AD LECTOREM. CUM bibliopola nofter, ftudio laudabili impulfus, editionem Horatii nitidiffimam formæ minoris emittere cogitaret, ad exemplar Gefneri Baxterianum impreffam, à me per amicum impetrare volebat operarum infpiciendarum curam; ut chartæ { in manus hominum quàm emendatiffimæ venirent. Ad hoc muneris qualecunque respondi me non invitè acceffurum, fi poetæ, quod aiunt, textum, in quibufdam faltem locis manifeftè depravatis, ad meum quodammodò guftum atque arbitrium conftituere liceret; quùm à me nullo modo poffem impetrare corruptelas indubitatas meis aufpiciis recufas iri: et propofitum non difplicuit. Cæterùm, bibliopolæ rationes in hoc opere edendo brevitatem poftulabant: undè paucis tantummodò erroribus adhibita eft curatio; et nullæ nisi verifimillimæ, vel aliorum vel ipfius, emendationes hùc funt tralatæ. Si venuftioribus ingeniis conatus noftros arridere, quod enixè cupimus, intellexerimus; poetas alios, tum Græcos, tum Latinos, eâdem formâ, et pari typorum chartarumque pulchritudine commendatos, eruditis CUM DEO ftatim præftabimus: Virgilius autèm, non minori diligentiâ concinnatus, fecundus exercebit prelum. Intereà, his fruere, et vale! Dabam è Museo meo prope Londinum: Feb. xx. 1794. HORATIUS FLACCUS, Venufinus, patre, ut ipfe tradit, libertino, et exactionum coactore: ut verò creditum eft, falfamentario, quum illi quidam in altercatione exprobraffet: Quoties ego vidi patrem tuum cubito fe emungentem? Bello Philippenfi, excitus à Marco Bruto imperatore, tribunus militum meruit: victisque partibus, veniâ impetratâ, fcriptum quæftorium comparavit: ac primo Mæcenati, deinde Augufto infinuatus, non mediocrem locum in amborum amicitiâ tenuit. Mæcenas quantopere eum dilexit, fatis monftratur illo epigrammate, ubi inquit: "Ni te vifceribus meis, Horati, "Plus jam diligo, tu tuum fodalem Sed multo magis extremis, tali ad Auguftum elo gio: Horatii Flacci, ut mei, memor esto. Auguftus ei Epiftolarum officium obtulit, ut hoc ad Mæcenatem fcripto fignificat: "Ante ipfe "fcribendis epiftolis amicorum fufficiebam: nunc, "occupatiffimus et infirmus, Horatium noftrum à "te cupio abducere. Veniet ergo ab iftâ parasi"ticâ menfâ ad hanc regiam: et nos in fcribendis "epiftolis juvabit." Ac ne recufanti quidem aut fuccenfuit quicquam, aut amicitiam fuam ingerere defiit. Extant epiftolæ; ex quibus, argumenti gratiâ, pauca fubjeci. "Sume tibi aliquid juris "apud me, tanquam fi convictor mihi fueris: "recte enim, et non temere feceris; quoniam id "ufus mihi tecum effe volui, fi per valetudinem "tuam fieri poffit." Et rurfus: "Tui qualem ha"beam memoriam, poteris ex Septimio quoque "noftro audire: nam incidit, ut illo coram fieret "à me tui mentio: neque, fi tu fuperbus amici"tiam noftram fprevifti, ideo nos quoque aburen"Qave." Præterea, fæpe inter alios jocos "pu"riffimum penem," et "homuncionem lepidiffi"mum," appellat; unâque et alterâ liberalitate locupletavit. Scripta quidem ejus usque adeo pro bavit, manfuraque perpetuo opinatus eft; ut non "Cum tot fuftineas, et tanta negotia, folus ; "Si longo fermone morer tua tempora, Cæfar." Horatius habitu corporis brevis fuit, atque obefus: qualis à fe ipfo et in Satyris describitur, et ab Augufto hâc epiftolâ: "Pertulit ad me Dionyfius "libellum tuum; quem ego, ne accusem te, quan tuluscunque eft, boni confulo. Vereri autem "mihi videris, ne majores libelli tui fint, quam "ipfe es; fed, fi tibi ftatura deeft, corpufculum |