Obrazy na stronie
PDF
ePub

re, cum sustulissent de Asson, legebant Cretam.

14. Non post multum autem misit se contra ipsam ventus Typhonicus,qui vocatur Euroaquilo.

15. Cumque arrepta esset navis, et non posset conari in ventum, data nave flatibus, fereba

mur.

16. In insulam autem quamdam decurrentes, quae vocatur Cauda, potuimus vix obtinere scapham.

17. Qua sublata, adjutoriis utebantur, accingentes navem, timentes, ne in Syrtim inciderent, summisso vase sic ferebantur.

18. Valida autem nobis tempestate jactatis, sequenti die jactum fecerunt;

19. et tertia die suis manibus armamenta navis projecerunt.

20. Neque autem sole, neque sideribus apparentibus per plures dies, et tempestate non exigua imminente, jam ablata erat spes omnis salutis nostrae.

21. Et cum multa jejunatio fuisset, tunc stans Paulus in medio eorum, dixit: Oportebat quidem, o viri! audito me, non tollere a Creta, lucrique facere injuriam hanc et jacturam.

22. Et nunc suadeo vobis bono animo esse. Amissio enim nullius animae erit ex vobis, praeterquam navis;

23. astitit enim mihi hac nocte Angelus Dei, cujus sum ego, et cui deservio,

25. Propter quod bono animo estote, viri! credo enim Deo, quia sic erit, quemadmodum dictum est mihi,

26. In insulam autem quamdam oportet nos devenire.

27. Sed posteaquam quartadecima nox supervenit, navigantibus nobis in Adria, circa mediam noctem, suspicabantur nautae apparere sibi aliquam regionem.

28. Qui et summittentes bolidem invenerunt passus viginti; et pusillum inde separati invenerunt passus quindecim.

29. Timentes autem, ne in aspera loca incideremus, de puppi mittentes anchoras quatuor, optabant diem fieri.

30. Nautis vero quaerentibus fugere de navi, cum misissent scapham in mare, sub obtentu, quasi inciperent a prora anchoras extendere,

31. dixit Paulus Centurioni, et militibus: Nisi hi in navi manserint, vos salvi fieri non potestis.

32. Tunc absciderunt milites funes scaphae, et passi sunt eam excidere.

33. Et cum lux inciperet fieri, rogabat Paulus omnes sumere cibum, dicens: Quartadecima die hodie exspectantes jejuni permanetis, nihil accipientes;

34. propter quod rogo vos accipere cibum pro salute vestra; quia nullius vestrum capillus de capite peribit.

35. Et cum haec dixisset, sumens panem gratias egit Deo in conspectu omnium; et cum fre

24. dicens: Ne timeas, Paule! Caesari te oportet assistere"; et ecce! donavit tibi Deus omnes,gisset, coepit manducare. qui navigant tecum.

* Hebr. 1, 14. a c. 23, 11.

36. Animaequiores autem facti ¿ v. 27. Matth. 10, 30.

Cap. XXVII. 13. de Asso. 16. insulam (deest in). Valide. 20. sole autem. 21. non egredi (pro non tollere). tentes; ibid. deest bolidem. 30. quasi a prora inciperent.

17. Syrtem. 18.

28. qui summit33. hodie die.

omnes, et ipsi sumpserunt ci

bum.

37. Eramus vero universae animae in navi ducentae septuaginta sex.

38. Et satiati cibo alleviabant navem, jactantes triticum in

mare.

39. Cum autem dies factus esset, terram non agnoscebant ; sinum vero quemdam considerabant habentem littus, in quem cogitabant, si possent, ejicere

navem.

fidem in Christo habendam praedicat. Finis historiarum apostolorum, sed non vitae Pauli, quae augetur traditionibus.

1. Et cum evasissemus, tunc cognovimus, quia Melita insula vocabatur. Barbari vero praestabant non modicam humanitatem nobis.

2. Accensa enim pyra, reficiebant nos omnes propter imbrem, qui imminebat, et frigus.

3. Cum congregasset autem Paulus sarmentorum aliquantam

per ignem, vipera a calore cum processisset, invasit manum ejus.

40. Et cum anchoras sustulis-multitudinem, et imposuisset susent, committebant se mari, simul laxantes juncturas gubernaculorum; et levato artemone secundum aurae flatum tendebant ad littus.

41. Et cum incidissemus in locum dithalassum, impegerunt navem; et prora quidem fixa manebat immobilis, puppis vero solvebatur a vi maris d.

42. Militum autem consilium fuit, ut custodias occiderent, ne quis, cum enatasset, effugeret.

43. Centurio autem, volens servare Paulum, prohibuit fieri; jussitque eos, qui possent natare, emittere se primos, et evadere, et ad terram exire;

44. et caeteros alios in tabulis ferebant; quosdam super ea, quae de navi erant. Et sic factum est, ut omnese animae evaderent ad terram.

CAP. XXVIII. Paulus in insulam Melitam appulsus inde Romam venit, ubi per biennium d 2 Cor. 11, 25. v. 22. 34.

