Obrazy na stronie
PDF
ePub

Вопросы Философіи и Психологіи. Изданіе Московскаго Психологическаго Общества, при содѣйствіи С.-Петербургскаго Философскаго Общества. 1905 (кн. 1-5). Москва.

Церковныя Вѣдомости, издаваемыя при Св. Синодѣ. Годъ 19й. 1906 (1-8). Спб.

Богословскій Вѣстникъ, издаваемый Московскою Духовною Академією. Годъ 14, 1905 (янв. - дек.); годъ 15, 1906 (апр.). Свято-Троицкая Сергіева Лавра.

Церковный Вѣстникъ, издаваемый при С.-Петербургской Духовной Академіи, еженедѣлный журналъ. Годъ ХХХII., 1906 (No 1-14). Спб.

Вѣсы. 1906 (N. 1-4). Москва.

Записки Императорскаго Русскаго Техническаго 06щества. Томъ XL., 1906 (N. 1-4). Спб.

Записки Императорскаго Харьковскаго Университета. 1905 г. (книга І., П.) Харьковъ. 1906.

Ученыя Записки Императорскаго Казанскаго Университета. Годъ LXXIII., 1906 (1-4 кн.). Казань.

Извѣстія историко-филологическаго Института князя Безбородко въ Нѣжинѣ. Т. XXI., 1904. Нѣжинъ.

Извѣстія Отдѣленія Русскаго Языка и Словесности Императорской Академіи Наукъ. Т. Х., 1905 (кн. 1-3). Спб. Ребусь. Годъ изд. XXV., 1906 (No 1-17).

Православный Собесѣдникъ. Изданіе Казанской Духовной Акаденіи. Б.й г., 1905 (янв. - дек.); Ш.й г., 1906 (феб.). Казань. Сообщенія Императорскаго Православнаго Палестинскаго Общества. Т. ХѴІ., 1905; т. ХѴІ., 1906 (вып. 1). Спб.

Труды Кіевской Духовной Академіи. Годъ XLVI., 1905 (янв. - дек.); г. XLVII., 1906 (янв.). Кіевъ.

Душеполезное Чтеніе. Гогъ 46, 1906; 47, 1906 (- апр.). Христіанское Чтеніе. Ежемѣсячный журналъ издаваемый при С.-Петербургской Духодной Академіи. Годъ LXXXV., 1905; г. LXXXVIІ., 1906 (янв.) Спб.

Гласник Православие Далматинске Цркве. Година XIV., 1906 (бр. 1-3). У Задру.

Гласник срп. уч. друштва, друго одјелјенје кнјига 13. Биоград 1999.

Зборник за историју, језик и кијижевност српскога народа. Прво оделјенје, книга III. Београд 1905.

Источник. Духовни лист за црквено-просвјетне потребе српско-православног свештенства у Босни и Херцеговіни. Год. XIX., 1905; XX., 1906 (бр. 1—3). Серајево.

Bessarione. Anno X. (1905-1906), 1906 (fasc. 88). Roma. Rivista internazionale di scienze sociali e discipline ausiliarie. Roma. Fasc. CLXII.

Rivista storico-critica delle scienze teologiche. Anno I., 1905; а. 1., 1906 (fasc. 1-4). Roma.

La Ciudad de Dios. Madrid 1906. Vol. LXIX.; LXX. 1-3.

A. Malvy, La Réforme de 'Église russe. Paris 1906. N. Marini, 11 Divorzio al lume della ragione. Roma 1906. І. Маширевић, Ексхорте и неделне и празничие дане преко школске додине за ученике средијих школа. Ср. Карловий. 1905.

P. Hug. Gaisser, Les "Heirmoi" de Paques dans l'Office grec. Etude rythmique et musicale. Rome 1905.

[graphic][subsumed][subsumed][subsumed][subsumed][subsumed][subsumed][subsumed][subsumed][subsumed]
[graphic][subsumed][subsumed][subsumed][subsumed][subsumed][subsumed][subsumed][subsumed][subsumed][subsumed][subsumed][subsumed][subsumed][subsumed][subsumed][subsumed]

BOHEMICA. Dr. Vlastimil Kybal: M. Matěj z Janova. Jeho život, spisy a učení. (Ref. Franciscus Štědrý.) - Dr. Ant. Kubíček: Piaristé a jejich školy. (Ref. Dr. C. Kašpar.) Dr. Jaroslav V. Sedláček: Museum biblických starožitnosti. (Ref. Franciscus Reindl. C. SS, R.) - Hlídka 1905. Frant. Tischer: K dějinám sporu arcibiskupův praž ských a právo metropolitní nad biskupy olomouckými XVI. stol. (Ref. Dr. Car. Kašpar, Časopis katolického duchovenstva 1905. —

[ocr errors]

PALAEOSLAVICA. Dr. Lucas Jelić: Fontes historici liturgiae glagolitico-romanae a XIII. ad XIX. saeculum. (Ref. J. M. Černý.)

POLONICA. Ks. Władysław Szcześniak: Obrządek słowiański w Polsce pierwotnej.
A. Parczewski: Początki chrystyanizmu w Polsce i misya Irlandzka. Ks Jan
Rostworowski T. J.: Z nowych kierunków mysli katolickiej. Idem: Liberalny
katolicyzm.

