PATROLOGIÆ CURSUS COMPLETUS SIVE BIBLIOTHECA UNIVERSALIS, INTEGRA, UNIFORMIS, COMMODA, OECONOMICA, OMNIUM SS. PATRUM, DOCTORUM SCRIPTORUMQUE ECCLESIASTICORUM QUI AB EVO APOSTOLICO AD INNOCENTII III TEMPORA FLORUERUNT; RECUSIO CHRONOLOGICA OMNIUM QUÆ EXSTITERE MONUMENTORUM CATHOLICÆ TRADITIONIS PER DUODECIM PRIORA JUXTA EDITIONES ACCURATISSIMAS, INTER SE CUMQUE NONNULLIS CODICIBUS MANUSCRIPTIS COLLATAS, DISSERTATIONIBUS, COMMENTARIIS LECTIONIBUSQUE VARIANTIBUS CONTINENTER ILLUSTRATA; INDICIBUS PARTICULARIBUS ANALYTICIS, SINGULOS SIVE TOMOS, SIVE AUCTORES ALICUJUS MOMENTI CAPITULIS INTRA IPSUM TEXTUM RITE DISPOSITIS, NECNON ET TITULIS SINGULARUM PAGINARUM MARGINEM DUOBUS INDICIBUS GENERALIBUS LOCUPLETATA: ALTERO SCILICET RERUM, QUO CONSULTO, QUIDQUID ET IN QUIBUS OPERUM SUORUM LOCIS SINGULOS SINGULORUM LIBRORUM EDITIO ACCURATISSIMA, CÆTERISQUE OMNIBUS FACILE ANTEPONENDA, SI PERPENDANTUR: CHARACTERUM NITIDITAS PRIMUM AUTEM IN NOSTRA BIBLIOTHECA, EX OPERIBUS AD OMNES ÆTATES, SERIES SECUNDA, IN QUA PRODEUNT PATRES, DOCTORES SCRIPTORESQUE ECCLESIÆ LATINÆ Accurante J.-P. Migne, BIBLIOTHECE CLERI UNIVERS SIVE CURSUUM COMPLETORUM IN SINGULOS SCIENTIAE ECCLESIASTICE RAMOS Editore. PATROLOGIA BINA EDITIONE TYPIS MANDATA EST, ALIA NEMPE LATINA, ALIA GRÆCO-LATINA. PATROLOGIE TOMUS CXXX. APPENDIX AD SÆCULUM IX. ISIDORUS MERCATOR, MARCUS VALERIUS PROBUS. EXCUDEBATUR ET VENIT APUD J.-P. MIGNE EDITOREM, IN VIA DICTA D'AMBOISE, PROPE PORTAM LUTETIÆ PARISIORUM VULGO D'ENFÉR NOMINATAM, SEU PETIT-MONTROUGE. 655011 1873, March 22. James Walker, B.D., L. L. D. President of Harv. Univ. 7651 41-903 1-51 APPENDIX AD SECULUM IX. us ISIDORI MERCATORIS DECRETALIUM COLLECTIO POST EDITIONEM, PRINCIPEM, JACOBO MERLINO PROCURANTE, DATAM, AD PRELUM IN TEXTU, QUE DEERANT, SCRIPTURE SACRE LOCORUM NOTATIONIBUS. ACCEDUNT PROLEGOMENA AMPLISSIMA CURA ET STUDIO HENRICI DERZINGER In Universitate Herbipolensi theologiæ nunc professoris. MARCI VALER'I PROBI OPUSCULUM DE NOTIS ANTIQUIS ET ÆVI CAROLINI CARMINA, ACCURANTE J.-P. MIGNE, BIBLIOTHECA CLERI UNIVERSÆ, SIVE CURSUUM COMPLETORUM IN SINGULOS SCIENTIÆ ECCLESIASTICE RAMOS EDITORE. TOMUS UNICUS. VENIT 7 FRANCIS GALLICIS. EXCUDEBATUR ET VENIT APUD J.-P. MIGNE EDITOREM, IN VIA DICTA D'AMBOISE, PROPE PORTAM LUTETIÆ PARISIORUM VULGO D'ENFER NOMINATAM, SEU PETIT-MONTROUGE. ISIDORUS MERCATOR. PROLEGOMENA. HENRICI DENZINGER IN UNIVERSITATE HERBIPO! ENSI THEOLOGIE PROFESSORIS ECLOGE ET EPICRISIS Eorum quæ a recentioribus criticis de Pseudoisidorianis Decretalibus statuta sunt. 1. Mira sorte nostris hisce temporibus actum est, ut ii ipsi qui quondam, ut Romanæ sedis prærogativas impeterent, merces Pseudoisidorianas pontificum