4. Ut vero viderunt Barbari pendentem bestiam de manu ejus, ad invicem dicebant: Utique homicida est homo hic, qui cum evaserit de mari, ultio non sinit eum vivere.

5. Et ille quidem excutiens bestiam in ignem, nihil mali passus est.

6. At illi existimabant eum in tumorem convertendum, et subito casurum, et mori. Diu autem illis exspectantibus, et videntibus nihil mali in eo fieri, convertentes se, dicebant eum esse Deum.

7. In locis autem illis erant praedia principis insulae, nomine Publii, qui nos suscipiens triduo benigne exhibuit.

8. Contigit autem, patrem Publii febribus et dysenteria vexatum jacere. Ad quem Paulus intravit; et cum orasset, et imposuisset ei manus, salvavit eum.

f Marc. 16, 18. c, 14, 10. 16, 18. Jac. 5, 14. sqq.

Cap. XXVII. 36. adsumpserunt.

aurae; ibid. ad litus.

44. essent.

Marc.

40. abstulissent; ibid. flatum 41. bithalassum. 43. mittere se in mare primos et. XXVIII. 1. quia Militene insula vocatur. 2. pruna.

6. Deest aliquantam. 4. homo iste; ibid. ultio eum non dimisit vivere. 3. sperantibus; ibid. in eum fieri. 7. Puplii (sic etiam infra).

9. Quo facto omnes, qui in insula habebant infirmitates, accedebant, et curabantur;

10. qui etiam multis honoribus nos honoraverunt, et navigantibus imposuerunt, quae necessaria erant.

11. Post menses autem tres navigavimus in navi Alexandrina, quae in insula hiemaverat, cui erat insigne Castorum.

12. Et cum venissemus Syracusam, mansimus ibi triduo.

13. Inde circumlegentes devenimus Rhegium; et post unum diem flante Austro, secunda die venimus Puteolos.

14. Ubi inventis fratribus rogati sumus manere apud eos dies septem; et sic venimus Romam.

15. Et inde cum audissent fratres, occurrerunt nobis usque ad Appii forum, ac tres Tabernas. Quos cum vidisset Paulus, gratias agens Deo, accepit fiduciam.

16. Cum autem venissemus Romam, permissum est Paulo, manere sibimet cum custodiente se milite.

19. Contradicentibus autem Judaeis, coactus sum appellare Caesarem', non quasi gentem meam habens aliquid accusare.

20. Propter hanc igitur causam rogavi vos videre et alloqui. Propter spem enim Israël catena hac circumdatus summ.

21. At illi dixerunt ad eum: Nos neque litteras accepimus de te a Judaea, neque adveniens aliquis fratrum nunciavit aut locutus est quid de te malum.

22. Rogamus autem a te audire, quae sentis; nam de secta hac notum est nobis, quia ubique ei contradicitur".

23. Cum constituissent autem illi diem, venerunt ad eum in hospitium plurimi, quibus exponebat testificans regnum Dei, suadensque eis de Jesu ex Lege Moysi et Prophetis, a mane usque ad vesperam.

24. Et quidam credebant his, quae dicebantur; quidam vero non credebant.

25. Cumque invicem non essent consentientes, discedebant, dicente Paulo unum verbum: Quia bene Spiritus sanctus locutus est per Isaiam Prophetam að patres nostros,

17. Post tertium autem diem convocavit primos Judaeorum. Cumque convenissent, dicebat eis: Ego, viri fratres! nihil adversus plebem faciens aut morem paternum, vinctus ab Ierosoly-,,lum istum, et dic ad eos: Aure mis traditus sum in manus Roma-,,audietis, et non intelligetis; et ,,videntes videbitis, et non per-

norum,

26. dicens:,,Vade ad popu

18. qui cum interrogationem,,spicietis. de me habuissent, voluerunt me dimittere, eo quod nulla esset causa mortis in me.

i v. 30. c. 24, 23. k c. 24, 12.

27.,,Incrassatum est enim cor "populi hujus, et auribus gravi,,ter audierunt, oculos suos com2 c. 25, 11. m c. 26, 6. Eph. 6, 20. 73 Luc. 2, 34.

15. et

Cap. XXVIII. 9. et omnes qui in ipsa insula. 11. Castrorum (sic est correctum). 12. Syracusas. 13. secundo die; ibid. Puteolis. tribus Tabernis. 16. venissemus autem; ibid. sibi cum. 18. causa esset. 21. adnuntiavit. 23. plures; ibid. suadensque eos; ibid. et lege Mosi. 25. per Esaiam. 26. Deest ad eos; ibid. videtis et non videbitis (sic).

bi

[merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small]

CAP. I.

Probatur, exteros a Deo merito fuisse sorti sinistrae relictos.

