Non unquam servo melius vestiret; ad usque 100 Quid mi igitur suades? ut vivam Maenius? aut sic 1. v. 101. Nevius BbSc. Ibid. an sic B. II. IV. v. 101. Naevius CF. v. 101. Quidne igitur C2dd. Lambini prob. Reisigio. Ibid. ac sic Wolf. eadem constr. atque Epp. 2, 1, 197: ¦ ludis attentius ipsis, id est, «quam ludos:» non, ut alii interpretati sunt: « quam servus se vestit.» liberta] vel propter foedas patroni sordes in eum exasperata, vel ut tandem partem hereditatis sibi promissam acciperet, si alii tributum esset homicidium, ei mediam ferro gemina inter tempora frontem Dividit (Virg. Aen. 9, 750.) scio quod quaesiverunt quidam in corrupto illo v. Nummidius, quasi vero significanter ita a nummis dicta esset persona aliqua ficta. quidam] In hoc quoque sine causa haeserunt : « Quomodo, quaesumus, quidam, si tam dives? » Sed hoc Latini usurpant de hominibus rebus gestis et honoribus minus insignibus. Sic Cic. Tusc. 1, 48: Alcidamas quidam, rhetor antiquus in primis nobilis. Sueton. · Tyndaridarum] mascul.; fem. Gramm. 10. quidam Atteius, nobiesset Tyndaridum a Tyndaris. Dilis grammaticus Latinus. Bentleii ctum est autem ut Phaselus ille - illud: qui tam, non longa est fa- navium celerrimus. Sueton. Ner. bula, dives vel propter impeditis- 33. Locusta venenariorum inclita. simam constructionem reiicien- Florus 3, 10, 2: immanissimi gendum est. non longa est fabula] | tium Galli atque Germani. Iliad. His vv. occupat ac retinet avarum, 5, 247. αἰετὸν, τελειότατον πεne forte propter longae narrationis | τεηνῶν. Et ad eandem formam taedium aufugiat. dives] « Is Theocr. 12, 7: aŋdáv doidorárn igitur, cum tam dives esset, ut | aereŋvõv. Menander. Fr. inc. 6. metiretur nummos, ita tamen sor- p. 193. Mein. : νόσων χαλεπώτα didus>> cet. metiretur] Luciani | Dial. meretr. 9: tỏ μèv yàp ảo̟γύριον μηδὲ ἀριθμῷ ἄγειν αὐτὸν, ἀλλὰ μεδίμνῳ ἀπομεμετρημένον | πολλοὺς μεδίμνους. - servo << quam servum vestire solent; >> tunica igitur pulla contentus erat; tog Þóvos. Est igitur iocose dictum: «fortissima feminarum illarum omnium, quae, ut Clytaemnestra Agamemnonem, viros unquam trucidaverunt:» «als Held in Tyndarischen Stammes, » Wolf. 101 - 104. Quid mi igitur } Cum veto te fieri, vappam iubeo ac nebulonem. 105 1. v. 105. Tanaim bS. (non Bc.) v. 106. sunt recti be. v. 108. redeo, nemo ut] Codd. aliq. Cruquii et Feae, redeo. Nemon ut BbSc. M. II. v. 104. aut nebulonem L. v. 105. Tanaim LCT. v. 108. redeo qui nemo ut C. e Cod. Bland. quarto. v. 111. meliori G. IV. v. 108. redeo: qui nemo ut (sic Cod. Blandin. quartus:) avarus Se probet laboret, Si festinanti Hermannus. -- Quidne igitur, quod nonnullis pla- | Huius coquum Damam nomine cuit, videtur adversari consuetudini Latinae. Elisio autem eadem, quae Sat. 1, 2, 57. vivam Mae | C. Salustius Crispus historiarum scriptor fertur centenis milibus conductum habuisse. Ex ACR. et et ganeo; nec tamen propterea legendum cum Wolfio ex C2dd. Bentleii ac sic. Est nostrum oder auch. Frontibus adversis] iunge cum v. componere, non cum vv. pugnantia secum. «Non desinis contraria ita componere, ut e regione sibi opposita sint? » ut Graeci, ¿x diaμétpov ýμïv oi ẞíoɩ (åvrídetou.) Lucian. Catapl. 