fraudi tribuebant, modo præ omnibus felicius atque subtilius genuinum ejusmodi decretalium ortum indigitarent. Verumtamen, ut plurimum eo non sunt progressi, ut Romanos pontifices fraudi jam a multis receptæ non favisse, et Romanæ sedis privilegia exinde plus æquo non profecisse fateantur. Quinimo res satis implexa nequidem catholicis omnibus ita eliquata est, ut aliquam saltem disciplinæ ecclesiastica mutationem hisce decretalibus inductam fuisse, non admittant. Hinc nos, ut inveteratis istiusmodi præjudiciis pro posse finem imponamus, edendis Decretalibus præludere statuimus, ea quæ a recentioribus criticis præclare acta sunt, colligentes, ea quæ minus nobis probantur, novo examini subjicientes. Tria igitur erunt de quibus nobis inquirendum erit breviter : Ubi, quando et quo potissimum fine confecta fuerint Decretales Pseudoisidoriana; 2. Utrum fraudi jam actæ Romani illius temporis pontifices faverint; 3o Utrum, si nullatenus in partem fraudis venerint pontifices, saltem eædem ipsæ Decretales iis quæ de pontificis auctoritate docent novi quidpiam induxerint 2. Multiplices recentiorum de Pseudoisidorianæ collectionis ortu opiniones in tres potissimum classes dividere lubet. Prima sit eorum, qui pauciores numero et quasi ab omnibus derelicti, Decretales Romæ augendæ pontificia potestati confectas autumant. His annumerandus est infausti nominis catholicus Antonius Theiner (1) et H. E. Eichhorn (2). Qui tamen addunt, Decretales Romæ sæculo vin ortas et a Franco quodam clerico sæculo Ix mediante, auctas fuisse. Alii vix non innocuum omnino Pseudoisidorum illum s'atuunt, inter quos nominandi sunt A. Walter (3) et Rosshirt (4), ille Bonnæ, Heidelbergæ hic professor. Censet Walter auctorem nostrum, quem Benedietum Levitam collectorem Pseudocapitularium fuisse suspicatur, nonnisi collectionem canonum integram Ecclesiæ disciplinam complectentem intendisse et in ea maxime institisse, quæ tunc temporis magis negligebantur. Idem fere Rosshirt, qui ex codice Bambergensi a se detecto se eruisse putat, Mercatorem nostrum prius confecta ut plurimum apocrypha adhibuisse quæ Græcæ potissimum originis fuisse censet, (1) Antonii Theiner, quem a fratre Augustino distinguas velim, de Pseudoisidoriana canonum collectione. Vratislaviæ, 1827. (2) Abhandlungen der Berliner Academie. Jahrg. 1834 et in Savigny's Zeitschrift fürge, schichsliche Rechtswissenschafs, Bd. IX Heft 11, p. 119 et seqq. PATROL. CXXX. (3) Walter, Hirchenrecht, 10. Aufl. § 79. (4) C. T. Rosshirt; Von den falschen Decretalen, Voranzeige Heidelberg 1847. et Zu den Kirchenrechtlichen Quellen des ersten Fahrtausends n. Zu den Pseudoisidorischen Decretalen, Heidelberg, 1849. a |