Obrazy na stronie
PDF
ePub

21. Listem z Wiednia z d. 5 kwietnia r. 1847 donosi autor o napisaniu: „Dzieje prawodawstwa politycznego państwa Polskiego od czasów najdawniejszych do r. 1793." Z dalszéj treści listu tego okazuje się, iż pismo to było przełożone z języka niemieckiego.

22. Kalendarz historyczny Stanisławowski na r. 1847.

23. Dzień uświęcony modlitwą. Zbiór nabożeństwa dla chrze ścian katolików. Według pozostałego spisu pism autora, miała ta książeczka wyjść w Stanisławowie u J. P. Pillera w r. 1846; gdy jéj jednakże w spisie tego drukarza nie znachodzę, sądzę, iż musiała wyjść pod tytułem odmiennym, o czém jednakże autor nic nie wspomina.

24. Dzieje panowania w Polsce króla Augusta Wtórego, książęcia elektora saskiego, opisane przez księdza de Parthenay. Przełożył z języka francuzkiego na ojczysty X. G. r. 1847. Tłumacz twierdzi, iż z dzieła pisanego przez autora współcześnie żyjącego, o wierności wielu faktów w nich dotkniętych sądzić można. Rękopism ten, do piętnastu arkuszy druku wydać mogący, nie jest dotąd drukiem ogłoszony.

25. Dzieje elekcyi królów polskich od r. 1572 do r. 1674, opisane przez Michała Dawida de la Bizardière; przełożył z języka francuzkiego na ojczysty i przypisami pomnożył X. G. w r. 1847. Rękopism. Tłumacz pominął tu opisanie elekcyi Augusta II i Stanisława I Leszczyńskiego z powodu, że te znajdują się bardzo dokładnie opisane w rękopismie pod liczbą 24 wymienione.

26. Dziesięcioletni okres w dziejach polskich, obejmujący sprawy dwukrotnego powołania na tron króla Stanisława I (Leszczyńskiego) opisał z podania kronikarzów obcych X. G. w r. 1847. Rękopism ten obejmuje także elekcyą Augusta III.

27. Artykuły do kalendarza historycznego Lwowskiego i Stanisławowskiego r. 1848 i 1849, przygotowane w r..1847. Rękopism.

28. Dzieje panowania pierwszych władzców polskich z rodu Piasta. Rzecz wyjęta z pierwszego oddziału historyi polskiéj Ryszarda Röpell, i przeniesiona w przekładzie skróconym z języka niemieckiego na ojczysty, z przydaniem niektórych objaśniających ułamków i przypisów, wziętych z „Historyi narodu polskiego" X. A. Naruszewicza; przez X. G. w r. 1848. Rękopism.

29. Status causae o zabójstwie JW. Bartłomieja Giżyckiego, kasztelana wyszogrodzkiego, d. 6 grudnia 1768 r. zaszłém, jako odpowiedź i zbicie potwarzy rzuconéj w powieści „Wernyhora przez Michała Czajkowskiego autora" (str. 27), w 8-ce. Lipsk, w komi

[ocr errors]

się księgarni zagranicznéj, 1848. Antor dowodzi fałszu wydrukowaniem tu kilku dokumentów, wyjaśniających sprawę przez M. Czajkowskiego dotkniętą.

30. Kronika ludu żydowskiego w Polsce, przełożona z włoskiego Sebastyana Ciampi'ego, beneficyanta sandomierskiego, członka Tow. Nauk. Warsz., przez X. G. w r. 1848. Rękopism in fol. str. 39.

31. Dzieje panowania Michała Wiśniowieckiego, króla Polskiego Wielkiego Księcia Litewskiego, opisane przez hr. Salvandy. Przełożył z francuzkiego, z przydaniem przypisów objaśniających, X. G. (str. 72), w 8-ce. Lwów, nakł. zakł. narodow. Imienia Ossolińskich, w r. 1849.

32. Artykuły do kalendarza Stanisławowskiego na r. 1850, w roku 1849 przygotowane.

33. Dzieje panowania Jana III (Sobieskiego), króla Polskiego Wielkiego Księcia Litewskiego, opisane chronologicznie z wyimków i w przekładzie z dzieł autorów obcych: przytém dodanie przypisów z dzieł autorów ojczystych, przez X. G., w r. 1849, w Ischl. Rękopism in fol. str. 229.

