Et Beatus Job ait (1): Pepigi fædus cum oculis meis, ne cogitarem de virgine. Ne igitur sensus Episcopi violentur, merito Mitra castitatis ejus caput ornatur et operitur Duo (2) cornua, quæ sunt in Mitra,sunt duo Testamenta, ut Scriba doctus in lege, qui profert de thesauro cordis sui nova, et vetera; per quæ pugnatur contra aereas potestates, ut illud: Estote fortes in bello, et pugnate cum antiquo serpente .. CCXXIII. DE CHIROTHECIS Quæris fortasse,cur quoque manus lineis Chirothecis induantur ? Breviter respondeo; ut castæ sint, ut mundæ sint, et (3) ab omni sorditate immunes, et nitidæ sint. CCXXIV. DE ANNULO Annulus quoque, in digito Episcopi quoddam signum esse videtur , per quod Christi vicarius esse intelligatur, ut ejus sponsam, quæ est Ecclesia, regat, et custo (1) Edit. demunt ait. Job. cap.xxxI. ver.1. ut ne cogitarem quidem de virgine . (2) Quæ sequuntur usque ad finem Numeri, in Editt. non occurrunt. (3) Hæc et ab omni etc. apud Ach. non leguntur. diat. De hoc enim sponso, et sponsa Joannes Evangelista loquitur, dicens (1): Qui habet sponsam, sponsus est. Amicus (2) autem sponsi, qui stat, et audit eum, gaudio gaudet propter vocem sponsi. Est igitur Episcopus et vicarius, et amicus sponsi. Quod si vicarius est, et ipse quodammodo sponsus est. Summus autem Pontifex propter hoc et Regnum portat, (sic enim vocatur ) et purpura utitur, non per significationem (3), ut puto, sed quia Constantinus Imperator olim Beato Silvestro omnia Romani Imperii insignia tradidit (4). Unde et in magnis proces (1) Joan. cap.11l. ver.29. (2) Edit. Ven. et Lugd. Amicus autem Sponsi quis.... (3) Edit. citat. pro significatione. دو دو (4) Dominicus Georgius de Liturgia Roman. Pont. cap.xxvII.Tom.1. pag.240. seqq. sic habet;,, Vulgus Scriptorum originem hu,, jus Regni gestandi deducendam ab ementita Constantini donatione putat, ,, adeoque eo primum S.Silvestrum usum fuisse. Daniel Papebrochius hanc ,, originem minime referendam esse spuriæ Constantini donationi acriter contendit, licet exordia de وو دو دو دو د, دو ,, ferendæ Tiaræ S. Silvestro ,, ascribat, qui propria electione pileum sumpserit Romano more, seu libertatis symbolum, eumque ,, aureo phrygio, seu diademate exornavit, qua ad ,, caput accedit, ad regale sacerdotium, sacerdotum ,, omnium maximo conla,, tum a Christo, significan,, dum; A Bonifacio ve,, ro VIII. aliam coronam additam, ut regni spiritualis, ac temporalis præ rogativam exprimeret ; Tertiam vero mystici numeri causa ab Urbano V. additam,, دو دو دو وو sionibus omnis ille apparatus Pontifici exhibetur, qui quondam Imperatoribus fieri solebat. CCXXV. DE FERULA Virga Pastoralis, quæ dicitur Ferula, est sermo Divinus, et prædicatio Evangelica. Quod autem sermo Virga vocetur, Propheta de Domino testatur, dicens (1): Quia percutiet terram virga oris sui, et spiritu labiorum suorum interficiet impium. Quod autem superius est curva, et inferius acuta, et in medio tenetur, significat, quod sermo divinus trahit ad se mites, et pungit rebelles, et cuncta bona ordinat, atque disponit; ut isti versus innuunt. Curva trahit, mites, pars pungit acuta rebelles: Curva trahit quos virga regit, pars ultima pungit (2). (1) Isa. XI. 4. (2) Inscriptus reperitur se cundus hic idem versus in baculo, qui Tolosæ asser vatur, tamquam S. Saturnini, ut notat Macri Hierolex. dict. Baculus. CCXXVI. DE VIRGA ver Virga, quam Præcentor in manu tenet, ut in quibusdam Ecclesiis mos est bum (1) directum est, et regale plenum potestatis, insigne imperii: Virga serpens facta est, quoniam qui erat Filius Dei, ex Deo Patre natus, Filius hominis factus est per incarnationem; qui quasi serpens exaltatus in cruce medicinam vulneribus infundit humanis; unde ipse Dominus ait (2): Sicut Moyses exaltavit serpentem in deserto,ita exaltari oportet Filium hominis; ut omnis, qui credit in illum non pereat, sed habeat vitam æternam. Dixit (3) autem Dominus ad Moysen, (1) Vide S. Isidorum in Exod. Comment. de Virga in draconem conversa c.xil. pag. 451. (2) Joan. 111. 14. (3) Quæ sequuntur usque ad Numeri finem, accepta sunt ex S. Augustino in Evang. Joannis cap. 111. Tract. x1I. num. 11. T.11I. Par.II. col.388. ubi plenius ,, Dictum est enim ad Moy,, sen a Domino, ut face,, ret æneum serpentem, et ,, exaltaret in ligno in ere ut faceret æneum (1) serpentem, et exaltaret illum in ligno in eremo, et moneret populum Israel, ut si quis morsus esset a serpente, illum serpentem in ligno exaltatum at ,, est. Morsus serpentis le,,thalis, mors Domini vi talis. Attenditur serpens,,, tres, ut a peccato sane,, ut nihil valeat serpens. دو ,, mur Christum crucifi دو دو Quid est hoc? Attenditur,, xum intueamur, quia mors, ut nihil valeat ,, mors. Sed cujus mors? ,, Mors vitæ, si dici potest » Mors vitæ ; immo, quia dici potest, mirabiliter ,, dicitur. Sed numquid ,, non erit dicendum, quod fuit faciendum? Ego du,, bitem dicere, quod Do,, minus pro me dignatus ", est facere? Nonne vita Christus et tamen in Cruce Christus. Nonne vita Christus? et tamen » mortuus est Christus.Sed دو دو وو in morte Christi mors » mortua est ; quia vita ,, mortua occidit mortem, » plenitudo vitæ deglutivit "mortem absorpta est sicut Moyses, inquit, exaltavit serpentem in eremo, ita exaltari oportet filium hominis, ut omnis, qui credit in eum, ,, non pereat, sed habeat vitam æternam. Quomodo qui intuebantur illum ser,, pentem, non peribant morsibus serpentum, sic qui intuentur fide Christi mortem, sanantur a morsibus peccatorum. Sed illi sanabantur a morte ad vitam temporalem: hic ,, autem ait, ut habeant vitam æternam. Hoc enim interest inter figuratam ,, imaginem, et rem ipsam: figura præstabat vitam temporalem, res ipsa, cujus illa figura erat, præstat vitam æternam .,, (1) Num. XXI. 8. seq.. ,, mors in Christi corpore. |