Sive mutatâ juvenem figurâ Serus in cœlum redeas, diuque Tollat: hic magnos potius triumphos, ODE III. AD NAVEM QUA VEHEBATUR VIRGILIUS ATHENAS PROFICISCENS. Sic te, diva potens Cypri, Sic fratres Helena, lucida fidera, Ventorumque regat pater, Obftrictis aliis, præter Iapyga; Navis, quæ tibi creditum Debes Virgilium finibus Atticis, Reddas incolumem, precor, Et ferves animæ dimidium meæ. Illi robur, et æs triplex Circa pectus erat, qui fragilem truci Commifit pelago ratem Primus, nec timuit præcipitem Africum Decertantem Aquilonibus, Nec triftes Hyadas, nec rabiem Noti; Quo non arbiter Adriæ Major tollere, feu ponere vult, freta. Quem mortis timuit gradum, Qui ficcis oculis monftra natantia, Qui vidit mare turbidum, et Infames fcopulos Acroceraunia? Nequicquam deus abfcidit Prudens oceano diffociabili Terras, fi tamen impiæ Non tangenda rates tranfiliunt vada. Audax omnia perpeti Gens humana ruit per vetitum nefas. Audax Iapeti genus Ignem fraude malâ gentibus intulit: Poft ignem ætheriâ domo Subductum, macies, et nova febrium Terris incubuit cohors; Semotique prius tarda neceffitas Leti corripuit gradum. Expertus vacuum Dædalus aëra Pennis non homini datis: Perrupit Acheronta Herculeus labor. Nil mortalibus ardui eft: Cœlum ipfum petimus ftultitiâ; neque Per noftrum patimur fcelus Iracunda Jovem ponere fulmina. ODE IV. AD L. SEXTIUM. SOLVITUR acris hiems gratâ vice veris et Favonî, Trahuntque ficcas machinæ carinas: Ac neque jam ftabulis gaudet pecus, aut arator igni; Nec prata canis albicant pruinis. Jam Cytherea choros ducit Venus imminente Lunâ; Junctæque Nymphis Gratia decentes Alterno terram quatiunt pede; dum graves Cyclopum Vulcanus ardens vifit officinas. Nunc decet aut viridi nitidum caput impedire myrto, Aut flore, terræ quem ferunt folutæ. Nunc et in umbrofis Fauno decet immolare lucis, Seu pofcat agnâ, five malit hædo. Pallida mors æquo pulfat pede pauperum tabernas, Regumque turres. O beate Sexti, Vitæ fumma brevis fpem nos vetat inchoare longam: Jam te premet nox, fabulæque manes, Et domus exilis Plutonia; quo fimul meâris, Nec regna vini sortiere talis, Nec tenerum Lycidan mirabere; quo calet juventus Nunc omnis, et mox virgines tepebunt. ODE V. AD PYRRHAM. QUIS multâ gracilis te puer in rofâ Perfufus liquidis urguet odoribus Cui flavam religas comam Simplex munditiis? Heu quoties fidem Emirabitur infolens, Qui nunc te fruitur credulus aureâ; Fallacis! Miferi quibus Intentata nites. Me tabulâ facer Votivâ paries indicat uvida Sufpendiffe potenti Veftimenta maris deo. ODE VI. AD AGRIPPAM. SCRIBERIS Vario fortis, et hoftium Qua rem cunque ferox navibus aut equis Nos, Agrippa, neque hæc dicere, nec gravem Nec curfus duplicis per mare Ulixei, Conamur, tenues grandia; dum pudor, Laudes egregii Cæfaris et tuas Quis Martem tunicâ tectum adamantinâ Nos convivia, nos prælia virginum, Non præter folitum leves, |