Schemata dicuntur Ramusculi quos advocati faciunt in Genere cum gradus cognationum partiuntur, ut puta, ille filius, ille pater, ille avus, ille agnatus, et cæteri quorum figuræ hæ sunt. CAP. 65. De incestuosis qui admonitiones sacer- A dotum contemnunt. Ex conc. Turonensi iv, cap. 4. (25, q. 5, c. Incestuosi.) Incestuosi, parricidæ, homicidæ multi apud nos (proh dolor!) reperiuntur, sed aliqui ex illis sacerdotum nolunt admonitionibus aurem accommodare, volentes in pristinis perdurare criminibus; quos oportet per sæcularis potentiæ disciplinam a tam prava consuetudine coerceri, qui per salutifera sacerdotum monita noluerunt revocari. CAP. 66. Ne infra septimam generationem conjugiu fiant. Ex concilio apud Confluentiam, cap. 1, cui interfuerunt Carolus et Henricus reges. Anno Dominicæ Incarnationis 912, apud Confluentiam, jussu venerabilium principum, Caroli videlicet et Henrici, regum reverendissimorum, con- B gregati sunt episcopi numero octo Herimannus Agrippinensis archiepiscopus, Thiedo Witeburgensis episcopus, Luitharius Mundanensis episcopus, Doto Osnepurgensis episcopus, RihgovunKO Wormatiensis episcopus, Rithwius Strazburgensis episcopus, Unwanus Padebrunensis episcopus, cum abbatibus aliisque sacri ordinis viris quamplurimis, qui ipso cooperante et sententias corum confirmante Domino Christo, in synodali residentes conventu multa utilia, ac sanctæ Dei Ecclesiæ profutura saluberrimo tractantes consilio, inter cætera quæ statuerunt, hoc maxime necessarium, et instanti (proh dolor!) tempore per abusionem frequentissimum cognationis incestum, summa cautela vitandum firmaverunt, hoc est, ne ullus Christianus infra septimam generationem nuplias copulare præsumat. CAP. 67. De muliere quæ cum duobus fratribus fornicata est. Ex concilio Neocæsarensi cap. 2. Mulier si duobus fratribus nupserit, abjiciatur usque ad mortem; verumtamen in exitu, propter misericordiam, si promiserit quod facta incolumis hujus conjunctionis vincula dissolvat, fructum pœnitentiæ consequatur, et communio ei concedatur. Quod si defecerit vir aut mulier in talibus nuptiis, difficilis erit pœnitentia in vita perma nenti. CAP. 68. De eadem re. Ex decret. Martini, cap. 80 (Mart. Bracarens., c. 79). Si qua mulier duos fratres, aut si quis vir duas sorores duxerit, a communione separentur, usque ad mortem. In morte, pro misericordia viaticum accipiant. CAP. 69. De illo qui cum duabus_sororibus fornicatus est, quarum una uxor fuit. Ex concilio Aurelianensi cap. 6 (Vermer. c. 12). (32, 4, 7, c. Qui dormierit.) Qui dormierit cum duabus sororibus, et una ex illis antea uxor fuerit, neutram ex ipsis habeat, nec ipsi adulteri unquam conjugio copulentur. CAP. 70. De illo qui cum duabus sororibus, cum noverca, vel cum sorore sua, vel cum amita, vel matertera sua, vel filia patrui, vel avunculi sui, vel cum filia amite vel materteræ suæ, vel cum nevte sua, vel cum commatre sua, vel cum filiola C D quam de fonte suscepit, vel ante episcopum tenuit, fornicatus est. Ex eodem concilio. Si quis fornicatus fuerit cum duabus sororibus, vel cum noverca sua, vel cum sorore sua, vel cum amita sua, vel cum matertera sua, vel cum filia patrui sui, et avunculi sui, vel cum filia amitæ suæ sive materteræ suæ, vel cum nepte sua, vel cum commatre sua, aut filiola sua sive quam de fonte suscepit, vel ante episcopum tenuit, et si qua mulier simili modo fornicata fuerit, abstineat se ab ingressu