India were styled Bar-Achmanes, contracted Drachmanes : also Ger-manes, Sar-manes; and Al-Obii. 35 Διττον δε τετων (Γυμνοσοφισων) το γενος. Οι μεν Σαρμάναι αυτών" οι δε Βραχμαναι καλεμενοι" και των Σαρμανων οι Αλλοβίοι προσαγορευομενοι. These were the titles, by which the professors of science were distinguished. They were the same as the "Magi, and so fanied for their knowledge, that many of the Grecian philosophers are said to have travelled to them for information. This is reported of 37 Democritus, Pyrrho of Elea, and Apollonius Tyanæus. Nay, the very Scriptures seem to allude to their superlative knowledge: for it is said of

Bar-Achmanes, the sons of the great Manes. In Phrygia and Pontus he was styled Ac-mon: Ακμων.

36 Of the Babylonian and Chaldean Magi, see Aristotle εν τω - Μαγικῳ : and Sotion in Libris της διαδοχης apud Laertium in Proœmio. p. 2.

Οι καλυμενοι δε Μαγοι, γενος τετο μαντικον και Θεοις ανακείμενον, παρα τε Περσαις, και Πάρθοις, και Βάκτροις, και Χωρασμίοις, και Αρείοις, και Σακαις, και Μήδοις, και παρα πολλοις άλλοις Βαρβαροις. Lucian. de Longævitate, vol. 1. p. 632.

Δια ταύτα τοι και πολλην

37 Democritus went to the Indians. επῄει γην ήκεν εν και προς τες Χαλδαίες, και εις Βαβυλωνα, και προς της Μαγος, και της Σοφίτας των ΙΝΔΩΝ. Ælian. Var. Hist. l. 4. c. 20. p. 375. Of Thracian Philosophy, see Ger. Vossius de Philosophorum Sectis. c. 3. p. 19.

Solomon, that his 38 wisdom excelled all the wisdom of the children of the east country, and all the wisdom of Egypt. In which account I cannot but suppose that the learning of the Cuthim Sophitim was included; if not principally alluded to.

Thus have I endeavoured to shew, that all this interamnian country between the Indus and the Ganges was called Scythia; like that about the river Phasis, and upon the Palus Mæotis; as well as regions in other parts. As all these places were apparently inhabited by Cutheans; I think we may be assured, that the name Scuthia, Exybia, is a mistake for Cuthia; and that the Scythæ were Cuthæ, or Cuthians; and this will be found to obtain, wherever the name of Scythia prevails : the people of that country, wherever situated, will be found upon examination to be in some degree descended from Chus, whom the Babylonians and those of his family seem to have expressed Cuth.

It is very remarkable that the poet Dionysius, having described all the nations of the known world, concludes with the Indo-Scythæ; of whom he gives a more ample, and a more particular account, than of any, who have preceded. He dwells long upon their habit and manners, their rites, and customs, their merchandize, industry,

and knowledge: and has transmitted some excellent specimens of their antient history. And all this is executed in a manner so affecting, that if Homer had been engaged upon the same subject, he could not have exceeded either in harmony of numbers or beauty of detail. Some extracts I have given; but as the poet is so diffuse in his description of this wonderful people, and his history so much to the purpose, I will lay the greater part of it before the reader, that he may be witness of the truth.

Τ

39 Ινδον παρ ποταμον Νοτιοι Σκύθαι εννάιεσιν,
Ος ῥα τ' Ερυθραίης κατεναντιον εισι θαλασσης,
Λαθροτατον ῥοον ώκυν επι νοτον ορθον ελαύνων
Αρξάμενος τα πρωτο απο Καύκασο ηνεμόεντος.

Ήτος μεν δύνοντος επι κλίσιν ηελίοιο

Ωριτας τ', Αριβας τε, λινοχλαινες το 40 Αράχωτας,
Σατραΐδας θ', όσσες τε παρα πτυχί Παρπανισοιο
Ξυνη όμως μαλα παντας επωνυμίην Αριηνες
Οὐ χθονα ναιετάοντας επήρατον, αλλ' ύπο λεπτῃ
Ψαμμῳ πεπληθυιαν, ιδε ρωπεσσι δασειαν.
Αλλ' εμπης ζωσιν επαρκείς εισι κελευθος.
Αλλον γαρ σφιν ολβον ακηρατον αια κομιζει.

