DZIEJÓW LITERATURY POLSKIEJ podług notat ALEKSANDRA ZDANOWICZA oraz innych źródeł opracował i do ostatnich czasów Leonard Sowiński. Tom II. WILNO. Nakładem i drukiem Józefa Zawadzkiego. 1875. slav 6743.15(2) Дозволено Цензурою 2-го Апрѣля 1875 г. Вильна. HARVARD ВИЛЬНА. Въ типографій п. Ф. Осипа Завадзкаго. (Замковый переулокъ, N. 149). Ważne sprostowania i dopełnienia Na str. 393 w wierszu 31 zamiast poemat czytać należy: większą połowę poematu. w przedostatnim i ostatnim wierszu wyrazy: Druga połowa zostaje dotąd w rękopiśmie wyrzucić należy. Na str. 510 wiersze: 15 (od słowa Otwarcie), 16 i dalsze aż do 22 wyrzucić. Dzieło Radziwiłła nigdy nie było na indeksie. W błąd mię wprowadził W. A. Maciejowski, za którym ufając jego powadze, w najlepszej wierze powtórzyłem tę bajkę. *) Na str. 660-662: Zbigniewa Morsztyna z liczby poetów całkiem wykreślić należy. W bibliotece Ossolińskich wynaleziony został (po wydrukowaniu I tomu niniejszego dzieła) manuskrypt poezyj Andrzeja Morsztyna, w znacznej części niewydanych. Zbiór ten ma tytuł „Lutnia." Część pośmiertnych poezyj Andrzeja wydał Wł. Wężyk w Poznaniu, lecz autora fałszywie nazwał Zbigniewem. Tak więc wszystko co powiedziano o poezyach Zbigniewa Morsztyna stosować należy do Andrzeja. Na str. 327, w wierszu 27 dodać należy: 5) „Gorais, in qua continetur vetustissima Goraisciorum gentis genealogia et encomium" (wydał professor Okęcki w r. 1875). Jest to wierszowana genealogija domu Gorajskich. Na str. 511 w wierszu 18 dodać: Mamy także ułamki z dyaryuszów podróży Stanisława z Kunowy Oświecima, dworzanina Władysława IV, odbyłych pomiędzy 1625 a 1650 r. w towarzystwie już to Krasińskiego Jerzego do Carogrodu, już młodych Koniecpolskich do Niderlandów, już posłów polskich jadących do Paryża dla poślubienia Władysławowi IV Maryi Ludwiki, wreszcie w towarzystwie Aleksandra Lubomirskiego do Włoch. Ułamki te zawarte w ciekawym pamiętniku tegoż Oświecima (przechowującym się w bibliotece Ossolińskich) wydał z rękopismu Kl. Kantecki (Lwów, 1875). Wiele jest tam ustępów nader zajmujących, szczególniej w opisie podróży do Turcyi, oraz téj, którą autor odbywał w orszaku Maryi Ludwiki jadącej do Polski. *) Zob. Pism. pol. t. III. str. 499. |