TA ΕΥΡΙΣΚΟΜΕΝΑ ΠΑΝΤΑ. ORIGENIS = OPERA OMNIA QUAE GRAECE VEL LATINE TANTUM EXSTANT ET EJUS, NOMINE CIRCUMFERUNTUR. Ex variis Editionibus et Codicibus manu exaratis, Gallicanis, Italicis, Germanicis et Anglicis collecta, recensita atque annotationibus illustrata, cum vita Auctoris et multis Dissertationibus Ediderunt CAROLUS ET CAROL. VINCENT. DE LA RUE Presbyteri et Monachi Benedictini e Congregatione S. Mauri. Denuo Recensuit Emendavit Castigavit Carol. Henric. Eduard. Lommatzsch Philos. Dr. Theolog. Licent. ejusdemq. in Seminar. Viteberg. Professor. TOMUS IX. Berolini 1839. Şumtibus Haude et Spener. in 1 Exodum et Leviticum Homiliae. Ex Nova Editionum Parisiensium Recognitione Cum Integró Utriusque Ruaei Commentario Selectis Huetii Aliorumque Virorum Observationibus Edidit Carol. Henric. Eduard. Lommatzsch Philos. Dr. Theolog. Licent. ejusdemq. in Seminar, Viteberg. Berolini 1839. Sumtibus Haude et Spener, 4-30-36 gen mesoff ΜΟΝΙTUM AD ORIGENIS ΕΞΗΓΗΤΙΚΑ IN EXODUM. Triplex fuit Origenis in Exodum ἐξηγητικῶν genus;') Tomi nimirum, excerpta seu scholia, et Homiliae. Tomorum fragmenta tria graece exhibet Philocaliae caput vigesimum sextum; fronti enim fragmenti secundi praefixus est hic titulus: „καὶ πάλιν ἐν ἄλλῳ Τόμῳ ἐν ταῖς αὐταῖς εἰς τὴν Ἔξοδον σημειώσεσιν." Tria haec fragmenta primo loco repraesentat nostra editio. Excerpta seu Scholia commemorat Hieronymus apud Rufinum lib. II. Invectiv. At nihil horum hodie superest, nisi forte aliquid inde excerptum habeant ἐκλογαὶ in Exodum, quae sub Origenis nomine in Catenis graecis manuscriptis circumferuntur, quasque nos Tomorum fragmentis subjunximus. Homilias denique edidit Origenes, quas Rufinus in fine Commentariorum ejus in epistolam ad Romanos perorans magno a se labore translatas monet, dum „supplere, inquit, cupimus ea, quae ab Origene in auditorio ecclesiae ex témpore non tam explanationis, quam aedificationis intentione perorata sunt, sicut in homiliis sive oratiunculis in Genesin et in Exodum fecimus.... Quem laborem adimplendi, quae deerant, idcirco suscepimus, ne 1) Cf. ed. Ruaci Tom. II. pag. 110. et 111. |