fraudulenter transteram, vel transmittam ad aliam A latium justitiam reddat. Si vero latronem, aut fordomum, vel aliam quamcunque personam, Pussessiones et instrumenta ipsius hospitalis nullo modo distraham, nec aliquo titulo alienabo, inconsulto Romano pontifice, cui ero per omnia obediens et fidelis. Sic Deus me adjuvet, et hæc sancta Evangelia. CAP. LXXVI. De puellis retinendis, vel conjugandis. Omnibus puellis projectis domui Sancti Spiritus quæ ad servitium pauperum remanere desiderant, et vivere sub obedientia, et in castitate, et sine proprio, ad curam pauperum principaliter intendendo, promittunt concedatur eis panis et aqua domus. Aliæ autem maritali conjugio copulentur. CAP. LXXVII. De intercessione pro fratribus. Volumus autem, ut si aliquis frater, pœnas incurrerit, quas, eædem, institutiones continent, et ipsas exsolverit, si contigerit ibidem aliquem ex magnatibus interesse, seu religiosos advenire, qui magistro et capitulo preces fundant, ut eidem fratri patienti indulgere dignetur, suorum precaminum interventu, magister et capitulum eum libenter et liberaliter debeant exaudire. CAP. LXXVIII. · Quod omnes in communi dormitorio jaceant. B Ut feminæ capita fratrum non la vent. nicatorem, vel malefactorem vocaverit, et hoc per De servientibus, si furtum fecerint. Servientes si aliquam rem hospitalis, vel panem integrum furati fuerint, aut vendiderint, et pro certo probari poterit, res illæ, quas furati fuerint ad collum eorum ligentur et per palatium usque ad portam verberentur ; et panem in manibus suis portantes a domo projiciantur, et postea conventio, qua servierint, eis reddatur. CAP. LXXXIV. Capita fratrum feminæ non lavent, nec pedes: nec lectos eorum faciant, nec calceamenta eorum extrahant. Similiter nec fratres feminis; sed viri viris, et mulieres serviant mulieribus, nisi causa infirmitatis, et hoc de licentia et mandato magistri. CAP. LXXXI. De fratre percutiente servientem. Frater si servientem domus percusserit, vel præ- D ceptor hoc viderit, vel clamorem inde habuerit, pœniteat per septimanam. Si sanguinem fecerit,excepto de naso, per dies 40. Si vero per plagam illam obierit, habitum perdat, et ad dominum papam tendat, et ab ipso pœnitentiam accipiat. Postea si litteras domini papæ secum attulerit, et misericordiam quæsierit, salva justitia domus, quadraginta dies pœnitentiam illo agente recipiatur. CAP. LXXXII. De serviente contra fratrem ri. xante. Serviens si contra fratrem rixatus fuerit, et ipse frater clamorem præceptori fecerit, serviens per pa - - De fratre transmittendo ad aliamdomum. Statuimus, ut, si frater domus Sancti Spiritus de Urbe, moraturus in aliqua domo filia trausmittatur, honorifice recipiatur ibidem: et primus sit ibi post illum, qui præfuerit in eadem domo, nisi propter excessum suum, vel culpam ad illam ecclesiam transmittatur. CAP. LXXXV. De servientibus rixantibus. Servientes, si inter se rixati sunt, et clamor ad præceptorem et fratres pervenerit, rei, qui offensas fecerunt, coram omnibus per hospitale corrigiis, vel virgis fortiter verberentur; quod si injuriosis verbis, vel sanguinolentis verberibus sese offenderint, aut gladiis, vel apidibus, seu cultellis se percusserint, reis, qui per testes fuerint comprobati, hæc eis pœna inferatur: per claustrum, et hospitale usque portam ducantur nudi, et durissime corrigiis flagellentur : et a domo projiciantur, mercesque eorum retineantur. CAP. LXXXVI. De fratribus recipiendis. Volumus, ut nulli tradatur habitus, nec ullus in oblatum vel in probatione recipiatur ibidem, nisi in capitulo generali; præterquam si necessitas duxerit aliter