. brev. Dedúxit eos in viam rectam. Deduxit. . Ut irent in civitátem habitatiónis. Dedúxit. Glória. Dedúxit. Pf. 106. . Abftulit ficut oves pópulum fuum, R. Et deduxit eos in fpe. Pf. 77. im, vidéntes illum laudábunt. Sapiens in pópu 2 & nomen illíus erit vilo hæreditábit honórem, vens in ætérnum. R. Dóminus dat fapiéntiam fapiéntibus, & fciéntiam intelligéntibus difciplinam : Ipfe revélat profúnda & abfcóndita, & † Lux cum eo eft. .Spíritus ómnia fcrutátur étiam profúnda Dei; * Ipfe. Glória. † Lux Dan. 2. 1. Cor. 2. HYMN U S. Verfus ut fuprà in primis perpétuus nos ୦୧ Vefperis. Ad Magnificat Ant. 5. Státuit ei Dóminus teftaméntum ætérnum; dedit illi facerdótium gentis, & beatificávit illum in glória. Eccli. 45. Qratio ut fuprà ad Laud. Pars Autumnalis, mónitor doces, Vox ætérna Patris, Chrif Vicários te, Doctóres, Pátrias cùm rémeas domos, Nobis quàm bene súppe tis! Hi femper vigilant, ne quid adúlterum b χχίν Commune fanctorum Pontificum. neque turpis lucri grátiâ, da nobis ejus interceffióne fed voluntáriè; neque ut dominántes in Cleris, fed forma facti gregis ex áni Ad Benedictus Ant. 1. Ego fum óftium: per me fi quis in& introierit, falvábitur, grediétur, & egrediétur, & páfcua invéniet. Joan. 10. Pro uno Pontifice. Dindulgentia confulis, tífice, Spíritum fapiéntiæ, Alia Oratio. qui beátum N. Epifcopum & fidem ferváre quam Pro pluribus Pontificibus. Ifericórdiam tuam M nobis quæfumus, Dómine, San&tórum NN. rémur. Per Dóminum. D fulum mérita en lætitia de eórum focietáte gaudére. Per Dóminum. AD TERTIAM. Capitulum ut fuprà in primis Vefperis. R. brev. Deus protéctor meus; in ipfo fperávi. Deus. V. Qui fubdit pópulum meum fub me. Deus. Glória. Deus. Pf. 143. V. Nifi Dóminus cuftodierit civitátem : R. Fruftrà vigilat qui cuftodit eam. Pf. 126. AD SEXTAM. & informáret exémplo: Capitulum ut in Laudibus. 2. brev. Dedúxit eos 2. Et deduxit eos in - Pf. 77. pitulum. A&t. 20. Tténdite vobis & uni COMMUNE SS, DOCTORUM. IN I. VESPERIS. Capitulum. V Eccli. 37. & Ir sápiens plebem fuam érudit fructus fensûs illíus fidéles funt. Vir sápiens implébitur benedictióni vérfo gregi in quobus, & vidéntes illum lau Spiritus Sanctus pofuit fcopos régere ÉccléDei, quam acquisívit guine fuo. . brev. Pavit eos in incéntia cordis fui. Pavit. . Et in intelléctibus máum fuárum deduxit eos. vit. Glória. Pavit. Pf. . Nos pópulus tuus & es páfcuæ tuæ. R. Confitébimur tibi in Culum. Pf. 78. DII. VESPERAS. Capitulum, Hymnus & fus ut fuprà in primis fperis. Ad Magnificat Ant. 5. Státuit ei Dónus teftaméntum ætérm; dedit illi facerdóan gentis, & beatificávit um in glória. Eccli. 45. ratio ut fuprà ad Laud. Pars Autunnalis. dábunt. Sapiens in pópulo hæreditábit honórem, & nomen illíus erit vivens in ætérnum. R. Dóminus dat fapién- Dan. 2. 1. Cor. 2. perpétuus nos mónitor doces Vox ætérna Patris, Chrif Corrúmpat fidei virgineum decus : Lædi vel léviter non pátitur fides, His cuftodibus integra. INFAMES ábolent rellíquias deûm : Erróres ábigunt: crímina dédocent: Chrifto reftituunt, quos malè crédulos Mendax lúferat hærefis. PATRUM canítiem, tot venerábiles unde Rugas objiciunt nitet fides : Quæ funt prifca, docent: quæ nova, súbruunt: Servant depófitum Dei. SIT fupréma tibi glória, Véritas Quæ per fcripta Patrum quando foris fonas, Nullo vocis egens, corda doces, fono, Et te méntibus inferis. . Beátus homo quem tu erudieris, Dómine, R. Et de lege tua docúeris eum. Pf. 93. Ad Magnificat Ant. 7. Beátus qui excogitat vias fapiéntiæ in corde fuo, vadens poft illam quafi inveftigátor: protegétur fub tégmine illius à fervóre, & in glória ejus sequiéfcet. Eccli. 14. Oratio ut infrà ad Laud. AD MATUTINUM. Invitat. Fontem fapiéntiæ Dóminum, * Veníte, adorémus. Eccli. 1. Pfalmus Venite pag. 6. IN I. NOCTURNO. Ant. 3. Sapiéntia non eft multis manifésta; quibus autem cógnita eft, pérmanet ufque ad confpéctum Dei. Eccli. 6. Ant. 4. Os prudéntis quæritur in Eccléfia, & verba illíus cogitábunt in córdibus fuis. Eccli. 21. Ant. 5. Scientia fapiéntis tanquam inundátio abundábit, & consilium illíus ficut fons vitæ pérmanet. Eccli. 21. . Os jufti meditábitur fapiéntiam, R. Et lingua ejus loquétur judicium. Pf. 36. R. j. In médio Eccléfiæ apériet Dóminus os ejus, *Et adimplébit illum Spititu fapiéntiæ & intellectûs. . Si quis indiget fapiéntiâ, póftulet à Deo qui dat ómnibus affluénter & non impróperat. * Et adimplébit. Eccli. 15. Jac. 1. R. ij. Ipfe tanquam imbres mittet elóquia fapién * tiæ fuæ: Ipfe palam fá- à juventúte mea: R. Pronuntiábo mirabília tua. Pfalm. 70. 7. Multos filiórum Ifraël convértet ad Dóminum Deum ipsóru. * Ipfe Eccli. 39. Luc. 1. R. iij. Omnis fcriba doctus in regno calórum * Similis eft hómini patrifamílias qui† Profert de thesauro fuo nova & * R. iv. Qui habet fermónem meum, loquátur fermónem meum verè. Numquid non verba mea funt quafi ignis, & quafi malleus cónterens petram ? . Si quis voluerit voluntátem fácere ejus qui mifit me, cognófcet de doctrina, utrùm ex Deo fit. Numquid. Jerem. 23. Joan. 7. * R. v. Confortáre in grátia quæ eft in Christo Jefu, & * Quæ audísti hæc comménda fidélibus hominibus qui idónei erunt & álios docére. . Eruditus es in juventúte tua, & implétus quafi flumen fapiénQuæ audifti. 2. Tim. es tiâ. * 2. Eccli. 47. R. vj. Dabo te, dicit Dóminus, in murum æreum, fortem: * Et bellábunt advérsùm te, & † Non prævalebunt, quia ego tecum fum. . Exurgent viri loquéntes pervérfa, ut abuúcant difcipulos poft fe: * Et bellábunt. Glória Patri. † Non. Jerem. 15. Act. y. Deus, docuífti me 20. |