Historya literatury Polskiéj, Tom 2Nakładem Michała Glücksberga, księgarza, 1871 - 855 |
Inne wydania - Wyświetl wszystko
Kluczowe wyrazy i wyrażenia
akademii akademii wileńskiej Augusta autor Biblijotece części członkiem czyli Dreznie drukiem drukowane dzieje dziejów dzieła Dzienniku filozofii francuzkiego Francyi Galicyi gimnazyum historyi innemi Jana jéj Jezuici Jezuitów Kazania kiem kraju Krakowie Kraków króla Krzemieńcu księstwa warszawskiego Lipsk literatury Litwie Lwowie Lwów miał mianowany napisał następnie nauczycielem nauki pobierał niéj nych ogłosił Oprócz osiadł osobno otrzymał stopień Pamiętniki Paryż Paryżu Petersburgu Pijarów pism pisma pismo podług podróży poezyi polskich polskiej potém powieści powieść Poznaniu Poznań później professorem prozą prze przekład przyjaciół nauk redakcyą rękopiśmie rozbiory rozprawy skiego Stanisława stopień doktora swéj szkole szkoły szkół śmierci tamże tegoż téj tém tomach tomów tomy Towarzystwa tudzież tymże tytułem udał ukończeniu ukończył Umar umarł uniwersytecie uniwersytecie wileńskim uniwersytetu uniwersytetu wileńskiego Urodził się dnia Warszawie warszawskiego Warszawy wiadomości wieku wiele wierszem wileńskiego wileńskim Wilnie Wilno Wrocław wstąpił wydal wykład wyszły zbiór zkąd został ztąd życia
Popularne fragmenty
Strona 214 - Obraz wieku panowania Zygmunta III króla polskiego i szwedzkiego zawierający opis osób żyjących pod jego panowaniem, znamienitych przez swe czyny pokoju i wojny, cnoty lub występki, dzieła piśmienne, zasługi użyteczne i celne sztuki porządkiem abecadła ułożony przez etc.
Strona 133 - ... przystąpiwszy do mnie, ciężki mi on wyciął policzek i znowu po izbie, jak przedtem przechodził się. Kryminałem byłoby spytać się za co to, w milczeniu skromnem, z oczyma w ziemię spuszczonemi, czekałem końca; wtem ojciec mój rzucił mi się na ramiona i mówić ze łzami począł: „Synu mój! ja symplak...
Strona 294 - Oddając hołd winnej pochwały Mikołajowi Kopernikowi pokazać, jak wiele mu winne były Nauki Matematyczne, mianowicie Astronomia w wieku, w którym żył, z których poprzedników, jak wiele i jakim sposobem korzystał, i jak wiele mu są winne w czasie teraźniejszym.
Strona 364 - ... zabójstwo, potajemnie, milczkiem, z tyłu godząc. Daleki zamach ledwo nie straszniejszy od samego uderzenia. Nie śmierć, ale droga do śmierci, ale kręte do tego ścieżki, manowce sieją postrach. Wikła się myśl ludzka w tym labiryncie. Natenczas złowieszcze przeczucie całą moc swoją 152 odzyskuje na duszy naszej.
Strona 345 - Janowi Czeczotowi, Tomaszowi Zanowi, Józefowi Jeżowskiemu i Franciszkowi Malewskiemu — Przyjaciołom moim — na pamiątkę szczęśliwych chwil młodości, którą z nimi przeżyłem — poświęcam.
Strona 28 - Stefana Czarnieckiego, o powrocie króla do Polski, i wkrótce potem Miller odstąpił od Częstochowy. Na ostatniem zgromadzeniu rady klasztornej w najtrudniejszych okolicznościach, przeor tak wykładał stygnącym braciom powody do wytrwania: „Jeżeli w skutek kapitulacyi opuścimy klasztor, któż wstrzyma bezbożników? Łatwo przewidzieć los tych świętych murów, będą zniszczone; i to właśnie nakazuje nam nie ustąpić kroku. Przypomniałbym wam wasze śluby, powinność przelania...
Strona 341 - Gdy by ż na tym przestał zagajeniu gładkoby poszło, bo skromny autor zwykle w inną stronę rozmówkę zwraca. Ale gość chwali, wyzywa do objaśnień; plączą się słówka, z mętnego octu wysuwają się oczka autorskiej oliwy i ciężkie wywołują wyznanie i utyskiwanie „ale bo nas twe dzieła nie dochodzą".
Strona 205 - O STATYSTYCE POLSKI KRÓTKI RZUT WIADOMOŚCI POTRZEBNYCH TYM, KTÓRZY TEN KRAJ CHCĄ OSWOBODZIĆ I TYM, KTÓRZY W NIM CHCĄ RZĄDZIĆ...
Strona 43 - Boże mój, jeśli kto sposobniejszy do pypcia jak młodzieniaszek! A jeszcze im dwojakie więc rady pypcie rosną: Jedne szkolne, drugie piekielne. Kiedy się owo młodzieniaszek imię wszetecznych słóweczek, jużeż źle. około niego, pypeć na języku piekielny; kiedy owo młodzieniaszek piosneczki lada jakie rad śpiewa, juież na języku pypeć ; kiedy toż klnie , czarty wspomina , złorzeczy: ai to nie kokoszy, ale djabelski pypeć.
Strona 354 - Jest to poeta rozmyślacz, mąż namiętny, liryk z daru i użyczenia nieba, filozof własnego serca. Zawsze duma i marzy, i miewa swoje widzenia. W jednej tylko Grażynie o sobie zapomniał.