14. componere] velut gladiatorum par. Sat. 1, 7, 20. Cum veto te fieri] Contrahit haec: «Non, cum avarum ego veto te esse, propterea fieri te iubeo vappam.» vappam] Plin. H. N. 14, 20: Vitium musto quibusdam in locis iterum sponte fervere, qua calamitate deperit sapor vappaeque accipit nomen, probrosum etiam hominum, cum degeneravit animus. «Schlemmer und Wüstling. » nius] Sic Epod. 1, 34: Discinctus | PORPHYR. · Uterque igitur nepos aut perdam (ut) nepos. «Qui de personis Horatianis scripserunt, aiunt Maenium et scurrilitate et ineptatu notissimum Romae. Hic post patrimonium abrosum Kalendis Ianuariis in Capitolio clara voce optavit, ut quadringenta nummorum aeris alieni haberet. Quaerente quodam, quid sibi vellet, quod tam sollemni die aes alienum optaret habere, Noli mirari, inquit, octingenta debeo. Hic fertur domo sua, quam ad forum spectantem habuerat, divendita, unam columnam sibi ibi excepisse, unde gladiatores spectaret, quae ex eo columna Maenia nominabatur.>> PORPHYR. ad Sat. 1, 3, 21. Cfr. Epp. 1, 15, 26. (Comm. Cruq. Naevium, quem appellat, male pro avaro ac sordido habet.) Nomentanus] «Cassius Nomentanus adeo sine respectu bonorum suorum prodigus, ut sestertium septuagies gulae ac libidini impenderit. | cenatis libertus, ut nonnulli, L. Mu 105. 106. Tanain «Tanais spado fuit, ut quidam aiunt Mae HORAT, YOL. II. 2 Se probet ac potius laudet diversa sequentes, 110 Turbae comparet, hunc atque hunc superare laboret. Sic festinanti semper locupletior obstat, I. V. Wieland. 113. obstet B. et Cod. Tonsani, ut volebant Stephanus et tolerabilem iudico; eum autem ab Horatio admissum esse evincit duplex ratio, qua interpolatores vitium quod putabant sublatum iverunt; plerique enim: nemon ut IV. v. 109. at potius Codd. pauci. Gesner. Doering. natii Planci, Viselli autem socer herniosus.» PORPH. Est modus] Lucan. 2, 379: haec duri immota Catonis Secta fuit, servare modum finemque tenere. denique] Significat se yvóun toti disputationi | avarus; Blandin. antiquiss.: qui? iam finem imponere. rectum] nemo ut avarus Se probet Ad Herenn. 3, 2: Rectum est, quod quam duplicem interrogationem cum virtute et officio fit. firmare quidem student ex Sat. 1, 3, 128. Epp. 2, 2, 90. (quorum tamen locorum ratio admodum ab hoc discrepat:) sed quietae disputationi mirum omnino ac prope ? ut 108. 109. Illuc] Imitatur morem philosophorum, qui in έxldeisev moralium epilogis post degressiones variaque exempla earum caput repetere solebant. Nemo | ridiculum παρένθυρσον infert, ut avarus] Wachsmuthium (Athe- | eodemque prorsus incommodo lanaeum I. p. 305.) secutus recepi borat atque altera, quam habent lectionem Codd. aliq. et Ed. vett. pro exclamatione admirationis cum (v. Cruq. et Feam.). «<Iam redeo acerrima indignatione mixtae, ad sententiam initio propositam, Plaut. Aul. 4, 7, 9: Egone ut te a qua degressus sum, ut cum. advorsum mentiar, mater mea? avaro sererem colloquium, ex quo (Minime vero.) Ter. Andr. 1, 5, ipso satis, ut opinor, elucet ava- 28: Eine ego ut advorser? (Nequarum neminem se probare, id est, quam.) Ibid. 3, 5, 12: Oh! tibi ego recte se vivere