6. De Principiis internis Motus Voluntarii, quæ vulgo vocantur Passiones 7. De Discursuum Animi Determinationibus 8. De Virtutibus Intellectus 9. De Scientiarum Distributione 10. De Potentia, Dignitate, et Honore 11. De Varietate Morum 12. De Religione 13. De Conditione Generis Humani, quatenus ad Felicitatem Vitæ præsentis attinet 14. De Duabus primis Legibus Naturalibus 15. De Legibus Naturæ aliis 16. De Personis et Authoribus PARS SECUNDA. DE CIVITATE. 17. De Causa, Generatione, et Definitione Civitatis 18. De Jure habentium Summam Potestatem, in Civitate per Institutionem 132 . 21. De Libertate Civium 19. De Generibus Civitatum per Institutionem, et de Successione ad Summam Potestatem 20. De Dominio Paterno et Despotico 22. De Systematibus Civium 23. De Potestatis Summæ Ministris Publicis 24. De Civitatis Facultate Nutritiva et Generativa 25. De Consilio 26. De Legibus Civilibus 141 150 159 170 181 185 . 190 196 33. De Numero, Antiquitate, Scopo, Authoritate, et Interpretibus Librorum Sacrorum 270 34. De Significatione quam habent in Scripturis Sacris Vocabula Spiritus, Angelus, Inspiratio 280 38. De Significatione quam habent in Scripturis Sacris Vocabula Vita Æterna, Infernum, Salvatio, Mundus Venturus, et Redemptio 39. De Significatione quam habet in Scripturis Sacris Vocabulum Ecclesia 40. De Jure Regni Dei in Abrahamo, Mose, Summis Sacerdotibus, et Regibus Judææ 41. De Servatoris nostri benedicti Officio 42. De Potestate Ecclesiastica 43. De iis quæ ad Receptionem in Regnum Cœlorum sunt neces saria 320 335 338 . 349 . 357 PARS QUARTA. DE REGNO TENEBRARUM. 44. De Tenebris Spiritualibus a non recta Interpretatione Scripturarum 449 475 45. De Dæmonologia, aliisque Reliquiis Religionum Ethnicarum 46. De Tenebris a vana Philosophia, et Traditionibus fabulosis . 489 47. De Lucro ab hujusmodi Tenebris, quid sit et quibus accrescat 503 AD NOBILISSIMUM VIRUM DOMINUM FRANCISCUM GODOLPHINUM, EQUITEM ORDINIS BALNEORUM. FRATRI tuo Sidneo Godolphino, nobilissime Domine, quantum placuerint studia mea; quantum ille authoritate judicii sui apud viros bonos me ornaverit ; quanto denique durissimis temporibus beneficio me adjuverit, ipse nosti. Commemoro autem, non ut favorem amicorum virtutem faciam meam, sed quia virorum excellentium, qualis ille erat, dilector testimoniis. Excelluit enim vir ille virtute omni quam postulat aut cultus divinus, aut commodum patriæ, aut societas civilis, aut amicitia singularis; pius erga Deum, eruditus ad pacem, fortis ad bellum, in congressibus jucundus, in amicitiis firmus. Honoris igitur et gratitudinis causa erga illum et devotionis erga teipsum, tractatum hunc de Potestate Civili et Ecclesiastica humiliter tibi offero dedicoque. De illis, qui doctrinæ quam continet favere videbuntur, homines nostri quid sensuri sint, ut nunc sunt tempora, incertum est. Nam inter mucrones pugnantium de potestate summa non facile est incedere sine vulnere. Causam tamen cur pars utravis succenseret mihi, nullam vi≥0. Quid enim facio, præterquam quod potestatem civilem, quam quicunque possidebit maximam esse volet, quantum possum magnifico? Neque de jure hominum, sed de jure simpliciter disputo. Quemadmodum anseres quondam capitolini ad scandentium strepitum, tantum clango. Displicebit etiam fortasse non paucis, quod loca quædam Scripturæ Sacræ aliter interpretari ausus sim, quam ab aliis explicari soleant. Id quod non modo, in ordine ad opus institutum, necessario feci, quia loca illa potestatem civilem oppugnantia quasi inimicorum mœnibus civitatis, quam obsident, admotæ turres sunt; sed etiam ne quid contra doctrinam ecclesiæ nostræ publicam scriberem, (dissentire enim a singularibus licitum est), diligenter cavi. Sin neque ad hæc mitescant reprehensores mei, teipsum tamen recte et facile excusabis. Dices enim, si vis, homiesse me, qui mea amem et quicquid dicam verum esse putem, quod fratrem tuum coluerim et te colam, eoque fretus inconsulto te subscripserim Servus tuus humilime devotus THOMAS HOBBES. |