40 Scholia Eustathii ad v. 1096. Two nations Arachote.

Είτα προς νότον.

Παντη γαρ

λιθος εσιν ερυθρα κεραλίοιο,

Παντη δ' εν πετρησιν ύπο φλεβες ωδίνεσι

Χρυσείης κυάνης τε καλην πλακα σαπφείροιο,
Της αποτεμνομενοι, βιοτησιον ωνον εχεσι.

Προς δ

41

αυγάς Ινδών ερατεινη πεπταται αια,
Πασάων πυμάτη, παρα χείλεσιν Ωκεανοιο.
Ἡν ρα τ' ανερχομενος Μακαρων επι εργα και ανδρων
Ηελιος πρωτῃσιν επιφλεγεί ακτίνεσσι.
Τα γαιης ναεται μεν ύπο χροα κυανεισι,
Θεσπεσιον λιποωντες· εειδομένᾶς δ ̓ ὑακινθῳ
Πιοτατας φορεσιν επι κρατεσφιν εθείρας.
Των δ' δι μεν χρυσοιο μεταλλεύεσι γενέθλην,
Ψαμμον εὔγναμπτῃσι λαχαινοντες μακελησιν
Οι δ ̓ ἱσες ὑφοωσι λινεργεας· ει δ' ελεφαντων
Αργυρέος πεισθεντας ὑποξύεσιν οδοντας.
Αλλοι δ' ιχνεύεσιν επι προβολησιν αναυρών
Ηπε βηρυλλε γλαυκην λιθόν, η αδαμαντα
Μαρμαίροντ', η χλωρα διαυγάζεσαν ιασπιν,
Η και γλαυκιρωντα λίθον καθαροιο τοπαζε,
Και γλυκερην αμεθυσον ύπηρεμα πορφυρευσαν.
Παντοιον γαρ γαια μετ' ανδρασιν ολβον αέξει,
Αεναοις ποταμοισι καταῤῥυτος ενθα και ενθα.

* Ad v. 1107. Δια τετο και χρωμα φερεσι (οι Ινδοι) παραπλη στον Αιθίοψι. The Scholiast supposes the complexion to have arisen from the climate. Εισι δε μελαίτεροι των αλλων ανθρώπων, πλην Αιθιοπων.

Φιλώδοι οι Ινδοί και φιλορχημονες. Ibid.

42

Και μην και λειμώνες αει κομοωσι πετηλοις.

Αλλοθι

μεν γαρ κέγχρος αέξεται, αλλοθι δ' αυτε Ὑλαι τηλεθόωσιν Ερυθραια καλαμοιο.

Και την μεν πολλοι τε και ολβιοι άνδρες εχεσιν,
Ουχ άμα ναιεταοντες όμωνυμοι, αλλα διαμφις
Κεκριμένοι ποταμε μεν απειρεσια πελας Ενδε
Δαρδανεες, τοθι λοξον απο σκοπέλων Ακεσίνην,
Συρόμενον δέχεται πλωτος νήεσσιν Υδάσπης,

Τοις δ' επι και Κωφής τρίτος έσπεται αργυροδίνης.
Των δε μέσοι ναιεσι Σαβαι και Τοξίλοι ανδρες,
Σκοδροι δ' έξειης επι δ' έσπεται αγρια φυλα
43 Πευκανέων. Μετα τας δε Διώνυσσε θεράποντες
Γαργαρίδαι ναιεσιν, όθι χρυσοιο γενεσθλην
Δαιδαλέην Ὑπανις τε φερει, θείος τε Μεγάρσος,
Λαβρότατοι ποταμων απο δ' ερεος Ημωδοιο
Ορνυμένοι προςευσιν επι Γαγγητίδα χώρην,

Προς νότον ἑλκομενοι παρα τέρματα Κωλίδος αιης.

43 Ad v. 1138. Οι Δαρδανεις, Ινδικον εθνος" δι μεντοι Δαρδανοι Τρωϊκον. Dardan was the original name of each people: it signified little what termination the Greeks were pleased to affix. 43 Ad v. 1143. Πευκανίων-Εθνος Ινδικον οι Πευκαλεις. at the mouth of the Danube.

Nutrierat.

-Alaricum babara Peuce

Peuca-On, and Peuce-El.

Peuce

See here accounts of Aornis and Aornon-probably a metathe

sis for Ouranon.