11. Et dicebat eis: Vobis datum est nosse mysterium regni Dei; illis autem, qui foris sunt, in parabolis omnia fiunt:

12.,,utm videntes videant, et ,,non videant; et audientes au,,diant, et non intelligant; ne,,quando convertantur, et dimit,,tantur eis peccata."

13. Et ait illis: Nescitis parabolam hanc? et quomodo omnes parabolas cognoscetis?

14. Qui seminat, verbum seminat.

15. Hi autem sunt, qui circa viam, ubi seminatur verbum, et cum audierint, confestim venit satanas, et aufert verbum, quod seminatum est in cordibus eorum.

16. Et hi sunt similiter, qui super petrosa seminantur; qui cum audierint verbum, statim cum gaudio accipiunt illud;

17. et non habent radicem in se, sed temporales sunt; deinde orta tribulatione et persecutione propter verbum, confestim scandalizantur.

18. Et alii sunt, qui in spinis seminantur; hi sunt, qui verbum audiunt,

et

19. et aerumnae saeculi, deceptio divitiarum, et circa reliqua concupiscentiae introeuntes suffocant verbum, et sine fructu efficitur.

20. Et hi sunt, qui super terram bonam seminati sunt, qui audiunt verbum, et suscipiunt et fructificant, unum triginta, unum sexaginta, et unum centum.

21. "Et dicebat illis : Numquid venit lucerna, ut sub modio po

natur, aut sub lecto? Nonne ut" super candelabrum ponatur?

22. Non est enim aliquid abstur; nec factum est occultum, conditum, quod non manifestesed ut in palam veniat.

23. Si quis habet aures audiendi, audiat!

quid audiatis: In qua mensura mensi fueritis, remetietur vobis, et adjicietur vobis.

24. Et dicebat illis: Videte!

25. Qui enim habet, dabitur illi: et qui non habet, etiam quod habet, auferetur ab eo.

26. Et dicebat: Sic est regnum Dei, quemadmodum si homo jaciat sementem in terram,

27. et dormiat, et exurgat nocte et die; et semen germinet, et increscat, dum nescit ille.

28. Ultro enim terra fructifi

cat, primum herbam, deinde spicam, deinde plenum frumentum in spica.

29. Et cum produxerit fructus, statim mittit falcem, quoniam adest messis.

30. Et dicebat: Cui assimilabimus regnum Dei? Aut cui parabolae comparabimus illud?

31. Sicut granum sinapis, quod cum seminatum fuerit in terra, minus est omnibus seminibus, quae sunt in terra;

32. et cum seminatum fuerit, ascendit, et fit majus omnibus oleribus, et facit ramos magnos; ita ut possint sub umbra ejus aves coeli habitare.

33. Et talibus multis parabolis • Matth. 5, 15. P Matth. 7, 2. Luc. 6, ? Matth. 13, 12. v. 30-32. Matth. 13, 31. sqq. Luc. 13, 18. sqq.

38.

loquebatur eis verbum, prout poterant audire;

34. sine parabola autem non loquebatur eis; seorsum autem discipulis suis disserebat omnia.

35. Et ait illis in illa die, cum sero esset factum: Transeamus contra!

36. Et dimittentes turbam, assumunt eum ita, ut erat in navi; et aliae naves erant cum illo.

37. Et facta est procella magna venti, et fluctus mittebat in navim, ita ut impleretur navis.

38. Et erat ipse in puppi super cervical dormiens; et excitant eum, et dicunt illi: Magister! non ad te pertinet, quia perimus?

39. Et exsurgens, comminatus est vento, et dixit mari: Tace, obmutesce! et cessavit ventus; et facta est tranquillitas magna.

40. Et ait illis: Quid timidi estis? necdum habetis fidem? Et timuerunt timore magno, et dicebant ad alterutrum: Quis, putas, est iste, quia et ventus et mare obediunt ei?

CAP. V.

Legio Daemonum expulsa porcos ingreditur. Mulier a profluvio sanguinis liberatur. Jairi filia vitae redditur.

1. Et venerunt trans fretum maris in regionem Gerasenorum.

2. Et exeunti ei de navi, statim occurrit de monumentis homo in spiritu immundo,

12. Et deprecabantur eum spiritus, dicentes: Mitte nos in porcos! ut in eos introeamus.

13. Et concessit ei statim Jesus. Et exeuntes spiritus immundi introierunt in porcos; et magno impetu grex praecipitatus est in mare ad duo millia, et suffocati sunt in mari.

14. Qui autem pascebant eos, fugerunt et nuntiaverunt in civi

Cap. IV.

35. illis illa die.

sunt videre, quid esset factum;

v c. 1, 24.

in mare (ultim.).

21. Et cum transcendisset Jesus in navi rursum trans fretum, convenit turba multa ad eum, et erat circa mare.

22. Et venit quidam de archisynagogis, nomine Jairus; et videns eum, procidit ad pedes ejus,

23. et deprecabatur eum multum, dicens: Quoniam filia mea in extremis est: veni, impone manum super eam! ut salva sit, et vivat.

24. Et abiit cum illo, et sequebatur eum turba multa, et comprimebant eum.

25. Et mulier, quae erat in profluvio sanguinis annis duodecim,

w v. 18-20. Luc. 8, 38. 39. 21-43. Matth. 9, 18-26.

40-56.

Cap. V.

x v.

Luc. 8,

26. et fuerat multa perpessa a compluribus medicis; et erogaverat omnia sua, nec quidquam profecerat; sed magis deterius habebat;

27. cum audisset de Jesu, venit in turba retro, et tetigit vestimentum ejus.

28. Dicebat enim: Quia si vel vestimentum ejus tetigero, salva

ero.

29. Et confestim siccatus est

fons sanguinis ejus; et sensit cor.... pore, quia sanata esset a plaga.