34. Treść dziejów Księztwa Warszawskiego, przez Leonarda Chodźkę. Rzecz przełożona z języka francuzkiego na ojczysty, z przydaniem przypisów objaśniających, przez X. G., w r. 1850. Rękopism in fol., str. 99.

35. Wiadomość historyczna o odzyskaniu państwa ojczystego przez Demetryusza (Dymitra Iwanowicza) Wielkiego Księcia Moskiewskiego w r. 1605. Rzecz wyjęta ze zbiorów odnoszących się do dziejów Polski pism rozmaitych, wydanych w Berlinie przez Nowakowskiego pod tytułem: „,Źródła do dziejów polskich i t. d." Przekład ż języka włoskiego, a w części z łacińskiego, przez X. G., zdaje się w r. 1850. Rękopism in fol. str. 24.

36. Rzetelne przedstawienie okoliczności powtórnego powołania na tron polski Stanisława I (Leszczyńskiego), w listach poufałych naocznego świadka, pisanych z Warszawy w r. 1733 w narzeczu francuzkiém, dnia 11 września. Przekład X. G. (zdaje się w roku 1850). Rękopism in fol. str. 12.

37. Zawiązanie się legionów polskich i ich działania. Rękopism in fol. str. 12; zdaje się w r. 1850 napisane.

38. Nauka wróżenia, obejmująca kabalistykę, geomancyą, horoskopy, nekromancyą i t. d. Przemyśl, 1853, w 8-ce, str. VI i 322. (Rozbiór jest w Telegrafie, 1853, Nr 135).

Lwów, we wrześniu 1862.

Kajetan Jabłoński.

KORRESPONDENCYE.

Do Redakcyi Biblioteki Warszawskiej.

Wyszło w tych czasach libretto do Opery p. t. Monbar czyli Fli bustyerowie. Z wielkiem podziwieniem ujrzałam na okładce wydrukowane moje nazwisko, za mały bowiem udział wzięłam w tej pracy, abym mogła przyznawać się do niej. Układ sztuki był już dokonany od dawna, akta i sceny obmyślone, szło tylko o małe przemiany w aryach, chórach i recitatiwach, do czego chętnie przyłożyłam ręki z zastosowaniem się do miary muzycznej. Tymczasem przeglądając libretto, znalazłam w niem całe ustępy nie mojego pióra, mimo że te inaczej przeze. mnie napisane zostały. Na dowód przytaczam niektóre z nich wyjęte z drukowanego libretta, porównywając je z moim rękopisem, nie mogę bowiem znieść zarzutu nieznajomości języka ojczystego, jaki mi z tego względu uczynic no.

[blocks in formation]

Monbar.

Rywal! błogi zdarzeń zbieg,

Co go przywiódł do tych stron; Już ten nie opuści brzeg,

Bo cię czeka straszny skon

Chór ogólny.

Monbar.

Szczęśliwe zdarzenie!
Może rycerze
Spiesząc w obronie,
Niosą w ofierze
Słabe swe dłonie.

Co za zuchwałość Przybyć w te strony; Skarcę ich śmiałość, Zapęd szalony.

Chór kobiet.

To straszne zdarzenie!

Któż w nasze przybył schronienie? Ach! groźna czeka nas kara,

Za związek z nami Monbara Hufiec naszych niezwalczony, Zginie przez zapęd szalony.

Chór biesiadników.

Ciągu cierpień zważ koleje, Trosk ponurych policz zbieg, Ledwie szczęście zajaśnieje,

Już i kresu bliski brzeg. Lecz gdy w piersi wre wesoło, Szumi w głowie winny płyn, Świat uśmiechem darzy wkoło, Choć niedoli dotknie czyn.

Chór grających w kości.

Czem bez złota marne życie,
Raj, gdy słyszę złota brzęk;
Jego dary w ludzkim bycie,

Dziś stanowią świata wdzięk.
Lecz nas darzy nim zwycięztwo,
Niech więc spełni dzieła los,
W
grze i w boju równe męztwo,
Śmiało znośmy doli cios.

Tom I. Luty 1863.

Monbar.

Jak pomyślny dla mnie los,
Dziś go do tych przy wiódł stron,
Sam mu zadam zgubny cios,
Mojém szczęściem jego skon!

