nec laterum dolor aut tussis nec tarda podagra; garrulus hunc quando consumet cumque: loquaces, si sapiat, vitet simul atque adoleverit aetas.", ventum erat ad Vestae, quarta iam parte diei praeterita, et casu tum respondere vadato debebat; quod ni fecisset, perdere litem.
'si me amas,' inquit, 'paulum hic ades.'
aut valeo stare aut novi civilia iura;
'tene relinquam an rem.' 'me, sodes.'
et praecedere coepit. ego, ut contendere durum
et propero quo scis.' 'dubius sum quid faciam,' inquit,
cum victore, sequor. Maecenas quomodo tecum ?
hinc repetit. 'paucorum hominum et mentis bene sanae.
nemo dexterius fortuna est usus.' 'haberes
magnum adiutorem, posset qui ferre secundas, hunc hominem velles si tradere. dispeream, ni
summosses omnes.' 'non isto vivimus illic
quo tu rere modo: domus hac nec purior ulla est nec magis his aliena malis ; nil mi officit, inquam, ditior hic aut est quia doctior; est locus uni cuique suus.' 'magnum narras, vix credibile.' 'atqui sic habet,' 'accendis quare cupiam magis illi
proximus esse. velis tantummodo: quae tua virtus,
expugnabis; et est qui vinci possit, eoque difficiles aditus primos habet.' 'haud mihi dero: muneribus servos corrumpam; non, hodie si exclusus fuero, desistam; tempora quaeram; occurram in triviis, deducam, nil sine vita labore dedit mortalibus haec dum agit, ecce Fuscus Aristius occurrit, mihi carus et illum qui pulchre nosset. consistimus. 'unde venis?' et 'quo tendis?' rogat et respondet. vellere coepi et pressare manu lentissima bracchia, nutans, distorquens oculos, ut me eriperet. male salsus ridens dissimulare; meum iecur urere bilis. 'certe nescio quid secreto velle loqui te
aiebas mecum.' 'memini bene, sed meliore tempore dicam : hodie tricensima sabbata. yin tu curtis Iudaeis oppedere?' 'nulla mihi,' inquam, 'religio est.' 'at mi: sum paulo infirmior, unus multorum. ignosces; alias loquar. huncine solem tam nigrum surrexe mihi! fugit inprobus ac me
sub cultro linquit. casu venit obvius illi adversarius et 'quo tu turpissime?' magna inclamat voce, et 'licet antestari?' ego vero oppono auriculam. rapit in ius: clamor utrimque, undique concursus. sic me servavit Apollo.
[Lucili, quam sis mendosus, teste Catone defensore tuo pervincam, qui male factos emendare parat versus, hoc lenius ille, quo melior vir est, longe subtilior illo, qui multum puer et loris et funibus udis exoratus, ut esset opem qui ferre poetis antiquis posset contra fastidia nostra, grammaticorum equitum doctissimus. ut redeam illuc :)
Nempe incomposito dixi pede currere versus Lucili. quis tam Lucili fautor inepte est, ut non hoc fateatur? at idem, quod sale multo
urbem defricuit, charta laudatur eadem.
nec tamen hoc tribuens dederim quoque cetera; nam sic
et Laberi mimos ut pulchra poemata mirer.
ergo non satis est risu diducere rictum
auditoris; et est quaedam tamen hic quoque virtus; est brevitate opus, ut currat sententia neu se
inpediat verbis lassas onerantibus aures;
et sermone opus est modo tristi, saepe iocoso, defendente vicem modo rhetoris atque poetae, interdum urbani, parcentis viribus atque extenuantis eas consulto. ridiculum acri fortius et melius magnas plerumque secat res. illi, scripta quibus comoedia prisca viris est, hoc stabant, hoc sunt imitandi; quos neque pulcher Hermogenes umquam legit, neque simius iste nil praeter Calvum et doctus cantare Catullum. 'at magnum fecit quod verbis Graeca Latinis miscuit.' o seri studiorum, quine putetis difficile et mirum, Rhodio quod Pitholeonti contigit? 'at sermo lingua concinnus utraque suavior, ut Chio nota si commixta Falerni est.' cum versus facias, te ipsum percontor, an et cum
dura tibi peragenda rei sit causa Petilli? scilicet oblitus patriaeque patrisque, Latine cum Pedius causas exsudet Poplicola atque Corvinus, patriis intermiscere petita verba foris malis, Canusini more bilinguis? atque ego cum Graecos facerem natus mare citra versiculos, vetuit me tali voce Quirinus, post mediam noctem visus, cum somnia vera : 'in silvam non ligna feras insanius ac si magnas Graecorum malis inplere catervas.' turgidus Alpinus iugulat dum Memnona dumque defingit Rheni luteum caput, haec ego ludo, quae neque in aede sonent certantia iudice Tarpa, nec redeant iterum atque iterum spectanda theatris. arguta meretrice potes Davoque Chremeta eludente senem comis garrire libellos unus vivorum, Fundani; Pollio regum facta canit pede ter percusso; forte epos acer, ut nemo, Varius ducit; molle atque facetum Vergilio adnuerunt gaudentes rure Camenae. hoc erat, experto frustra Varrone Atacino atque quibusdam aliis, melius quod scribere possein, inventore minor; neque ego illi detrahere ausim haerentem capiti cum multa laude coronam. at dixi fluere hunc lutulentum, saepe ferentem plura quidem tollenda relinquendis. age, quaeso, tu nihil in magno doctus reprehendis Homero? nil comis tragici mutat Lucilius Acci?