30. Et statim Jesus in semet ipso cognoscens virtutem, quae exierat de illo, conversus ad turbam, ajebat: Quis tetigit vestimenta mea?

31. Et dicebant ei discipuli sui: Vides turbam comprimentem te, et dicis: Quis me tetigit?

32. Et circumspiciebat videre eam, quae hoc fecerat.

33. Mulier vero timens et tremens, sciens, quod factum esset in se, venit, et procidit ante eum, et dixit ei omnem veritatem.

34. Ille autem dixit ei: Filia, fides tua te salvam fecit; vade in pace, et esto sana a plaga tua!

35. Adhuc eo loquente, veniunt ab archisynagogo, dicentes: Quia filia tua mortua est; quid ultra vexas Magistrum?

36. Jesus autem audito verbo, quod dicebatur, ait archisynagogo: Noli timere! tantummodo crede!

37. Et non admisit quemquam se sequi, nisi Petrum, et Jacobum, et Joannem fratrem Jacobi. 38. Et veniunt in domum ar

18. navem.

24. illum. 29. corpore quod 33. mulier autem. 36. verbo

chisynagogi, et videt tumultum, et flentes, et ejulantes multum.

39. Et ingressus, ait illis: Quid turbamini, et ploratis? puella non est mortua, sed dormit.

40. Et irridebant eum. Ipse vero, ejectis omnibus, assumit patrem, et matrem puellae, et qui secum erant, et ingreditur, ubi puella erat jacens.

41. Et tenens manum puellae, ait illi: Talitha, cumi, quod est interpretatum: Puella! (tibi dico:) surge!

42. Etconfestim surrexit puella, et ambulabat; erat autem annorum duodecim; et obstupuerunt stupore magno.

43. Et praecepity illis vehementer, ut nemo id sciret; et dixit dari illi manducare.

CAP. VI.

Cur Jesus in patria pauca edat miracula. Praecepta apostolis data. Joannis Baptistae mors. Quinque panes et duo pisces multiplicati. Tempestatis sedatio. Jesus multos sanat tactu fimbriae vestimenti.

1. Et egressus inde, abiit in patriam suam; et sequebantur eum discipuli sui.

2. Et facto sabbato coepit in synagoga docere; et multi audientes admirabantur in doctrina ejus, dicentes: Unde huic haec omnia? et quae est sapientia, quae data est illi! et virtutes tales, quae per manus ejus efficiuntur!

3. Nonne hic est faber? filius Mariae, frater Jacobi, et Joseph,

y Matth. 8, 4. zv. 1-6. Matth. 13, 53-58.

Cap. V.

et Judae, et Simonis? nonne et sorores ejus hic nobiscum sunt? Et scandalizabantur in illo.

4. Et dicebat illis Jesus: Quia non est propheta sine honore, nisi in patria sua, et in domo sua, et in cognatione sua.

5. Et non poterat ibi virtutem ullam facere, nisi paucos infirmos impositis manibus curavit.

6. Et mirabatur propter incredulitatem eorum, et circuibat castella in circuitu, docens.

7. Et vocavit duodecim; et coepit eos mittere binos, et dabat illis potestatem spirituum immundorum.

8. Et praecepit eis, ne quid tollerent in via, nisi virgam tantum; non peram, non panem, neque in zona aes,

9. sed calceatos sandaliis, et ne induerentur duabus tunicis.

10. Et dicebat eis: Quocumque introieritis in domum; illic manete, donec exeatis inde.

11. Et quicumque non receperint vos, nec audierint vos, exeuntes inde, excutite pulverem de pedibus vestris, in testimonium illis.

12. Et exeuntes praedicabant, ut poenitentiam agerent;

13. et daemonia multa ejiciebant, et ungebante oleo multos aegros, et sanabant.

14. Et audivit Rex Herodes

(manifestum enim factum est nomen ejus) et dicebat: Quia Joannes Baptista resurrexit a mor

a Matth. 9, 35. b v. 7-12. Matth. 10, 1-14. Luc. 9, 1-6. e Jac. 5, 14. dv. 14-29. Matth. 14, 1-12. Luc. 9, 7-9. 3, 19. 20. e Matth. 16, 14.

ait eis. 40. erat puella jacens est faber. 4. dicebat eis; ibid. et

-

15. Alii autem dicebant: Quia Elias est! Alii vero dicebant: Quia Propheta est, quasi unus ex prophetis!

16. Quo audito, Herodes ait: Quem ego decollavi Joannem, hic a mortuis resurrexit.

17. Ipse enim Herodes misit, ac tenuit Ioannem, et vinxit eum in carcere, propter Herodiadem, uxorem Philippi fratris sui, quia duxerat eam.

18. Dicebat enim Joannes Herodi: Nonflicet tibi habere uxorem fratris tui,

19. Herodias autem insidiabatur illi; et volebat occidere eum, nec poterat.

20. Herodes enim metuebat Joannem, sciens eum virum justum et sanctum; et custodiebat eum, et audito eo multa faciebat et libenter eum audiebat.

21. Et cum dies opportunus accidisset, Herodes natalis sui coenam fecit principibus, et tribunis, et primis Galilaeae,

22. cumque introisset filia ipsius Herodiadis, et saltasset, et placuisset Herodi, simulque recumbentibus; Rex ait puellae: Pete a me, quod vis, et dabo tibi!

23. Et juravit illi: Quia, quidquid petieris, dabo tibi, licet dimidium regni mei.

24. Quae cum exisset, dixit matri suae: Quid petam? At illa dixit: Caput Joannis Baptistae.

25. Cumque introisset statim cum festinatione ad Regem, petivit dicens: Volo, ut protinus des f Lev. 18, 16.

ptistae.