transíbat per médiam Sa- grátis negáre quod pófmaríam & Galilæam : & tulant; ne contingat no cùm ingrederétur quoddam caftéllum, occurrérunt ei decem viri leprófi. Et réliqua. Homília fancti Bernárdi bis, ut tantò gráviùs de ingratitúdine judicémur, quantò magis accumulátis beneficiis ingráti probábi mur extitiffe. Ergo mifericórdiæ res eft in hac parte fubtrahere mifericórdiam, quemadmodùm iræ & indignatiónis mi R. Dum irent leprófi, mundáti funt : * Unus autem regréffus eft cum funt? Meminiftis, credo, verba Salvatóris hæc effe, novem illórum ingratitúdinem arguéntis. Bene magna voce magníficans síquidem oráffe, obfe Deum, & cécidit in fá gratias agens, & hic erat Samaritánus. V. Obliti funt bene→ factórum Dei & mirabílium ejus. * Unus autem. Luc. 17. Pfal. 77: Lectio viij. multos enim Qvidémus & plángi cráffe, poftulafle legúntur, ciem ante pedes Jefu, qui levavérunt vocem, dicéntes Jefu fili David, miferére nobis. Sed défuit eis quarta, quam adjécit, Apóftolus, gratiárum áctio, quóniam non rediérunt, nec egérunt grátias Deo. Multos quoque vidémus ufque hodie fatis importúnè peténtes quod fibi deéffe cognoverint; fed paucos ádmodùm nóvimus, qui dignas fuper accéptis beneficiis grátias ágere videántur. Nec reprehensibile eft quod inftánter pétimus; fed planè petitióni negat efféctum, quòd invenímur ingráti. Et fortè hoc étiam cleméntiæ effe vidétur, in mus, fratres, non confiderántes quemadmodùm ingratitúdinis vermis interióra corródens, ob hoc tantùm córticem, quem vident, transforáre difsí mulet, ne fortè recogitent & erubéícant, ipsâque verecundiâ emendéntur ! Vides ergo non ómnibus prodeffe, quòd à lepra feculáris converfatiónis cujus peccáta maniféfta Felix, qui ad singula do funt emundántur; fed na grátiæ redit ad eum nonnullis pejus in occulto ingratitúdinis ulcus oriri, quod tantò periculófius fit quantò intérius. Et bene Salvátor hinc in Evangélio novem illos, ubi funt quærit quóniam longè à peccatóribus falus. Sic enim & primum hóminem poft peccátum ubi fit intérrogat, & in judício nefcire fefe profitébitur operários iniquitátis, cùm legámus in Pfalmo: Quóniam novit Dóminus viam juftórum, & iter impiórum períbit. * 1. Opórtet prævenire folem ad benedictiónem tuam, Dómine, & ad ortum lucis te adoráre: Ingráti enim fpes tanquam hybernális glácies tabéfcet, & difpériet tanquam aqua fupervacua. V. Grátias ágere debémus femper Deo, ita ut dignum eft. Ingráti. Sap. 16. 2. Theff. 1. * Lectio ix. Elix autem Samaritánus ille, qui cognóvit fe nihil habére quod non accepiffet: Et idcirco fervávit depófitum, & cum gratiárum actióne ad Dóminum eft reverfus. in quo eft plenitúdo ómnium gratiárum; cui dum nos pro accéptis non ingrátcs exhibémus, locum in nobis fácimus grátiæ, ut majóra adhuc accipere mereámur. Omníno enim fola nos à proféctu converfatiónis ímpedit ingratitúdo noftra, dum quodam modo amiffum réputans dator quod ingrátus accépit, cavet fibi de cætero ne tantò plura amitteret, quantò plura conférret ingráto. Felix proinde, qui fe alienígenam réputans, étiam pro minimis quibúfque benefíciis non mínimas refert grates, gratuitum effe non dúbitans neque dif simulans, quod aliéno impénditur & ignoto. R. Bénedic ánima mea, Dómino, & * Noli oblivifci omnes retributiónes ejus, † Qui propitiátur ómnibus iniquitátibus tuis, qui fanat omnes infirmis tátes tuas. y. Dedit femetipfum pro nobis ut nos redimeret ab omni iniquitáte & mundáret pópulum acceptábilem. Noli. Glória. † Qui Pfal. 102. Tit. 2. Ad Benedictus Ant. 1. Dixit Jefus Nonne decem mundáti funt? & novem ubi funt? Non eft invéntus qui rediret, & daret glóriam Deo, nifi hic alienígena. Luc. 17. Ex Concilio Turonenfi. Anno 1583. Tit. 11. Um juxta divi Pauli præcéptum, qui Chrifti funt, fobrietatem femper fectári débeant: Diébus Dominicis præsértim & aliis Feftis commeflatiónes convívia pública, tripudia, faltatiónes, ftrepitus & chóreas fieri; venátu & aucupátu tempus térere, in hofpitiis feu caupónis, áliis quàm peregrinis cibária & vinum miniftrári, ludos palmários & álios, máximè dum facra conficiúntur laudéfque Deo decantántur, aperiri, comædias, ludos fcénicos vel theatráles & ália ejus géneris irreligiófa fpectácula agi fub anathématis pœna próhibet hæc Synodus. Ad Magníficat Ant. 5. Ait Samaritáno Jefus: Surge, vade, quia fides tua te falvum fecit. Luc. 17. Oratio ut fupra ad Laud. quóniam mirabilia ópera Altiffimi folius, & gloriófa, & abfcónfa, & invífa ópera illíus. Multi tyranni fedérunt in trono & infufpicabilis portávit diadéma. Multi poténtes oppreffi funt válidè, & gloriófi tráditi funt in manus alterórum. Priúfquàm intérroges, ne vituperes quemquam ; & cum interrogáveris, córripe juflè. Priúfquàm áudias, ne refpóndeas verbum; & in médio fermónum ne adjícias loqui. De ea re quæ te non moléftat, ne certéris; & in judicio peccántium ne consíítas. Fili, ne in multis fint actus tui ; & fi dives fúeris, non eris multa enim loquéla tentábit te, & fubrídens interrogábit te de abfcónditis tuis. Immítis ánimus illíus confervábit verba tua, Qinquinábitur ab ea; & non parcet de malitia & qui communicáverit & de vinculis. Cave tibi fupérbo, induet fupérbia. Pondus fuper fe tollet, qui honeftióri fe commúnicat. Et ditióri te ne sócius fúeris. Quid communicábit cácabus ad ollam? Quando enim fe colliferint, confringétur. Dives injuftè egit, & fremet; pauper autem læfus tacébit. Si largitus fúeris, afsúmet te: & fi & atténde diligénter au- CANON. non habueris derelinquet Ex Concilio Lateranenfi te. Si habes, convivet tecum, & evacuábit te, & ipfe non dolébit fuper te. tértio cuménico. Anno 1179. cap. 8. Si necefsárius illi fueris, NUlla opus eft tibi? enim magis te advocábit. Ecclefiaftica mi beneficia, vel Eccléfiæ alicui tribuantur feu promittántur antequam vacent, ne defideráre quis mortem próximi videátur, in cujus locum & beneficium fe crediderit fucefsúrum. FERIA TERTIA. De Libro Eccefiaftici. Lectio j. V Cap. 13. Énátio leónis, ónager in erémo; fic & páfcua dívitum funt páuperes. Et ficut abominátio eft fupérbo humilitas, fic & execrátio dívitis pauper. Dives commótus confirmátur ab amícis fuis; húmilis autem, cùm ceciderit, expellétur & à notis. Díviti decépto multi recuperatóres: locútus eft fupérba, & juftificavérunt illum. Húmilis, decéptus eft, ínfuper & tiam, & non éxcidit à fpe fua. Viro cúpido & tenáci fine ratióne eft fubstantia; & hómini livido ad quid aurum? Qui acérvat ex ánimo fuo injústè, áliis cóngregat, & in bonis illíus álius luxuriábitur. Qui fibi nequam eft, cui álii bonus erit? & non jucundábitur in bonis fuis. Qui fibi ínvidet, nihil eft illo néquius, & hæc reddítio eft malitiæ illíus; &,fi bene fécerit, ignoránter & non volens facit; & in noviffimo maniféstat malítiã fuã. R. Vanitátem p. 204. Lectio iij. Nfatiábilis Óculus cú arguitur : locútus eft fen; I pidi in parte iniquitátis; sátè, & non eft datus ei locus. Dives locútus eft, & omnes tacuérunt, & verbum illíus ufque ad nubes perdúcent. Pauper locútus eft, & dicunt: Quis eft hic? & fi offénderit, fubvértent illum. Bona eft fubftantia, cui non eft peccátum in confciéntia, & nequiffima paupertas in ore impii. R. Dómine pag. 203. Lectio ij. Cap. 14. B Eátus vir qui non eft lapfus verbo ex ore fuo, & non eft ftimulátus in triftitia delicti. Felix qui non habuit ánimi sui trifti non fatiábitur, donec consúmat arefáciens ánimam fuam.Oculus malus ad mala, & non fatiábitur pane; fed indigens & in triftitia erit fuper menfam fuam. Fili, fi habes, bénefac tecum, & Deo dignas oblatiónes offer. Memor efto quóniam mors non tardat, & teftaméntum inferórữ, quia demonstrátum est tibi; teftaméntum enim hujus mundî morte moriétur. Ante mortem bénefac amíco tuo, & fecúndùm vires tuas expórrigens da páuperi, Non defraudéris |