Biblioteka warszawska, Tom 2A. Krasiński, 1862 |
Z wnętrza książki
Wyniki 1 - 5 z 44
Strona 49
... pragnął stanowczo myśl tę doprowa dzić do skutku ? Nie wiem ; lecz z późniejszego postępowa nia można było mniemać , że odłożył ją do przyjaźniej- Tom II . Kwiecień 1862 . 7 • 1 szego czasu . Zresztą , nie mógł on DO SYCYLII . 49.
... pragnął stanowczo myśl tę doprowa dzić do skutku ? Nie wiem ; lecz z późniejszego postępowa nia można było mniemać , że odłożył ją do przyjaźniej- Tom II . Kwiecień 1862 . 7 • 1 szego czasu . Zresztą , nie mógł on DO SYCYLII . 49.
Strona 50
... myśl opanowania miasta za pomocą bombardowania , wpadł w wielki gniew i wyrzekł , że ktokolwiek je rzuca , bomby są zawsze bombami , a ponieważ przybyliśmy w celu detronizowania dynastyi , której dwóch ostatnich królów lud przezwał ...
... myśl opanowania miasta za pomocą bombardowania , wpadł w wielki gniew i wyrzekł , że ktokolwiek je rzuca , bomby są zawsze bombami , a ponieważ przybyliśmy w celu detronizowania dynastyi , której dwóch ostatnich królów lud przezwał ...
Strona 71
... myśl : że nim się pożałuje towarzysza , może w tej samej chwili wypadnie z nim się połączyć na zawsze ? III . Koniec drogi , przez którąśmy przechodzili , łącząc się pod kątem prostym z inną lecz mniej szeroką , dotykał saméj Wulturny ...
... myśl : że nim się pożałuje towarzysza , może w tej samej chwili wypadnie z nim się połączyć na zawsze ? III . Koniec drogi , przez którąśmy przechodzili , łącząc się pod kątem prostym z inną lecz mniej szeroką , dotykał saméj Wulturny ...
Strona 79
... myśl do głowy : ,, Jeżeli to jest generał Turr przybywający z rezerwami z Kaserty " ! Potrzeba się było koniecznie przekonać . Za- słonięci drzewami w głębi wklęśniętej drogi z tyłu bary- kady , nic obaczyć , nic zrozumieć nie byliśmy w ...
... myśl do głowy : ,, Jeżeli to jest generał Turr przybywający z rezerwami z Kaserty " ! Potrzeba się było koniecznie przekonać . Za- słonięci drzewami w głębi wklęśniętej drogi z tyłu bary- kady , nic obaczyć , nic zrozumieć nie byliśmy w ...
Strona 91
... myśl na- wet nie przyszło , kazać mu zdjąć ów napis . Przygotowy- wano się na przyjęcie króla , wznoszono tryumfalne łuki , na placu budowano dla widzów rusztowania ; ale pomiędzy Garibaldyiskimi oficerami , panowało pewne ...
... myśl na- wet nie przyszło , kazać mu zdjąć ów napis . Przygotowy- wano się na przyjęcie króla , wznoszono tryumfalne łuki , na placu budowano dla widzów rusztowania ; ale pomiędzy Garibaldyiskimi oficerami , panowało pewne ...
Inne wydania - Wyświetl wszystko
Kluczowe wyrazy i wyrażenia
Akta Sąd albo Andraszek Atenach autor ażeby BAROMETR Bartoszewicza cały czém części część człowiek czyli dobrach dotąd drachm drogi dróg druk dwóch dzie dziedzica dzieła dzierżawa dziś Francyi Garibaldi Gazety Polskiej Grecyi Helmold historyi hisz ilość szabru jednéj jednę jéj jestto jeżeli język Kapua Kapui każdy kilka kmieć kościoła ków kraju król króla królowa któ którą którego którzy literatury ludu ludzi Łukasza Górnickiego mają materyałów miał miału mógł myśl myśli Nakł należy naszéj naszych nauki Neapolu niby niem niż nych pana PdW1 PdW2 Piemont piękna pochm podług poezyi pogodny pogodny pokładu pomiędzy potém powinności prawa protestantyzm prze przeto rzeczy Santa-Maria Sądów Referendarskich sobą sołtys swéj szaber szabru szarwarków sztuki tedy téj tém téż tojest Towarzystwa wieku więcej Wiktora Emanuela wszakże wszyscy wszystkie względem zatém zawsze złp ztąd zupełnie żeby życia
Popularne fragmenty
Strona 208 - Od ustanowienia nieodwołalności jurysdykcji patrymonialnej w XVI w. — powiada Lubomirski 9) — kmiecie przekładali żale i krzywdy w suplikach. Liczne są one po archiwach ekonomicznych: i już proste niby tylko skromnym wyliczeniem krzywd będące, już wymowne i dźwięczne niby psalmy, których podniesienia dźwięk zdaje się ująć w bolejącym słowie; już na ostatek niby pisane wśród krzyków, łkań i łez, wśród agonii cierpień i nędzy, błyszczą uśmiechem szyderczym, smutnym,...