iudicare adeoque ut credam, furcifer? Liv. 4, 2: condicione sua contentum esse.» Illine ut impune concitent finitiUt se probet pro accus. cum in- ma bella? (Non iam concitabunt.) finit., ut Sat. 1, 2, 115: Nec vin- Sat. 2, 5, 18: Utne ego tegam spurco cet ratio hoc, tantundem ut peccet Damae latus? (Nunquam hoc fiet.) cet. Cic. de Finn. 5, 26: si Stoicis Plaut. Trin. 3, 3, 21: Ut ego nunc concedis, ut virtus - - efficiat. Corn. adolescenti thesaurum indicem? Nep. Hann. 1: Si verum est, ut po- Minume hercle vero, minume. Expulus Romanus omnes gentes virtute plicant autem: «Qui, malum, fit, superaverit. Hiatum autem, prae- quae tandem ista est perversitas, sertim in huius generis quasi pri- ut nemo avarus sua condicione mo specimine post Sat. 7. utique | contentus sit, sed ut potius ava Ut, cum carceribus missos rapit ungula currus, - Instat equis auriga suos vincentibus, illum Inde fit, ut raro, qui se vixisse beatum I. v. 115. suis b. Item S. superscr. suos. v. 118. vitae b. 115 tudinis respondens sequenti ut. rus quisque felices praedicet eos, mis 117-121. Inde fit] «Maxime propter insanum hoc ceteros divitiis superandi studium fit, ut tam raro inveniamus, qui revera se beatum existimet.»> conviva sa den, gleich darauf den Fol-tur] Aristoteles apud Maxim. et genden. Sic est part. simili- Anton. p. 878 : Ἐκ τοῦ βίου κράτ Cedat uti conviva satur, reperire queamus. III. v. 120. lippum coni. τιστόν ἐστιν ἐξελθεῖν ὡς ἐκ συμ- 120 cavis aut sordidis» (quomodo varia lippitudinis genera describit Celsus 6, 6. etiam hoc docens; fit ea in aliis brevis, in aliis longa et quae vix unquam finiatur.) Calidius autem Bentleius tantum non declamatorio genere usus : «Impudentis, inquit, hominis et stolidi esse videtur, immo communi plane sensu carentis, Crispinum ob lippitudinem deridere, cum ipse eodem vitio laboraret. Nunquam equidem crediderim adeo sui oblitum et decori inscientem fuisse, ut hoc faceret. -Quid ergo? mihi nulla quidem dubitatio est, quin scripserit lippum. Tam enim hoc urbane et facete de se dixerit, quam de Crispino stolide et inhumane.» Sed quae sors est interdum coniecturarum haud nimis felicium, ut alius superveniens easdem ita approbet, ut longe diversam significationem iis dass ich aufhöre, um dem kurzsich- | tribuat, quam ipsarum auctores tigen, an Augen und Geist blöden | fecerant, hic quoque usu venit, Crispin, dem ich so schon von Aussen in etwas gleiche, nicht auch noch in breiter Geschwätzigkeit gleich zu werden.» Verum fieri potest, ut de brevi sua lippitudine hic ne cogitarit quidem, sed tantum de hominis insulsi facie in modum misere ridiculum assiduo illo malo deturpata, «oculis humidis, rubidis, fortasse ex sua sede propulsis, continuato fletu, carbunculis et ulceribus aut supercrescentibus aut ut Od. 3, 14, 10. in illis puellis iam virum expertibus: etenim Reisigius ita Bentleii coniecturam explicavit: «scrinia lippum compilasse est «scrinia male compilare, ut in Sat. 1, 3, 25. lippum pervidere est « male pervidere.»> << Lippus enim putatur malus fur esse.»> scrinia Lepide significat Crispinum tota scrinia librorum a se conscriptorum plena domi habuisse. |