faciendum, scilicet ut præler generale capitulum aliquis recipiatur ibidem, et tunc sit de congruentia domini cardinalis. CAP. XC. · De his, qui superbiunt pro bonis. Si quis propter bona, quæ Deus per eum fecit in domo Sancti Spiritus fortasse elatus, communem fratrum vitam renuerit observare, et eam duxerit segregatam quasi sufficienter bene fuerit operatus et quod, suis meritis exigentibus, deceat ipsum mensa refectorio, et dormitorio, et singulis aliis specialibus præpotiri, acriter puniatur, adjunctis septem diebus in pane et aqua sedens in terra sine mappula. Quia taliter se habentem, hypocritam credimus, et pomposum, et quod bona, quæ egit, non pro animæ suæ salute fecerit, sed ad quamdam inanem gloriam, aut ad tempus serviens, in tempore requiescere meditans, morem secutus illius de quo dicitur in Evangelio: Anima mea, habes multa bona reposita in annos plurimos, requiesce, comede, et bibe (Luc. x11). CAP. XCI. De his qui transeunt alicubi, quam ubi præceptor mittit. Præcipue hoc vitium radicitus amputandum est de ordine nostro ne quis præsumat transire de loco ad locum sine jussione magistri, quod si fecerit secundum arbitrium magistri puniatur. Nec præsumat quisquam referre foris, quæcunque viderit, aut audierit in capitulo, quia plurima destructio est : quod si quis præsumpserit, septem diebus poeniteat, et quarta et sexta feria in pane et aqua jejunet. CAP. XCII. Ut nullus aliquid inhonestum de domo dicat. Nullus autem aliquid inhonestum de domo, vel de fratresuo alicui extra domum revelare præsumat, A tia præceptoris; vel quibiberit usque ad ebrietatem, septem diebus poeniteat, et quarta et sexta feria sit in pane et aqua. Postea a præceptore corripiatur, et siin ebrietate sua perseverare voluerit, et noluerit emendare, ad domum mittatur, in qua vini abundantia non existat, ne inebriari valeat. B CAP. XCV. De balivis domus. Volumus, ut omnes balivæ domus distribuantur de voluntate præceptoris, et totius capituli stabiliantur et auferantur. Et si quis quis fratrum vel sororum contra consilium ire tentaverit: vel cum indignatione a mensa surrexerit, quatuordecim diebus pœniteat. CAP. XCVI. De comminationibus et indulgentiis. Nullus fratrum alteri faciat comminari nec etiam preces pro se procuret offerri, ut balivam habeat, vel retineat, vel aliquod indulgeatur sibi contra regularia instituta. Qui contra hæc fecerit, ab omni fratrum societate projiciatur. CAP. XCVII. Ut eidem Regulæ sorores subjaceant. Quidquid in Regula constitutum est, de fratribus et sororibus intelligitur, ut eidem Regulæ subjaceant quia indignum satis videretur, si in domo Sancti Spiritus acceptio vel correctio fratrum vel sororum duobus modis fieret; unde ordinatum est, ut sicut sub una Regula vivimus, ita sub eisdem judiciis Regulæ subjecti esse debemus. - CAP. XCVIII. De his qui sine jussione præceptoris junguntur excommunicato vel inobedienti. Si quis frater vel soror præsumpserit sine jussio nisi domino papæ, vel fratribus ejus, seu visitatori. C ne præceptoris, vel qui vices suas gerit, fratribus Quod si de illo aliquid compertum est, habitum amittat; si autem amplius id fecerit, cum magistri consilio acriter puniatur. CAP. XCIII. De vicario magistri eligendo. Magister ordinis nostri si habuerit quoquam eund: necessitatem, convocet congregationem ipse, et dicat, quo iturus est, et de fratribus eligatur unusa magistro et a capitulo, qui usque ad reditum suum regat domum. Ipse vero qui eligitur, non sit multum edax, non elatus, non turbulentus, non injuriosus, non tardus, non prodigus ; sed timens Deum animam suam custodiat, sitque memor verbi Apo stolici Qui bene