effe duxi in comparatióne IN III. NOCTURNO. illius. Ant. 4. Propófui fapién . Exiftimo ómnia detiam addúcere mihi ad triméntum effe propter convivéndum, fciens quó- eminentem fcientiam Jeniam necum communicá- fu Chrifti Dómini mei. bit de bonis. Sap. 8. * Et divitias. Sap. 7. Ant. 7. Quæsivi fa- Philip. 3. piéntiam palam in oratió& efflóruit tarquam præcox uva. Eccli. ne mea, 51. Ant. 1. Invénti funt fermónes tui, Dómine, & comédi eos : & fa&tum eft mihi verbum tuum in lætítiam cordis mei, Jerem. 15. . Scrutábor legem tuam, Dómine, R. Et cuftodiam illam in toto corde meo. Pf. 118. R. vij. Super falútein & fpéciem dilexi fapiéntiam: Et propófui pro luce habére illam : venérunt autem mihi ómnia bona páriter cum illa. . Quæ desúrfum est fapiéntia, pudíca est, pacífica, plena mifericórdiâ & fructibus bonis. Et propófui. Sap. 7. Jac. 3. R. viij. Optávi, & datus eft mihi fenfus: & invocávi, & venit in me Spíritus fapiéntiæ: & præpófui illam regnis & sédibus, Et divitias nihil * R. ix. Sapiéntia bonórum ómnium mater eft, quam fine fictióne dídici, & fine invidia commúnico: infinitus enim thesaurus eft, * Quo qui ufi funt † Participes facti funt amicitiæ Dei. AD LAUDES. Ant. Uit gratus Deo, piéntiâ, & erat potens in Ant. 5. Juxta manum Dei fui bonam fuper fe parávit cor fuum, ut inveftigáret legem Dómini, & fáceret & docéret. 1. Efdr. 7. Ant. 8. Poftquàm fe ámpliùs dedit ad diligéntiam lectiónis legis & Prophetárum, vóhiit & ipfe Oratio. Mnipotens ætérne fcribere quæ ad doctrinam & fapiéntiam per-Deus, qui Eccléfiæ tinent. Prolog. Eccli. io. Ant. 3. Cúm effet fapientiffimus, dócuit pópulum quæsivit verba utília, & confcripfit fermónes rectiffimos ac veritáte pienos. Ecclef. 12. Ant. 7. Collaudábunt multi fapiéntiam ejus, & ufque in fæculum non delébitur. Eccli. 39. Capitulum. Sap. 7. dí tuæ filios, ficut non ceffas erudíre, ita non définis adjuváre: da fidélibus tuis interceffióne beáti N, qué eis ætérnæ falutis miniftrum tribuífti, ut, te miferánte, fciéntiam recta faciéndi, & virtútem cápiant exequéndi. Per Dó minum. Alia Oratio. Excita, M Thi dedit Deus, di- E Eccléfia tua Spiritum cere ex fenténtia & præsúmere digna horum quæ mihi dantur: quóniam ipfe fapiéntiæ dux eft & fapiéntium emen dátor in manu enim illíus, & nos & fermones noftri, & omnis fapiéntia, & óperum íciéntia & dif ciplína.. . Annuntiávi justítiam tuam in Eccléfia magna; R. Ecce lábia mea non prohibébo: Dómine, tu fcifti. Pfalm. 39. Ad Benedictus Ant. 1. Sapiéntia & fortitúdo Dómini funt: tibi Deus, confiteor, teque laudo : quia fapién tiam & fortitúdinem dedifti mihi. Dan. 2. quo Beátus N. fervivit, ut eódem nos replénte. ftudeamus amáre quod amávit, & ópere exercére quod dócuit. Per.... in unitáte ejufdem. R. Et meditátio cordis mei prudéntiam. Pf. 48. AD SEXTAM. R. brev. Viam veritátis elégi, judícia tua non fum oblitus. Viam. . Adhafi teftimoniis mis, Dómine. Viam. Glória. Viam. . A judíciis tuis non declinávi; R. Quia tu legem pofuifti mihi. Pf. 118. Eátus homo qui invénit fapiéntiam, & qui áffluit prudéntiâ: mélior eft acquisitio ejus negociatióne argénti, & au Verfus ut fuprà in primis Ad Magnificat Ant. 6. Qui docti fúerint, fulgébunt quafi fplendor firmaménti: & qui ad juftitiam erúdiunt multos, quafi ftellæ in perpétuas æternitátes. Dan. 12. Oratio ut fuprà ad Laud. O ri primi & puriffimi fruc- Capitulum. 2. Paral. 31. tus ejus pretiofior eft cunctis ópibus; & ómnia quæ defiderántur, huic non valent comparári. 1. brev. Veritátem tua & falutáre tuum dixi. Veritátem. V. Non abfcóndi mifericórdiam tuam, & veritátem tuam. Veritátem. Glória. Veritátem. Pfalm. 