Biblioteka warszawska, Tom 2A. Krasiński, 1864 |
Z wnętrza książki
Wyniki 1 - 5 z 46
Strona 5
... byli stosunkach , nieustanne oddziaływanie Krakowa na Halicz i Wołyń , znosiły prawie granicę , niszczyły rozdział dwóch plemion . Kraj na pograniczu i polskiém i ruskiém zaludniał się jednakowo i przechód z jednego świata w dru- gi ...
... byli stosunkach , nieustanne oddziaływanie Krakowa na Halicz i Wołyń , znosiły prawie granicę , niszczyły rozdział dwóch plemion . Kraj na pograniczu i polskiém i ruskiém zaludniał się jednakowo i przechód z jednego świata w dru- gi ...
Strona 9
... byli wojskiem , gotowém na każde skinienie , ko- zacy zaś litewsko - polscy na Rusi sami od siebie w owych czasach zależeli i tylko przez dowódcę , który zawsze szu- kał u królów protekcyi , co rzecz bardzo naturalna , stykali się z ...
... byli wojskiem , gotowém na każde skinienie , ko- zacy zaś litewsko - polscy na Rusi sami od siebie w owych czasach zależeli i tylko przez dowódcę , który zawsze szu- kał u królów protekcyi , co rzecz bardzo naturalna , stykali się z ...
Strona 30
... byli warunków ży- wotnych , jakiemi są niezawisłość i jedność ; dość że najzu- pełniej brak u nich przedmiotu nawet do historycznej i po- litycznej pieśni . Anglicy zaś , całkiem przeciwnie , lubili od najdawniejszych czasów , nawet w ...
... byli warunków ży- wotnych , jakiemi są niezawisłość i jedność ; dość że najzu- pełniej brak u nich przedmiotu nawet do historycznej i po- litycznej pieśni . Anglicy zaś , całkiem przeciwnie , lubili od najdawniejszych czasów , nawet w ...
Strona 37
... byli obcy ; nie znalazł tam ani jednego ze swoich sąsiadów z całej okolicy . Wraca do siebie , robiąc tę smutną uwagę , że stare zasługi idą w kąt , podobnie jak kalendarz przeszłoroczny . Kiedy się już stronnictwa wzajemnie ...
... byli obcy ; nie znalazł tam ani jednego ze swoich sąsiadów z całej okolicy . Wraca do siebie , robiąc tę smutną uwagę , że stare zasługi idą w kąt , podobnie jak kalendarz przeszłoroczny . Kiedy się już stronnictwa wzajemnie ...
Strona 45
... byli pouciekali . " ,, Splądrowaliśmy i sklepy , w których było huk naj- kosztowniejszych towarów . Adamaszki , atłasy , przepyszne aksamity , zabieraliśmy sobie to wszystko , mierząc za- miast łokcia , szablami , i t . d . " To ...
... byli pouciekali . " ,, Splądrowaliśmy i sklepy , w których było huk naj- kosztowniejszych towarów . Adamaszki , atłasy , przepyszne aksamity , zabieraliśmy sobie to wszystko , mierząc za- miast łokcia , szablami , i t . d . " To ...