administravit, gradum bonum sibi acquirit (1 Tim. 111). Infirmorum, infantium, hospitum, et pauperum cum omni sollicitudine cu- D ram geral sciens sine dubio, quia pro his omnibus in die judicii rationem est redditurus. Et si quis ex eis, aliqua inflatus superbia, repertus fuerit reprehensibilis, correctus semel, et iterum, atque tertio, si se emendare noluerit, deponatur, et alter in loco ejus, qui dignus sit, succedat. CAP. XCIV. Ut nullus habitum dimittat. Si quis habitum spontanea voluntate dimiserit sine consilic capituli, absque certa pœna non recipiatur, et disciplina: scilicet secunda, et quarta et sexta feria. Vel si jejunium ante tempus solverit, vel se a communi mensa subtraxerit, absque licen vel sororibus excommunicatis, vel inobedientibus se jungere, aut loqui cum eo, vel mandatum eis dirigere, similem patiatur excommunicationis pœnam vel vindictam. Si præceptor fratri præceperit, ut aliquam domum Sancti Spiritus, vel aliquod negotium domus facial, et ipse facere noluerit, sit in septena; si secundo renuerit, similiter sit; si vero per obedientiam præceperit, et obedire ille frater noluerit, habitum et balivam, quam habuerit, amittat. Si quarto per obedientiam præceperit, sit in carentia, et in carcere ponatur, comedens panem et aquam. Si vero misericordiam petierit : habitus sibi reddatur, et ad domum aliam mittatur. CAP. C. De fratre in villa jacente. Frater si in villa jacere præsumpserit, levitate corporis sui, sive timore magistri, vel quoquo mo'do, et domus propinqua fuerit, et in ea jacere noluerit, habitum amittat. Et si a domo recessit, et postea reversus fuerit, et misericordiam petierit, recipiatur, et quantum temporis foris exstitit, tantum in loco extraneo permanebit. Termino expleto, magister cum fratribus habitum sibi reddant; et si eis videbitur expedire, per quadraginta dies pœniteat, et quarta et sexta feria in pane et aqua jéjunet. Frater si monetam in domo, vel in hospitali acceperit, vel aliquid, aliud, et ad sæcularia fugerit, et pecuniam illam vivendo luxuriose, vel aliter dissipaverit, et postea ad emendationem venerit, in providentia magistri fratrum ponatur, si fuerit recipiendus. Et si eum receperint, habitum ei reddere B debent, et quadraginta dies poeniteat. CAP. CIII. De fratre superbo et irreligioso. Frater si rem hospitalis, vel domus comitibus, baronibus, et sæcularibus quibuslibet mutuaverit, vel plegariam fecerit, vel sub pignore pro aliquo sæculari rem hospitalis posuerit, habitum amittat, et a domo projiciatur. Si frater noviter sit receptus, a magistro per habitum conjuretur, si non a fratribus præceptum istud audivit ; si autem se non audisse dixerit, per quadraginta dies pœniteat. CAP. CIV. De fratribus post completorium rixanlibus. Fratres, si post completorium rixati fuerint, vel in dormitorio verba otiosa inter se dixerint, primo debent corripi; si secundo cessare noluerint, septenæ judicio puniantur; si tertio iniquis sermonibus litigaverint, videlicet manutenentes reges el principes, puniantur per quadraginta dies. Nam solent hæ invidiæ frequenter destructionem generare, unde tanquam ruina domus, debet a fratribus evitari. Inde Apostolus: Corrumpunt enim bonos mores colloquia mula (I Cor. xv.) CAP. CV. De capitulo in Pentecosten. C A minis in sede majestatis suæ. Evangelio dicto, processio ad ecclesiam redeat, fratribus in capitulo remanentibus. Tunc prior, aut frater alius, vel aliquis alius sermonem faciat. Sermone dicto, magister fratribus institutiones et Regulam S. Spiritus ostendat; eleemosynas postea vivorum et defunctorum, quas secum detulerunt, requirat; deinde fratribus jubeat, ut