ÍN III. NOCTURNO re præsentis fæcu Lectio Sancti Evangélii fecúndùm Matthæum. præcéptis fléctimur, verbéribus emendam Lectio viij. Ed fortaffe áliquis TN illo tempore; Ambu-Satis fibi cogitationi lans Jefus juxta mare Galilææ, vidit duos fratres, Simónem qui vocátur Petrus, & Andréam fratrem ejus mitténtes rete in mare. Et réliqua. Homília Sancti Gregórii Papæ. 5. in Evang. habit. in Baf. S. Andrea, die nat. ejus dicat: Ad vocem Dom nicam utérque ifte picátor quid aut quantum d mifit, qui penè nihil ha buit? Sed hac in re, fra→ tres cariffimi affectum debémus pótiùs pensare quàm cenfum. Multum reliquit, qui fibi nihil retinuit; multum reliquit, qui quantúmlibet parum, totum deséruit. Certè nos & hábita cum amóre possidémus, & ea quæ minimè habémus ex defidério quærimus. Multum ergo Petrus, & Andréas dimifit, quando utérque étiam defidéria habéndi dereliquit. Lectio ix. num. 4. ergo, fratres ca la géntium súbdidit, jam Qriffimi, beáti Andrée mundi glóriam ftravit, jam ruínis ejus crebrefcéntibus, districti fui judícii diem propinquántem denúntiat : & tamen fupérba mens noftra non vult hoc fponte desérere quod quotidie perdit invita. Quid ergo, fratres caríffimi, quid in ejus judício dictúri fumus, qui ab amó Apóftoli natalítia celebrámus,debémus imitári quod cólimus. Ofténdat obféquium devotiónis, immutátæ folémnitas mentis: defpiciámus quæ terréna funt: relictis temporálibus mercémur ætérna. Si autem necdum póffumus relinquere própria, em as rector, ita apud te fit pro AD II. VESPERAS non concupifcá- tuæ beatus Andréas Apófaliéna. Si necdum tolus éxtitit prædicátor & nostra accénditur e caritátis, in ambitiofua hábeat frænum tiris, ut proféctûs sui Tibus vegetáta, dum alienórum appetitu mpéfcitur, quandóque própria contemnénda rducátur,adjuvánte Dóino noftro Jefu Chrifto. Ad Benedictus Ant. 3. Erant Petrus & ndréas pifcatóres, & ait is Jefus: Venite poft me, fáciam vos fieri pifcares hóminum. At illi ontínuò, relictis rétibus, cúti funt eum. Matth. Oratio Ajeftátem tuam,Dó 4. mine, fuppliciter ex Ant. 4. Omnia detriméntum feci, ut Chriftum lucrifáciam, ad cognofcéndum illum, & virtútem refurrectiónis ejus, & focietátem paffionum illius, configurátus morti ejus. Philipp. 3. Poft VESPERAS commemoratio S. Eligii Epifcopi per Ant. Elégit ipfum pag. xxj. de Communi Ss. Pon tificum. Oratio Deus, qui pó rámus, ut ficut Eccléfiæ pulis pag. xxiv. ibidem. cripfit anno millefimo addúcere ánimi falute fexcentefimo vigéfimo fecúndo. Sermo Sancti Francííci Pera. Lib. 4. Epift, 15. Franc. Lectio vj. DEriculis, quæ mihi ab amicis denuntiantur, ália oppóno, quæ cæteros latent. Primum enim perículum eft, ne de divína bonitate ac providéntia diffidamus. Síquidem Dei uníus causâ huc vénimus, ut facro-fanctam ejus legem, ejus dénique Filium Jefum Chriftum, humáni géneris Salvatórem, his géntibus prædicémus; cujus rei ipfe mihi cónfcius eft, qui hanc mihi mentem injecitDeus. Quidquòd, fi Deus nof Quid multa? Omninò c liberátum eft mihi in Sina Deo favente, invítis è̟hóftibus, penetráre. Ne fi Deus pro nobis, contra nos? magnum nino adimus periculum, nihil áliud, perpétuæ f vitútis. Verumtamen ha: me cogitatio confolat, sátius effe Dei causâ fervitútem fervire, quan Crucis fugâ, pérfrui libertáte. In III. Noturno Evagelium & Homil. de Cons. Lect. pro Sanctis Presbite ris pag. lxxviij. Ad Benedictus Ant. 1. Non in vacuum cucúrri, neque in vácuum laborávi. Philipp. 