Libet jacere modo sub antiquâ ilice, Labuntur altis interim ripis aquæ ; 20 25 Queruntur in silvis aves; Fontesque lymphis obstrepunt manantibus, Somnos quod invitet leves. At, cum tonantis annus hibernus Jovis Ímbres nivesque comparat, 26 30 Aut trudit acres hinc et hinc multâ cane Apros in obstantes plagas; Aut amite levi rara tendit retia, Turdis edacibus dolos; Pavidumque leporem, et advenam laqueo gruem, Jucunda captat præmia. 36 Quis non malarum, quas amor curas habet, Hæc inter obliviscitur? Distenta siccet ubera; Si quos Eois intonata fluctibus Et horna dulci vina promens dolio, Dapes inemtas apparet; Non me Lucrina juverint conchylia, Hiems ad hoc vertat mare: 50 Non Afra avis descendat in ventrem meum, Non attagen Ionicus Jucundior, quam lecta de pinguissimis 55 Oliva ramis arborum, Vel agna festis cæsa Terminalibus, Aut herba lapathi prata amantis, et gravi Malvæ salubres corpori, Vel hædus ereptus lupo. 60 Has inter epulas, ut juvat pastas oves Videre fessos vomerem inversum boves Collo trahentes languido ! Positosque vernas, ditis examen domûs, Circum renidentes Lares! Hæc ubi locutus fœnerator Alfius, Jamjam futurus rusticus, Omnem redegit Idibus pecuniam; ODE III. Ad Macenatem. Parentis olim si quis impiâ manu Senile guttur fregerit, Edit cicutis allium nocentius. O dura messorum ilia! Quid hoc veneni sævit in præcordiis ? Num viperinus his cruor Incoctus herbis me fefellit? an malas Canidia tractavit dapes ? Ut Argonautas præter omnes candidum Medea mirata est ducem, Ignota tauris illigaturum juga, Perunxit hoc Iasonem: 65 70 5 10 At, si quid unquam tale concupiveris, Manum puella savio opponat tuo, 20 ODE IV. In Menam. Lupis et agnis quanta sortito obtigit, Ut ora vertat huc et huc euntium Sectus flagellis hic triumviralibus, Arat Falerni mille fundi jugera, Et Appiam mannis terit! 5 10 Sedilibusque magnus in primis eques, 15 Othone contemto, sedet! At, o Deorum quidquid in cœlo [regit] Quid iste fert tumultus? et quid omnium Vultus in unum me truces ? Per liberos te (si vocata partubus Lucina veris affuit), 5 |