unusquisque balivam suam reddat. His peractis, proprium a fratribus exigat: postea domorum continentiam, et balivarum, a fratribus inquirat; si habent animalia, debitum, aut victualia; et si sint omnia prospera et taliter poterit cognoscere, quis deterius aut melius tractaverit domum, aut officium sive balivam sibi commissam. Et si magister de aliquo fratre voluerit clamorun facere, vel aliquis frater adversus fratrem, fratres audiant clamorem, similiter et responsionem. Clamoribus auditis, fratres juxta clamorem justum judicium judicent; et reus, qui per testes probatus fuerit, secundum, tenorem Regulæ adimpleat justitiam domus. His dictis, magister cum quibusdam fratribus eligat hospitalarium, priorem in ecclesia, camerarium in domo, et thesaurarium sive de illis, qui ante fuerant, sive de aliis qui præcepta domus, et negotia fideliter possint adimplere, His itaque electis, ad capitulum redeant, magister et capitulum dicant, et magister eis balivas assignet, osculum pacis tribuens. Similiter præceptores discreti sint in cæteris domibus ordinati. Iterum magister si de aliquo facto vel domus negotio fratrum consilium interrogaverit, fratres prout melius poterunt consilium præbeant: omnes autem esgardi, et electiones in providentia magistri et ejus discretione ponantur. Capitulo expleto, prior ecclesiæ pro pace preces, pro domino papa, pro regibus, pro fratribus, pro benefactoribus nostris, etc. cum orationibus dicat. Orationibus dictis, fratres magistrum osculantes, et inter se osculum pacis dantes: ad balivas suas cito remeantes, animalia et res domus, quæ intus et foris sunt, bene custodiant; vineas fodere, terras excolere, et seminare faciant, nam qui defecerit in semine, non gaudebit in messe. Si fortiter laboraverint, ea quæ necessaria fuerint, sufficienter habebunt. Ipse Dominus tribuat omnibus fratribus et sororibus, qui per omnia vivit, et Ad capitulum venientes domus, in qua debet teneri, mundetur. Fratres in ea coadunentur, et prior ecclesiæ cum processione clericorum diacono revestito, et subdiacono, ad capitulum veniant, et incipiant Veni creator Spiritus, ter flectentes genua cum fratribus, et tertia vice cantato versu Veni Creator cantetur totus hymnus. Quo finito. dia- D regnat, etc. conus Evangelium legat: Cum venerit Filius ho Fratribus ejusdem ordinis B. Cyrillus generalis præceptor. Vivendi Regulam, veteribus a Patribus nobis traditam vidistis, dilectissimi fratres, Quam quisque nostrum non precario, clam, aut vi, professus est. Suapte enim sponte nos ipsos obtulimus, et sancto Dei Spiritui, beatæ Virgini et dominis infirmis tradimus, ut perpetui essemus eorum servi. Castitatem, paupertatem, obedientiam, et humilem patientiam actu libero, nemine cogente, jureju rando, solemni voto, sumus polliciti. Ad quorum observationem nedum ex Regula ipsa, et veterum Patrum institutis, sed observantia mandatorum Dei, et Domini nostri Jesu Christi exemplo, ante emissam professionem tenebamur, et modo magis atque magis tenemur. Etenim ea omnia ipse Deus noster fecit, et docuit, ut nos ejus actione instrue remur. CXLV), et fratribus nostris dimittamus ut nostra Castitatem, quam cum Dei adjutorio servare A diam et judicium omnibus injuriam patientibus (Psal. promisimus, nos ipse Dei Filius servare præcepit, et docuit, matrem castam, et virginem sibi elegit; virgo ipse permansit, et virginem Sponsus dici voluit, nec baptizari nisi a virgine, nec matrem nisi virgini commendare sibi placuit. Visus supra montem Sion est Agnus, et vox citharizantium ante sedem Dei audita est, neque poterant dicere canticum nisi empti de terra, et qui cum