non ridet versus Enni gravitate minores, cum de se loquitur non ut maiore reprensis? quid vetat et nosmet Lucili scripta legentes quaerere, num illius, num rerum dura negarit versiculos natura magis factos et euntes mollius ac si quis pedibus quid claudere senis, hoc tantum contentus, amet scripsisse ducentos ante cibum versus, totidem cenatus? Etrusci quale fuit Cassi rapido ferventius amni ingenium, capsis quem fama est esse librisque ambustum propriis. fuerit Lucilius, inquam, comis et urbanus, fuerit limatior idem quam rudis et Graecis intacti carminis auctor, quamque poetarum seniorum turba; sed ille,
si foret hoc nostrum fato dilatus in aevum, detereret sibi multa, recideret omne quod ultra perfectum traheretur, et in versu faciendo
saepe caput scaberet, vivos et roderet ungues. saepe stilum vertas, iterum quae digna legi sint scripturus, neque te ut miretur turba labores, contentus paucis lectoribus.
vilibus in ludis dictari carmina malis?
non ego: nam satis est equitem mihi plaudere, ut audax contemptis aliis explosa Arbuscula dixit.
men moveat cimex Pantilius, aut cruciet quod vellicet absentem Demetrius, aut quod ineptus Fannius Hermogenis laedat conviva Tigelli? Plotius et Varius, Maecenas Vergiliusque, Valgius et probet haec Octavius optimus atque Fuscus et haec utinam Viscorum laudet uterque ! ambitione relegata te dicere possum, Pollio, te, Messalla, tuo cum fratre, simulque vos, Bibule et Servi, simul his te, candide Furni, complures alios, doctos ego quos et amicos prudens praetereo; quibus haec, sint qualiacumque, adridere velim, doliturus, si placeant spe deterius nostra. Demetri, teque, Tigelli, discipularum inter iubeo plorare cathedras.
i, puer, atque meo citus haec subscribe libello.
'Sunt quibus in satura videar nimis acer et ultra legem tendere opus; sine nervis altera, quidquid composui, pars esse putat similesque meorum mille die versus deduci posse. Trebati, quid faciam, praescribe.' 'quiescas.' 'ne faciam, inquis, 5 omnino versus?' 'aio.' 'peream male, si non optimum erat; verum nequeo dormire.' 'ter uncti transnanto Tiberim, somno quibus est opus alto, inriguumque mero sub noctem corpus habento.
aut si tantus amor scribendi te rapit, aude
Caesaris invicti res dicere, multa laborum praemia laturus.' 'cupidum, pater optime, vires deficiunt: neque enim quivis horrentia pilis agmina nec fracta pereuntes cuspide Gallos aut labentis equo describit vulnera Parthi.' 'attamen et iustum poteras et scribere fortem, Scipiadam ut sapiens Lucilius.' 'haud mihi dero, cum res ipsa feret: nisi dextro tempore, Flacci verba per attentam non ibunt Caesaris aurem, cui male si palpere, recalcitrat undique tutus.' 'quanto rectius hoc, quam tristi laedere versu Pantolabum scurram Nomentanumque nepotem, cum sibi quisque timet, quamquam est intactus, et odit.' 'quid faciam? saltat Milonius, ut semel icto accessit fervor capiti numerusque lucernis;
Castor gaudet equis, ovo prognatus eodem pugnis; quot capitum vivunt, totidem studiorum
milia. me pedibus delectat claudere verba
![[blocks in formation]](https://books.google.pl/books/content?id=ICw9iKt_Q7EC&hl=pl&output=html_text&pg=PA121&img=1&zoom=3&q=Lucilius&cds=1&sig=ACfU3U0aNuj_l82RboP3FSy-BjJqS_mB9A&edge=0&edge=stretch&ci=130,684,491,62)
credebat libris, neque si male cesserat usquam decurrens alio, neque si bene: quo fit, ut omnis votiva pateat veluti descripta tabella vita senis. sequor hunc, Lucanus an Apulus anceps; nam Venusinus arat finem sub utrumque colonus, missus ad hoc, pulsis, vetus est ut fama, Sabellis, quo ne per vacuum Romano incurreret hostis, sive quod Apula gens seu quod Lucania bellum incuteret violenta. sed hic stilus haud petet ultro quemquam animantem et me veluti custodiet ensis vagina tectus: quem cur destringere coner tutus ab infestis latronibus ? o pater et rex Iuppiter, ut pereat positum rubigine telum, nec quisquam noceat cupido mihi pacis! at ille qui me commorit melius non tangere, clamo- flebit et insignis tota cantabitur urbe.
Cervius iratus leges minitatur et urnam, Canidia Albuci, quibus est inimica, venenum, grande malum Turius, si quid se iudice certes. ut quo quisque valet suspectos terreat, utque imperet hoc natura potens, sic collige mecum. dente lupus, cornu taurus petit: unde, nisi intus
« PoprzedniaDalej » |