servitutis officia persolvamus, quia his divinis horis Ubique credimus divinam esse præsentiam, et oculos Domini in omni loco speculari bonos et malos; maxime tamen hoc sine aliqua dubitatione credamus, cum ad opus divinum assistimus. Ideo semper memores simus, quod ait Propheta: Servite Do nocte vigilat spiritus meus ad te, Deus, quia lux A nonæ, vesperæ, completoriique tempore, nostræ præcepta tua sunt super terram. Item David: Media nocte surgebam ad confitendum tibi, super judicia justitiæ tuæ (Psal. CXVIII). Hoc namque tempore vastator angelus transiens primogenita Ægyptiorum percussit. Unde et nos vigilare oportet, ne periculo Ægyptiorum admisceamur. Iisdem etiam horis venturum se esse in Evangelio Salvator adstruxit. Unde et ad vigilandum auditores suos docuit, et suscitans dicit: Beati servi illi, quos, cum venerit dominus, invenerit vigilantes. Etsi vespertina hora, inquit, invenerit, etsi media nocte, etsi galli cantu, invenerit eos vigilantes, beati sunt. Ideo et vos estote parati; quia, qua nescitis hora filius hominis venturus est. Siquidem nec verbis solum docuit vigilias, sed etiam confirmavit exem- B mino in timore (Psal. 11); et iterum : Psallite saplo. Nam testatur Evangelium quia erat Jesus pernoctans in oratione Dei (Luc. VI). Paulus quoque et Silas in custodia publica, circa medium noctis orantes, hymnum, audientibus cunctis, vincti dixisse memorantur. Ubi repente terræ motu facto, et concussis carceris fundamentis, et januæ sponte apertæ, et omnium vincula sunt soluta. Unde oportet his horis, psallendi orandique frequentiam nos in sanctis habere officiis, finemque nostrum, vel, si advenerit, sub tali actu exspectare securius.. Est autem quoddam genus hæreticorum, superfluas existimantium sacras vigilias, et spiritali opere infructuosas, dicentes jura temerari divina qui noctem fecit ad requiem, sicut diem ad labo pienter (Psal. XLVI); et In conspectu angelorum psallam tibi (Psal. CXXXVII). Ergo consideremus qualiter oporteat nos in conspectu Divinitatis et angelorum ejus esse; et sic stemus ad psallendum, ut mens nostra concordet voci nostræ. De reverentia orationis. Si cum hominibus potentibus volumus aliqua suggerere, non præsuminus nisi cum humilitate et reverentia; quanto magis Domino Deo universorum cum omni humilitate, et puritatis devotione supplicandum est. Et non in multiloquio, sed in puritate cordis et compunctione lacrymarum nos exaudiri sciamus. Et ideo brevis debet esse et pura oratio nisi forte ex affectu inspirationis divinæ gra rem. Qui hæretici Græco sermone a vuxtάovtes, hoc C tiæ protendatur. In conventu tamen omnino brevie est somniculosi, vocantur. De matutinis. tur oratio, et facto signo, a priore, omnes pariter surgant. Item alia constitutio: pro qualibus virtutibus cantatur omnis cursus in Ecclesia Dei. Primum nocturna propter hoc canitur, pro illa virtute quam fecit Deus, quando omnia primogenita Ægypti occidit et omnia idola dextruxit, vel Paulum et Silam de carcere liberavit. Et quod dicit evangelista: Media nocte clamor factus est, ecce sponsus venit, exite obviam ei (Matth. xxv). Gallorum cantus, pro quid cantatur, respondit, quando negavit S. Petrus ter in passione, et postea probatus fuit ad fidem. De matutinorum antiquitate et auctoritate testis est idem David propheta, dicens: In matutinis meditabor in te, quia fuisti adjutor meus (Psal. LXII). Et alibi: Prævenerunt oculi mei ad te diluculo, ut meditarer eloquia tua (Psal cXVIII). Cassianus autem dicit: Matutinæ solemnitatis officium, novo adhuc tempore institutum, primitus in Bethlehem monasterio, ubi Dominus noster Jesus Christus pro redemptione humanæ salutis ex Virgine nasci dignatus est: sicque ex illo per universum mundum ejusdem celebrationis invaluit consuetudo. Diluculo autem proinde oratur, ut resurrectio Christi Matutina propter hoc dicitur quia mane surrexit celebretur. Matutina enim luce radiante, Dominus D Christus, sicut dixit unus evangelista: Una autem et Salvator ab inferis resurrexit, quando cœpit oriri fidelibus lux, quæ moriente Christo, occiderat peccatoribus. Siquidem et eodem tempore cunctis spes futuræ resurrectionis creditur, cum justi, et omnes ab hac temporali morte, quasi a sopore somni resurgentes evigilabunt. (Item alia constitutio S. Benedicti, qualiter divina opera per diem agantur b). Ut ait propheta: Septies in die laudem diri tibi (Ibid.). Qui septenarius sacratus numerus a nobis sic implebitur, si matutino, primæ, tertiæ, sextæ, a Nyctages Nystatæ. Isid. lib. Etym. III, c. 3.. b Ex Reg. S. Bened. c. 16. Sabbatorum venerunt ad monumentum orto jum sole. Et alius dicit: Una autem Sabbati, Maria Magdalene venit cum adhuc tenebræ essent. Tertius dicit: Vespere autem Sabbati, quæ lucescit in prima Sabbati, quia...... qui jussit, super terram tota illa hora collaudent. Et tunc omnes animas justorum, qui in inferno erant, in sua ressurrectione liberavit, quia mane resurrexit Christus. Prima autem propter hoc cantatur, quia tunc fuit consilium datum contra Filium Dei, quomodo illum perderent. c Ibid., cap. 19. Tertia vero, quia tunc judicaverunt Judæi Domi- A Unde monet Apostolus mulieres in ecclesia velamen num, quando dixerunt: Christus crucifigatur. Et hora tertia descendit Spiritus sanctus super apostolos, quando fuerunt in unam domum congregati. Et, dixit Dominus: Accipite Spiritum sanctum, quorum remiseritis peccata, remittuntur eis. Sexta vero, sic ascendit Dominus in crucem. Et sic tenebræ factæ sunt usque in horam nonam. Et, tunc vocavit Dominus Paulum, quando persecutor erat Christianorum, et dixit Dominus: Saule, Saule, quid me persequeris? durum est tibi contra stimulum calcitrare. Et tunc venit vox ad Cornelium, quando dixit Dominus: Corneli, exaudita est depre catio tua. Nona vero sic emisit Spiritum Dominus de cruce, et hora nona descendit vas ad S. Petrum, ubi fue- B runt omnia munda et immunda. Vespere autem sic cœnavit Christus cum discipulis suis, quando jejunavit quadraginta diebus et quadraginta noctibus. Et sic cessavit lex vetus et incœpit nova. Duodecima, sic ascendit Dominus in montem Oliveti, solus oravit, et gutta sanguinis in sudore, de fronte ejus ceciderunt. Et malunt meritum, quod ad Adam dicit: In sudore vultus tui, vesceris pane tuo; et nos propter hoc liberavit. super caput habere, propter angelos. Et Prophet ait: In conspectu angelorum psallam tibi. Nec dubitare licet, ubi corporis et sanguinis Domini mysteria geruntur, supernorum civium adesse conventus, qui monumentum, quo corpus ipsum venerabile positum fuerat, et unde resurgendo abscesserat, tam sedulis servant excubiis. Unde studendum solerter est, fratres mei, ut, cum ecclesiam, vel ad divinæ laudis debita solvenda, vel ad agenda missarum solemnia intramus, semper angelicæ præsentiæ memores, cum timore et veneratione competenti, cœleste compleamus officium, in exemplum feminarum Deo devotarum, quæ apparentibus ad monumentum angelis, timuisse ad vultum declinasse narrantur in terram. Dicta Bedæ ex homilia de muliere Chananæa, Notandum interea quod hæc orandi pertinaci ita solum meretur esse fructifera, [ut] si quid ore precamur, hoc etiam mente meditemur: neque alio clamor labiorum quam cogitationum scindatur intuitus. Sunt enim qui intrantes ecclesiam, multis psalmodiam vel orationem sermonibus prolongant, sed alibi corde intendendo, nec ipsi quid dicant recolunt