[ocr errors]

RUSSICA. Academia ecclesiastica Kazanensis, et polemica christiano-islamica, - Věra i Razum. (Ref. P. A Palmieri.) Libri iussici anno 1905 editi. Hristianskoe. Ctenie). (Ref. F. Jemelka.) N. Lipskij: Psihologičeskija osnovy umstvennago, i religiozno nravstvennago vospitanija v doškolnyj period. (Ref. C. Jež.) - De statu, qui nunc est, disciplinae iuris ecclesiastici in Russia quaedam animadversiones. (Ref. D. Jaremko.) Voprosy Filosofii i Psihologii. (Ref. C. Jež.) — Episcopus Arsenij: Izsledovanija i monografii po istorii Moldavskoj cerkvi. (Ref. M. Haluščynskyj.Bogoslovskij Vestnik. (Ref. Dr. L. Petr) - Cerkovnyj Vestnik (Ref. Dr. Lub. Petr.) A. P. Lebedev: Istorija vselenskih soborov, (Ref. Car. Večera.)

SERBICA. Istočnik 1906.

Slavorum

QUAEDAM, DE QUIBUS THEOLOGI UTRIUSQUE ECCLESIAE DISSENTIUNT. Doctrina Russorum de canone Veteris Testamenti. Concinnavit Ad. Jašek. Meridionalium catholicorum liturgicae linguae. (Ref. Dr. L. Jelić.)

MISCELLANEA. Κωνστ. 1. Δυοβουνιώτης. Η ΜΕΣΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ. (Ref. A. Špaldák.) Revue Augustinienne 1906. Zeitschrift für katholische Theologie 1906.

(Ref. Ot. Židek.)

ALIORUM IUDICIA DE NOSTRO PERIODICO. Slovenec 1906. (Dr. Grivec.)Theologisch-praktische Quartalschrift.

Epheraerides nobis in vicissitudinem transmissae:

Analecta Bollandiana. Bruxellis.

Le Canoniste contemporain. Paris.

Collection de la Bibliothéque des Exercices. Enghien.

Etudes. Paris.

Revue Augustinienne. Bulletin mensuel des maisons d'études des Augustins de l'Assomption.

Revue de l'Institut catholique de Paris. Paraissant tous les deux mois.
Revue d'Histoire Ecclésiastique. Louvain,

Revue internationale de théologie. Berne.

Friedens-Blätter. Monatsschrift für Pflege des religiösen Lebens und Friedens. Würzburg.

Literarische Rundschau für das katholische Deutschland. Frei

[blocks in formation]

Studien und Mitteilungen aus dem Benedictiner- und dem Cistercienser-Orden. Brünn.

Glasnik Biskupija Bosanske i Sriemske. U Djakovu.

Katolički list. U Zagrebu.

Vrhbosna katoličkoj prosvjeti. U Sarajevu.

Swiat Słowiański. Kraków.

ΑΡΜΟΝΙΑ. Ἐν ̓Αθήναις.

ΝΕΑ ΣΙΩΝ. Ἐν Ἱεροσολύμοις.

Sborník historického kroužku. Praha.

Rádce duchovní. Praha.

Slavorum litterae theologicae.

Conspeetus periodieus.

Dirigentibus

Dr. Jos. Tumpach, Dr. Ant. Podlaha. Ad. Špaldák, Pragae. J. Urban, Cracoviae. Dr. F. Grivec, Labaci. Dr. Luc. Jelić, Jadrae.

Annus II. (1906) Pragae Bohemorum.

BOHEMICA.

Nr. 4.

Dr. Vlastimil Kybal, M. Matěj z Janova. Jeho život, spisy a učení. (De M. Matthiae de Janow vita scriptis et doctrina.)

Titulus libri indicat primum fata M. M. d. Janow, qui inter praedecessores M. Ioannis Hus numeratur. Erat natus in pago quodam Janow, non sicut Tomek III. tomo Dějin Prahy pg. 351 asserit, in circulo Pontensi, sed alibi, verisimiliter in provincia olim Bechynensi, nunc circulo Taboriensi. Pater Venceslaus pauper erat cliens regius. Sed nec annus nativitatis eius certus est. Anno 1376 licentiatus in universitate Parisiensi factus est, unde colligitur eum annos viginti unum iam complesse et ideo ante a. 1355 natum fuisse.

Prima fundamenta scientiae ubi iecerit similiter nescitur. 1373 abiit Parisios, ibique novem annos moratus est usque a. 1381. Cognomentum vulgare Magister Parisiensis inde traxit. Deinde qua talis ad curiam papalem Aveniensem expectantiam et provisionem alicuius beneficii ecclesiastici petivit eamque 1378 11. Maii qua reservationem papalem pro aliquo beneficio cum cura vel sine cura ad praesentationem archiepiscopi, praepositi, decani et capituli Pragensis accepit. Eo ipso non praebendam, sed tantum expectantiam in capitulo nactus est. 1381 archiepiscopus fecit eum poenitentiarium ad s. Vitum. Deinde a. 1388 plebanus in Magna villa presentante Henrico de Duba et de Egerperk usque ad mortem a. 1393 permansit. In codice D. 55. archivi capituli Pragensis a. 1394 in die s. Andreae ap. eum mortuum esse marginalis quaedam inscriptio significat. Sed nos ducti libro confirmationum, in quo a. 1393 successor eius die 5. Decembris 1393 ad praesentationem supranominati domini Henrici de Duba confirmatur, annum 1394 falsum et 1393 verum declaramus coaevo fonti confirmationum libro magis innixi quam codici, qui exaratus esse videtur tempore posteriore. Sepultus est in templo divi Viti martyris,

Si scripta eius perpendimus, apparet eum fuisse zelatorem ecclesiae catholicae, sed mala, quae vidit et schisma ortum atque abominatio in loco sancto instigaverunt eum usque ad dictum, quod resonabat pluribus id temporis in locis, antichristum in ecclesiam advenisse. Scriptor huius libri dicit eum non fuisse sibi constantem, et animo debilem atque in se divisum, quamvis eum extollat laudibus, quas non meruit plene.

Slav. litt. theol.

16

« PoprzedniaDalej »