Deus meus, R. Qui mandas salútes Jacob. Ps. 43.

Ant. ad Magnificat ut in qualibet Dominica.

AD COMPLETORIUM.

Psalmus 4.

CUM invocárem, exaudívit me Deus justítiæ meæ : in tribulatióne dilatasti mihi. Miserére mei, et exaudi oratiónem meam.

*

Fílii hóminum, úsquequo gravi corde? ut quid dilígitis vanitátem, et quæritis mendácium?

Et scitóte quóniam mirificávit Dóminus sanctum suum: ⭑ Dóminus exáudiet me, cum clamávero ad eum.

Irascímini, et nolíte peccáre: * quæ dícitis in córdibus vestris, in cubílibus vestris compungímini.

Sacrificáte sacrifícium justítiæ, et speráte in Dómino; * multi dicunt: Quis ostendit nobis bona?

Quóniam Angelis suis mandávit de te, ut custódiant te in ómnibus viis tuis.

In mánibus portábunt te, ★ ne forte offendas ad lápidem pedem tuum.

Super áspidem et basiliscum ambulábis, * et conculcábis leónem et dracónem.

Quóniam in me sperávit, liberábo eum : * prótegam eum, quóniam cognovit nomem meum.

Clamábit ad me, * et ego exáudiam eum.

Cum ipso sum in tribula

*

Qui ponis nubem ascensum tuum, qui ámbulas super pennas ventorum;

Qui facis ángelos tuos, spíritus, * et ministros tuos, ignem urentem;

*

Qui fundasti terram super stabilitátem suam: ⭑ non inclinábitur in séculum séculi. Abyssus, sicut vestimentum, amictus ejus super montes stabunt aquæ. Ab increpatione tua fú* a voce tonitrui tui gient; formidábunt.

Ascendunt montes, et descendunt campi, * in locum quem fundasti eis.

Términum posuisti, quem non transgredientur; * neque convertentur opéríre terram.

Qui emittis fontes in convállibus: * inter médium móntium pertransíbunt aquæ.

Potábunt omnes béstiæ agri; * exspectábunt ónagri in siti sua.

Super ea vólucres cœli habitábunt; * de médio petrá

rum dabunt voces.

Rigans montes de superióribus suis; de fructu óperum tuórum satiábitur terra: Prodúcens fænum jumenet herbam servituti hó

tis,

*

minum.

paucíssimi,

*

et íncolæ ejus.

tum; et Jacob áccola fuit in terra Cham.

Et auxit pópulum suum ve-
et firmávit eum

hementer,
super inimícos ejus.

Convertit cor eórum, ut odírent pópulum ejus, * et dolum fácerent in servos ejus.

Altera Divisio Psalmi 104.

Non reliquit hóminem nocére eis, et corrípuit pro eis

*

servum suum, Aaron quem elégit ipsum.

Pósuit in eis verba signórum suorum, * et prodigiórum in terra Cham.