CXXVII.

DE QUINQUAGESIMA

Quinquagesima in die Paschæ finitur (1); & ipse est dies quinquagesimus, quem mystice quondam figurabat quinquagesimus, hoc est, jubilæus remissionis, & libertatis annus. In hac enim die hoste, Christi morte triumphato, ab ejus servitute omnes nos eripuit. Mystice autem significat, nos peccatis, quæ per quinque sensus corporis contraximus, debere exui, & virtutibus adornari; ut puri, & digni accedere mereamur, & venire ad diem jubilæi, hoc est, nostræ remissionis, & resurrections.

CXXVIII.

DE EODEM

Quinquagenarius enim numerus remissioni, & indulgentiæ est consecratus. Secundum legem enim annus jubilæus est remissionis, qui septenis annorum, & hebdomadibus in quadraginta novem annis texitur; in quo clangebantur tubæ, & ad omnes revertebatur antiqua possessio. Vel sic: In Veteri namque Testamento in quinquagesimo anno

(1) Cod. finita.

mus

cem verba legis in Spiritu Sancto compleve
rit, in domum Sanctorum, Jesu duce, pro-
culdubio veniet ad libertatem. Jam autem se-
curi de ducatu Chrifti, qui prius dixeramus:
Circumdederunt me ; & dubitantes etiam di-
xeramus: Exurge quare; securi, inquam,
& quafi manibus tenentes ipsum, dici-
mus: Esto (1) mihi in Deum protectorem.
Sed quia non uno modo, sed pluribus est
exorandus, has preces quotidie multiplica-
dicentes in Collecta: Preces nostras
quæsumus Domine clementer exaudi; atque a
peccatorum vinculis absolutos ab omni nos ad-
versitate custodi: Quia vero fine charitate non
est perfecta exauditio, illico Doctor Ecclesiæ
Paulus hortatur ad ipsam, dicens (2): Si
linguis hominum loquar, & Angelorum. Post
hæc autem, ut facilius impetremus quod vo-
lumus, ipsum exauditorem noftrum collau-
dantes, clara, & alta voce dicimus: Tu es
Deus. Ad cujus laudem & alios exhortan-
tes (3), continuo dicimus in Tractu: Jubila-
te (4) Deo omnis terra, causam laudis subji-
cientes Ipse (5) fecit nos. Ut autem fecuri de
impetratione reddamur, mox de humilitate
& misericordia, quam ad genus humanum ha-

(1) Ex Psal.xxx. ver.3.
(2) 1. Corint. xl. 1.
(3) Cod. exorantes .

bue

(4) Ex Psal.xcix. ver. 1. (5) Ibid. ver.3.

buerit, dicitur in Evangelio (1): Assumpsit Dominus Jesus; cui de mifericordia, & humilitate gratias agentes, cantamus in Offertorio: Benedictus es, Domine; poftulantes, doceri juftificationes. Post hoc securi, quia dux nofter erit ad pascua æternæ vitæ, in quibus nos enutriet semetipfo,pane Angelorum, non jam lacte hominum, cantamus in Communione, dicentes: Manducaverunt (2), & satu, rati sunt nimis, hoc eft, multum,

C X X X I.

DE CAPITE (3) JEJUNII

Post hæc videamus de quarta feria, quæ eft caput jejunii; in ipsa namque inchoamus jejunium, quod ufque in Pascha Domini tenditur. Nos enim ufque ad hanc quartam feriam quafi in expeditione fuimus ; fed eo die quafi primo pugnatur contra hostem malignum; armis poenitentiæ præmunimur, scilicet cinere, & cilicio, dicentes clara voce: Exaudi nos, Domine, quoniam benigna est. Quantum autem prælati, & majores nostri debeant solliciti effe hoc tempore, & affligi pro subjecta plebe, exemplo fidelium antiquorum

(1) Lucæ xvi1l. 31. Assumpsit autem Jesus, (2) Ex PS. LXXVIl. ver.29.

Q

(3) De 'Capite Jejunii videndus Alcuinus hoc titulo pag.48. seqq.

demonftratur, cum sequitur: Juxta (1) vestibulum & altare. Quantum quoque debeant humiliari & laborare, monitratur in alia antiphona, in qua invicem exhortantes dicimus: Immutemur habitu. Præmanimur fiquidem, ut dictum eft, in cinere, & cilicio, quia cinis, & cilicium sunt arma poenitentiæ; in his etenim fignis humilitas & sanctificatio designatur. Humilitas quidem in cinere, sanctificatio in cilicio: homo etenim imprudenter superbivit, cum dictum fuit (2): Eritis sicut dii; sed ut prudenter discat humiliari, in ipsa cineris impofitione audit (3): Recordare,quia terra es, & in terram ibis ; pulvis es,

in pulverem reverteris. Cinis namque, ut dictum eft, significat humilitatem, quia cinis eft memoria combuftionis. Datur itaque cinis in capite, ut mente humiliati recolamus, quod offa noftra ficut cremium aruerunt per peccatum Adæ. Cum autem fuerimus fic humiliati, debemus apponere cilicium carni noftræ, ut asperitate cilicii, carnis appetitus vincentes, poffimus per poenitentiam Domino satisfacere; non diffidentes, sed confidentes de ejus misericordia, quæ

(1) Ezech. VIII. 16. Inter vestibulum, et altare. (2) Genes. 111. 5.

(3) Ibid. ver.19. In sudore vultus tui vesceris pane,

donec revertaris in terram, de qua sumptus es : quia pulvis es, et in pulverem reverteris .

omnibus præfto eft. Unde protinus in Introitu Miffae dicimus: Misereris omnium,Domine. Quia vero auxilio misericordiæ indigemus in pugna, quam contra malignum hostem incipimus, continuo in Collecta orantes, dicimus Concede nobis,Domine,præsidia militie Christiane. Si autem, quæ oramus, volumus impetrare; oportet nos ex toto corde agere poenitentiam de omnibus peccatis noftris, quorum memores sumus. Unde mox Joel in voce Domini subdit (1): Convertimini ad me in toto corde vestro. Et infra (2): Non dabo vos ultra opprobrium in Gentibus,dicit Dominus Omnipotens. Huic autem promiffioni applaudentes, illico in Responsorio dicimus: Miserere mei. Sequitur quoque de promiffione sua, quam consequenter cantamus in Verficulo illo: Misit de celo. Quia vero multæ sunt adverfitates nostræ, quas si vellet adtendere, nequaquam præsens judicium faceret (3), ficut dicitur (4): Si iniquitates observaveris, Domine. Quod fi volumus impetrare, oportet nos omnem fimulationem, & hypocrisim de corde nostro abjicere ; Unde ftatim in Evangelio subditur (5): Cum jejunatis, nolite fieri sicut hypocrite tristes. Rursus poft Q 2

(1) Joelis cap. 11. ver. 12.
(2) Ibid. ver. 19.
(3) Cod. facere. Deest

aliquid.
(4) Psal. CXXIX. ver.3.
(5) Matth. vI. 16.