Omnipotentis nec vivus, fuit illi; cuftodívit illum nec defunctus effúgiam. ab inimicis, & à seductóQuamobrem fórtiter ribus tutávit illum. Sap. vitâ excedéndo,exémplum 10. * forte relinquam. . Exiftimo quòd non funt condignæ paffiónes hujus témporis ad futúram glóriam: * Quamóbrem. 2. Mach. 6. Rom. 8. R vj. Dómine, qui habes fanctam fciéntiam, maniféftè tu fcis, quia cùm à morte poffem liberári, * Duros córporis fuftineo dolores: Secúndùm ánimam verò, propter timórem tuum libénter hæc pátior. . Gaudeo in paffiónibus, & adimpleo ea quæ defunt paffionum Christi in carne mea: *Duros. Glória. * Duros. 2. Mach. 6. Coloff. 1. IN III. NOCTURNO. Ant. 4. Pro certo habet omnis qui te colit, Dómine, quod vita ejus, fi in probatióne fúerit, coronábitur. Tob. 3. Ant. 5. Ifte pauper clamávit, & Dóminus exandivit eum, & de ómnibus tribulationibus ejus falvávit eum. Pfal. 33. Ant. 6. In fraude circonvenientium illum áf . Tu, Dómine, ad juvifti me, R. Et confolátus es me. Pfal.85. * R. vij. Certámen forte dedit illi Dóminus, Ut vinceret, & fciret quóniam ómnium poténtior eft fapiéntia. . Confortátus eft fide, dans glóriam Deo. Út. Sap. 10. Rom. 4. * R. viij. A peccatóribus liberávit eum Dóminus: Defcéndit cum illo in fóveam, & in vinculis non dereliquit illum. V. Erat Deus cum eo, & eripuit eum ex ómnibus tribulatiónibus ejus: * Defcéndit. Sap. 10. A&t. 7. R. ix. Hanc tentatiónem ídeo permífit Dóminus eveníre illi, ut pófteris darétur exêmplum pa tiéntiæ: nam * Non eft contriftátus. contra Deum quòd plaga ei acciderit, fed † Immóbilis in Dei timóre permánsit. V. Magis éligens affligi cum pópulo Dei, quàm temporalis peccáti habére jucunditátem. * Non eft. Glória. † Immóbilis. Tob. 2. Hebr. 11. five per vitam, five per Domine, intercedén mortem. Philip. 1. Ant. 5. Gloriosiffimam te beáto N. Mártyre tuo, mortem magis quàm odíbilem vitam complectens, voluntáriè præíbat ad fupplícium. 2. Mach 6. Ant. 1. Hoc modo vitâ decéffit, univérfæ genti memóriam mortis fuæ ad exémplum virtútis & fortitúdinis derelínquens. 2. Mach. 6. Capitulum. 2. Tim. 1. Atior, fed non conP fúndor, fcio enim cui crédidi; & certus fum quia potens eft depófitum meum fervare in illum diem. . Adjútor meus, tibi in tua fide & finceritáte conftantiam ; ut in caritáte divína firmáti, nullis tentatiónibus ab ejus integritáte divellámur. Per. Si fit Pontifex. Oratio. Mnipotens, fempiterne Deus, qui in ómnium Sanctórum tuórum es virtúte mirábilis: da nobis in feftivitáte beáti N. cum gratiárum actióne lætári, qui Fílii tui Martyr & Pontifex, quod ministério geffit, teftimónio comprobávit ; & quod prædicávit ore, confirmávit exémplo. Per eúmdem. Alia Oratio. Eus, cujus grátia beá tum N. Pontificem tuum in Sacerdotium elégit, doctrína ad prædicándum erúdiit, poténtia ad perfeverándum confirmávit: da nobis ex ejus imitatióne pópulum chriftiánum & inftruere vivéndi exémplo, & confirmáre patiéndo. Per. Si fit Sacerdos tantùm.. Oratio. Eus, à quo conftántiam fides, & virtútem fumit infirmitas: quæfumus, ut beáti N. Sacerdótis & Mártyris