dem definire non audeo. Video enim omnem creaturam1), in spe quidem propter eum, qui subjecit, esse subjectam, exspectare tamen libertatem in redemtione filiorum Dei sine dubio, et praeclarius aliquid aut sublimius operiri. 3. Si ergo, ut diximus, umbram habet lex futurorum bonorum, et exemplari et umbrae deserviunt coelestium, qui in lege deserviunt, et nunc per speculum et in aenigmate, tunc autem facie ad faciem habebitur rerum contemplatio, credo, quod et nunc conversationem dicimur habere in coelis per speculum, et in aenigmate, tunc3) autem facie ad faciem, talem conversationem merebimar habere in coelis. Si ergo per consequentiam rerum et promissionum fidem nos transferri de terris oportet ad coelum, puto, quod in ipsis coelestibus locis Jesus Dominus noster non absque meritorum sorte unumquemque in illa, vel illa coeli parte et habitatione constituat. Sed sicut multa est differentia in terris, verbi gratia, habitare in locis fecundis et copiosis, ac bonis omnibus abundantibus, ubi et aëris temperies, et eruditio hominum, ac liberalia instituta non desunt et longe aliud est habitare, aut in locis infecundis, et rerum penuria squalidis, aut aestu torridis, aut frigore geluque torpentibus, vel certe ubi nullae the bella semper et ́nunquam quies, et haec non sine occulta quadam Dei dispensatione, et judicio ejus, et justitia unicuique decer nuntur: ita et in illis locis erit aliquid tale, ut in nullo prorsus inanis habeatur in terris umbra coelestium. Erit ergo et ibi, ut diximus, aliqua civitas refugii, et erit alia in deserto, sicut Bossor in haereditate Ruben civitas esse dicitur in deserto. 1) Cfr. Rom. VIII, 19. seqq. 2) Edd. Merlini: tunc autem facie ad faciem: cum conversationem merebuntur habere in coelis. 4. Sed et illa nihilominus consequentia capienda est: quia sicut,,cum 1) dispergeret Deus filios Adam, statuit fines gentium secundum numerum angelorum Dei," vel ut in aliis exemplaribus legimus ,,secundum 2) numerum filiorum Israel:" in initio mundi ita dispersi sunt filii illius Adam, sicut vel illorum merita, vel ipsius Adam contemplatio postulabat: quid dicemus futurum, cum novissimi 3) Adam, - qui non in animam viventem, sed in spiritum vivificantem factus est, coeperit filios non dispergere, sed dispensare divina dignatio, non in initio, sed in fine mundi: et non ut illos, qui in Adam omnes mortui 4) sunt, sed ut eos, qui in Christo omnes vivificati sunt? Sine dubio erit quaedam divisio et distributio talis, quae non solum pro meritis eorum, qui dispensantur, sed et pro novissimi Adam, in quo omnes vivificandi dicuntur, contemplatione pensanda sit. Sed quis nostrum talis est, ut ad hujusmodi distributionem, et ad illam coelestis haereditatis sortem venire mereatur? Quis ita beatus erit, cujus sors in Jerusalem veniat, ut sit ibi, ubi templum Dei est, imo ut ipse sit Dei templum? Quis ita beatus est, ut ibi dies festos agat, ubi altare divinum perpetuis ignibus adoletur? Quis ita beatus est, qui sacrificium suum, et incensum suavitatis supra illum ignem ponat, de quo dicebat Salvator:,,ignem3) veni mittere in terram?" Quis ita beatus est, qui ibi semper agat Pascha in loco, quem elegit Dominus suus? Ibi Pentecostes diem gerat, et festivitatem repropitiationis, et tabernaculorum solemnitatem, non jam per umbram, sed per ipsam speciem rerumque veritatem? Quis nostrum dignus habebitur tam beatae sor 1) Deut. XXXII, 8. 2) Edd. Merlini perperam: secundum numerum filiorum Israel in initio mundi: ita dispersi etc. 3) I Cor. XV, 45. coll. Genes. II, 7. 