in tentatióne póffide eum; & ne fácilè credas ei. Eft enim amicus fecúndùm tempus fuum, & non permanébit in die tribulatiónis. Et eft amicus qui convértitur ad inimicitia: & eft amicus qui ódium & rixam & convícia denudábit. Eft autem amícus sócius menfæ, & non permanébit in die neceffitátis. Amicus, fi permánferit fixus, erit tibi quafi coæquális, & in doméfticis tuis fiduciáliter aget. R. Da mihi pag. 202. Lectio ij. B inimícis tuis fepa tuis atténde. Amicus fidélis, protéctio fortis: qui autem invénit illum, invénit thesáurum. Amico fidéli nulla eft comparátio; & non eft digna ponderátio auri & argénti contra bonitátem fidei illíus. Amicus fidélis, medicaméntum vitæ & immortalitátis; & qui métuunt Dóminum, invénient illum. Qui timet Deum, æquè habébit amicítiam bonam, quónia fecúndùm illum erit amícus illíus. R. Vani funt omnes hómines pag. 202. Lectio iij. NO Cap. 7. à Dóà, ne que à rege cáthedram honóris. Non te juftífices ante Deum, quóniam ágnitor cordis ipfe eft: & penes regem noli velle vidéri sápiens. Noli quærere fieri judex, nifi valeas virtúte irrúmpere iniquitátes; ne fortè extiméfcas fáciem poténtis, & ponas fcandalum in æquitáte tua. Non pecces in multitúdinem civitátis, nec te iminíttas in pópulum, neque álliges duplícia peccáta; nec enim effe pufillánimis in ánimo tuo. Exoráre, & fácere eleemofynam ne defpicias. Ne dicas: In multitúdine múnerum meórum refpiciet Deus ; & offerénte me Deo altiffimo, múnera mea fufcipiet. Decernit facro-fancta Synodus has legitimæ obediéntiæ caufas. SABBAT O. De Libro Ecclefiaftici. Lectio j. Cap. 7. On irrídeas hóminem in amaritúánimæ ; eft enim qui humiliat & exáltat circumfpéctor Deus. Noli aráre mendácium advérsùs fratrem tuum: neque in amicum fimiliter fácias. Noli velle mentiri omne mendácium; affidúitas enim illíus non eft bona. Noli verbófus effe in multitúdine Presbyterórum ; & non íteres verbum in oratióne tua. Non óderis labcriófa ópera, & rufticatiónem creátam ab Altiffimo. Non te réputes in multitúdine in quafi ánima tua: Non defráudes illum libertáte, neque inopem derelinquas illum. Pécora tibi funt? atténde illis ; & fi funt utília, perfevérent apud te. Filii tibi funt? érudi illos, & curva illos à pueritia illórum. Fíli tibi funt? ferva corpus illárum, & non ofténdas hilarem fáciem tuam ad illas. Trade filiam, & grande opus féceris; & hómini fensáto da illam. Múlier fi eft tibi fecúndùm ánimam tuam, non projícias illam ; & odíbili non credas te. In toto corde tuo honóra patrem tuum, & gémitûs matris tuæ ne oblivifcáris: Meménto quóniam nifi per illos natus non fuiffes; & retribue illis, quómodò & illi tibi. difciplinatórum. Memén-IDóminum; & facerdó to iræ quóniam non tardábit. Si fiat de Sabbato, R. fumentur è Feria V. Hebd. XI. poft Pentecoft. p. 203. Lectio ij. tes illíus fanctífica. In omni virtúte tua dirige eum qui te fecit; & miniftros ejus ne derelinquas. Honóra Deum ex tota ániOn lædas fervum in ma tua & honorífica veritáte operántem, facerdótes, & propúrga neque mercenárium dan- te cum bráchiis. Da illis tem ánimam fuam. Servus partem, ficut mandátum fensátus fit tibi diléctus eft tibi, primitiárum & N purgatiónis ; & de negli poft Pentecoften. IN VESPERIS SAB BATI Ad Magnificat géntia tua purga te cum DOMINICA XIII. paucis. Datum brachiórũ tuórum & facrificium fanctificatiónis ófferes Dó. mino, & inítia fan&tórum. Et páuperi pórrige manum tuam, ut perficiátur propitiátio & benedictio tua. Grátia dati in confpéctu omnis vivéntis; & mórtuo non prohíbeas grátiam. Non defis plo rántibus in confolatione, & cum lugéntibus ámbula. Non te pigeat vifitáre infirmum; ex his enim in dilectióne firmáberis. In ómnibus opéribus tuis memoráre noviffima tua, & in ætérnum non peccábis. Ant. 6. Sapiéntia, & difciplína, & fciéntia legis apud Deum : dilectio, & viæ bonorum apud ipfum. Eccli. 