2. Oratio tros conátus probat ac ju- DEus, qui ad fidei pro vat, non modò ejúfdem nutu ómnibus eripiémur periculis, fed étiam Chriftum Dóminum audiémus admonéntem: qui perdíderit ánimam fuam in hoc, mundo propter me, invéniet eam.Quocircà cùm hæc animi pericula longè majóra córporis periculis judicémus, sátius ac tútius effe dúcimus, per vitæ difcrimina perrúmpere, quàm in difcrimen pagatiónem beátum Francifcum Xavérium ve réndo facerdótii miniftério decorásti, præsta ut, per quem pópulus tuus Evangélii verbum & Dominici córporis facramén tum fufcepit, ejus patroci nio dignos utriufque fructus percipiat. Per eúmden Dóminum noftrum. VESPERA de Sabbato ante Dom. primam Adventas, ut in parte Hyemali. COMMUNE COMMUNE SANCTOR U M. PARS AUTUMNALIS. IN QUOLIBET COMMUNI PSALMI DE FERIA in toto Officio, nifi fit Solemne-minus & fuprà: tunc enim, fi alii Pfalmi non affignantur in proprio Sanctorum, fumuntur de Dominica etiam in I. VESPERIS & I. COMPLETOR. excepto quod in utrifque VESPERIS ultimus PSALMUS erit Pfal. 116. Laudáte Dóminum, Gentes pag. 158. omnes AD UTRAS QUE VESPERAS ANTIPHONE de Laudibus. In Semiduplicibus & fuprà quinque dicuntur ANTIPHONE : In Simplicibus autem & intrà Octav. etiam Solemnes una tantùm dicitur, prima fcilicet de Laudibus. RESPONSORIUM in I. VESPERIS non dicitur nifi in Duplicibus & fuprà. AD UTRUMQUE COMPLETORIUM Omnia ut in Pfalterio. IN Solemnibus SINGULIS VERSIBUS additur Allelúia, allelúia, allelúia. Pars Autumnalis. тит. AD OFFICIUM MATUTINUM In Duplicibus & fuprà ad unumquodque Nocturnum tres Antiphona, una nempe fuper unumquemque Pfal IN Semiduplicibus ad Nocturnum novem Pfal mi fub tribus Antiphonis, una nempe fuper tres Pfalmos cum Glória Patri in fine cujufque Pfalmi; & ifta tres ANTIPHONE, VERSICULUS & RESPONSORIA fumuntur fecundùm Feriam id eft, Friis Secunda & Quintá è I. Nocturno de Communi convenienti. Feriis Tertiâ & Sextâ è II. Nocturna: Feriá Quartâ & Sabbato è III. Nocturno. IN Simplicibus ad Nocturnum novem Pfalmi fub una tantùm ANTIPHONA, prima fcilicet è I. Nocturno; VERSICULUS verò & RESPONSORIA fecundùm Feriam ut fuprà in Semiduplicibus. IN Solemnibus poft unumquodque Refponforium dicitur Glória Patri. A D LAUDES In Semiduplicibus & fuprà quinque Antiphona: In Simplicibus autem & intrà Octavas etiam Solemnes, una dicitur tantùm, prima fcilicet de Laudibus. A D HORAS. Antiphona de Laudibus, quartâ omifsâ. RESPONsoria Brevia in Solemnibus dicuntur de primo modo; in Duplicibus & intrà Octavas Solemnes de fecundo modo; in Semiduplicibus autem & infra de tertio modo. |