tui exémplo & précibus, D cornu falútis meæ. Pf. 17. quidquid in perfecutioni P quillum facis, Dómi bus fævum eft, quidquid in morte terribile, fácias nos tui nominis confefsióne fuperáre. Per.. AD TERTIAM. Capitulum ut in primis Vefperis. R. brev. In Deo falutáre meum, & glória mea. In Deo. . Deus auxílii mei, & fpes mea in Deo eft. In Deo. Glória. In Deo. Pf. 61. . Deus meus adjútor meus, & fperábo in eum. . Protector meus, & ne ; & poft lacrymatiónem & fletum, exultatiónem infúndis. Sit nomen tuum, Deus Ifraël, benedíctum in fæcula. R. brev. Factus es, Dómine, fufceptor meus. Factus. . Et refúgium meum in die tribulationis. Factus. Glória. Factus. Pf. 58. . In die tribulatiónis meæ clamávi ad te. R. Quia exaudísli me. PJ. 85. AD II. VESPERAS. Capitulum, Hymnus & CH HYMNU S. HRISTI Martyribus débita nos decet, Virtútis mémores, pró mere cántica; Quos nec blanditiis, nec pótuit minis Fallax vincere fæculum. CŒLÉST IS Pátriæ mens ínhians bonis Mundi fpernit opes fluxáque gáudia : Vitæ quin étiam, præ Dómini lucro, Jactúram fácilem pu tant. NoN vultus métuunt car→ níficum truces : Foetas fuppliciis defpi ciunt manus: Enfes, flagra, rotas ómnia pérpeti Victrix edocuit fides. incredibilem vim patiéntiæ ! Non, artus láceros qui crúciat dolor, Extórquet gémitum, non querimóniam Agnis mítibus élicit. ERGO nunc própior Chrifte, tibi fedet Palmis turba nitens ufque viréntibus, Victorúmque gerens præmia, nobiles Multo sánguine láu reas, SIT laus fumma Patri, Dóminus Deus folus. Dan. 3. fummáque Fílio : Sit par, San&te tibi glória, Spíritus, Cujus præsidio prælia súftinent, Contémptâ nece Mártyres. Amen. bunt: In ætérnum exultá Ant. 1. Dómine réfpice ad noftram humilitátem, & fáciem fanctórum tuórum atténde, & ofténde quóniam non derelínquis præfuméntes de te. Judith. 6. . Da nobis auxílium R. Et habitábis in eis. de tribulatióne : Pfal. 5. Ant. 8. Cùm vos óderint hómines, & exprobráverint propter Fílium hóminis, gaudéte & exul táte : ecce enim merces veftra multa eft in cœlo. Luc. 6. Oratio ut infrà ad Laud. AD MATUTINUM. Invit. Dóminum legitimè certántes coronántem, Veníte, adorémus. 2. Tim. 2. * Pfalmus Venite p. 6. IN I. NOCTURNO. Ant. 5. Convenérunt advérsùm nos 2 ut nos difpérdant. Quomodo potérimus fubsíftere, nifi tu, Deus, ádjuves nos? 1. Mach. 3. Ant. 8. Qui ofténdunt fervis tuis mala, confundántur in omnipoténtia tua; & fciant quia tu es R. Quia vana falus hóminis. Pf. 59. R. j. Nos ftulti propter Chriftum: maledicimur & benedícimus: * Perfecutiónem pátimur, & fuftinémus: blasphemámur, & obfecrámus. V. Propter te, Dómine,mortificámur totâ die: æftimáti fumus ficut oves occifiónis. Perfecutiónem. 1. Cor. 4. Pf. 43. * R. ij. Quis nos feparábit à caritáte Chrifti? Tribulátio? an angústia? an fames? an perfecutio? angládius? * Neque mors, neque vita póterit nos feparáre à caritáte Dei. . Hæc ómnia venérunt fuper nos, nec obliti fumus te, Dómine. * Neque mors. Rom. 8. Pf. 43. R. iij. Deus omnis grátiæ qui vocávit nos in ætér nam fuam glóriam in Chrifto Jefu,* Médicùm |