mulieribus non sunt coinquinati; qui agnum sequebantur, quocunque ibat (Apoc. XIV). Hæc et similia castitatem servantibus a Domino proponuntur. Paupertatem etiam ipse Dominus noster est amplexus. Etenim, dum nascitur, in præsepe reclinatur dum vivit, locum, in quo reclinet caput, non habet dum moritur, nudus cruci affigitur. Non habet, unde vectigal solvat : fatigatus ex itinere aquam a muliere sibi dari petit. Pauperes sibi socios assumpsit; pauperibus beatudinem promittit. Paupertatem itaque libenti animo sectemur, fratres, nam Domino relictus est pauper, et nobis orphanis erit adjutor. Humilitatem quoque ipse Dominus servando,servandam nobis ostendit. Ex Nazareth, humili Galilææ vico nascitur; ex matre humili, cujus Dominus humilitatem respexerat: humiles dilexit,cum humilibus est versatus, humilitatem docuit. Discite a me, inquit, quia mitis sum et humilis (Matth. x1). Ad quam factis ostendendam Jerusalem iturus, non equum sed asinum ascendit; discipulorum pedes lavat, et in humilitatis actu inclinato capite decedit. Ejus itaque documenta imitemur, quia suscipit orationem humilium (Psal. cı), el humilia respicit, et alta a longe cognoscit (Psal. cxxxvii), et humilium semper ei placuit deprecatio, ut nos in tempore tribulationis exaudiat. B Obedientiam insuper majoribus ipse Dominus exhibendam præcipit, prout ipsi Patri, et parentibus exibuit; et descendit cum eis et venil Nazareth, el erat subdilus illis (Luc. x11); cibumque dicebat esse suum, voluntatem ejus, qui eum miserat perficere (Joan. iv), et voluntatem non suam, sed Patris quærere (Matth. xII): et humilians seipsum factus obediens (Philipp. 11), non mea, inquit, voluntas, sed tua fiat (Luc. XXII). Discere atque debemus exinde postquam solemni voto nos Deo tradidimus, velle, et nolle, apud nos non remansisse, sed apud eos, qui nobis præsunt; caveamusque, ne per inobedientiam incidamus in sententiam illam : Quia vocavi et renuistis, extendi manum meam, et non fuit qui aspiceret; ego quoque in interitu vestro ridebo, el subsannabo, cum vobis, quod timebatis, advenerit (Prov. 1). Paupertas, patientia, obedientia, mansuetudo, et his similia, militiæ nostræ fructus sunt, quos assecuti sunt Christi servi. Esurimus et sitimus, dicebat Paulus, et nudi sumus, et colaphis cædimur et instabiles sumus, et laboramus operantes manibus nostris; maledicimur et benedicimus, persecutionem patimur, et sustinemus; blaphemamur, et obsecramus, tanquam purgamenta mundi facti sumus (I Cor. Iv). Oportet ergo per patientiam currere ad propositum nobis certamen, inspicientes in auctorem fidei Jesum. Qui proposito sibi gaudio, sustiC nuit crucem confusione contempta. Ea itaque omnia, ut scimus fratres, nemine cogente, solemni voto Deo spopondimus, et ad aratum manum misimus. Si quis nostrum aspicere retro voluerit, regno Dei non erit aptus. Minime putandum est ex eo, quod castitatem et obedientiam voverimus, susceperimusque alia regularia vota, nos beatam vitam posse consequi; si virtutibus mandatorum Dei juncta non fuerint. Quorum quidem mandatorum finis charitas est, ordinis et religionis nostræ præcipuum fundamentum: in ea igitur nostra omnia fiant opera, in ea firmati, in ea crescamus; mater est optima, fovet infirmos, exercet provectos, arguit inquietos, diversis diversa benigne exhibens ; et ut filios omnes diligit. Est enim dum arguit, mitis; cum blanditur, simplex: pie sævit, sine dolore mulcet, patienter irascitur, humiliter indignatur, adversa tolerat, prospera temperat, omnia suffert, omnia credit, omnia sperat, omnia sustinet. Ipsam si amplectamur, fratres, nutriet inter nos concordiam, servabit