1. Paulus, servus Jesu Christi, vocatus Apostolus, segregatus in Evangelium Dei,

2. quod ante promiserat per Prophetas suos in Scripturis sanctis ",

3. de Filio suo, qui factus est ei ex semine David secundum carnem,

4. qui praedestinatus est Filius Dei in virtute secundum spiritum sanctificationis ex resurrectione mortuorum Jesu Christi Domini nostri,

5. per quem accepimus gratiam, et apostolatum ad obedien

Jes. 53. 54. Luc. 24, 25. 27. Matth. 1, 1. Joh. 1, 14. Act. 9, 15.

dum fidei in omnibus gentibus pro nomine ejus,

6. in quibus estis et vos vocatid Jesu Christi,

7. Omnibus, qui sunt Romae, dilectis Dei, vocatis sanctis. Gratiae vobis et pax a Deo Patre nostro et Domino Jesu Christo.

8. Primum quidem gratias ago Deo meo per Jesum Christum pro omnibus vobis, quia fides vestra annunciatur in universo mundo.

9. Testis enim mihi est Deus, cui servio in spiritu meo in Evangelio Filii ejus, quod sine intermissione memoriam vestri facio,

10. semper in orationibus meis; obsecrans, si quo modo tandem aliquando prosperum iter d Joh. 10, 16. 1 Cor. 1, 3, 2 Cor. 1, 2. f1 Thess. 1, &

Cap. XXVIII. 27. intellegant; ibid. illos. 28. ipsi et audient.

29. Totus hic abest a codice versiculus. 30. conductu.

Cap. I.

1. Christi Jesu. 5. oboediendum. 7. in dilectione Dei.

habeams in voluntate Dei veniendi ad vos.

11. Desidero enim videre vos, ut aliquid impertiar vobis gratiae spiritualis ad confirmandos vos; 12. id est, simul consolari in vobis, per eam, quae invicem est, fidem vestram, atque meam.

13. Nolo autem vos ignorare, fratres! quia saepe proposui venire ad vos (et prohibitus sum usque adhuc), ut aliquem fructum habeam, et in vobis, sicut et in caeteris gentibus.

14. Graecis ac Barbaris, sapientibus et insipientibus debitor sum;

15. ita (quod in me) promptum est et vobis, qui Romae estis, evangelizare.

16. Non enim erubesco Evangelium. Virtus enim Dei est in salutem omni credenti, Judaeom primum, et Graeco.

17. Justitia" enim Dei in eo revelatur ex fide in fidem; sicut scriptum est:,,Justus autem ex ,,fide vivit.

18. Revelatur enim ira Dei de coelo super omnem impietatem et injustitiam hominum eorum, qui veritatem Dei in injustitia detinent;

19. quia quod notum est Dei, manifestum est in illis; Deus enim illis manifestavit.

20. Invisibilia enim ipsius, a creatura mundi, per ea, quae facta sunt, intellecta conspiciuntur, sempiterna quoque ejus vir

infr. c. 15, 23. sqq. Act. 19, 21. h Act. 16, 6-9. i infra. c. 15, 16. k 1 Cor. 1, 23. Matth. 10, 32. sqq. 1 Cor. 1, 18. Joh. 17, 3. Act. 13, 46. n infr. c. 3, 21-24. • Hab. 2, 4.

[ocr errors]

tus et divinitas; ita, ut sint inexcusabiles P.

21. Quia cum cognovissent Deum, non sicut Deum glorificaverunt, aut gratias egerunt; sed evanuerunt in cogitationibus suis, et obscuratum est insipiens cor eorum;

22. dicentes enim se esse sapientes, stulti facti sunt;

23. et mutaverunt gloriam incorruptibilis Dei in similitudinem imaginis 7 corruptibilis hominis, et volucrum, et quadrupedum, et serpentium.

24. Propter quod tradidit illos Deus in desideria cordis eorum, in immunditiam, ut contumeliis afficiant corpora sua in semet ipsis.

25. Qui commutaverunt veritatem Dei in mendacium; et coluerunt, et servierunt creaturae potius quam Creatori, qui est benedictus in saecula. Amen.

26. Propterea tradidit illos Deus in passiones ignominiae. Nam feminae eorum immutaverunt naturalem usum, in eum usum, qui est contra naturam.

27. Similiter autem et masculi, relicto naturali usu feminae, exarserunt in desideriis suis in invicem, masculi in masculos turpitudinem operantes, et mercedem, quam oportuit, erroris sui in semet ipsis recipientes.

28. Et sicut non probaverunt Deum habere in notitia, tradidit illos Deus in reprobum sensum, ut faciant ea, quae non conveniunt.

29. Repletos omni iniquitate, P infr. v. 32. c. 2, 14. sq. ? Ez. 8, 10.

Cap. I. 11. inpertiar gratiae vobis spiritalis.

12. adque (errore scribae). 13. sicut in (deest et). 15. et in vobis. 16. in salute; ibid. Greco. 18. injustitiam (sic, altero loco). 20. ac divinitas. 25. mendacio. 28. in notitiam; ibid. non convenit.

« PoprzedniaDalej »