4) I Cor. XV, 22. ORIGENIS OPERA. TOM. X. 5) Luc. XII, 49. 24 370 ORIGENIS IN NUMEROS HOMILIA XXVIII. Volo et istos habere do tis electione, cum Deus dividere coeperit filios novissimi Adam? Non cui dicat: „eris') super quinque civitates potestatem habens:" sed cui dicat: „eris 2) super decem civitates potestatem habens:" nec cui dicat: „intra 3) in gaudium Domini tui:" sed cui dicat:,,sedete❝) et vos mecum super duodecim thronos, judicantes et vos duodecim tribus Israel:" de quibus dicat: „pater3) volo, ut, ubi Volo etiam istos esse reego sum, et ipsi sint mecum." ges, ut ego sim 6) rex regum. minationem, ut et ego sim 7) Dominus dominantium. Beati, qui ad hanc pervenient beatitudinis summam. Beati, qui ad ista conscendere poterunt fastigia meritorum, benedictus Deus noster, qui haec promisit diligentibus se. Hi) sunt ipsi vere sacris numeris numerati apud Dominum, imo ipsi sunt, quorum etiam capilli capitis numerati sunt per Dominum nostrum Jesum Christum, cui est gloria, et imperium in saecula saeculorum. Amen! et ΩΡΙΓΕΝΟΥΣ ΕΙΣ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟΝΟΜΙΟ Ν ΕΚΛΟΓΑΙ. σε Ελάλησε ') Μωυσῆς πρὸς πάντας υἱοὺς Ἰσραὴλ, κατὰ πάντα ὅσα ἐνετείλατο κύριος αὐτῷ. Ἐπειδὴ ὁ μὲν θεὸς τὴν δύναμιν ἀπεκάλυπτεν· ὁ δὲ προφήτης τῇ ἑαυτοῦ γλώσσῃ ἐκέχρητο πρὸς παράστασιν τῶν δεδηλω μένων. Κίνησις οὖν λέγεται ἡ προφητικὴ φωνὴ, οἷα παριστῶσα τὰ ὑπὸ θεοῦ εἰρημένα. Καὶ 2) εἶπα πρὸς ὑμᾶς ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ. Οὐχ ἁπλῶς ὁ Μωσῆς φησιν·,,εἶπον ὑμῖν ἀλλ' ἐπειδὴ ἔμελλεν αὐτοῦ ἀναχωρήσαντος διαδέχεσθαι αὐτὸν Ἰησοῦς ὁ τοῦ Ναυῆ, οὐκ ἄτοπόν φησι τὶ πρᾶγμα, ἀλλὰ καὶ ἑπό μενον. Προλαβὼν γὰρ, φησὶ, παρεκάλεσα, καὶ, ὡς ἐπεσ νεύσατε, ἐπέστησα κριτάς· ὥστε καὶ τῷ κατὰ προφητικὴν χάριν καὶ ὁδηγητικὴν διαδεχομένῳ με Ἰησοῦ τῷ τοῦ Ναυῆ πείθεσθε. 1) Deut. I, 3. Prologemena. 3) Deut. I, 9. Cfr. de hisee fragmentis graecis Οὐ 1) δυνήσομαι μόνος φέρειν ὑμᾶς. Καὶ τῶν προτέρων μεμνημένος, οὐκ ἀπ ̓ Αιγύπτου ἄρχεται· ἀλλ' ἀφ ̓ οὗ ἔδωκεν αὐτοῖς δικαστὰς σοφοὺς καὶ παιδευτάς. Ἔδωκα 3) τῷ Ρουβὶμ καὶ τῷ Γάδ. Οἱ ὑποδε‐ έστεροι τάχιον ἐν τῇ ἐπαγγελίᾳ γίνονται· οἱ δὲ ἐπιεικέ. στεροι βράδιον ἀπολαμβάνουσιν. Οἱ μὲν γὰρ ὑπὸ Μωσέως πρῶτοι εἰλήφασι τὴν κληρονομίαν· οἱ δὲ ὑπὸ τοῦ Ἰησοῦ ὕστερον. ̓Αλλὰ καὶ περὶ πάντων δικαίων λέγεται, οὐ τῶν τυχόντων· ὡς γὰρ ὁ ἀπόστολός φησιν, οὗτοι) πάντες μαρτυρηθέντες διὰ τῆς πίστεως, οὐκ ἐκομίσαντο τὴν ἐπαγγελίαν, τοῦ Θεοῦ περὶ ἡμῶν κρεῖττόν τι προβλε ψαμένου, ἵνα μὴ χωρὶς ἡμῶν τελειωθῶσιν. „Φωνὴν 4) ῥημάτων, ἣν ὑμεῖς ἠκούσατε,“ καὶ τὰ ἑξῆς. Οὐχ ὅτι ὁρατὴ ἡ φωνὴ, οὐδ ̓ ὅτι φύσει φωνὴν ἔχει ὁ θεός· τοῦτο γὰρ καὶ συνθέτου φύσεως ἂν εἴη ἀλλ ̓ ἐπειδὴ καὶ αἱ σάλπιγγες, καὶ αἱ φωναὶ, ὡς αὐτὸς οἶδεν ὁ Θεὸς, ἐπετελοῦντο ἐκ τῆς τῶν ὁρωμένων συνεχείας δημιουργούμεναι στοιχείων, τοῦ πυρὸς λέγω καὶ τοῦ γνόφου· ὥστε καὶ ἀκούεται φωνὴ, καὶ οὐχ ὁρᾶται. Αλ οὖν ἐπὶ τῶν τοῦ θεοῦ θαυμάτων, καὶ ἡ φωνὴ ὁρᾶται. »Καὶ5) ὤμοσεν, ἵνα μὴ διαβῶ τὸν Ἰορδάνην τοῦ τον." Μωυσῆς μὴ δοξάσας τὸν θεὸν ἐπὶ τοῦ λαοῦ, ἐχω λύθη παρελθεῖν μετ' αὐτῶν, ἵνα μὴ ὃν ἐτίμων ζῶντα, ἐν θεῶν θεραπείαις τιμήσωσιν ἀπελθόντα. Διὸ δὴ καὶ ἀποθανόντος ἀφανῆ τὸν τάφον ἐποίησεν. Διαμαρτύρομαι *) ὑμῖν σήμερον τόν τε οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν. Ὁ Θεὸς τοὺς αὐτὸν προςκυνοῦντας οὐ συγ χωρῶν δαίμοσι συνάπτεσθαι, ἀλλὰ τοὺς ἅπαξ αὐτὸν ἔγνωκότας ἐκτὸς εἶναι κελεύων τῆς πρὸς ἐκείνους διαθέ σεως, καὶ παραζηλῶν ἐν τῇ ἀποστασίᾳ τῶν λαῶν, τὰς 1) Deut. I, 9. 3) Deut. III, 12. 3) Hebr. XI, 39. 40. 4) Deut. IV, 12. 6) Deut. IV, 26. |