domus Dei annum, et eodem anno nisi Do.. minicis diebus et festis solummodo pane et aqua et sale utatur, arma non ferat, osculum nulli præbeat, sacrificium nisi pro viatico minime accipiat. Sex deinde annis ingrediatur quidem domum Dei, sed carnibus et vino et sicera minime utatur, nisi festis diebus. De armis vero et osculis, sive de sacrificio, sicut supradictum est. Postea vero duobus annis quando carne vescitur, a potu omni quo inebriari potest se contineat. Et si potum biberit, minime carne vescatur absque præcipuis festis diebus. De armis vero vel osculo et sacrificio modum teneat jam dictum. Inde usque ad obitum suum nisi prædictis festis diebus a carne abstineat, et tres ferias legitimas in omni hebdomada, et tres quadragesimas in anno legitime custodiat. De armis vero, ut supradictum est, et nunquam aliquando conjugio copuletur. Hæc eadem pœnitentia imponenda est parricidis vel fratricidis vel consanguineis, nec non et qui sponte per fraudem et avaritiam hominem innoxium, quod morchidum vocant [al, morth. dicitur]. CAP. 71. De illo qui cum matrem habuerit uxorem, cum filiastra fornicatus fuerit. Item ex concil. Moguntinensi (sub Carolo Magno, c. 56). (52, q. 7, c. Si quis.) Si quis viduam uxcrem duxerit, et postea cum filiastra sua fornicatus fuerit, seu cum duabus sororibus concubuerit, aut si qua duobus fratribus nupserit, seu cum patre et filio fornicata fuerit, tales copulationes anathematizari et disjungi præcipimus, nec unquam amplius conjugio copulari, sed sub magna districtione fieri (forte, seriri). CAP. 74. - De eadem re. Ex eodem concilio, cap. 6. Si frater cum muliere fornicatus fuerit, et frater nesciens cum eadem concubuerit, mulier diebus vitæ suæ pœniteat; post pœnitentiam autem frater ignarus sceleris conjugium accipiat si vult. CAP. 75. De eadem re. Ex concilio Matiscensi, cap. 5. Item judicatum est quemdam stuprasse quamdam feminam, quam postea frater ejus accepit uxorem. Statuerunt eum qui stupravit et a se stupratam fratri celavit, quia geminavit peccatum, pœnitentia districtiori castigandum, conjugium tale dissolvi oportere, et mulieri quidem nunquam dari potestatem nubendi; illis autem pro misericordia conjugium indulgere, sed cum pœnitentia. CAP. 76. De muliere cum qua et pater et filius fornicati sunt. Ex concilio Triburiensi (c. 43). (34, q. 1 el 2, c Quidam.) Quidam fornicatus est cum quadam muliere, postea filius nesciens patris factum stupravit eamdem. Quod cum pater rescisceret, de se filioque confessus est. Statuerunt melius esse ut taliter lapsis cum digna pœnitentia, legitima permittantur conjugia quam forte deterius delinquant. Fornicaria autem sine spe conjugii ma neat. CAP. 77. De illo qui cum uxore, matre, et filiastra fornicatus est. Ex concilio Maguntiensi (sub Leone IV, c. 29). (32, q. 7, c. Si quis.) Si quis viduam uxorem duxerit, et postea cum filiastra fuerit fornicatus, seu cum duabus sororibus, aut si qua cum duobus fratribus, seu cum patre et filio, si quis relictam fratris, si quis neptem, aut novercam, aut nurum, aut consobrinam, aut filiam avunculi, aut ejus relictam, aut privignam poliuerit, eos disjungi, et ulterius nunquam conjugio copulari præcipimus. CAP. 78. De illo conjugato qui cum filia malerteræ suæ, vel avunculi, vel amitæ, vel patrui fornicatus fuerit. Ex concilio Triburiensi (Pœnit. Rom. tit. 11, c. 15). A citur, ubi scriptum est. Non mochaberis (Exod. C Interrogatum