dit in Offertorio: Meditabor (1); quasi cogitando, et operando perseverabo in oratione: Et (2) tu, Deus, intellige clamorem meum; quod continuo in Communione cantatur. De eadem quoque instantia orationis iterat in tertia Dominica, dicens: Oculi (3) mei. Hæc autem ut impetret, continuo in Collecta versus ad Deum dicit (4): Quæsumus, omnipotens Deus,vota humilium respice. Qualiter vero valeat umbraculum Divinæ defensionis impetrare, demonstrat Apostolus in Epistola sua, dicens (5): Estote imitatores. Sed quia nemo valet inhærere virtutibus, et vitia declinare, nisi Dominus repellat diabolum, qui impellit ad vitia, et a virtutibus retrahit (6), afflictus iste continuo subdit in Responsorio Exurge,Domine,non prævaleat. Ut autem aliquatenus gratiam Dei, cui hoc impendatur, demonstret, subdit in Tractu: Ad (7) te levavi oculos meos. Ne vero hæsitare incipiat, an Dominus possit instantem diabolum ejicere, consequenter in Evangelio memoratur de corpore obsesso a dæmonio, per Christum expulso, cum dicitur (8): Erat Jesus ejiciens dæmonium. Congrue siquidem, ne dum infirmus postulat juvari a Christo, diffidat in ali (1) Ex Psal. CXVIII. 47. (5) Ephes. v. 1. (6) Cod. et virtutibus detrahit. (7) Psal. cxx¡I. (8, Luce x1. 14. quo de potentia Christi; quantum sit ei gratum exemplum, quod de potentia Christi audivit, continuo demonstrat in Offertorio: Justitia (1) Domini. Quantum quoque de misericordia Dei, et justitia confidat, ostendit in Communione dicens: Passer (2) invenit sibi domum, ac si dicat: confidenter scio me invenisse domum securam animæ meæ, quæ per passerem ; et nidum carni meæ, quæ per turturem significatur; quæ domus, et nidus sunt Altaria tua, scilicet fides certa et spes secura, charitas vera, super quæ grata Operum sacrificia offeruntur: Et Beati(3) sunt, qui habitant in domo tua, Domine, hoc est, qui tuam fidem perseveranter observant, quia in seculum seculi, hoc est, in æternum laudabunt te. CXLV. DE SCRUTINIO In quarta feria quartæ septimanæ fit Scrutinium in Ecclesia hoc modo: Qui baptizari debent, conveniunt ad portas Ecclesiæ, mares a dextris, feminæ a sinistris. Et a Diacono, vel Sacerdote interrogantur, si velint baptizari. Tunc Acolythus scribit nomina eorum, qui baptizari quærunt; unde dici (1) Ex Psal.xvIII. ver.9. (2) Psal. LXXXIII. ver.4. (3) Ibid. ver.5. ubi Vulg. omittit sunt. tur Notarius, quia baptizandorum nomina scribit. Postquam ergo instructi sunt de fide a Sacerdote; et Exorcistæ super eos conjurationem fecerunt, ab Ostiario in Ecclesiam introducuntur; mares a destris, feminæ a sinistris statuuntur. Duo etiam (1), masculus, et femina portantur intra Sancta Sanctorum; per quod significatur, quoniam de baptizan dis aliqui debent salvari. Tunc legitur Dominica oratio, et Symbolum ; postea leguntur quatuor Lectiones, et quatuor Evangeliorum initia leguntur. Tandem inchoatur Missa. Et cantato Offertorio, ascendit pulpitum Archidiaconus, et clamat alta voce: Si quis Catechumenus est, exeat foras. Isti enim significant illos, de quibus dictum est (2), Jesus non credebat se illis ; ipse enim sciebat,quid esset in homine. Tunc omnes Catechumeni exeunt foras, et septies eodem modo de illis agitur, antequam baptizentur. CXLVI. QUARE GLORIA PATRI NON CANTATUR USQUE AD PASCHA A Dominica de Passione usque ad Pascha in Responsoriis, et in Officiis Gloria Patri non (1) Cod. enim. (2) Joan. 1I. 24. Ipse autem Jesus non credebat se metipsum eis, eo quod ipse nosset omnes. cantatur; quoniam ab illa Dominica celebrari incipit passio Christi, in a Judæis dehonestata est, qua tota Trinitas CXLVII. QUID DEBEAT LEGI A DOMINICA DE pas- Illud vero prætereundum non est, quod a Dominica de Passione usque in Pascha ad Matutinum in Lectionibus legitur Jeremias, quoniam Redemptoris passionem ipse aperta præesignavit lamentatione. CXLVIII. DE RAMIS PALMAR UM In Ramis Palmarum deferunt homines olivam, et palmam, et flores, et ramos arborum. Oliva (1) enim significat misericordiam, quam debemus habere de pauperibus Christi, ut ipse dicit nobis (2): Esurivi, et dedistis mihi manducare. Oliva enim, nec per frigus, nec per calorem amittit viridita tem suam. Sic et nos nec inter prospera, nec inter adversa debemus amittere fidem rectam Olivam in manu gerit, qui misericor diam quærit. Oliva enim cum in flore est, si immoderata nebula tangitur, a plenitudine fructuum vacuatur. Et qui bona opera inchoaverit operari, et ab aspicientibus cœperit laudari, et in suis laudibus delectari, fit caligo intelligentiæ in cogitatione, ut jam discernere nequeat, qua intentione quid faciat; et fructum perdit operis, velut ex nebula favoris ; unde bene per Salomonem dicitur (1); Mane surgamus ad vineas; videamus, si floruit vinea, si flores fructus parturiunt. Florent (2) quippe vineæ, cum mentes fidelium bona opera proponunt;sed fructus non pariunt,si ab eo, quod proposuerunt, aliquibus victi erroribus infirmantur.Non ergo intuendum est,si vineæ floreant, sed si flores ad partum fructuum convalescant. Quia mirum non est, si quis boną inchoet, sed valde mirabile est, si recta in tentione perseveret. In bono opere (3) recta intentio non tenetur, si ante finem vitæ |