ore quidem orantes, sed mentem foris vagantem omni orationis fructu privantes; putantes a Deo precem exaudiri, quam nec ipsi, qui fundunt, audiunt quod antiqui hostis instinctu fieri, nemo est qui animadvertere nequeat. Sciens enim utilitatem orandi, et invidens hominibus gratiam impetrandi, immittit orantibus multimoda cogitationum levium, et aliquando etiam turpium nocentiumque phantasmata, quibus orationem impediat, adeo ut nonnunquam tales tantosque discurrentium cogitationum fluctus, prostrati in oratione toleremus. Unde necesse est, fratres charissimi, ut agnitam diaboli curemus superare malitiam ; et ipsi videlicet animum ab hujusmodi nebulis quas hostis aspergere gaudet, in quantum possumus, serenando, et pii defensoris perpetuum flagitando præsidium, qui potens est, quamlibet indignis precatoribus, et puram orandi et perfecte impetrandi concedere gratiam. Multum autem juvat orationis puritatem, si omni loco vel tempore nos ab actibus temperemus illicitis: si semper ab otio Dicta Bedæ, ex homilia Evangelii de Pascha. Diluculo igitur aromata ad monumentum Domini ferimus, cum memores passionis ac mortis, quam pro nobis suscepit, et actionum bonarum, proximis foras lucem monstramus et suavitate puræ com- C punctionis, intus in corde fervemus; quod et omnibus horis, et tunc maxime fieri oportet, cum ecclesiam oraturi ingredimur; cum appropiamus altari, Dominici corporis et sanguinis mysteria sumpturi. Si enim mulieres tanta cura corpus Domini mortuum quærebant, quanto magis convenit nos, qui eum resurrexisse a morte, qui ad cœlos ascendisse, qui potentia divinæ majestatis ubique præsentem esse cognovimus, cum omni reverentia ejus astare conspectibus, ejus mysteria celebrare [debemus]. Bene autem dicitur, portantes, quæ paraverunt aromata. Aromata namque, quæ ad obsequium Domini portemus, prius parasse est Domino, cor ante tempus orationis a supervacuis expurgare cogitationibus, ut in ipso tempore orandi, nil solidum mente recipere; D sis sermocinationibus auditum pariter castigemus quæ precatur et ipsum meminisse norimus juxta nil rerum labentium cogitare; nulla præterea [quam] exemplum ejus, qui ait : Paratum cor meum, cantabo et psalmum dicam Domino. Nam, qui ad orandum ecclesiam ingressus, inter verba obsecrationis consuetudinem superfluæ cogitationis ab animo repellere negligit quasi Dominum quærens, minus parata secum aromata detulit. Maxime tamen angelici nobis spiritus adesse credendi sunt cum divinis specialiter mandati obsequiis, id est, cum ecclesiam ingressi vel lectionibus sacris aurem accomodamus, vel psalmodiæ operam damus, vel orationi incumbimus, vel etiam missarum solemnia celebramus. et linguam, si in lege Domini ambulare et testimonia ejus assuescamus toto corde scrutari. Quæcunque enim sæpius agere, loqui vel audire solemus, eadem necesse est sæpius ad animum, quasi solitam propriamque recurrant ad sedem. Et sicut volutabra sues palustria, columbæ limpida solent frequentare fluenta, ita cogitationes impuram mentem immundæ perturbant, castam spiritale sanctificant. Sane, si ad exemplum Chananææ mulieris in orando perstamus fixique manemus, aderit gratia Conditoris nostri, quæ cuncta in nobis errata recorrigat immunda sanctificet, turbulenta serenet. Fidelis namque et justus est, ut remittat nobis peccata no stra et emundet nos ab omni iniquitate; si ad illum A plerumque sanctos ad tempus derelinquit probandos, sedula mentis voce clamamus; qui vivit et regnat cum Patre in unitate Spiritus sancti per omnia sæcula sæculorum. Amen. Augustinus de laude Psalmorum dicit: Omnes virtutes in psalmis invenies, si a Deo merueris, ut tibi revelet secreta psalmorum. Si vis pro peccatis tuis