Inne wydania - Wyświetl wszystko
Kluczowe wyrazy i wyrażenia
Albanii Anglii autor ażeby barometr Basza Berdyanin cały Cattaro Cezar Czarnobyl Czarnogóry Czarnogórzec części część Delarue Delatour dłużnik dnia dotąd Dubois dzieła dziś Fingal francuzkiego Francyi Gallii Gallów gdyby Grecyi hajdamaków Hercegowiny historyi jakie jednéj jéj Jestto Jeżeli każdy kilka Komissyi końcu Korfu kraju króla książe księcia któ którą którego któréj którym którzy Leon ludu mają Marka Aureliusza miał miasta mógł nakoniec napół pog naszéj naszych néj Niech nych PdW1 PdW2 PdZ2 pieśni pieśń Piotr PnW1 PnZ2 poch pochm poezyi pogodny pogodny pomiędzy potém pożyczki prze przeciw rząd rzeczy saméj siedmiu wysp skiego Skutari swego swéj swoich swoją swoje szczególniéj sztuki ści świat tegoż téj tém téż Turcy Ukrainy Wercingktorix wezyr wiadomości wieku więcej władyka Wołyń wszystkie Wysp Jońskich Wyspach Jońskich Wyspy Jońskie względem zatém zawsze ziemi złp został ztąd zupełnie żeby życia
Popularne fragmenty
Strona 225 - Cesarz chciał zwolna jechać między tłokiem, Wszystkich ojcowskim udarować okiem : Koń wzdyma grzywę, żarem z oczu świeci, Lecz zna, że wiezie najmilszego z gości, Że wiezie ojca milijonom dzieci I sam hamuje ogień swej żywości; Dzieci przyjść blisko, ojca widzieć mogą, Koń równym krokiem, równą stąpa drogą.
Strona 225 - Piękne, szlachetne, łagodne ma czoło, Na czole błyszczy myśl o szczęściu państwa; Rękę poważnie wzniósł, jak gdyby wkoło Miał błogosławić tłum swego poddaństwa, A drugą rękę opuścił na wodze, Rumaka swego zapędy ukraca. Zgadniesz, że mnogi lud tam stał na drodze I krzyczał: „cesarz, ojciec nasz powraca!
Strona 130 - iż mi się trafiło niedawnych czasów do Gdańska Wisłą płynąć, a iż przed tumultem i krzykiem flisowskim nie mogłem czego poważniejszego czytać albo pisać, przetożem wziął przed się tę materyję, która mi na ten czas przed oczyma i przed rękoma była".
Strona 225 - Zgadniesz , że dojdzie do nieśmiertelności ! Car Piotr wypuścił rumakowi wodze : Widać, że leciał tratując po drodze.; Od razu wskoczył aż na sam brzeg skały. Już koń szalony wzniósł w górę kopyta, 60...
Strona 348 - Kochaj że duszę, a daj pokój ciału. PANNA JAK ANGIELSKA CYNA Anielska płeć panienek, a angielska cyna, Choć nie jedno, lecz jednaż wadzi im przyczyna: Dopiero bywszy w cerze, w glansie bez przywary, Obiedwie się od cudzej ćmią i plamią pary. NA...
Strona 119 - Okazawszy ogólną, zasadniczą ideę poematu, którą jest uczucie miłości, przenikające wszystkie warstwy i stosunki świata społecznego, zobaczmy teraz, jak się ono szczegółowo w utworze naszym uzewnętrznia i obrazuje, i jaka moralna dążność spowita jest w tych idealnych obrazach sztuki. Nie mam zamiaru wdawać się tu w wszechstronny ich rozbiór; powszechna i gruntowna znajomość utworu uwalnia mię od tego. Chcę tylko w...
Strona 154 - Wiadomość o Polsce za Michała I i Jana III z „Pamiętników" markiza de Pomponne ministra sekretarza stanu spraw zagranicznych za Ludwika XIV.
Strona 458 - DO SYMONA SYMONIDESA poety zamojskiego. Szczęście mi nie zdarzyło, aby oko moje Wejrzało na uczoną twarz i czoło twoje Zdobne rószczką bobkową, którąć on pan włożył, (Oby nam na te trudne czasy znowu ożył!).
Strona 124 - Sztuki dla Sztuki"? Nie sobie te pienia pieją, ani też w sobie się lubują. O Życie społeczne im chodzi, o nowe życie dla Ludów i Ludzkości. Własnej zaś chwały tak dalece nie szukają, tak im się ani marzy na sobie przestawać lub sobie zadość czynić, że owszem, w zapale poświęcenia duch twórczy wyraźnie w nich woła: „zgińcie me pieśni! wstańcie czyny...
Strona 91 - Zmieniła się postać świata, Zmienił się porządku szyk; Szczęście tak prędko ulata, Jak ten dymek, pyk! pyk! pyk!