39. . Pronuntiávi ómnia judicia oris tui: . In via teftimoniórum tuórum delectátus fum. Pfalm. 118. AD II. VESPERAS. Perátus eft bonum & rectum & verū coram Dómino Deo fuo in univérfa cultúra domûs Dómini juxta legem & cæremonias, voléns requirere Deum fuum in toto corde fuo: fecitque & profperátus eft. R. Dedit illi Dóminus Sacerdótium, *Complévit manus ejus, & unxit illum óleo fanéto. † Factum eft illi in teftaméntum, fungi Sacerdótio, & habére laudem, & glorificáre pópu lum fuum in nómine ejus. .Ex hominibus afsúm Capitulum, Hymnus & ptus pro hominibus confti tuitur in iis quæ funt ad Deum, ut ófferat dona & facrificia. Complévit. Glória. † Factum. Eccli. 45. Hebr. 5. HYMNU S. J hoftiárum. Priftinæ ceffent holocáufta legis. Chrifte, quos formas, melióra libant Sacra miniftri. PINGUE libámen no-. vus & Sacerdos, Orbe jam toto Deus immolátur : Se lubens aris litat incruénto Fúnere Chriftus.. TALE nil prifcis Pátribus tribútum: Angelis nufquam data par potéftas. Per Sacerdótes Deus ipfe jugem Se dat in efcam. FAC, Sacerdótes tua facra tractent Péctore integro manibútque puris, Chrifte, fac ardor facer ut miniftros Applicet aris. LUMINIS fplendor, Patris una proles, Chrifte, te pronus venerétur orbis, Qui Sacerdotes per amó ris almi V. Sacerdótes tui induántur juftitiam, R. Et Sancti tui exúltent. Pfalm. 131. Ad Magnificat Ant. 6. De Sacerdótibus non interibit vir à fácie mea, qui ófferat holocautómata, & incéndat facrificium. Jerem. 33. Oratio ut infrà ad Laud. AD MATUTINUM. Invitat. Sacerdótem in ætérnum Jefum Chriftum, * Veníte, adorémus. Hebr. 5. Pfalmus Venite pag.6. IN I. NOCTURNO. Ant. 8. Defignávit Dóminus feptuaginta duos, & mifit illos ante fáciem fuam in omnem civitátem & locum quò erat ipfe ventúrus. Luc. 10. Ant. 2. Accépit Jefus panem, & grátias agens. fregit & dixit: Accipite & manducáte: Hoc eft corpus meum. Similiter & cálicem, dicens: Hix calix novum teftaméntum eft in sánguine meo: Hoc fácite in meam comme moratiónem. 1. Cor. 11. Ant. 8. Infufflávit & dixit eis: Accipite Spíritum Sanctum : quorum remiséritis peccáta, remittúntur eis ; & quorum retinuéritis, reténta funt. Joan. 20. . Benedícite, Sacerdótes Dómini, Dómino. R. Laudate, & fuper exaltáte eum in fæcula. Dan. 3. . j. Vos genus eléctum, regále facerdótium, gens fancta, pópulus acquifitiónis: Ut virtútes annuntiétis ejus qui de ténebris vos vocávit in admirábile lumen fuum. . Si cuftodiéritis pactum meum, ait Dóminus, éritis mihi in peculium, & in regnum facerdotále, & gens fancta. Ut virtútes. 3. Petr. 2. Exod. 19. * R. ij. Impléítis manus veftras Dómino : * Accédite, & offérte víctimas & laudes in domo Dómini. 7. Superædificámini domus fpirituális, facerdótium fanctum, offérre fpirituáles hóftias, acceptábiles Deo per Jefum Chriftum. Accédite. 2. Paral. 29. 1. Petr. 2. . iij. Vidéte quid faciátis: * Non enim hó minis exercétis judícium, fed Dómini: & quodcúmque judicavéritis, in vos redundábit. V. Nolite judicáre fecúndùm fáciem, fed juftum judicium judicáte. *Non enim. Glória.* Non enim. 2. Par. 19. Joan.7. IN II. NOCTURNO. Aut. 7. Sanctificúmini & eftóte fancti: cuftodite præcépta mea, & fácise ea. Ego Dóminus qui fanctífico vos. Levit. 20. Art. 1. Ambulétis dignè Deo per ómnia placéntes, in omni ópere bono fructificantes in fciéntia Dei. Coloff. 1. Ant. 3. Erit hoc vobis legítimum fempiternum ut orétis pro filiis Ifraël & pro cunctis peccátis eórum. Levit. i6. , Dómine, quis habitábit in tabernáculo tuo? R. Qui ingréditur fine mácula, Pf. 14. R. iv. Secúndùm eum qui vocávit vos, fanctum Et ipfi in omni converfatióne fancti fitis: quóniam fcriptum eft: Sancti éritis › quia ego fanctus fum. . Ego fum Dóminus Deus vefter: fancti eftó |