11. Oratio ut infra ad Laud. AD MATUTINUM. IN I. NOCTURNO. De Libro Ecclefiaftici. On júdices contra júdicem; quóniam fecúndùm quod CANON. juftum eft, júdicat. Cum Ex Concilio Tridentino. audáce non eas in via, dùm voluntátem fuam beneficium Ecclefiafticum curam ani- vadit, & fimul cum ftulmárum habens óbtinent) abéffe contigerit, Vicárium idóneum ab Ordinário approbándum, cum débita mercédis affignatióne relínquant. títia illíus péries. Cum iracundo non fácies rixam, & cum audáce non eas in desértum, quóniam quafi nihil eft ante illum fanguis Et ubi non eft adjutórium, elidet te. Cuin fátuis consilium non hábeas; non enim póterunt diligere nifi quæ eis placent. Coram extráneo ne fácias consilium ; nef cis enim quid páriet. Non dolos. Aváro autem nihil eft fceleftius. Quid fupérbit terra & cinis? Nihil eft iniquius quàm amáre pecuniam. Hic enim & animam fuam venálem habet, quóniam in vita JUdex sapiens judicábit fua projecit intima fua. & Omnis potentátûs brevis principátus fensáti ftábilis vita. Languor prolixior erit. Secúndùm júdicem gravat médicum. Brevem pópuli, fic & miniftri ejus: Et qualis rector eft civitátis, tales & inhabitántes in ca. Rex insipiens perdet pópulum fuum, & civitátes inhabitabúntur per fenfum poténtium In manu Dei potéftas terræ, & útilem rectórem fufcitábit in tempus fuper illam. In manu Dei profpéritas hóminis, & fuper fáciem fcribæ impónet honórem fuum. Omnis injúriæ próximi ne memineris, & nihil agas in opéribus injúriæ. R. Vani funt pag. 202. Dibits coram De pérbia ; & execrábilis om- languórem præcídit médicus: Sic & rex hódie eft, & cras moriétur. Cùm enim moriétur homo, hæreditábit ferpéntes, & béttias, & vermes. Initium fupérbie hóminis, apoftatáre à Deo, quóniam ab eo qui fecit illum, recéffit cor ejus, quóniam initium omnis peccáti est fupérbia. Qui tenúerit illam, adimplébitur maledictis, & fubvértet eum. in finem. Proptéreà exhonorávit Dóminus convéntus malórum, & deftruxit eos ufque in finem. Sedes ducum fuperbórum def trúxit Deus, & fedére fecit mites pro eis. R. Finem pag. 203. Sermo fan&ti Joánnis Lectio iv. NE tardes convérti ad Dóminum & ne differas de die in diem; nefcis enim quid paritúra fit fuperventúra dies. Perículum enim & metus eft in dilatióne; falus verò certa ac fecúra, fi nulla fit dilátio. Virtútem igitur cole, fic enim five juvenis hinc abfcédas, tutò abfcédes; five ad fenectútem pervénias, cum ampliffimis ópibus excédes; duplicémque feftivitátem per omnem vitam habébis, & à vítio ábftinens, & virtútem ampléxans. R. Dómine pag. 203. E dicas: Erit tempus cébit; verba enim hæc Deum valde exáfperant. Cur enim, cùm ipfe tibi ætérna fæcula promiferit, tu in præsénti vita quæ brevis & momentánea eft, laboráre non vis; fed fic ignávus ac diffolútus agis, quafi hâc breviórem áliam quamdam inquíras? Annon eædem quotidiè commeffatiónes? Annon eædem menfæ ? Annon éadem theátra? Annon eædem pecuniæ ? R. Vanitátem p. 204. Lectio vj. Nebriátus es? Ventri indulsifti? Rapuífti? Sifte jam gradum, verte te in divérfum: confitére Deo grátiam, quèd non in médiis peccátis te abripúerit: ne quære áliud tibi prorogari tempus, ut malè operéris. Multi álii fraudem faciéntes abrépti funt, & in maniféstam damnatiónem abiérunt: time ne idem tibi áccidat. Sed multis, inquis, dedit Deus fpátium, ut in última fenécta confiteréntur. Quid igitur? Numquid & tibi dabit? Fortaffe dabit, inquis. Cur dicis, Fortaffe? Contingit aliquóties. Cógita quòd de trárium étiam pone, ac réputa, & dic: Quid autem, fi non det? Quid autem fi det, inquis? Dedit quidem ipfe: Verúmtamen hoc illo tútius eft & utilius. R. Nonne pag. 205. IN III. NOCTURNO. Léctio fancti Evangéli fecúndùm Lucam. Lectio vij. Cap. 17. I iret Jefus in Jerufalem, N illo témpore; Dum |