est si quis cum filia materteræ suæ vel amitæ vel avunculi vel patrui sui concubuerit, si conjugatus fuerit, liceatne illi ulterius uti conjugio, aut non conjugato uxorem accipere. Justum esset, sicut aliqua statuta priorum habentur, ut in perpetuum tales a conjugio abstineant. Visum est D humanæ fragilitatis intuitu, ut post pœnitentiam non quidem penitus priventur conjugio, durissime tamen tam immanis fornicatio vindicetur. Sicut sanctus papa Nicolaus et alii Romani pontifices statuerunt, ne forte desperati multiplicius pec vent. CAP. 80. De eadem re. Ex concil. apud Vermeriam ̧‚ cap. 4 ( Magunt. sub Carolo Magno, c. 55). (50, q. 1, c. Si quis fuastrum.) Si quis filiaskura aut filiastram suam ante episcopum ad confirmationem tenuerit, separetur ab uxore sua, et aliam nunquam accipiat; similiter et mulier. Car. 81. — De illis qui infantes suos suscipiunt a baptismo ut separentur a conjugibus. Ex concil. Cabilonensi, cap. 45 (conc. Cabilon. 11 sub Carolo Magno, c. 31). (50, q. 1, c. Dictum est.) Dictum etiam nobis est quasdam feminas desidiose, quasdam vero fraudalenter, ut a viris suis separentur, proprios filios coram episcopis ad confirmandum tenuisse. Unde nos dignum duximus ut si qua mulier filium saum desidia aut fraude aliqua coram episcopo tenuerit ad confirmandum, propter fallaciam suam aut propter fraudem, quandiu vivat poenitentiam agat, a viro tamen suo non separetur. CAP. 82. De eadem re. Item ex conc. Maguntiensi, cap. 20, in claustro Sancti Albani habito, præsente Ludovico imperatore. (30, q. 1, c. De eo quod.) De eo quod interrogasti, si ille qui filiolam suam duxit uxorem, et de eo qui concubuit cum commatre sua spirituali, et de eo qui filium suum baptizavit, et cujus uxor eum de fonte suscepit, ea ratione ut dissidium conjugii fieret, si postea in tali copulatione permanere possent; de talibus sic respondendum est : Si filiolam aut commatrem suam spiritualem iquis in conjugio duxerit, separandos eos esse judicamus, et gravi pœnitentia plectendos. Si autem conjuges legitimi unus aut ambo ex industria fecerint, ut filium suum de fonte suscipiant ut dissidium fiat, tale consilium damus: Si innupti manere volucrint, bonum est; sin autem, gravis pœnitentia insidiatori injungatur, CAP. 90. et simul maneant. Et si supervixerit prævaricator A inter eos orare qui spiritu periclitantur immundo. conjugii, acerrima pœnitentia multetur, et sine spe De illis qui cum pecudibus fornicantur, Ex Pœnitentiali Theodori (c. 17). conjugii maneat. CAP. 83. De eadem re. Ex concil. Triburiensi, cap. 8 (Mogunt. sub Car. Mag. c. 55). Nullus proprium filium aut filiam a fonte baptismatis suscipiat, nec filiolam nec commatrem ducat uxorem, nec illam cujus filium [aut filiam, orig.] ad confirmationem ante episcopum tenuerit. Ubi autem factum fuerit, separentur. CAP. 84. Qui cum pecude peccat,, quidam judicant annos 10, quidam 7, quidam duos [tres], quidam centum dies, juxta qualitatem personæ, pœniteat. CAP. 91. Item de quadrupedum fornicatoribus. Ex Romano Pœnitentiali. Si inventi fuerint qui cum quadrupedibus, vel masculis contra naturam peccant, dura et districta De eadem re. Ex concilio Maguntienst, pœnitentia coercendi sunt. Quapropter episcopi vel сар. 5. Quam detestabile et exsecrabile scelus sit unicuique Christiano filiolam suam stuprare, testatur sanctus Gregorius papa in Dialogis suis (lib. 1v, c. 32), ubi refert quemdam hominem