Strona 345 - W wieku XV. namnożyło się u nas mecenasów tylu co i uczonych«. Na str. 337 wymieniwszy niektóre zasłużone dzieła z wieku XVI., taką dodaje uwagę: »Rej pisał wzór szlachcica, Górnicki dworzanina, Paprocki senatorów, królów, hetmanów; była to choroba wieku, wszystkie literatury ówczesne filozofowały w podobny sposób i mądrość praktycznego życia wcielały w obrazy mniej więcej świetne i żywe« (choroby takiej życzylibyśmy zapewne każdemu wiekowi). Na str. 386 dając...
Strona 166 - Wzory sztuki średniowiecznej iz epoki odrodzenia po koniec wieku XVII w dawnej Polsce. Podjął się tego kolosalnego zamierzenia kierowany myślą obywatelską: „Będzie to sposób przechowania od zagłady i niepamięci wielu pamiątek dziejowych lub sztuki
Strona 330 - B. mniej potrzebnie przed swymi czytelnikami, dlaczego pisze histon'e literatury, nie zaś polityczną, mówi między innemi: »musicie wiedzieć, iż mam wstręt do przerabiania rzeczy znanych i opisywanych już tyle razy na rozmaite sposoby«.
Strona 385 - Memoires secrets et inedits de Stanislas Auguste, comte Poniatowski, dernier roi de Pologne..., — Journal prive du roi Stanislas Auguste pendant son voyage en Russie pour le couronnement de 1'empereur Paul ler.
Strona 346 - Sobolewski zamierzał wykonać też pracę na rozleglejszą skalę, sprawiło to wielkie wrażenie (że zamierzał?), wywołało wielki ruch umysłowy* (chyba tu przestawione wiersze, i to co miało następować po Bentkowskim, położone po Sobolewskim). O Łuk. Gołębiowskim tak: »Łuk. Gołębiowski wydał wiele dzieł, które na celu miały nibyto przedstawienie dawnego wewnętrznego życia narodu. Opisywał tedy lud polski, domy i dwory, gry i zabawy, ubiory, badał ze źródeł; spółczesnym...
Strona 336 - jest to w calem znaczeniu tego wyrazu poemat bohaterski, jakiego nam dotąd niedostawało« 362. (Więc nie niższy przynajmniej np. od Jerozolimy, Iliady itp.; poemat ten, dodać tu wypada nawiasem, autor stanowczo uważa za poemat Wacł. Potockiego, co do mnie nigdybym nie uwierzył, iżby wiersz tej Wojny Chocimskiej i wiersz np. Argenidy mogły być utworem jednego pióra. Sam Szajnocha, na którego rozumowaniu zdaje się tu opierać autor, hipotezy...
Strona 6 - Ponieważ w Sądzie Referendarskim zasiadał tylko jeden sędzia, którego wyroki były nieodwołalne, a przez stan, interes i usposobienie był obcym ludowi wiejskiemu; nie miał przeto w oczach ludu tych warunków bezstronności i powagi, którą historyk w nim radby widzieć.
Strona 223 - Po rozmyślnym stanu włościan roztrząśnieniu — pisze prawodawczyni — znalazłam, że póty los ich podlegać wielorakiemu zewsząd uciemiężeniu będzie, póki pewne i trwałe ustawy nie zabezpieczą ich majątku i nie ograniczą tak ich powinności, ażeby nigdy ani pomnożone, ani pomniejszone być nie mogły arbitralną rządców wolą.