unionem, ac in Spiritu sancto congregati, Deus pacis, et consolationis erit nobiscum, qui sit benedictus in sæcula, Amen. Patientiam et mansuetudinem docuit, cum a Judæis verbis et factis injurias patienter sustinuit : nunc ipsum Samaritanum, dæmonium habentem, nunc in Belzebub expellentem dæmones, nunc bla. sphemum, nunc cum peccatoribus manducantem appellando, aliisque verborum contumeliis afficiebant; factis insuper, ejecerunt eum extra civitatem, sustulerunt lapides, ut in eum jacerent; captum et ligatum,seductorem appellant; principes eum illudunt; unus ministrorum dat alapam, nunc alba, nunc purpurea veste indutum ostendunt: flagellis D cædunt; præponunt ei latronem Barabbam: morte tandem turpissima eum damnant; nec propterea a patientia et mansuetudine recedit; proditorem amicum nominans pro persecutoribus exorans, et cum malediceretur, non maledicebat, cum pateretur, non cominabatur (I Petr. 11). Nos itaque ipsius Domini nostri exemplum imitantes non malum pro malo inter nos nec maledictum pro maledicto reddentes, vincamus in bono malum. Et injuriis affecti recurramus ad Dominum, qui facit misericor Sequitur modo Regula S. P. Augustini, quam etiam profitentur, nempe : Ante omnia, fratres charissimi, diligatur Deus,etc. INDEX EPISTOLARUM INNOCENTII III SECUNDUM LITTERAM INITIALEM ORDINATUS. PRIOR NUMERUS LIBRUM, POSTERIOR EPISTOLAM INDICAT. 17. 55. A A memoria vestra, XVI, 35. Accedens ad apostolicam, IX, 59. Accedens ad præsentiam. Suppl. Accedentibus ad sedem, XVI, 24. Accedentibus olim, I, 406. Accedentibus olim, XVI, 18. Accepimus ex litteris, XVI, 18. Accepimus ex relatione, VII, 223. Accepimus quod, VIII, 11. Accepimus quod, VIII, 145. Ac considerantes nos, 1, 3. Ad apostolicam sedem, 1, 455. Ad apostolicam sedem, IX, 255. Ad apostolicæ sedis, V, 80. Ad audientiam apost. I, 428. Ad audientiam apost. I, 428. Ad audientiam apost. I, 430. Ad audientiam apost. I, 446. Ad audientiam apost. II, 130. Ad audientiam apost. II, 147. Ad audientiam apost. II, 164. Ad audientiam apost. Suppl. 156. Ad audientiam nostram, I, 244. Ad audientiam nostram, I, 274. Ad audientiam nostram, I, 281. Ad audientiam nostram, I, 330. Ad audientiam nostram, 1, 556. Ad audientiam nostram, II, 14. Ad audientiam nostram, II, 241. Ad audientiam nostram, II, 282. Ad audientiam nostrami, V, 143. Ad audientiam nostram, VI, 155. Ad audientiam nostram, VII, 17. Ad audientiam nostram, VII, 23. Ad audientiam nostram, VII, 96. Ad audientiam nostram, VII, 141. Ad audientiam nostram, VII, 178. Ad audientiam nostram, VIII, 147. Ad audientiam nostram, IX, 151. Ad audientiam nostram, IX, 268. Ad audientiam nostram, X, 204. Ad audientiam nostram, XI, 22. Ad audientiam nostram, XI, 52. Ad audientiam nostram, XIII, 24. Ad audientiam nostram, XIII, 42. Ad audientiam nostram, XV, 28. Ad audientiam nostram, XV, 205. Ad audientiam nostram, XV, 216. Ad audientiam nostram. Suppl. 60. Ad audientiam nostram. Suppl. 65. Ad augmentationem, VI, 238. Ad aures apostolatus, 1, 57. Ad aures nostras, X, 156. Ad aures nostras. Suppl. 113. Ad commemorandas, X, 179. Ad confusionem, IX, 228. Ad conquisitionem. Suppl. 53. Ad convincendam, II, 83. Adderetur insuper, III, 43. Ad decorem et commodum, IX, 111. Ad defensionem rerum. Suppl. 132. Ad designandan. Registr. de neg. imp. 141. Ad dissolvendum quod, I, 325. Ad hoc exemplaria, XIII, 177. Ad honorem Dei, VII, 10. Ad infamiam. Registr. de neg. imp. 121. Ad instar illius, IX, 215. Ad liberandam Terram. Suppl. 233. Ad nostram audientiam, X, 158. Ad nostram audientiam, XIV, 130. Ad nostram audientiam. Registr. de neg. imp. 124. Ad nostram dudum, II, 265. |