polluisse filiolam suam. Et quia neglexit pœnitentiam agere, subito miserabili morbo correptus exspiravit, et sepulto non solum corpus, sed etiam omne sepulcrum ignis invisibilis consumpsit. De mulieribus quæ aliquo molimine inter se fornicantur. Ex Pœnitentiali Theodori (Pœnit. Rom. tit. 1, c. 15). Mulier quocunque molimine, aut in se ipsa, aut cum altera fornicans, duos annos pœniteat. CAP. 86. De sanctimonialibus, si inter se fornicentur. De eodem. Si sanctimonialis cum alia sanctimoniali per aliquod machinamentum fornicatæ fuerint, 7 annos pœniteant. CAP. 87. De muliere quæ cum altera fornicata fuerit. Ex concilio Ancyrano, cap. 8. Mulier si cum muliere fornicata fuerit, duos annos pœniteat. Sic et illa quæ semen viri sui miscet cibo, ut inde plus ejus accipiat amorem, pœni teal. - CAP. 88. De illis qui irrationabiliter versantur. Ex concilio Ancyrano, cap. 15. De his qui irrationabiliter versati sunt sive versantur, id est, qui cum pecoribus et masculis se coinquinaverint, quotquot ante 20 ætatis suæ annum tale crimen commiserint, 15 annis exactis in pœnitentia, communionem mereantur orationum. Deinde quinquennio in hac communione durantes, tunc demum oblationis sacramenta contingant. Discutiatur autem et vita eorum, qualis tempore pœnitudinis exstiterit, et ita misericordiam consequantur. Quod si inexplebiliter his hæsere criminibus, ad agendam poenitentiam prolixius tempus insumant. Quotquot autem post 20 annos ætatis uxores habentes in hoc peccato prolapsi sunt, 25 annos pœnitentiam agentes ad orationis communionem recipiantur. In qua quinquennio perdurantes, tunc oblationis sacramenta percipiant. Quod si qui et uxores habentes, et transcendentes quinquagesimum annum ætatis ita deliquerint, ad extremum vitæ communionis gratiam consequantur. -- CAP. 89. De eadem re. Ex eodem concilio, cap. 16. Eos qui irrationabiliter vixerint, et lepra injusti criminis alios polluerint, præcepit sancta synodus PATROL. CLXI. B C D presbyteri a quibus judicium pœnitentiæ injungitur, conentur omnibus modis hoc malum radicitus abscidere. CAP. 92. De illis qui fornicantur sicut Sodomita. Ex Pœnitentiali Theodori (c. 18). Qui fornicatus fuerit sicut Sodomita, si servus est, scopis castigabitur et 2 annos poeniteat: si liber est conjugatus, 10 annos; si privatus, septem annos pœniteat. Puer 100 dies, si in consuetudine est; laicus conjugatus, si in consuetudine habet, 15 annos pœniteat. Si ex ordinibus est et in consuetudine habet, degradatus, ut laicus pœniteat. Qui autem cum fratre naturali fornicatus fuerit, per tam sordidam commistionem, ab omni carne se abstineat, vel [et] 15 annos pœniteat; si clericus est, amplius pelli debet. CAP. 93. De clericis vel monachis si fuerint masculorum insectatores. Ex dictis Basilii. Clericus vel monachus ut parvulorum insectator, vel qui osculo vel aliqua occasione turpi deprchensus fuerit, publice verberetur, et comam amittat, decalvatusque turpiter sputamentis oblinitus in facie, vinculisque arctatus ferreis, carcerali 6 mensibus angustia maceretur, et triduo per hebdomadas singulas ex pane hordeacco ad vesperam reficiatur. Post hæc aliis 6 mensibus sub senioris spiritualis custodia segregata in curticula degens, operi manuum et orationi sit intentus, vigiliis et fletibus subjectus, et sub custodia semper duorum fratrum spiritualium ambulet, nulla privata locutione vel consilio deinceps juvenibus conjungendus. |