pœnitentiam agere, et confessionem peccatorum tuorum, et veniam rogare delictis; quantum valeas, non celeritate verborum, sed mente cogitando ac scrutando, decanta septenos Davidicos pœnitentiæ psalmos, quorum initium est duo: Domine, ne in ira; et duo: Domine exaudi; et: Beati quorum; nec non Miserere mei. Deus, secundum ; atque : De profundis ; et celerrimam invenies clementiam Dei, totam mentem spiritali : gaudio ac lætitia illuminare, et magnam spem de indulgentia tibi promittere. Si vis orare, permitte mentem tuam in virtute psalmorum, quorum initium est: Ad te domine, levavi; et Deus, in te speravi, Domine; nec non : Inclina, Domine; et: Deus, in adjutorium meum; Deus, in nomine tuo; Deus, misereatur nostri ; et : Exaudi. Domine, justitiam meam; et nullatenus poteris propria lingua nec humano sensu tam perfecte miseriam tuam ac tribulationem, augustiamque diversarum tentationum explicare, et illius misericordiam implorare quam his psalmis et cæteris similibus. B Si vis omnipotentem Deum laudare, et ipsius majestati, omnium beneficiorum suorum, quibus C humano generi ab initio nundi in Veteri Testamento per patriarchas, et prophetas, in Novo quoque per incarnationem sempiterni Filii sui misertus est, gratias agere, decanta illos psalmos quorum titulus Alleluia est. Hæc, quorum initium est, vel, Confitemini, aut, Laudate Dominum, vel Laudate Deum, aut etiam, Benedic anima mea; et super omne mel et favum omnipotenti Deo dulce munus offeres, si his psalmis continue illum laudes ac magnifices. Si diversis tribulationibus afflictus sis, et vel numanis vel spiritalibus tentationibus undique astrictus, et tibi videris a Deo esse derelictus, qui et per id tibi videtur tentationem majorem esse quam tolerari possit, intima mente decanta illos psalmos quorum caput Deus, Deus meus, respice in me; Exaudi, Deus orationem meam cum tribulor ; Salvum me fac, Deus, et clemens Dominus statim te adjuvabit, et tentationem quam pateris tolerare poteris. Si tibi præsens vita fastidiosa sit et animum tuum [nil inferiorum] delectat, supernam patriam contemplare, et omnipotenti Deo ardenti desiderio, intenta mente, hos psalmos decanta : Quemadmodum desiderat cervus; et: Quam dilecta tabernacula tua; Deus, Deus meus, ad te de luce vigilo, et clemens Deus citius mentem tuam consolabitur. Si te in tribulationibus a Deo derelictum intelligas, compuncto corde canta hos psalmos: Usquequo, Domine; Deus, auribus nostris audivimus; Miserere mihi, Domine; Exaudi, Deus, orationem meam, et ne despexeris deprecationem meam; In te, Domine, speravi; et Deus te lætificabit statim. Post acceptam autem quietem ac prosperitatis tempus, hos psalmos decanta: Benedicam Dominum in omni tempore; Benedic, anima mea, Domino : Exaltabo te, Deus mens Rex; et omni tempore sive prosperitatis, sive adversitatis, semper hymnum trium puerorum decanta, quia nullus mortalis virtutem hujus hymni explicare potest, in quo omnis creatura ad laudandum Creatorem invocatur. Si volueris in toto corde te exercere in divinis laudibus, psalmum Beati immaculati decanta, in quo nullus pene versus est ubi non sit vel via Dei, vel lex, vel mandatum, sive præcepta Dei, vel verba, aut justificationes, vel judicia, aut sermones Dei descripti. Mementote, quomodo S. Samuel propheta, etiam in Veteri Testamento docuit, dicens: Præparate corda vestra Domino, et servite ei soli, liberabit vos de manibus inimicorum vestrorum. Videte qualiter mandat hymnum trium puerorum decantare, et omnes creaturas per intervalla ad Deum laudandum provocare: non sicut vos canitis, confuse, nullam differentiam facientes, sed currendo, et non separando verba, quod necesse est ut emendetis. |