Chór ogólny.
Monbar.

Ach! witaj dniu błogi!
Nędzne Hiszpany
Już ku nam spieszą,

Bój spodziewany,
Hej bratnia rzeszo!
Pogodnie gwiazda
Nasza połyska.

Ach! strzeżmy gniazda, Strzeżmy ogniska.

Chór kobiet.

Ach! nadszedł dzień trwogi,
Wróg, w nasze zbliża się progi;
Już Hiszpanów zastęp zmierza

Na warowne te wybrzeża.
Jak potężnych orłów stado,
Grozi zemstą i zagładą.

Chór biesiadników. Chwila szczęścia wnet przeleci, Prożno za nią wlepiasz wzrok, Ledwie słońce ci zaświeci,

Wnet je sloni gruby mrok. Lecz gdy pierś rozpłonie żalem,

Choć nam uwiądł życia kwiat, Człek przygniecion trosk ciężarem, Jasno jeszcze patrzy w świat.

Chór grających w kości. Życie nasze to garść błota,

Ciężar, praca, gwałt i trud, Lecz słoneczny urok złota, Sieje na nie blaski złud. W grze i w boju rozkosz nasza, Bez nich człowiek martwy trup, Nas i piekło nie przestrasza,

Byle czartu wydrzeć łup.

49

[blocks in formation]

Poznań, 27 grudnia. Posiedzenie osiemdziesiąte szóste wydziału nauk historycznych i moralnych Tow. Przyj. Nauk Poznańskiego odbyło się dnia 17 grudnia r. b. Do zbiorów Towarzystwa przeznaczyli: 1) P. Karol Forster z Berlina: a) de a egzemplarze dzieła: Rzut oka na ostatnie pisma Guizots, w drugiém wydaniu; b) dwa egzemplarze dzieła: Thiersa o własności, drugie wydanie; c) dwa egzemplarze dzieła: Rodzina, lekcye filozofii moralnej. 2) P. Alfons Moszczeński z Rzeszycy: 6 siekierek starożytnych i 147 monet różnych starożytnych. srebrnych i miedzianych, włącznie 6 medali. Zarząd w odnośnem piśmie wezwał wydział, iżby się stosownie do życzenia księżnej z Zamoyskich Sapieżyny wyrażonego w dołączonym liście, zajął sprawą dość naglącą. Księżna Sapieżyna prosi w wspomnionym liście prezesa Towarzystwa, hr .Angusta Cieszkowskiego, iżby literatów poznańskich spowodował do wzięcia udziału w zebraniu autografów pisarzy naszych ojczystych celem ułożenia zeń albumu, jaki ma być najpierwszą wygraną w publicznej loteryi lwow. skiej, zorganizowanej na korzyść Zakładu Sierot, istniejącego we Lwowie pod przewodnictwem Sióstr Opatrzności. Ponieważ termin loteryi niedaleki, album w końcu już styczsia roku przyszłego uporządkowane być musi. Prezes przychylając się z największą gotowością do wezwania, przekazał wykonanie rzeczy wydziałowi nauk historycznych, który bez zwłoki polecił p. Goreckiema Albinowi zawezwać: wszystkich pisarzy poznańskich do przesłania na ręce jego: (Mieszkanie, Biblioteka Raczyń skich) kartek in qu to wypełnionych drobnemi utworami, własnoręcznie napisanemi. Ażeby p. Goreckiemu ułatwić pracę, członkowie wydziału na posiedzeniu obecni wymienili większą część nazwisk w świecie literackim znanych i nadto wydział postanowił poprosić redakcyą Dziennika Poznańskiego o zamieszczenie niniejszego sprawozdania jak najspieszniéj, w któ rem się zamiejscowych szczególniej pisarzy uprasza, do prędkiego wygotowania wzmiankowanych kartek i doręczenia ich p. Goreckiemu, chociażby specyalne w tej mierze pismo ich nie doszło. P. Gorecki zamierza księżnej Sapieżynie odesłać zebrane kartki około 15 stycznia roku przy szłego. Niechaj się przeto wszyscy piszący zastosują do tego terminu, gdyż tylko w takim razie Towarzystwo potrafi zadosyć uczynić zacnemu księżnej przedsięwzięciu.

« PoprzedniaDalej »